სევდა ამოდენა დარდი რაოდენი ეს გაცვეთილი დღეები არი საერთოდ ჩვენი ეს წარმოდგენები არის ძნელად წარმოსადგენი დრომ იარები აღარ დაგვიტოვა მოსარჩენი გადმოვიარე მთები, ზღვები, ოკეანეები. ვარ მარტოსული და შენი ნახვის იმედად ვრჩები, სიმშვიდეს ვეუფლები, მე გადაღლილი მგზავრი, ისევ მიკეთია ჯვარი და არაფრის არმაქვს ჯავრი, არ არსებობდა ზღვარი,როცა მივატოვე მხარე სინათლეა თვალის მომჭრელი სიმართლე მწარე, თუ ვერ დაასამარე მუქი აზრები გონების ოცნება დაამთავრე თავი თუ არ გაქ მოგონების მოვემართები სადაც არუნდა იყო გნახავ იქნებ აღარ არსებობ ან იქნებ ახლა სხვა ხარ არ მადარდებს თუ გზა შორია და არსად ჩანხარ მანამ არ გავჩერდები სანამ არ დაგინახავ, ვიბეზრებ თავს გზად იფარება მანძილი და რამდენჯერ მაქ ქარიშხლები გადატანილი მე მივყვები გზას ბევრი სისხლი არის დაღვრილი აქ ვიცილებ ბრაზს ვრჩები უტყუარი ნამდვილი ეს წლები მიმძიმს არ მინდა რომ გავჩერდე გული მიძგერს ამ მარტოობას შენაჩვევი წინ მივიწევ მიზანი უფალს შემოვედრე წერა მიწევს მაქვს ჩანაწერები ნარჩევი ვჩერდები გზაზე ისევ მივეცემი ფიქრს კარგი იქნებოდა მუზა თუ კი დამაცდიდა ძილს აღარაფერი მღლის გვირაბებში ვეძებ სხივს ქარი ქრის ისევ მგონია ჩემ დარდებს განიცდის უნდა გადმოვცე თუკი რაიმე გრძნობა შემრჩა თუკი ამ გონებრივ ომში ფიქრი გადამირჩა ძმაო ესე არგამოვა მინდოდეს და ვერ ვთქვა მითუმეტეს მითუმეტეს ქცევამდე არ დამიხარჯავს სიტყვა როცა გარშემო იყო დარი და გულში სეტყვა როცა გაღვიძება გავდა ასრულებულ სიზმარს რაც დრო მახსენდება მუდამ მარტოსული მერქვა ხშირად ჩემდაუნებურად ვაწყდებოდი ხიფათს შენთვის არასოდეს მიამბია ფიქრი ცრემლთან დაიშალა მასა გზას მივყვები ვიწერ პირჯვარს ბევრი შეუმდგარი თვითმარქვია რქებზე შედგა მეკი ყოველ ღამით ალტერეგოს ვახევ ნიღაბს მას არ უთქვამს ისე დაიკარგა რა შეემთხვა მაგრამ მაინც სიბნელით სავსე უბნებში ვეძებ ჩემში წერის სურვილს ვერასოდეს გავაჩერებ მხოლოდ მაშინ როცა გაჩერდება გულის ფეთქვა ყველა გზა აბნეული მამუს რაღაზე შეხვდა სარკეში ვიხედები საკუთარ თავს გავახელებ შენ დაიძინე მე წერას ისევ გავაგრძელებ ფიქრები მძინარე ვულკანებივით ამიფეთქდა მუზა ამბოლო დროს შედარებით გამოკეთდა მაშასადამე შესაბამისათ გავათენებ ეს იმას ნიშნავს მას რო არასოდეს დავასვენებ აი უკვე მძინარე ვულკანმაც ამოხეთქა აი უკვე ჩემი ალტერეგოც სიკვდილს შეხვდა მაგრამ ის ხომ მაინც ვერასოდეს ვერ მამჩნევდა...
საოცრებაა❤
❤❤❤❤❤
სევდა ამოდენა დარდი რაოდენი ეს გაცვეთილი დღეები არი საერთოდ ჩვენი ეს წარმოდგენები არის ძნელად წარმოსადგენი დრომ იარები აღარ დაგვიტოვა მოსარჩენი გადმოვიარე მთები, ზღვები, ოკეანეები. ვარ მარტოსული და შენი ნახვის იმედად ვრჩები, სიმშვიდეს ვეუფლები, მე გადაღლილი მგზავრი, ისევ მიკეთია ჯვარი და არაფრის არმაქვს ჯავრი,
არ არსებობდა ზღვარი,როცა მივატოვე მხარე სინათლეა თვალის მომჭრელი სიმართლე მწარე, თუ ვერ დაასამარე მუქი აზრები გონების ოცნება დაამთავრე თავი თუ არ გაქ მოგონების
მოვემართები სადაც არუნდა იყო გნახავ იქნებ აღარ არსებობ ან იქნებ ახლა სხვა ხარ არ მადარდებს თუ გზა შორია და არსად ჩანხარ მანამ არ გავჩერდები სანამ არ დაგინახავ, ვიბეზრებ თავს გზად იფარება მანძილი და რამდენჯერ მაქ ქარიშხლები გადატანილი მე მივყვები გზას ბევრი სისხლი არის დაღვრილი აქ ვიცილებ ბრაზს ვრჩები უტყუარი ნამდვილი ეს წლები მიმძიმს არ მინდა რომ გავჩერდე გული მიძგერს ამ მარტოობას შენაჩვევი წინ მივიწევ მიზანი უფალს შემოვედრე წერა მიწევს მაქვს ჩანაწერები ნარჩევი
ვჩერდები გზაზე ისევ მივეცემი ფიქრს კარგი იქნებოდა მუზა თუ კი დამაცდიდა ძილს აღარაფერი მღლის გვირაბებში ვეძებ სხივს
ქარი ქრის ისევ მგონია ჩემ
დარდებს განიცდის უნდა
გადმოვცე თუკი რაიმე გრძნობა შემრჩა თუკი ამ გონებრივ ომში ფიქრი გადამირჩა ძმაო ესე არგამოვა მინდოდეს და ვერ ვთქვა მითუმეტეს მითუმეტეს ქცევამდე არ დამიხარჯავს სიტყვა როცა გარშემო იყო დარი და გულში სეტყვა როცა გაღვიძება გავდა ასრულებულ სიზმარს რაც დრო მახსენდება მუდამ მარტოსული მერქვა ხშირად ჩემდაუნებურად ვაწყდებოდი ხიფათს შენთვის არასოდეს მიამბია ფიქრი ცრემლთან დაიშალა მასა გზას მივყვები ვიწერ პირჯვარს ბევრი შეუმდგარი თვითმარქვია რქებზე შედგა მეკი ყოველ ღამით ალტერეგოს ვახევ ნიღაბს მას არ უთქვამს ისე დაიკარგა რა შეემთხვა მაგრამ მაინც სიბნელით სავსე უბნებში ვეძებ ჩემში წერის სურვილს ვერასოდეს გავაჩერებ მხოლოდ მაშინ როცა გაჩერდება გულის ფეთქვა ყველა გზა აბნეული მამუს რაღაზე შეხვდა სარკეში ვიხედები საკუთარ თავს გავახელებ შენ დაიძინე მე წერას ისევ გავაგრძელებ ფიქრები მძინარე ვულკანებივით ამიფეთქდა
მუზა ამბოლო დროს შედარებით გამოკეთდა მაშასადამე შესაბამისათ გავათენებ ეს იმას ნიშნავს
მას რო არასოდეს დავასვენებ აი უკვე მძინარე ვულკანმაც ამოხეთქა
აი უკვე ჩემი ალტერეგოც სიკვდილს შეხვდა მაგრამ ის ხომ მაინც ვერასოდეს ვერ მამჩნევდა...
bitis saxeli?
არ ვიცი