บางกอกน้อย : ความทรงจำที่ไม่เคยสูญหาย | จากรากสู่เรา
Вставка
- Опубліковано 3 жов 2024
- บางกอกน้อยย่านสำคัญฝั่งธนบุรี บริเวณนี้มีสถานที่สำคัญอย่าง “โรงพยาบาลศิริราช” มีแหล่งช้อปปิ้งชื่อดังอย่าง “ตลาดวังหลัง” หรือเป็นสถานที่ที่อยู่ฉากสำคัญในนวนิยาย ชื่อดังอย่าง “คู่กรรม”
ในปี พ.ศ. 2442 รัชกาลที่ 5 โปรดเกล้าโปรดกระหม่อม ให้สร้างทางรถไฟสายใต้ช่วงแรก โดยมีสถานีบางกอกน้อย เป็นสถานีต้นทางไปยังจังหวัดเพชรบุรี เพื่อเป็นเส้นทางสัญจร ขนส่งสินค้าระหว่างกรุงเทพฯ กับภาคตะวันตกและภาคใต้ ในปี 2488 ฝ่ายสัมพันธมิตรได้นำเครื่องบินมาทิ้งระเบิดครั้งใหญ่ ส่งผลให้ฐานทัพญี่ปุ่นบริเวณสถานีรถไฟเสียหาย มีผู้คนบาดเจ็บและเสียชีวิตจำนวนมาก หลังสงครามโลกครั้งที่ 2 สงบลง ในปี พ.ศ. 2493 พื้นที่บริเวณ สถานีธนบุรีได้รับการซ่อมแซม และมีการก่อสร้างอาคารสถานีหลังใหม่บริเวณริมแม่น้ำเจ้าพระยา โดยอาคารสถานีสร้างเสร็จในปี พ.ศ. 2493 และดําเนินกิจการการรถไฟจนถึงในช่วงปี พ.ศ. 2542 พื้นที่บริเวณริมคลองบางกอกน้อยติดกับสถานีรถไฟถูกปรับเปลี่ยนเพื่อเป็นโรงพยาบาลศิริราชปิยมหาราชการุณ และอาคารสถานีรถไฟธนบุรีเดิมถูกสร้างเป็นพิพิธภัณฑ์ศิริราชพิมุขสถาน โดยใช้ที่ทำการใหม่คืออาคารสถานีบางกอกน้อยหรือสถานีรถไฟธนบุรีในปัจจุบัน
ติดตามได้ ในรายการจากรากสู่เรา ตอน บางกอกน้อย : ความทรงจำที่ไม่เคยสูญหาย วันเสาร์ที่ 29 มิถุนายน 2567 เวลา 14.05 - 14.30 น. ทางไทยพีบีเอส
----------------------------------
👉 กด Subscribe ติดตามรายการดี ๆ ของช่อง ได้ที่ : / thaipbs
บ้านเดิมผมอยู่จรัญสนิทวงศ์ 35 บ้านคุณยายอยู่ใกล้ๆ วัดอรุณ
ตอนเด็ก นั่งรถเมล์สาย83 ไปซื้อตั๋วรถไฟที่สถานีรถไฟบางกอกน้อย จนสถานีย้ายออกมา เห็นภาพในสารคดีแล้วน้ำตาจะไหลครับ นึกถึงอดีตมาก ๆ 😊
เป็นอีกตอนที่ดูเพลินมาก
ส่วนตัวเป็นคนฝั่งธนบุรี แถวคลองสาน พอได้ฟังสารคดี ปวศ ใกล้ ๆ ถิ่นที่เคยอยู่ จะอินมาก ทำให้อยากกลับไปตามรอยของบางกอกน้อยเลยค่ะ
ของคุณทีมงานมากค่ะ ❤
บ้านผมเคยอยู่ใกล้ๆ โรงงานภู่กันไทยสง่ามะยุระ ญาติผู้ใหญ่เล่าให้ฟังว่า ช่วงที่อเมริกันทิ้งระเบิด มีอาแปะหัวล้านคนหนึ่งถูกสะเก็ดระเบิดได้รับบาดเจ็บสาหัส วิ่งหนีเข้ามานอนเสียชีวิตในบริเวณพื้นที่บ้าน
ถึง ข่อย สิ เป็นคน อิสาน บ่เคยเห็น ได้ยินแต่ชื่อ แต่รู้สึกมีความผูกพันธ์ อีกอย่างหนึ่งเคยฟัง เพลง บางกอกน้อย_ ดูแล้วมีความสุขใจ ขอบคุณ ครับผม 🙏
ภูมิใจเพราะผมเป็นลูกหลานคนที่เกิดและโตที่นั่น บางขุนศรีในเขตบางกอกน้อย และแม่ผมก็เคยเล่าให้ฟังว่าตาเลยพาหลบลูกระเบิดดัวย ย่านแถวนั้นเป็นที่เล่นและที่เรียนของผม ที่สุวรรณารามวิทยาคมด้วยเคยโดดเล่นน้ำที่ท่าถไฟโดดสะพานอรุณสร้อยคอพร้อมพระหลุดไปกับการกระโดดสะพานกลับบ้านแม่ตียับ ทำด้ายป่านให้ถไฟทับเฬษแก้วก็ที่นี่ ปัจจุบันย้ายมาอยู่ที่ปทุมแล้วแต่ก็มีญาติอยู่ เห็นแล้วคิดถึงขอบคุณที่ทำสกรุ๊ปนี้ครับ
กวยเกตี๋ยวลูกชิ้นปลานายเงี๊ยบ มาเรียนต่อที่ศาลายา พักที่หอพักแถวบางขุนนนท์ รอขึ้นรถเที่ยวพิเศษของมหาวิทยาลัย น้ำท่วมตั้งแต่กลางปี จนถึงช่วงลอยกระทง ต้องรอน้ำลดจึงกลับได้
คิดถึงวันเก่าๆเวลากลับบ้านที่จ.กาญจนบุรีจะมาขึ้นที่สถานีตรงศิริราชประจำ
ผมคนเหนือได้ยินแต่เพลง บางกอกน้อย ได้ชมสถานที่จริง ประทับใจครับผม ขอบคุณพระคุณเรื่องราวดีๆครับ
คิดถึงความทรงจำสมัยเด็กเลยครับ สมัยประถม /มัธยม ก็เรียนที่นั่น รร วัดสุวรรณาราม(ประถม)/รร สุวรรณารามวิทยาคม(มัธยม) เลิกเรียนแวะไปเดินเล่นแถวสถานีรถไฟบ่อย
ดูแล้วน้ำตาไหล คิดถึงบ้านเกิด
ภูมฺใจเป็นชาวบางกอกน้อย เกิดศิริราช เรียนสามัญวัดอมรินทรารามโรงเรียนประถมที่ดังที่สุดในฝั่งธนสมัยนั้น ตอนนี้แม่ก็ยังอยู่บางกอกน้อย
น้องพิธีกรหล่อน่ารักมากกกกกกกก 🧡🙏🇹🇭🇩🇪🌈🏳️🌈😁😜🥰😘😘😘😘😍
ปี๕๗เคยนั่งรถไฟสายหลังสวน-ธนบุรีและธนบุรี-น้ำตก ตอนนกหวีดประท้วง ช่วงเดือนเม.ย.ร้อนสุดๆ
ตอนเรียนประถมศึกษาตอนปลาย เมื่อปี 2514-16 ผมเรียนอยู่รร.วัดอมรินทรารามครับ วิ่งเล่นอยู่แถว ๆ ทางรถไฟบางกอกน้อย และมีเพื่อน ๆ ที่มีผู้ปกครองเป็นเจ้าหน้าการรถไฟหลายคน มีเพื่อน ๆ ที่มาเรียนด้วยการโดยสารรถไฟทุกวัน เช่น จากศาลาธรรมสพน์ เป็นต้นยังจำภาพสมัยเด็ก ๆ ได้ดีครับ สนุกสนามตามประสาเด็กครับ
เด็กอัมรินเหมือนกันค่ะ ศิษย์หลวงพ่อโบสถ์น้อย
เหมือนกันเลยครับ เพื่อนพาขึ้นหัวรถจักรตลอด เพราะพ่อเป็นพลขับบ้าง เป็นช่างบ้าง ตกเย็นเลิกเรียน เดินตามทางรถไฟมาเข้าตรอกตรงบ้านเนิน เพราะบ้านอยู่ตรงข้าม รร.สุวรรณาราม หลังบ้านข้ามรั้วไปก็ทางรถไฟ บางทีก็เดินเข้าทางบ้านบุ
คิดถึงสมัยเด็กครับ บ้านผมอยู่ตลิ่งชัน เวลายายไปตลาดหัวรถไฟ มักพาผมไปด้วย ภาพจำคือนั่งดูรถไฟเข้าออกสถานีเพลินเลยครับ
ตอนป.5 ย้ายบ้านตามพ่อไปอยู่นครปฐม(พ่อรับราชการมีคำสั่งย้ายไป)ตื่นตี 3.30 เพื่อนั่งรถไฟรอบตี 5จากนครปฐมมาลงที่บางกอกน้อยทุกวัน 2 ปี มันสร้างระเบียบวินัยจนถึงทุกวันนี้ เรียนวัดมกุฏกษััตริยาราม
ชอบเนื้อหา,วิธีการนำเสนอ ทำให้น่าสนใจมาก แต่อยากให้พิธีกรออกเสียง"ร"ให้ชัดเจนกว่านี้ค่ะ ฟังพิธีกรแล้วสะดุดเป็นช่วงๆเวลาถึงคิวพูดของน้อง ถึงแม้น้องจะพยายามพูดให้ชัดในบางครั้ง และการพูดกับผู้ใหญ่ก็ยังขาดหางเสียงในบางครั้งด้วย
ชอบชื่อรายการ...จากรากสู่เรา... 🙂
ผมไม่คิดว่าคนส่วนมากเกิดและโตทันสถานีรถไฟบางกอกน้อยอันเก่าที่มีหอนาฬิกากับท่าเรือ"ปากคลอง" ที่รถไฟจะต้องวิ่งผ่านวิหารหลวงพ่อน้อย ใกล้กับอู่เรือพระราชพิธี
ผมอายุ 39 ยังทันเห็นภาพสถานีเก่านะครับ ผมว่าคนบางกอกน้อยที่อายุสัก 35+ ทันแน่ๆครับ เพราะสถานีเก่าเพิ่งยกเลิกใช้ปี 2546 นี่เอง
บ้านเก่าของปู่อยู่ไม่ไกลจากสถานีบางกอกน้อยเก่าไม่มากนัก แต่มันนานมาแล้วเรือกสวนของเราก็กลายเป็นสพานพระปิ่นเกล้าไปหมดแล้ว ผมเองก็ไม่ได้อยู่เมองไทยมาเกือบ ๕๕ ปีแล้วแต่ยังจำภาพเก่าๆได้อยู่
ขอบคุณที่ลงชอบมาก
ชอบมาก ผมก็เคยใช้บริการสถานีนี้นั่งลงใต้ตอนวัยรุ่น
ดูแล้วนึกถึงสมัยเด็กๆ ชอบไปเล่นที่สถานี หาของกินในตลาดศาลาน้ำร้อนติดสถานี ดูพี่เบิร์ดถ่ายคู่กรรมที่สถานีด้วย นึกภาพออกแล้วยิ้มตามครับ
ชอบดูสารคดีย้อนวันวานแบบนี้มากๆ ดูแล้วคิดถึงบรรยากาศสมัยก่อน ดูแล้วจรรโลงใจ ยิ่งสถานที่ๆเกี่ยวข้องกับแม่น้ำ ลำคลอง เรือกสวน บ้านเรือนยุคเก่า ผู้คนในอดีต ยิ่งประทับใจ
ชอบรายการนี้ค่ะ ขอบคุณค่ะ😊😊
คิดถึง ข้าวตังหน้าตั้ง ที่ร้านอาหารระฆังทอง ย้ายมาอยู่ไกลบ้านหลายสิบปีแล้ว ไม่ได้กินเลย :-(
ชอบสารคดีนี้มากเลยค่ะ เราเป็นคนหนึ่งที่เดินผ่านสถานีรถไฟบางกอกน้อยเดิมตั้งแต่เด็กจนโต ยังคิดถึงบรรยากาศเก่าๆอยู่เลยค่ะ
จากคนบ้านบุ🥰
คิดถึงวัยเด็กเลย ตอนเด็กปั่นจักรยานไปสถานีบางกอกน้อยประจำ ทุกวันนี้เปลี่ยนไปเยอะ
คลองบางกอกน้อยเริ่มต้นแยกจากแม่น้ำเจ้าพระยาใกล้กับโรงพยาบาลศิริราช ปลายคลองอยู่ที่วัดชลอบางกรวย และเป็นต้นกำเนิดเพลงบางกอกน้อยของชัยชนะ บุญนะโชติ (สุดคลองบางกอกน้อย พายเรือตามหาบัวลอย---) วัดชลอเป็นตำแหน่งที่3คลองบรรจบกันคือคลองบางกอกน้อย คลองบางกรวยและคลองอ้อมนนท์ ทีนี้มีถนนของทางหลวงชนบท นบ1020 เริ่มต้นจากสะพานพระราม5 แล้วข้ามคลองอ้อมนนท์ แต่ทางหลวงชนบทปักป้ายชื่อว่า คลองบางกอกน้อย ไม่ทราบว่าทำไมจึงใช้ชื่อนี้
บางกอก เพี้ยนมาจากคำว่า บึงกก บึงที่มีต้นกก บึง คือ แหล่งน้ำธรรมชาติ กก คือ พีชชนิดหนึ่งที่ขึ้นตามแหล่งน้ำธรรมชาติ
บางกอกน้อย คำว่า น้อย น่าจะเรียกเพิ่มขึ้นในตอนหลัง บางกอกน้อย อาจจะหมายถึงบึงขนาดเล็ก บางกอกใหญ่อาจจะหมายถึงบึงขนาดใหญ่
ชอบรายการนี้ค่ะ
บ้านผมที่อำเภอภาชีมีสถานีรถไฟชุมทางบ้านภาชี (ภาชีแปลว่าทางแยก) รางรถไฟเหมือนกับสถานีบางซื่อมีรางรถไฟหลายสายมากแยกไปสายเหนือ สายอีสานทำให้เป็นเป้าโจมตีของพันธมิตร พ่อผมเล่าให้ฟังว่าสถานี รางรถไฟ ขบวนรถไฟโดนฝ่ายพันธมิตรถล่มเสียหายหนักมากโรงรถ(ซ่อมรถ)ก็พัง คือเป็นเป้าถล่มจุดยุทธศาสตร์สงคราม หรือนี่ทางญี่ปุ่นรู้สึกผิดที่ถ้าไม่มายึดประเทศไทย คนไทย รถไฟ ก็ไม่โดนถล่มเละเทะ ตอนนี้เลยยกรถไฟคีฮะให้คนไทยฟรีๆ อิอิ ผมเกิดไม่ทันสงครามหรอกเกิดปี 1962 เรื่องทั้งหมดพ่อกับแม่เล่าให้ฟัง เล่าเรื่องทหารญี่ปุ่นมาขออาหารกินด้วย เอาดาบปลายปืนมาแลกกล้วยชาวบ้าน ผมก็มีดาบปลายปืนญี่ปุ่น 1 ด้ามเก็บไว้เป็นที่ระลึก
รายการดีๆ ติดตามทุกตอนเลยค่ะ ทำต่อไปเรื่อยๆนะคะ
ดำเนินรายการดีมากๆ พร้อมข้อมูลฯขอบคุณค่ะ
ความทรงจำดีๆของสมัยก่อน
เป็นคนปักษ์ใต้จากสงขลาที่ตอนเป็นเด็กเข้ากรุงเทพต้องนั่งรถไฟไปจากหาดใหญ่&คนเก่แก่ปูย่าตายาย จะเรียกว่า หลานไปบางกอก ไปบางกอก ไม่เรียกว่าไปกรุงเทพ และส่วนมากคนใต้แถวบ้านยายจะมีญาติพี่น้องเพื่อนฝูงอยู่ในอณาบริเวณที่จะต้องลงรถไฟที่สถานีบางกอกน้อยจึงจะเน้นว่าให้ไปลงรถที่สถานีบางกอกน้อย เมื่อมาถึงบางกอก🤓
ตั้งชื่อรายการ จากรากสู่เรา ได้โดนใจ ประทับใจมากๆ
สารคดีตอนนี้ ขอชมว่าดีมาก
ชอบพิธีกรทุกคนเลยค่ะ
ขอขอบคุณทุกท่านที่เกี่ยวข้องกับการทำสารคดีชุดนี้ครับ
จากคนริมคลองบางกอกน้อย ชมชนบ้านบุ
นึกถึงบ้านริมคลอง,สวนผัก สวนผลไม้ สวนหมากสวนพลู สวนดอกไม้
ตลาดศาลาน้ำร้อนหลังโรงพยายาลศิริราช สถานีรถไฟบางกอกน้อย ตลาดวังหลัง ชุมชนต่างๆ เพราะสมัยก่อนบ้านอยู่ริมคลองบางหลวงหรือคลองบางกอกใหญ่ค่ะ ทางเข้าบ้านจะเข้าได้หลายทาง คือ ทางจรัญฯ3 ท่าพระ ,จรัญฯ 13 พาณิชธน , ทางบางไผ่ ,เพชรเกษม 28 ทางราชพฤกษ์
ชอบรายการนี้มากคะ
❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤
ควร พัฒนา รถไฟ ให้ ใช้ระบบราง อย่างแพร่หลาย เพราะ ประหยัดต้นทุน มากสุด แต่ก็นะ ทุนอื่น
บ้านอยู่ใกล้ๆ เพื่อนสนิทอยู่บ้านพักรถไฟ ไปเที่ยวเล่นบ่อยๆ 😊
แถวบ้านเก่าผมเอง อยู่ถัดจากรพ. ศิริราชไม่กี่บล๊อก
บ้านดิฉันอยู่บางกอกใหญ่ค่ะวัดหงส์แต่ตั้งแต่เด็กๆเลยไปตลาดเช้ามืดกับแม่บ่อยๆที่ตลาดศาลานำ้ร้อนจากนั้นก้อจะไปดูซีอุยที่ในโรงพยาบาลศิริราชก่อนกลับบ้าน
ผมเคยอยู่ในตรอกบ้านบุบ้านพ่อผมเองครับ
บ้านเราอยูคลองขุดมหาสวัสดิ์เราเคยนั่งเรือมาขายผักกัยแม่ที่ตลาดยางกอกน้อย
แปลกใจเล็กน้อย ญี่ปุ่นบุก ที่ใหน ใครๆก็ไม่ชอบ จีน เกาหลี ฮาวาย แต่ไทยดัน ไม่ตำหนิเลย ทั้งที่ สร้างความเสียหาย มากมาย
🎉❤บันทึกประว้ติศาสตร์ของบางกอกน้อยได้ละเอียดชัดเจนมาก
สมัยก่อนพ่อเล้าให้พวกว่า คลองบางกอกน้อย มีเรือสีญจรหนาแน่นจนแทบจะทับกัน
อนาคตจะมีรถไฟสายสีแดงวิ่งมาแทนที่ครับ ในเส้นทางรางเดิม แต่จะมุดเป็นใต้ดินใต้รพ.เลยครับ
ทั้งสายสีแดงอ่อนและสายสีส้มครับ
@@don_raemo_bkk1385 ใช่ครับ แดงเป็นรูตเดิม แต่ส้ม เป็นรูตใหม่ ว่าแต่เมื่อไรสร้าง 555
@@bwv8589 ส้มตะวันตกถ้าไม่มีปัญหาอะไรก็คงจะเริ่มก่อสร้างหลังจากที่เซ็นสัญญาการเดินรถในเดือนตุลาคมนี้ครับ
ทำไมตรงพท.รถไฟ ถึงกลายเป็นรพ.แทนล่ะครับ รพ.ซื้อ หรือเป็นที่เดียวกัน
บางกอกน้อยครับ❤
ปัจจุบันฉันก็ชอบนั่งรถไฟไปเที่ยวต่างจังหวัด
สถานที่รับราชการครั้งแรกของข้าพเจ้า พ.ศ. 2517 ตอนนั้นเรือกสวนแถวบางกอกน้อย บางขุนนท์ตลิ่งชันอุดมด้วยผลหมากรากไม้ บางยี่ขันช่วงเชิงสะพานพระปิ่เป็นสวนทึล ตอนนั้นยังไม่มีสะพนากำลังก่อสร้าง
จากวันนั้นจนถึงวันนี้ การรถไฟไทยแม่งไม่ได้พัฒนาไปสักเท่าไรเลย
ถึงก็ช่าง😢ไม่ถึงก็ช่าง😢