სასახლეს აგიგებ სულ მარმარილოს ქვისასა, ხალიჩებს დაგიგებ, ფეხ ვერ უწვდინო მიწასა ქალაუ, გიხდება ქამარი, ვერცხლის ღილები ყელზედა, ისე ლამაზად დადიხარ, ვით წყაროს წყალი ქვებზედა ისე ლამაზად დადიხარ, ვით წყაროს წყალი ქვებზედა ... ქალაუ, შენმა მერდინმა ჰაერში გაიფრიალა, სახე გამოჩნდა, თოლებმა ელვარებ გაიკრიალა. ცხელმა ნიავმა დამქროლა, გზად შენკენ დამატრიალა, გულს ცეცხლი შემოაყარა და ჩალად ამაბრიალა. ქალაუ , მითხარ, შენი ვარ , გულს რაღად დამეხურება , მთას თუ მზის შუქი ათბუნებს , ნისლი არ მაებურება . გუნება გუნებასა ჰგავს, სიტყვა ხომ ორივ ერთია , ჩემი და შენი გამყრელი ნუმცა ზევითი ღმერთია.
👍
ტექსტი არ გაქვთ არავის?
ტეკსტი არავის არ აქვს?
ქალაუ , მითხარ, შენი ვარ ,
გულს რაღად დამეხურება ,
მთას თუ მზის შუქი ათბუნებს ,
ნისლი არ მაებურება .
სასახლეს აგიგებ
სულ მარმარილოს ქვისასა,
ხალიჩებს დაგიგებ,
ფეხ ვერ უწვდინო მიწასა
ქალაუ, გიხდება ქამარი,
ვერცხლის ღილები ყელზედა,
ისე ლამაზად დადიხარ,
ვით წყაროს წყალი ქვებზედა
ისე ლამაზად დადიხარ,
ვით წყაროს წყალი ქვებზედა
...
ქალაუ, შენმა მერდინმა
ჰაერში გაიფრიალა,
სახე გამოჩნდა, თოლებმა
ელვარებ გაიკრიალა.
ცხელმა ნიავმა დამქროლა,
გზად შენკენ დამატრიალა,
გულს ცეცხლი შემოაყარა
და ჩალად ამაბრიალა.
ქალაუ , მითხარ, შენი ვარ ,
გულს რაღად დამეხურება ,
მთას თუ მზის შუქი ათბუნებს ,
ნისლი არ მაებურება .
გუნება გუნებასა ჰგავს,
სიტყვა ხომ ორივ ერთია ,
ჩემი და შენი გამყრელი
ნუმცა ზევითი ღმერთია.