είναι πολύ λάθος νοοτροπία, την είχα χρόνια αυτήν την νοοτροπία, μερικές φορές μάλιστα κάποια δυσάρεστα θέματα θα έπρεπε να πούμε, με το αυτό βέβαια δεν θα ασχοληθώ. Το συμπέρασμα μου πλέον όμως και έχω φτάσει μια ηλικία, είναι ότι ο σωστός τρόπος αντιμετώπισης δεν είναι "ότι δεν λύνεται κόβεται". Δεν ζούμε στην εποχή του Μεγα Αλέξανδρου και τις διαφορές μας κάποιες φορές δεν θα έπρεπε να τις λύσουμε με το σπαθί. Την θεωρώ μια νοοτροπία που μπορεί να αλλάξει με το πέρασμα του καιρού.-
Γιατρέ είχα και έχω πολύ τοξικούς ανθρώπους στη ζωή μου αλλά περνάνε χωρίς να με αγγίζουν γιατί κατάλαβα πως δε φταίω αυτοί οι άνθρωποι δε αλλάζουν εμείς πρέπει να τους αντιμετωπίσουμε δυνατά και με υπομονή
Καθηλωτικός ιατρός.Απλά θα ήθελα να κάνω 2 ερωτήσεις στον κύριο Παπαδημητριάδη.Η πρώτη είναι:Πιστεύετε οτί η συνεχής επιλογή τοξικών συντρόφων σχετίζεται με τους χειριστικούς μας γονείς;(γίνεται δηλ υποσυνείδητα;)Και αν ναι πως σπάει αυτός ο φαύλος κύκλος;(Υπάρχει δηλ τρόπος να τους αναγνωρίζουμε εγκαίρως και να τους αποφεύγουμε;)Ευχαριστώ!
Είναι μια πολύ εύστοχη ερώτηση με αρκετά περίπλοκη απάντηση. Ίσως επανέλθουμε σε αυτό το θέμα σε μια προσεχή εκπομπή. Απολογούμαι για την καθυστερημένη απάντησή μου.
@@DimitriosPapadimitriadis να μας την δώσετε έστω εν συντομία την απάντηση να το δούμε λίγο περισσότερο, η βλακεία λένε κάποιος βέβαια ότι στο σύμπαν είναι πολύ μεγάλη, οπότε ενδεχομένος κατά κάποιες περιπτώσεις να μην φταίνε μόνο οι γονείς μας. Θα ήθελα επίσης και εγώ όμως να ακούσω την απάντηση σας, οπότε περιμένω την απάντηση...
Καλησπέρα σας θα ήθελα να σας ρωτήσω τι γίνεται στις εργασιακές τοξικές σχέσεις πώς βάζουμε όρια όταν έχει υπάρξει ρήξη των σχέσεων. Πως μπορούμε να συνεχίσουμε την προβληματική συνεργασία ,όταν πρέπει να συναντάμε τον ίδιο συνάδελφο καθημερινά .
@@stavroullak6696 εγώ έχω αρχίσει να σκέφτομαι να στείλουμε όλους τους τοξικούς σε ένα μακρινό νησί, οι υπόλοιποι όμως που θα μείνουμε εδώ είναι σίγουρο ότι δεν θα ξαναπαρουσιάσουμε τοξικότητα μεταξύ μας?
τι λες κοπέλα μου? Σε πειράζουν οι άλλοι που μιλάνε? Μήπως θα θέλετε να κανονίσουμε μια συνάντηση να είστε μόνη με τον Γιατρό, να μην είναι οι άλλοι τριγύρω να σας ενοχλούν?
Τι γίνεται όμως όταν ακόμη κι αν εκφράζουμε τη δυσαρέσκειά μας,χωρίς χαρακτηρισμούς άσχημους προς τον αλλον,εκφράζουμε τα συναισθήματα μας, δείχνουμε πως μας κάνει να νιώθουμε η συμπεριφορά του άλλου και ο άλλος αδιαφορεί ή σου λέει δε με νοιάζει?! Ζεις με αυτό και λες οκ δεν έχει κάτι να μου δώσει ας το σεβαστώ και ας τα κάνω όλα μόνη χωρίς να ζητάω τίποτα ή φεύγω?
anni stathaki επειδή είμαι παθούσα,κατάλαβα ότι έχει να κάνει καθαρά με σένα.Πρέπει να ρωτήσεις τον εαυτό σου αν είσαι καλά κάτω από αυτές τις συνθήκες και τι ακριβώς είδους συμπεριφορά πιστεύεις ότι σου αξίζει..τι θες εσύ για τον εαυτό σου..εγώ όταν απάντησα σε αυτή την ερώτηση κατάλαβα τι έπρεπε να κάνω..good luck!!
Σας συνχαιρω ακόμα μια φορά και τη ομάδα σάς και ελπίζω κάποτε να δώσετε κάπου κάποια ομιλία στο κόσμο που σας αγαπάμε να σας γνωρίσουμε από κοντσ
εξερετικό και σε ευχαριστούμε
Εξαιρετικό γιατρέ... Μεγάλες αλήθειες λέτε...
Ότι δε λύεται κόβεται
είναι πολύ λάθος νοοτροπία, την είχα χρόνια αυτήν την νοοτροπία, μερικές φορές μάλιστα κάποια δυσάρεστα θέματα θα έπρεπε να πούμε, με το αυτό βέβαια δεν θα ασχοληθώ. Το συμπέρασμα μου πλέον όμως και έχω φτάσει μια ηλικία, είναι ότι ο σωστός τρόπος αντιμετώπισης δεν είναι "ότι δεν λύνεται κόβεται". Δεν ζούμε στην εποχή του Μεγα Αλέξανδρου και τις διαφορές μας κάποιες φορές δεν θα έπρεπε να τις λύσουμε με το σπαθί. Την θεωρώ μια νοοτροπία που μπορεί να αλλάξει με το πέρασμα του καιρού.-
Εξαιρετικός σε όλα τα θέματα!!!!
Μπραβο ..
Γιατρέ είχα και έχω πολύ τοξικούς ανθρώπους στη ζωή μου αλλά περνάνε χωρίς να με αγγίζουν γιατί κατάλαβα πως δε φταίω αυτοί οι άνθρωποι δε αλλάζουν εμείς πρέπει να τους αντιμετωπίσουμε δυνατά και με υπομονή
και τελικά αυτούς τους ανθρώπους πως αποφάσισες να τους αντιμετωπίσεις??
Πολύ ωραίο θέμα ευχαριστο
Καθηλωτικός ιατρός.Απλά θα ήθελα να κάνω 2 ερωτήσεις στον κύριο Παπαδημητριάδη.Η πρώτη είναι:Πιστεύετε οτί η συνεχής επιλογή τοξικών συντρόφων σχετίζεται με τους χειριστικούς μας γονείς;(γίνεται δηλ υποσυνείδητα;)Και αν ναι πως σπάει αυτός ο φαύλος κύκλος;(Υπάρχει δηλ τρόπος να τους αναγνωρίζουμε εγκαίρως και να τους αποφεύγουμε;)Ευχαριστώ!
Είναι μια πολύ εύστοχη ερώτηση με αρκετά περίπλοκη απάντηση. Ίσως επανέλθουμε σε αυτό το θέμα σε μια προσεχή εκπομπή. Απολογούμαι για την καθυστερημένη απάντησή μου.
Dimitrios Papadimitriadis πραγματικά θα περιμένω με αγωνία!ευχαριστώ!
@@Zwillinge26 και εμενα θα με ενδιεφερε να μαθω :) εχει ειπωθει σε καποιο επεισοδιο?
@@DimitriosPapadimitriadis να μας την δώσετε έστω εν συντομία την απάντηση να το δούμε λίγο περισσότερο, η βλακεία λένε κάποιος βέβαια ότι στο σύμπαν είναι πολύ μεγάλη, οπότε ενδεχομένος κατά κάποιες περιπτώσεις να μην φταίνε μόνο οι γονείς μας. Θα ήθελα επίσης και εγώ όμως να ακούσω την απάντηση σας, οπότε περιμένω την απάντηση...
@@Zwillinge26 κοίτα που μαζευτήκαμε πολλοί και την περιμένουμε αυτήν την απάντηση :)
Καλησπέρα σας θα ήθελα να σας ρωτήσω τι γίνεται στις εργασιακές τοξικές σχέσεις πώς βάζουμε όρια όταν έχει υπάρξει ρήξη των σχέσεων. Πως μπορούμε να συνεχίσουμε την προβληματική συνεργασία ,όταν πρέπει να συναντάμε τον ίδιο συνάδελφο καθημερινά .
να αδιαφορείς, πες να κάτσω το πολύ 5 λεπτά με αυτόν τον ........ μαλκάνθρωπο και μετά θα πάω πιο πέρα να κάνω κάτι να με ευχαριστεί πιο πολύ....
@@harsoi8667 ευχαριστώ για την απάντηση, θέλει γερά νεύρα όλο αυτό
👍🏻🙂💎⭐️✨
Πολύ ωραίο!!!!!
Μόνο η απομακρυση
Από τους τοξικους σώζει
@@stavroullak6696 εγώ έχω αρχίσει να σκέφτομαι να στείλουμε όλους τους τοξικούς σε ένα μακρινό νησί, οι υπόλοιποι όμως που θα μείνουμε εδώ είναι σίγουρο ότι δεν θα ξαναπαρουσιάσουμε τοξικότητα μεταξύ μας?
polu wraio video
Joanna anastasia όντως!!
Ειστε εξαιρετικος ! Να κανετε και εσεις βιντεακια να σας ακουμε γιατι δυστυχως ο οιρμος σας διακοπτεται απο τους αλλους ομιλητες
τι λες κοπέλα μου? Σε πειράζουν οι άλλοι που μιλάνε? Μήπως θα θέλετε να κανονίσουμε μια συνάντηση να είστε μόνη με τον Γιατρό, να μην είναι οι άλλοι τριγύρω να σας ενοχλούν?
Τι γίνεται όμως όταν ακόμη κι αν εκφράζουμε τη δυσαρέσκειά μας,χωρίς χαρακτηρισμούς άσχημους προς τον αλλον,εκφράζουμε τα συναισθήματα μας, δείχνουμε πως μας κάνει να νιώθουμε η συμπεριφορά του άλλου και ο άλλος αδιαφορεί ή σου λέει δε με νοιάζει?!
Ζεις με αυτό και λες οκ δεν έχει κάτι να μου δώσει ας το σεβαστώ και ας τα κάνω όλα μόνη χωρίς να ζητάω τίποτα ή φεύγω?
anni stathaki επειδή είμαι παθούσα,κατάλαβα ότι έχει να κάνει καθαρά με σένα.Πρέπει να ρωτήσεις τον εαυτό σου αν είσαι καλά κάτω από αυτές τις συνθήκες και τι ακριβώς είδους συμπεριφορά πιστεύεις ότι σου αξίζει..τι θες εσύ για τον εαυτό σου..εγώ όταν απάντησα σε αυτή την ερώτηση κατάλαβα τι έπρεπε να κάνω..good luck!!
Και όταν έχεις παιδί πως φεύγεις από τοξική σχέση??????
εξαρτάται, αν έχεις κάπου αλλού να πας