ကြယ်ပြာလေးနဲ့ထမင်းစားပြီးနောက် - မောင်ချောနွယ်

❝ ကြယ်ပြာလေးနဲ့ထမင်းစားပြီးနောက် ❞
ဟိုး ...ခပ်ဝေးဝေး
ကြီးကောင်စဝင်စ အသံလေးမှာ
ပြန်စရာအိမ် မရှိရှာပါဘူး...အမေရယ်
ကမ္ဘာမြေကြီးပေါ်မှာ
အကုသိုလ်ပန်းတွေ ဝေပုံကလည်း
အဖူးပေါ် အညွန့်တက်လို့
တပ်မက်စရာပါလား...အမေ
သံသရာလေး တေးချင်းတွေက စီစီ
ပုရစ်ကလေးလို သားကမြည်လို့ပေါ့
တခါတရံတော့ အမေရယ်
သားဘဝဟာ
မြေငွေ့ပျံ ညလေးတည ဖြစ်ခဲ့ရတယ် ။
သားလေ ...
သူ့ကိုယ်ပိုင်အသီးတွေ
ညွှတ်အိလေးလံနေအောင် ထမ်းပိုးထားရပေမယ့်
ပျော်ရှာတဲ့
ကုန်ထမ်းသမား သလဲပင်လေးကို
အားကျမိတယ် ။
အမေရယ်
လေတွေထန်လာလေလေ
သားမှာ ကြေကွဲရလေလေပါဘဲ
မိုးဦးအကျစောမယ်ဆိုတာလည်း
တကယ်တော့
လောကဓံတရားပါလား
အိပ်စရာမရှိတဲ့ညတွေမှာ
မိုးတွေသိပ်ရွာတာပဲ အမေရယ် ။
အမှောင်နဲ့စိုစွတ်
မိုးရေတွေရွှဲရွှဲနစ်လို့
အသံတွေတောင်ငုတ်နေခဲ့ပါပြီ အမေ ။
ဆုံးရှုံးမှု သစ်ရွက်တွေ မရှုမလှနဲ့
ကံဆိုးမိုးမှောင် တောင်ကုန်းပေါ်မှာ
သဘာဝရဲ့ အပိုင်းအစတွေတဲ့လား
သားငြင်းဆန်တယ်အမေ
အမေမသိဘူးလား
အမေ့သားက ကဗျာဆရာလေ
အမေရဲ့ ။
တကယ်တော့လည်း အမေရယ်
ကဗျာဆိုတာ
ဒဏ်ခံကြိုးလေး တချောင်းပါဗျာ ။
အမေရယ်...
ဟောဒီ ကမ္ဘာလောကကြီးမှာ
အမေ့သား ကဗျာဆရာဖြစ်လာတာ
အပြစ်ရှိပါသလား အမေ
သားရဲ့အချစ်မှာလေ
ဟောဒီ ကမ္ဘာကြီးနစ်ခဲ့ရင်တောင်
စစ်ဖြစ်ဖို့ မသေချာတော့ပါဘူး အမေရယ် ။
ခုတော့ ...တခြားသူတွေ မမြင်မိတဲ့
အသံကလေးကို ခေါင်းအုံးအိပ်မိလို့
အကြင်နာအမဲ့ဆုံးဆုလာဘ်ကို
သားရခဲ့ပါတယ် ။
အမေမသိဘူးလား
လူတွေရဲ့ အပြုံးမှာ
ကုန်စျေးနှုန်းတွေပါတယ် အမေရဲ့ ။
ဧည့်ခန်းနဲ့ အင်္ကျီကောင်းမှ
ဆက်ဆံတတ်တဲ့လူတွေရဲ့ သဘောထားကို
သား တူးတူးခါးခါး မုန်းတယ်အမေ ။
အမေရယ်
တခြားသူတွေအတွက်တော့
အရာရာဟာ
လက်တပစ်စာရယ်ပါ ။
သားမှာတော့
ယူဇနာသန်းပေါင်းများစွာ ဝေးကွာလို့
သားလေ
ရေရောထားတဲ့ ညရယ်လို့ မရခဲ့ဖူးဘူး ။
သားရဲ့ဘီးကလေးဟာလေ
ဘယ်လောက်တောင် ပါးလှပ်နေသလဲဆိုတော့
ဆံချည်မျှင်လေးတမျှင် နင်းမိရင်တောင်
ဘီးက ထပေါက်သွားနိုင်တယ် အမေ ။
အလျှံညီးညီး မီးတောက်မီးလျှံကြီးထဲ
နေ့စဉ်ခုန်ခုန်ချနေရတဲ့ ဘဝခရီး
အခမဲ့ညတွေ သိပ်ပြီး သိပ်သည်းလွန်းလှ
အမေရယ်...
လွတ်လွတ်ကျွတ်ကျွတ်ကြီး ကန်သွင်းခံရ
ကျွန်တော် ဘယ်လောက်မှားယွင်းမိလို့လဲ အမေ
အဆုတ်က ကျပ်ခိုးစွဲ မီးဖိုချောင်
ချောင်းဆိုးလိုက်တိုင်း ချောင်းဆ်ိုးလိုက်တိုင်း
ရင်ခေါင်းကြီးထဲ မီးထထတောက်တာမြင်ရ
အမေရယ်
အတွင်း လူမမာတယောက်ပါ ။
ဒါပေမယ့်
သစ်သားဘတ်စ်ကားအိုအိုကြီး ခိုစီးလို့
ကဗျာဆရာ မာယာကော့စကီးဆ်ိုတဲ့လူလည်း
ပါတယ်လေ
လူနဲ့သူနဲ့ မတူတဲ့လူလို့
လူတွေသူတွေ ပြောခံရတဲ့ သားမိတ်ဆွေပေါ့
ဘယ်လောက်တောင် ကြောက်မက်ဖွယ်ရာ
ပြိုလဲခဲ့ပါသလဲ
ဘယ်တော့များမှ သမ္မာဒေဝတွေလက်ထဲ
ရောက်မှာတဲ့လဲ
တယောက်ကိုတယောက်မေးရင်းပေါ့
မျက်စိတမှိတ် လျှက်တပြက်အတွင်းမှာ
သောမဂြိုလ်တွေ ချောင်းကောဖြစ်သွား
ဘဝကို ဖြစ်ညှစ်ကြည့်လိုက်တော့
လိမ္မော်သီးကလေးမှာ
အချိုရည် ကျန်သေးတယ်
အို ...
အသည်းနှလုံးထဲမှာ
ပန်းတွေ အရမ်းပွင့်တာပဲ အမေရယ် ။
ကုတ်အင်္ကျီဝတ်ချင်တဲ့ ဆောင်းရာသီရယ်
မီးလျှံကင်းမဲ့တဲ့ မီးလင်းဖိုကြီးရယ်
နှင်းစက်တွေကို
အသေခံသောက်ချင်တဲ့ မြက်ပင်ကလေးရယ်
လမင်းကို
ပြည့်ပြည့်ဝဝ တိုက်ရိုက်မမြင်ချင်တဲ့ အပြုံးရယ်
အနေအထိုင်မတတ်တဲ့ ရေပန်းတိုင်ကလေးရယ်
မိုက်တွင်းနက်နက် ကဗျာပေါ် အချစ်ရယ်
မကြာခဏ လူလိမ်ခံရတဲ့
ရင်ထဲက ကြယ်ပြာလေးရယ်
နက္ခတ်မိမိ ပျော်ချင်ရှာတဲ့
အပျော်လေးရယ်
သားလက်ဖဝါးထဲမှာ ကျစ်ကျစ်ပါအောင်ဆုတ်ထားလို့
တဆတ်ဆတ်တုန်နေရှာတဲ့ သားဘဝလေးရယ်
အမေ့သားမှာ ပိုင်ဆိုင်ပါတယ် ။
ထမင်းစစ်စစ် စားချင်တယ်
အိမ်နံ့မွှေးတဲ့ အိပ်ယာစစ်စစ်မှာ အိပ်ချင်တယ်
ခြေထောက်တွေကို မီးဖိုအငွေ့ပေးချင်တယ်
ဗမာပရဆေး သန့်သန့်သောက်ချင်တယ်
ပြီးတော့....ဟောဒီလို
အမေ့မျက်လုံးအရောင်ကို မွတ်သိပ်ပါတယ်
တေပေလေလွင့်ပြီး ပြန်လာတဲ့သားကို
ဂရုဏာသက်မြဲသက်တဲ့ အမေ့အကြည့်လေ
အမေရယ် ....
အမေ့ဆိပ်ကမ်းမကပ်တာ ကြာပြီဖြစ်တဲ့
သားသင်္ဘောလေ အမေရဲ့ ။
ကျွန်တော် ရိုးသားခဲ့ပါတယ် အမေ
ဤသို့ပင် ပဲ့တင်ပါလိမ့်မယ် ။ ။
▪️မောင်ချောနွယ်
#poems #books #audiostorybook #asmrsounds #kyawzaynthet #မောင်ချောနွယ်