11. sınıfa geçmeden önce sadece kilo vermek ve çevremdekiler tarafından daha çok beğenilmek için diyete başlamıştım. (aslında ne “görüntü” anlamında ne de sağlık açısından vermem gereken hiçbir kilo yoktu fakat daha zayıf olmanın beni daha güzel yapacağına inanmıştım, inandırılmıştım.) o yaz spor da yaptığım için haliyle sıkılaşmıştım ve okula döndüğümüzde herkes yanıma gelip bana ne kadar güzel göründüğümü söylüyordu. bu beni çok mutlu etmişti, tabii diyeti bıraktım. spor yapmayı bırakmadım çünkü bir süre sonra zayıf görünmenin dışında sporun beni çok iyi etkilediğini gördüm. yürümeyi, dans etmeyi zaten seviyordum, bunun yanına spor disiplinini de ekleyince kendimi daha fit ve dinç hissetmeye başladım. ama yemek konusunda bu kadar düzenli veya iradeli olmadım. haliyle ocak-şubat aylarına geldiğimizde 1-2 kilo aldım ve ben bunu kafaya takıp tekrar diyet yapmaya karar verdim. fakat bu sefer yanlış giden bir şeyler vardı çünkü canım diyetle, kilo vermekle uğraşmak istemiyordu. kendimi zorluyordum sadece. ittire ittire o kiloları verdim ama kendimi hiç mutlu hissetmiyordum çünkü enerjimi ve odağımı üniversite sınavına çevirmem gerekirken yavaş yavaş yeme bozukluklarının pençesine düşüyormuş gibi hissediyordum. tam toparlıyorum derken geçtiğimiz sene, haziran sonunda korkunç bir olay yaşadım. yaşadığım olay çocukluğumdan beri tanıdığım birinden gelen bir tacizdi ve ben çok etkilenmediğimi düşünsem de hayatımı alt üst etti ve ben güçlü durmaya çalıştıkça ruhum, mental sağlığım hata vermeye başladı. etrafıma ördüğüm duvarları kimse görmesin diye mutlu olmaya çabalarken o öfke ve mutsuzluk mideme vurdu. tam iyiyim derken bulimia başladı ve bütün yaz ben kendimi toparlamaya çalıştım. arkadaşlarım yavaş yavaş üniversite sınavına çalışmaya çalışmışlardı, ben de kafam dağılsın, elim alışsın mantığıyla kütüphaneye gitmeye başladım. böyle böyle yaz bitti ve okul açıldı. bulimia hala devam ediyordu ama mutluydum, artık uğraşabileceğim bir şeyler olacaktı çünkü elimde. sosyal medya uygulamalarını telefonumdan sildim, güvendiğim arkadaşlarımla bulimia konusunu konuştum ve arkadaşlarımla konuştuktan tam 2 ay sonra bunu anneme anlattım. anneme bu kadar geç anlatmamın tek bir sebebi vardı: annemin tepkisini kestiremiyordum. kesinlikle kızmazdı, aksine destek olurdu ama ben gerçeklerle yüzleşemeyecek kadar yorgundum. anneme söylediğimde söylediği tek şey şu oldu: “yazdan beri yaşadığın her şeyin farkındayım ama sen bilinçli bir kadın olduğun için bunu senin bana açıklamanı istedim.” bana yardım isteyip istemediğimi sordu, ben de artık her şeyin kontrol altında olduğunu söyledim. annem taciz olayında da bana destek oldu, bulimiada da. bulimiadan iyileşeli tam 4 ay oldu ve şu an mental sağlığımın iyi olduğunu bilerek önümdeki sınava odaklandım. spor yapmaya devam ediyorum çünkü bu gerçekten hoşuma gidiyor ve sağlığıma da destek oluyor. yemek konusundaysa şunu fark ettim: ben eskiden kendimi çok kısıtlıyormuşum, şu an ihtiyacım olduğu kadar yiyorum. çok yoğun ve stres dolu bir dönemden geçtiğim için de beslenmeme ayrı bir çaba gösteremiyorum(şekersiz yaşam gibi) ama bir vejetaryen olarak bana iyi gelecek yemekleri, vücudumun ihtiyacı olduğu kadarıyla yiyorum, canım istediğinde de suçluluk duymadan istediğimi yiyorum. bu noktaya gelebilmek için çok çaba sarf ettim, bütün bunları anlatmamın sebebi, yalnız hissetmemeniz. hepimiz farklı insanlar olsak dahi aynı sorumlara sahip olabiliyoruz ve bu gibi durumlarda yalnız hissetmemek çok mühim. lütfen bunun bir süreç olduğunu bilin. bir şeyleri değiştirmek için yapmamız gereken en önemli şeylerden biri, bir anlığına durup kendimizin farkında olmak. lütfen kendinizi hafife almayın, siz sandığınızdan daha eşsizsiniz 💛
Yeme bozuklukları gerçekten başına gelmeyen insanlara çok kolay gelen ama aslında kişinin kendini tüketen illet şeylerdir. 11. Sınıfın 2. Dönemindeyiz yeme bozukluklarım dışında diğer bazı psikolojik rahatsızlıklarım var ve ailem aileden çok hayatımın çabuk bitmesi için uğraşan kötü suretler gibiler. İnsanın ailesine bunları söylemesi çok garip kaçıyor olabilir ama her ailenin sanıldığı gibi olmadığını ne yazık ki yaşayarak öğrendim. Kendimi bildim bileli görünüşümden, kilomdan, her şeyimden nefret ettim. Hayatımın çoğu artık dayanamayıp girdiğim diyetler ve onların başarısız sonuçlarıyla doluydu. Geçen yaz blumiam sınırları zorlamıştı, sonu yokmuş gibi yiyor ve kendimi bunun ardından kusturuyordum. Kusarken yaşadığım o iğrenç acınası histen hep nefret etsemde durmadım. Kendimden hep tiksindim. Kafamda olan şeyleri de toparlayamamaktan veya çıkamadığım bataklığımdan kendim için bi gelecek göremiyordum. Ölmek istediğim en büyük arzumdu. Ama bir sekilde bir sey oldu, 11. sınıf baslamadan 3 hafta once tartıya cıktım ve bu zamana kadar sahip olduğum en büyük kiloyu gördüm. Her konuda bir hâyâl kırıklığı olduğumu biliyordum ama bunu bir de beni böyle yıpratan bir şey için görmek beni sarstı. O günden itibaren diyet denemeyecek bir sekilde devam ettim. Cogu zaman yemiyor, yediğimdeyse badem ceviz kuru kayısı yiyordum. Son bir kac ayda cok zorlandım bir sürü binge atağım oldu ve kilo almaktan ya da daha fazla verememekten korkan ben bunu nasıl durduracağımı bilmiyorum. Evde kendimce egzersiz yapıyorum zorlasa bile her gün yalmaya çalışıyorum. Bu dönem bir çok şekilde burada anlatamayacağım yollarla beni yıprattı. Tüm bunların sonunda 19 kilo verdim. 80'den 61'e 6 ay gibi bir sürede düştüm. Ama bu yetmiyor ve her aynaya baktığımda tiksinmekten bıktım. Zayıflayıp güzel olmak gibi bir amacım yok olamayacağımı biliyorum sadece kimsenin beni göremeyeceği kadar zayıflamak istiyorum. Üniversite sınavına çalışmam gerekirken kendimle, ailemle, çevremle ve yemekle bir savaş içindeyim. Umarım bir yerlere varırım. Bunları niye yazdım bilmiyorum valla gereksiz acitasyon oldu ama yorumun bana same bruh dedirttiği için bi döktürdüm agagaTJSITDTKDYODYODYIDKYDKYD
@@leydisedatbender8483 bende anoreksiya hastalığı geçirdim hatta hastaneye yatırılacaktım. Bu tür şeyleri konuşmak hala beni zorlasa da,lütfen kendini sev. Gerçekten normal bir psikolojiye sahip olduğunda (ki bu dönem çok zor) bu haline güleceksin. Sağlıktan önemli birşey yok. Bunu geç olsa da hepimiz öğreniyoruz sanırım... Anne baban sana destek çıkmayabilir fakat öyle de böyle de yaşamımıza devam etmek zorundayız. Bunu 2 ay sonra yazdım biraz geç oldu ama umarım toparlanmışsındır..
Ben 20 yaşında bi üniversite öğrencisiyim. Hala kendimden nefret ediyorum. Bunu aşamıyorum elimden bi şey gelmiyor. Dışa dönük biriyim çok konuşkanım eğlenceliyim ama sürekli yanımdaki kız arkadaşlarıma asılmaları falan biraz insanın özgüvenini kırıyor :d teşekkür ederim yine de bu güzel video için
12-13 yaşlarında kilolu, kısa boylu bakımsız ve çirkin bir kızdım. Yaptığım en ufak bir hatada, en ufak bir espiri de veya en ufak bir laf dalalmasında çat diye yüzme vurulurdu. Yıllar geçti ve 16 yaşımda 40 kilo verdim. Bakım yapmaya başladım ve hanım hanımcık davranmaya çalıştım. Bana göre hayallerimdeki bene ulaşmıştım. Ve noluyor biliyor musunuz? Aynaya baktığımda hala kendimden rahatsız oluyorum. Veya insanlar bir açık bulup çat diye suratıma vuruyor. Bu yüzden kendinizi sevin ve çevrenizdekileri umursamayın. 🧡
@@unholyanime6899 niye bozuyorsun moralimi ya :( Param olunca ilk iş burun estetiği. Bir de önden güzel ama yandan kötü benimki. O yüzden biri bana yandan bakınca kötü hissediyorum sisğşsşsf
@@Nur-hp9zf benim de burnum yandan güzel görünüyor önden pek sevmiyorum. Keşke insanlar bana yandan baksa falan diyorum bazen , her türlüsü dert burnun şshdlcjcağxjck
Yaaa abla öpücüğü etkisi o kadar doğru ki özellikle neden kendimi güvensiz korunmasız huzursuz hissettiğim dönrmlerde meryemi bu kadar çok izlediğimi anladım şimfi
Sana teşekkür etmek istiyorum. Benim boyum 155 cm ve kilom 52. Her zaman boyumu da kilomu da kafama takmışımdır. Aslında bunun en büyük sebebi küçükken uğradığım zorbalık sanırım. Ama yıllar içinde bir şeyleri aştığım için mutluyum. Yaptığın bu video bana çok iyi geldi. Bu yüzden gerçekten sana çok teşekkür ederim. Bir süredir eski zamanlara dönmüştüm eskiden anoreksiya Nevroza hastasıydım. O haldeki fotoğraflarıma baktığım zaman ne kadar çirkin ve hastalıklı göründüğümü farkettim. Ve kendi kendime dedim ki; “Bütün bu zorbalık yapan gerizekalı insanları neden dinliyorum ki?” Ve bunu farkettiğim anda kendimi hiç olmadığım kadar özgür hissettim. Hayatımın iplerini kendi elime aldım. Yalnız başıma kaldığım bütün o yıllar boyunca kendimi keşfettim ve bu benim hayatım boyunca yaşadığım en özel deneyimdi. Bu video bana o zamanları hatırlattı ve gülümsedim. Eskiden kafama taktığım bütün o saçmalıklara gülümsedim. Bu muhteşem bir histi. Teşekkür ederim Maria. Seni seviyorum, çok güzelsin.
Ben de 164üm və kimi zaman 62 kilo oldum kimi zaman 48 ki çok sık değişiyor. Bence en önemlisi aynada çok zaman geçirmemek ve hobilere, sana seni değerli hissettiren kişilerle daha çok vakit geçirmek. Aynada makyaj da yapabilirsin, kaşlarını da alabilirsin ne istiyorsan yap sonuçta senin hayatın ama soyunup vücutlarındaki değişimi saatlerce inceleyen arkadaşlarımın hiç biri mutlu değil sadece. Tek istediğim insanların kendilerine tanımaya daha çok vakit ayırıp dış görünüşlerini çok düşünmemeleri. Ben de bir zamanlar dışlandığım için ilk cümleyi okuduğum an bunları yazasım geldi sadece...
Küçük ve gereksiz bir ayrıntı gibi ama bir şey eklemek istiyorum. İnstagramda son dönemde yüzü güzelleştiren, dudakları büyüten, pürüzsüz bir cilt yapan bir sürü filtre çıktı. Kendim de çok kullanırdım ama orada gördüğüm yansımamın gerçekliğine öyle inanmak istiyordum ki aynalara bakamaz oldum, bakınca moralim bozuldu, daha da kötü gözüktüm. Bence inanılmaz kötü etkiliyor o filtreler, düzenli kullanan biriyseniz ve özgüveniniz düşükse hele mahvediyor gibi.
Liseye geçene kadar sosyal medya hesabım yoktu bu nedenle güzellik kalıplarından habersizdim, vücut ve yüzümle.sorunum yoktu.Liseye geçince sosyal medya ve lisedekilerin etkisiyle kendimi sevmemeye başladım. Bu videoyu ilk izlediğimde kendimi biraz olsun iyi hissettim. Instagramda influencerınlardan da uzaklaşınca daha rahatladım. Sadece yazmak istedim.Teşekkürler Maria 🤍
İzlemeye kalksam 15 dakika bir youtuber vloğu izleyemem. Sıkıyor ve yarıda kapatıyorum. Ama seni 1 saat izlesem "Video bitti mi ya" diyorum. Videolarını 20 dakikadan aşağı yapma lütfennn! Gerçekten bakış acımı değiştirdin, hayata ve insanlara daha olumlu bakmamı sağladın, bana bir şeyler katıyorsun ve izlediğim 1 saatlik video için asla zamanımdan çalınmış olduğunu düşünmüyorum. 💕
14 yaşındayım. ayaklarımdan nefret ediyoru- aslında onlar yürümeme yardımcı oluyor biraz da böyle düşünmek lazım. KENDİMİ ÇOK SEVİYORUM...ama bazen başkalarıyla karşılaştırıyorum "o çok zengin, o istediği kıyafeti giyebiliyor, o çok güzel diye" aslında başkalarının çiçeklerine bakmak yerine kendi çiçeklerimize bakmalıyız eğer bakmazsak solup giderler... ve teşekkürler kazıklı maria iyi ki varsın
19 yaşındayım ve lise 2'den bu yana senin yaptığın gibi aynaya bakıp ne kadar çirkin olduğumu düşünüp ağlıyorum kendime engel olamıyorum, kendimi sevemiyorum. Nasıl severim onu da bilmiyorum.
Abla sen nasıl bir ergenlik geçirmişsin.... beğendiğin bir tane bile yerin yokmus üstelik cok güzel olmana ragmen.... ben 18 yaşındayım popüler kültüre uyan bi güzelliğim yok ama burnum:D dışında şikayet ettiğim bir yerim yok bende mi sıkıntı var acaba
23 yaşındayım, 167 cm boyum var ve 80 kiloyum. Çillerim, dağınık çıkan kaşlarım var. Ve açık tenli olmama rağmen dudak üstü kıllarım koyu renk çıkıyor. Kendimi seviyorum. Bana en yakınlarımdan gelen eleştiriler canımı sıkıyor. Insan kendini olduğu gibi sevemez mı?
@@aybikyy Cidden merak ediyorum.Çevremde uzun boylu bir sürü arkadaşım var ama ben hayatımda hiç birisi uzun boylu olduğu için dalga geçildiğini görmedim. Acaba benim çevremle mi alakalı?
Laf söyleyen birine ağzının payını verin hayatiniza kimse burnunu sokamaz kimse tecavüz edemez hele dış görünüşünuze bir sey deniliyorsa asla susmayin bunlar insanlıktan anlamaz aynı seviyeyle cevap vereceksin yoksa devam eder söylenmeye dalga geçmeye
Ergenliğimde tıpatıp aynı şeyleri düşünüyordum. "Neden daha zayıf değilim", "neden saçlarım gür değil", neden şöyle neden böyle... Çevremdeki yaşıtlarımın da düşünceleri aynıydı ama herkes kendi özgüvensizliğini örtmek için birbiriyle dalga geçiyordu. İnsan yaş aldıkça sadece kendinden bir tane olduğunu anlıyor. Çok cheesy gelecek belki ama kendimizden başka bir tane yok, bunun farkına 20'li yaşlarımda varabildim. Farklı "hissetmek" için bizi biz yapan şeyleri geliştirmeliymişiz. Yüzümüzün altın orana sahip olması zorunluluğu veya sosyal medya tarafından dayatılan güzellik algıları, gençler için özellikle, çok toksik. Yine çok başarılı bir video olmuş! Eline emeğine sağlık Maria ♥
Pozitif medya konusunda çok haklısın,ben kendi adıma konuşacak olursam interneti iyi kullanmaya başladığımda güvensizliklerimin büyük ölçüde azaldığını gördüm.Çevresindeki örnekler sınırlı olan insanlar için sen ve senin gibi content creatorlar çok önemli ❤️
Aslinda bende sadece bana ilham veren, sanat Influencerlarini takip ediyorum, ama maalesef „kesfet“ bölümünde ister istemez insanin karsisina inanilmaz derecede güzel kizlar veya erkekler cikabiliyor, sonra daha da fazla görmek isteyebiliyor insan ve sonunda da kendini kötü hisseden sadece bizler oluyoruz maalesef. 19 yasindayim, 17 yasimda Burun Estetigi oldum, ve komik gelebilir belki size, ama özgüvenim her gecen gün daha da azaliyor gibi. Saglikli bir mindsetiniz yoksa ve kendinizle barisik degilseniz, Estetik sizi mutlu edemez, inanin bana. Suan kafamda 5-10 tane daha Estetik Fikri var, ama her aklima geldiginde, sevdigim hobilerimle vs unutmaya calisiyorum, standart-güzellikten daha da önemli seyler olduguna inandirmaya calisiyorum kendimi. Edit: Eger bende oldugu gibi sizde de yeme Bozuklugu ve Body-Dysmorphia varsa/veya olmasindan süphe ediyorsaniz, kesinlikle Psikologa gitmenizi öneririm.
13 yaşındayım ve kendimden nefret ediyorum.Sadece fiziksel olarak değil aynı zamanda kişisel özelliklerimden,insanları farketmeden manipüle edip kırıyorum.Girmem gereken bir sınav var derslerim iyi ama bunu böyle yürütmek çok zor,son zamanlarda biraz düşüş yaşıyorum ve anladımki çevremdeki çoğu insan akademik başarım olduğu zaman destek veriyor okulda arkadaş çevrem var ve popüler denebilecek bir insanım ama hiçbiri gerçek değil. Ailemle düşüncelerimiz uyuşmuyor ve onlardan farklı düşündüğüm zaman üzerimde baskı kuruyorlar yüzümü ve diğer yerlerimi seviyorum ancak kilom biraz fazla(9-10) bu yüzden sağlıklı kilo vermeye çalişıyorum ama bir sorun olduğu zaman kontrolü manyak gibi yiyip sonra da pişman olup kusuyorum bazen kusamadığım zaman aynanın karşısina geçip kendime nefret kusuyorum. Orta gelirli denebilecek bir ailede yaşıyorum fakat sanki ben olmazsam herkes daha mutlu olurdu aileme sadece maddi zararim varmış gibi düşünüyorum. Annemin bazı sorunları var hasta olmaktan çok korkuyor bu da onun gecmişinden kalma ancak bu da beni kötü etkiliyor,din konusunda kafam çok karışık ancak ailem muhafazakar insanlar yani tercih hakkım yok. Bunları artık birine anlatmam gerekiyor ancak çevremde çok fazla insan olmasına rağmen kimse gerçek değil ve yalnızım. Bunların ergenlik yüzünden oldugunu düşünüyorum ama boyle hissediyorum işte. Buraya kadar okuduysaniz teşekkürler💓
Ortaokul ve lisede güzellik algısından haberim bile yoktu.Ortaokulda kızsal şeylere süse püse hiç ilgi duymazdım.Hep erkekleri döverdim.Ve çirkin ya da güzel olduğumu düşünmezdim.Lisede kendimi çok güzel buluyordum.Medyanın bu saçma güzellik kalıbını bilmiyordum ozamanlar.Hiç yüzüme bakıp da bir yerimi değiştirmek istediğimi hatırlamıyorum.Şuan 22 yaşındayım.Ve bedenimde memnun olmadığım yerler var.Bakınca kendimi güzel bulsam da bakış açım bize dayatılan güzellik algısına karıştığı için ona uydurmaya çalışıyor.
kendinize olan nefretinizi bırakın, insanların sözlerini takmayı bırakın, en çok da kendinizde kusur aramayı bırakın. Birinizin saçı güzeldir, biriniz çok güzel resim yapıyodur. Yaşadığım şeylerden yola çıkarak; psikolojik desteğe ihtiyaç duyacak noktaya gelmeden bu sorunlarınızı atlatmak için gitmenizi tavsiye ederim. Ben 4-5 ay kadar gittim ama şunu söyleyebilirim herşey kafanızda bitiyor siz durup bi saat kendinizde kusur ararsanız milyonlarca binlerce kusur bulabilirsiniz. Ne herkes kusursuz, ne de siz çok kusurlusunuz:)
O kadar güzel mesajlar vermişsin ki, içim açıldı 🏵️ Maalesef günümüzde çoğu ergen (hatta pek çok yetişkin) güzel olmanın minik burunlu, koca dudaklı ve zayıf olmaktan geçtiğini zannediyor. İzleyici kitlene bunun aksini söylediğin için tebrik ederim, eminin pek çok gencin fikirleri değişmiştir bunu izledikten sonra.
Seni bu kadar geç keşfettiğime inanamıyorum. Bütün videolarını binge yaptım. Umarım hakkettiğin değeri kısa zamanda görürsün. Harikasın!!! Kısa zamanda iyleşmen dileğiye... 😍
gözümün altında et beni var onu sürekli saklamaya çalışıyodum “doktora gitsene,aldırsana onu bıdıbıdı” diyen insanlar yüzünden,amaaa şuann o et benini o kadar çok seviyorum kii bana has olan güzelliğimi çok seviyorum♥️
İlkokuldan hatta anaokulundan itibaren bu şeyler çok iyi bir şekilde öğretilseydi şu anda bu psikolojik hastalıklara veya kendinden nefret etmeye o kadar da maruz kalmazdık diye düşünüyorum.Önce ailem sonra okul,kendimden nefret etmeme sebep olan ve beni kötü yönde etkileyen iki şey.
Geçen gün bir arkadaşım çatlaklarından nefret ettiğini ve sürekli ağladığını anlattı,uzun uzun sohbet ettik bu konuda ve ikimiz de memnun ayrıldık o sohbetten, sanırım artık kendisini daha çok seviyor 💜 Bu konular kesinlikle konuşulmalı bence
Orta okulda gargamel ve sidika derlerdi bana 😄 bi gece de ayakkabi numaram 36 olsun diye sabaha kadar dua etmistim. Heeyy gidi yillar. Coook guzel bir video olmus coook 💃 Suprizli son 😍
Ben de boyumdan çok utanıyodum. Ki benim boyum 1.50 bile değil. Bir zamanlar acayip kafama takıyodum bunu. İlk defa tanıştığım kişiler acaba "aa ne kadar da kısa " diye düşünüyolar mıdır diye kendimi çok yıprattım ve iyice çekingen bi kız oldum. Aynanın karşısında saatlerce ağladığım olurdu. Sonra benim diğer insanlar hakkında o kadar da fazla yorum yapmadığımı yani onların dış görünüşüne o kadar da önem vermediğimi fark ettim. Ben onların fiziksel özelliklerini önemsemiyosam, onlar da benimkini o kadar önemsemezler diye düşündüm. Bu benim özgüvenimi çok arttırdı. Ben de her şeyinde kusur bulan insanlardandım. Ama allaha şükür aştım hepsini. Demem o ki başkalarının düşüncelerini o kadar önemseyip de kendinizi yıpratmayın. Bu dünyada sizin için en önemli bi varlık varsa o da sizsiniz! Siz mutlu olmıcaksınız da kim olacak! Bu sene hepimiz için mutlu, sağlıklı ve huzurlu geçsin 🙆 Mutlu yıllar !!!
Merhaba ben 17 yaşında bir üniversite öğrencisiyim eskiden beridir kendimi hiç sevemiyordum şuanda da hala bazı sorunlar yaşayabiliyorum. İnsanlar ''dış görünüş önemli değil ya'' dese de gene de gidip gayet iyi görünümlü, zayıf, yüzü mükemmel insanlarla beraber oluyorlar gerçekten de seviyor olabilirler ama bazılarının tip için sevgili olması beni berbat hissettiriyor. Seçemediğim şeyler yüzünden toplum tarafından yargılanıyorum ve kendimi sevmeme bile izin vermiyorlar. Bir süredir bunu aşmak için sürekli pozitif şeyleri takip ediyorum eskisinden daha iyi hissediyorum özgüven eksikliğim yüzünden kendime ait kişisel hesap bile açmıyordum artık açtım ve zor da olsa daha iyi hissedebilmek için fotoğrafımı paylaşıyorum. Bu video için sonsuz teşekkürler kanalını sık sık takip ediyorum videoların mental sağlığıma çok iyi geliyor çok teşekkür ederim
Hayatım boyumca kepçe kulaklarımdan nefret etmiştim ilkokulda ortaokulda lisede defalarca dalga gecildi bu yüzden hep saçımla kulaklarımı kapatmaya çalışırdım ama çekici duruyor demen beni çok etkiledi ilk defa böyle söyleyen biriyle karşılaşıyorum seni bir kez daha sevdim 💕
Dünyaca ünlü markalar artık fabrikasyon güzellik algısını yıkmak için defilelerinde farklı (medyanın güzellik algısına uymayan) modeller kullanıyor. Kendimizi olduğumuz gibi sevmeliyiz. Lisedeyken kendimi çok çirkin bulurdum kendime bakmazdım. 25 yaşına geldim şimdi her sabah aynaya bakarken kendime "sen çok güzelsin" diyip gülümsüyorum. Çünkü bunu hakediyorum. Sosyal medyada tanımadığınız kişilere kendinizi onaylatmak ve beğendirmek zorunda değilsiniz. Yaşadığınız hayatın keyfini çıkarın.
16 yaşında biri olarak kendimi sevmeyi öğrendim. Ben ve vücudum çok değerliymiş bunu öğrendim. Ben değerliyim. Sen değerlisin. Kendini lütfen küçümseme
evet kimse göremeyecek bu yüzden rahatlıkla içimi dökebilirim vücudumda beğenmediğim çok fazla yer var, göz rengime çok takığım mesela. gözlerim dümdüz kahverengi, dümdüz hiçbir özelliği güzelliği olmayan kahverengi. instagramda güzel ünlülere baktığımda hepsinin birkaç ortak özelliği var ve de onlardan biri "renkli gözlü" olmaları. annem yeşil gözlü, baktıkça içine düşülür, babam elektrik mavisi ve çok derin bakan bir adam, erkek kardeşim çok güzel bir mavi, kız kardeşim bol yeşilli bir ela göz, bense kahve göz. hani hayattaki şansım da hep böyleydi, nerede bir terslik, bir uğursuzluk var hep benim başıma gelir, hiç olmayacak sadece olumsuz şeyler benim başıma gelir. ailemin yanında ben büyüyememiş çirkin ördek yavrusu gibi duruyorum. onları çok kıskanıyorum, annem sarışın bir kadın babam siyah, daha esmer bir adam, kız kardeşim sarışın aynı annem, erkek kardeşim de çok açık bir kumral, ben ise siyahım, cilt rengim koyu buğday ve çok çirkin turuncu gibi. yani neremden tutsanız elde kalıyor. onları özellikle de kız kardeşimi çok kıskanıyorum, bütün güzel genleri o almış, hepsini ya hepsini. erkek kardeşim de çok yakışıklı bir çocuk. ben de nerede bozuk gen varsa hepsini toplamışım. yani burnum desen arı sokmuş gibi yanlara şişmiş, kanatları geniş olan çirkin bir burun, yanaklarım kocaman, göz yapım çirkin, alnım Allah'ına kadar açık. yani hiçbir yerim güzel değil bildiğin. kalın yapılı biriyim ve çok iri duruyorum, kıyafetler pek olmuyor, yani "kız" gibi pek giyinemiyorum. ama bütün bunlardan en çok göz rengine üzülüyorum, o benim en derin yaram ve şansa bakın ki bütün arkadaşlarım renkli gözlü. keşke göz rengi değiştirme ameliyatı olsaydı, direkt onu yaptırırdım. kader işte, ne tipte ne de ailede ne de aşkta, Allah bana çok haksızlık yapmış be vallaha, olan inancımı yitirmek üzereyim. Allah varsa herkese tip veriyorsa neden bana vermiyor ? herkese şans verirken neden bana vermiyor ? bu neden böyle ? öyle bakınca Allah bile adil değil var ya. yani ne olurdu sanki ben de anneme çekseydim ne olurdu ? asla anlamayacağım, hayattan umudu kesmeye çoktan başladım bile, hani kabullenmeye çalışıyorum ama olmuyor ya vallaha. herkes gözümün önünde bu kadar şanslı ve güzelken bunu kabullenmek imkansız. keşke ölsem de kurtulsam, keşke. sadece bunu diliyorum, tek kayıp tüketilmeyen oksijen olacaktır
oyle dusunme, allahla alakasi yok zaten bu genetik bir sey tamamen tesadufi bir olay. ben de kahverengi gozluyum, annem yesil babam masmavi olmasina ragmen ama hic takmiyorum cunku sadece gozundeki renk pigmentinin farkliligi bu. kendini degistirmeye calismaktansa sevmeye calis. kahverengi gozun ayri bir asilligi var bence kirpiklerine bakim yaparsan cok guzel gorunur goz cevren ya da eyeliner ile gzuellestirebilirsin vs vs kendini sev lutfen
Seni çok seviyorum her halini güzel buluyorum tüm saç renklerini de makyajlı,makyajsız hallerini de kendi önyargılarımızı yıkmak çok zor oluyor ve bu gibi konularda fikirlerini dinlemek bir çok kişisel gelişim kitabını okumaktan daha yararlı oldu benim için🥳🥳
O kadar pozitifsin ki... Ben de dışarıda arkadaşlarımın arasında ya da sınıf ortamımda çok pozitif oluyorum , kendi kabuğuma çekildiğimde ise kendimle ilgili,yaşadıklarımla ilgili çok düşünüp o kadar üzülüyorum ki. Ergen falan da değilim hala niye abartırım anlamam. Allahım ben bir yetişkinim neden bu saçmalıklar sjhbdflyfg Ama seni dinlemek iyi geliyor. Bir an gaza geliyorum ertesi gün yine aynı ya vhjgvlagvs
Ben genellikle kendimi seven bir insanım, hem bedenimi hem de olduğum kişiyi.Ama elbette ki bana da arada bu düşünceler geliyor ve eksikliklerimi her aynaya baktığımda ya da oturup bir düşündüğümde farkediyorum.Bilincinde olduğum -senin sayende Meryem Abla birazcık daha fazla bilincinde olduğum- şey eksikliklerimizin bizi eksik değil tam yaptığı.Herkes olduğu gibi mükemmel.Her videodanda bana bir şeyler katıyorsun, teşekkür ederim.Seni seviyorum ablacım.♥️
Bu videoyu çektiğin için çoook teşekkürler :3 Video bana aşırı ilham verdi. 19 yaşındayım ve uzun zamandır bedenimi olumlama adına çalışıyorum. İnsanın büyüdükçe kendi güzelliğini ortaya çıkardığı evredeyim sanırım. Kendimi sevdiğim ve her şeyin güzel olduğu bir geleceğin hayali daha mümkün geldi sayende.
1:49 daha videonun çok başındayım ama ağlayasım geldi .. podcastlerde bu videonun adı çok geçmişti ama bakmamıştım hiç .. bende böyle bir liste yapmıştım .. boyu ve kilosu hep ideal ve güzel olan biriydim ama .. dişlerim baya kötü üst dudağım çok ince ve burnum yamuk diye kendimi çok çirkin buluyordum küçükken (20yaşındayım) zaman ilerledikçe önce güzellik algım değişti sonra kendime olan acımasızlığım.. estetiğin kişi kendi istemedikçe , güzellik standatlarını takip ettiğim bi bağımlılık haline geldiğini ve kadınlar arasında tek düzeliğe sebep olduğunu idrak ettiğimden beri . Herkesin varolduğu şekli ile çok çok güzel olduğunu düşünüyorum. Rahat gülümsemek için dişlerimi yaptırmak dışında hiçbir sorunum yok artık kendimle .. dış görüşünden tamamen mutlu olan kimse yok buna emin olun. En mükemmel insan bize kendini kendi gözünden gördüğü için en derin sorunları görüyor aynaya bakınca sadece . Gönlünüzden ne geçiyorsa yaptırın , içinizden başlayarak 💜💜 güzellik nihayetinde içte başlayıp bitiriyor.
13 yaşındayım ve senin zihniyetine 1 yıl önce fln ulaştım bol bol ye bir daha ne zaman gelicez bu Dünyaya. Kusurlarım beni ben yapıyor iyiki varlar iyiki varım.
5:57 Benim kişiliğim oturmamış sanırım. Bir kaç hafta önce otuz yaşına girdim ve tıpkı ergenlik dönemimde olduğu gibi hala sivilcelerimi, göz altı torbalarımı, ameliyatla düzeltilmesi gereken çenemi, burnumu ve gözlerimin şeklini çok kafama takıyorum. Ama ben zor bir ergenlik geçirmiştim. Bununla alakalı olabilir. Zaten içe kapanık bir çocuktum ve okuldaki erkeklerin birbirini kızdırmak için beni gösterip "Bak senin ki geliyor muhaha" demeleri, yaratık çığlık vs gibi lakaplar takmaları çok büyük bir üzüntü yaratırdı. Muhtemelen bu şekilde kalbimi kıranların hepsi senin gibi büyüyüp olgunlaştı, düzgün insanlara dönüştüler ve o günleri hatırlıyorlarsa kendilerine çok kızıyorlardır ama sanırım bir şeyleri aşamadım ve o günleri hatırladığımda hala çok utanç duyuyorum ve affedemiyorum. Aslında o dönemdeki resimlerime baktığımda neyimle dalga geçildiğini de anlayamıyorum. Evet çok güzel bir kız değildim ama çirkin de değildim yani. Örneğin şu an o dönemdeki halime benzeyen bir kızım olmasından memnuniyet duyardım. Sanırım insanı güzel yada çirkin yapan şey kendini nasıl gördüğün. Sen kendini güzel bulup sevince özgüveni yükseliyor ve çevrene karşı daha az çekingen oluyorsun. Bu da diğer insanların seni sevip saygı duymasını sağlıyor. Şu an yabancı dizilerde filmlerde ortalama bir güzelliğe\yakışıklılığa sahip olmasına rağmen güçlü, komik, zeki bir karakteri canlandırdığı ve dizi haricinde de kameralara göründüğü zamanlarda olumlu bir kişilik yansıttığı için toplumun büyük bir bölümü tarafından çok çekici kabul edilen insanlar var.
14 yaşımdayım ve kendimi nasıl sevebilirim diye düşünüyordum. Alnımda bir çizgi var(enlemesine yarık gibi), Dudağım(hiç ince değil ama kalın olmasını istiyorum), burnum(neredeyse hiç kemer yok sadece küçük bir çıktıntı var), gozlerim(rengini sevmiyorum mavi olsun isterdim), saçlarım(kızıl olmak isterdim 7 yasımdan beri hayalim gibi bir şey), kirpiklerim(eşit değiller ve uzun değiller), boyum(1,54 ama elbet uzuyacağım ve uzamasam ne olur ki zaten çoğunluk kısa), fiziğim (50 kiloyum ve nedense bu bana fazla geliyor çünki çizgi gibi karın kasları olan ince bacaklı uzun parmaklı kum saati gibi olmak isterdim), kendimi ve hayatımı hiç sevmiyorum ama bence bu yaşta pek çok şey yaptım, en azindan kendim için ve dünya için. Çok saldırgan bir çocuktum okulda da her ay en az 3-4 kavgaya girerdim ama bunlar ciddi kavgalardı genelde erkeklerle olurdu ve yumruklu ısırmalı kavgalar olurdu, ailemden sevgi göremediğim içindi galiba bu saldırganlığım. Ama ailemden göremediğim sevgiyi kendime göstermeye başlayınca bunu aştım artık ne olursa olsun kimseye şiddet uygulamıyorum, bence bu bir başarı. Vegan oldum en azından dünyaya bir katkım var, hayvanlara, dolaylı olarak suya, doğaya bir katkım var. Araştırıyorum, en basitinden dinimi değiştirdim. Eskiden açık giyinen insanlar orospu muamelesi yapan biriydim(ailem yüzünden, gerçekten hepsi onların suçu), muhafazakar biriydim ve yobazdım. Istediği gibi yaşayan insanlara saygisizca yorum yapardım. Fakat şimdi farkettim ki karakterime bakacak olursam ben eskiden istemedigim kişi olmuşum. Özgür olmak istiyorum, istediğimi yiyip,içebilmek, dolaşabilmek, giyebilmek istiyorum. Her turlü hakkımı savunabilmeye başladım sırf bu yüzden ailemle surekli kavga ettiğim oluyor onlar bana en ufaktan vurmaya çalıştığında 'bana şiddet uygulayamazsın' diyerek bağırmaya başlıyorum çünki bu benim hakkım bana kimse vuramaz. Elbette hala istediğim gibi görünmek istedim ama bunu sadece değişmek için isterim. Kendimi ölüm diyetine sokmama gerek yok, veya ağlayıp zırlamaya hiç gerek yok. Ne olmuş alnımda bir çizgi varsa? Ne olmuş kirpiklerim uzun değilse? Daha 14 yaşımdayım nerden geliyor bu sevmemezlik. aslında cevabı biliyorum ama bu kadar uzatmak istemiyorum. Kendinizi sevin ben bu gün başladım kendimi sevmeye siz de başlayın, ben hepinizi çok seviyorum
Küçüklüğümden beri hep "zayıf" olarak görülürdüm. İştahım o zamanlar pek yoktu ve yemek yemeyi sevmezdim. Kilomla alakalı hiçbir problemim de yoktu. Sorsalar bilemezdim bile kaç kg olduğumu. Büyüdükçe yemem arttı, iştahım arttı, yemeyi sevmeye başladım. Liseye başladığımda artık zayıf olarak görülmemeye başlamıştım. Kilolu değildim ama artık vücudumun belli yerleri kilo almaya daha yatkın olmuştu ve bu durum fark edilmeye başladı. Lise 3 ve sona gelince popom büyümeye başlamış,Göbeğim olmuştu. Özellikle şu karantina sonrası akrabalarla görüşünce bana popon büyümüş,kilo almışsın,yemene dikkat et gibi ifadeler duyardım. O kadar ezilirdim ki içimde vücudumdan nefret etmeye başlamıştım. Popomu kapatan tişörtler aradım,ellerimi popomda birleştirip yürümeyi alışkanlık edindim saçmasapan saklama yöntemleri geliştirdim. Benden zayıf kuzenlerim vardı benden yaşça büyüklerdi ve eskiye nazaran artık ben onlardan Kilolu gözükmeye başlamıştım çünkü ya uzun ve çok zayıflardı ya da kısa ve zayıflardı. Vücudum onların yanında daha iri kalıyordu. Aynaya bakamaz olmuş,sevdiğim kıyafetleri bile giyemez olmuştum. Oysa ki 172 boy 60 kilo ile kilolu değilim. Ama ailemizdekiler minyon veya uzunlardı ama hep zayıf tiplerdi. Bu fark oluşunca kendimi kötü hissetmeye başladım. Sonra dikkatimi kollarım çekti. Kuzenlerime göre daha kalın kalıyordu ama normaldiler. Bunu bile dert etmiştim akrabalar kollarımı fark eder kilo almışsın der diye truvakar kol giyiyordum. Hayatımda vücudumla ilgili hiçbir sorunum yokken aldığım birkaç kilo ve fark edilmesi beni kendime küstürdü. Hep Kuzenlerimden örnek verdim çünkü minyon veya uzun boylar ama ortak noktaları "zayıf" olmaları. Aynı durumda olan ben ergenliğimle bölgesel kilo aldım ve bu fark ediliş beni psikolojik olarak çok etkiledi. Bunun nasıl bir his olduğunu şimdi anlıyorum.
Benim de hep popom küçücük ve dümdüz olduğu için dalga geçerdi arkadaşlarım popon yok diye lol nasıl olursak olalım insanları memnun edemeyiz en iyisi kendimiz için bir şeyler yapıp mutlu olmak
@@halikbul7627 biliyorum, seni çok iyi anlıyorum ben de şuan bu durumu yaşıyorum her ne kadar kendim için yaptığımı söylesem de beğenilmemek beni çok korkutuyor ama bunu aşmamız gerek belki ileride Maria gibi büyüdüğümüz ve olgunlastigimizda bunların bir öneminin olmadığının farkına varır ve kendimizi olduğumuz gibi kabul ederiz.Bu yaşlarda böyle şeyler olabiliyor özellikle kızlarda yavaş yavaş üstesinden gelebileceğimizi düşünüyorum özellikle insanların söylediklerini umursamayarak.Oyleyim diyemem ama Maria bence çok değerli şeyler anlattı biz de biraz dinleyip örnek almaya çalışırsak daha iyi hissedebiliriz.
@@yldmamayklmadm1606 bence de belki zor olacak ama sonunda daha mutlu olacağız ve bu hayatımızda sorun teşkil etmeyecek keşke yargılayan insanlar da Maria nın duyarlığında olsaydı
@@halikbul7627 keşke ama Maria gibi düşünen insanlar bence cidden beden olumlamanin farkında olup olgun olan insanlar. Bu yüzden diğer insanların dış görünüşüyle dalga geçen veya hakaret eden insanlari umursamamaliyiz çünkü bir o kadar boş ve olgunlaşmamış insanlar onlar.Boş bir insanın düşünceleri neden hayatimizda yer kaplasin ki ? Umarım ileride herkes bu konuda duyarlı olur ve insanları kendi güzellik kalıplarına sokmaya çalışmazlar.En azından bunu yüzlerine söyleyip kalplerini kirmayacak kadar duyarlı olsalar yeter.
Senin eşya toplamayla ilgili Bi videon vardı ve hayatım da hiç bu kadar uzun süre toplu bir şekilde yaşamamıştım. İnsanlara o kadar gerçekçi ve motive edici konuşuyorsun ki gerçekten çok gerekli Bi insansın👍
Orta okul yıllarım da, gözlerimin birin de hafif kayma olduğu için az dalga konusu olmamıştım, ama şimdi düşününce harhangi bir görme bozukluğum yok, ve her ne kadar fotoğraflar da belli olsa da, hafif kayma olduğu gözlerimi seviyorym
@@betulseyhan514 yorumda biraz yumuşatarak yazdım aslında ama evet, bana da düz şaşı mısın diyen veya fotoğraf çekilirken nereye bakıyorsun diyen de oluyordu. Ama büyüdükçe umursamıyor insan
@@hilalnarin1120 Aynen oyle oluyor.Hatta bizim sorun etmediğimiz seyleri inceliyorlar. Şimdi bir sey dediklerinde diyorum ki gözlüklü olduğumu görüyorsun. Bir sorun oldugu belli. Sorma amacin ne diyorum. Bazilari terslemekten anliyor. Asla haddini bilmiyor. Onlar icin kendimizi uzmeye gerek yok. Ayrica fotolarda pek cok insanın gözü kayabiliyor. Bu gayet doğal
Bana da sürekli söylüyorlardı şaşı mısın ? Nereye bakıyorsun gibisinden eskiden üzülürdüm biraz ama şimdilerde düşününce herhangi bir görme bozukluğum yok diye dert etmiyorum
Gerçekten bu ülkede arkadaşım olsa keşke dediğim üç dört kişiden birisin. Her konuda fikirlerimiz çok uyuşuyor ya nasıl olabilir bu??? Bu arada benim 18 yaşımdaki halim olsa teşekkürler beyaz ten saçmalığını belirttiğine mutlu olurdu sjdkskkfkd SENİ SEVİYORUM MERYEMMM HARİKASINNN
Beden olumlama taraftarı değilim, beden olumlama karşıtı da değilim. İki tarafı da savunan farklı farklı videolar izledim. Ben bu konuda ortalarda bir yerdeyim. Vücudumdaki kusurların farkındayım. Yakındıklarım var, umursamadıklarım var. Mesela burnum güzellik standartlarının çok dışında. Ama hayatım boyunca burnumu hiçbir zaman dert ettiğimi hatırlamıyorum. Sebebi basit, çünkü burnumu görmüyorum! Yandan görünüşü beni ilgilendirmiyor, çünkü günlük hayatta hiçbir zaman kendime yandan bakmıyorum (doğal olarak). Bu umursamadığım örnekti. Umursadığıma da örnek vereyim. Mesela kilomdan rahatsız olurum. Çünkü yağların fazlalığının farkındayım ve bu fazlalıklar günlük hayatımda beni çok rahatsız etmeye başladı. Bahsettiğim rahatsızlık fiziksel rahatsızlık, yoksa kafaya taktığımdan değil. Bu yüzden "kendinle, kilonla barış ihihi" diye videolar izleyince ağızlarına bi tane çakasım geliyor. Kilom bana fiziksel olarak zarar veriyorsa onun nesini seveyim?
Ben de hicbir yerimi beğenmiyordum lisede şişko diye çok dalga gecildim o zaman insanların ve medyanin üstümüzde yarattığı algı kendimizden nefret ettiriyor malesef
lan allah çarpsın bu kadın benim ufkumu acaip açtı ya kız mariii ne mükemmel kadınsın ❤️😘
4 роки тому
Aslında normal psikolojili, kendisine ve çevresine iyi gelen bir insanı anlatmışsın Mari. Ağzına sağlık. Herkesin "HEPİMİZİN" kendimize iyi gelmesini diliyorum.
18 yaşındaki meryem: memelerim küçük.
2019 meryemin memeleri: im gonna end this man's whole career
CMELFGRLEŞGLĞREŞJĞTŞÜFĞRŞHLPĞG JENNIE
umarım birgün bu olgunluğa ulaşırım
Irem Ersoz yaş 30 olunca istemeden de olsa bu olgunluk oluşuyor kendiliğinden
yeey crybaby
Melanie nin bir klibinde tavşan doktor estetik yapıyodu kıza sora çok çirkin oluyordu ilk halini özlüyodu...
kaç yaşındasın irem?
@@fatmaa2956 22
yanaklarını pembe yapınca cok tatlı oluyosun yiiiceeeem
11. sınıfa geçmeden önce sadece kilo vermek ve çevremdekiler tarafından daha çok beğenilmek için diyete başlamıştım. (aslında ne “görüntü” anlamında ne de sağlık açısından vermem gereken hiçbir kilo yoktu fakat daha zayıf olmanın beni daha güzel yapacağına inanmıştım, inandırılmıştım.) o yaz spor da yaptığım için haliyle sıkılaşmıştım ve okula döndüğümüzde herkes yanıma gelip bana ne kadar güzel göründüğümü söylüyordu. bu beni çok mutlu etmişti, tabii diyeti bıraktım. spor yapmayı bırakmadım çünkü bir süre sonra zayıf görünmenin dışında sporun beni çok iyi etkilediğini gördüm. yürümeyi, dans etmeyi zaten seviyordum, bunun yanına spor disiplinini de ekleyince kendimi daha fit ve dinç hissetmeye başladım. ama yemek konusunda bu kadar düzenli veya iradeli olmadım. haliyle ocak-şubat aylarına geldiğimizde 1-2 kilo aldım ve ben bunu kafaya takıp tekrar diyet yapmaya karar verdim. fakat bu sefer yanlış giden bir şeyler vardı çünkü canım diyetle, kilo vermekle uğraşmak istemiyordu. kendimi zorluyordum sadece. ittire ittire o kiloları verdim ama kendimi hiç mutlu hissetmiyordum çünkü enerjimi ve odağımı üniversite sınavına çevirmem gerekirken yavaş yavaş yeme bozukluklarının pençesine düşüyormuş gibi hissediyordum. tam toparlıyorum derken geçtiğimiz sene, haziran sonunda korkunç bir olay yaşadım. yaşadığım olay çocukluğumdan beri tanıdığım birinden gelen bir tacizdi ve ben çok etkilenmediğimi düşünsem de hayatımı alt üst etti ve ben güçlü durmaya çalıştıkça ruhum, mental sağlığım hata vermeye başladı. etrafıma ördüğüm duvarları kimse görmesin diye mutlu olmaya çabalarken o öfke ve mutsuzluk mideme vurdu. tam iyiyim derken bulimia başladı ve bütün yaz ben kendimi toparlamaya çalıştım. arkadaşlarım yavaş yavaş üniversite sınavına çalışmaya çalışmışlardı, ben de kafam dağılsın, elim alışsın mantığıyla kütüphaneye gitmeye başladım. böyle böyle yaz bitti ve okul açıldı. bulimia hala devam ediyordu ama mutluydum, artık uğraşabileceğim bir şeyler olacaktı çünkü elimde. sosyal medya uygulamalarını telefonumdan sildim, güvendiğim arkadaşlarımla bulimia konusunu konuştum ve arkadaşlarımla konuştuktan tam 2 ay sonra bunu anneme anlattım. anneme bu kadar geç anlatmamın tek bir sebebi vardı: annemin tepkisini kestiremiyordum. kesinlikle kızmazdı, aksine destek olurdu ama ben gerçeklerle yüzleşemeyecek kadar yorgundum. anneme söylediğimde söylediği tek şey şu oldu: “yazdan beri yaşadığın her şeyin farkındayım ama sen bilinçli bir kadın olduğun için bunu senin bana açıklamanı istedim.” bana yardım isteyip istemediğimi sordu, ben de artık her şeyin kontrol altında olduğunu söyledim. annem taciz olayında da bana destek oldu, bulimiada da. bulimiadan iyileşeli tam 4 ay oldu ve şu an mental sağlığımın iyi olduğunu bilerek önümdeki sınava odaklandım. spor yapmaya devam ediyorum çünkü bu gerçekten hoşuma gidiyor ve sağlığıma da destek oluyor. yemek konusundaysa şunu fark ettim: ben eskiden kendimi çok kısıtlıyormuşum, şu an ihtiyacım olduğu kadar yiyorum. çok yoğun ve stres dolu bir dönemden geçtiğim için de beslenmeme ayrı bir çaba gösteremiyorum(şekersiz yaşam gibi) ama bir vejetaryen olarak bana iyi gelecek yemekleri, vücudumun ihtiyacı olduğu kadarıyla yiyorum, canım istediğinde de suçluluk duymadan istediğimi yiyorum. bu noktaya gelebilmek için çok çaba sarf ettim, bütün bunları anlatmamın sebebi, yalnız hissetmemeniz. hepimiz farklı insanlar olsak dahi aynı sorumlara sahip olabiliyoruz ve bu gibi durumlarda yalnız hissetmemek çok mühim. lütfen bunun bir süreç olduğunu bilin. bir şeyleri değiştirmek için yapmamız gereken en önemli şeylerden biri, bir anlığına durup kendimizin farkında olmak. lütfen kendinizi hafife almayın, siz sandığınızdan daha eşsizsiniz 💛
Yeme bozuklukları gerçekten başına gelmeyen insanlara çok kolay gelen ama aslında kişinin kendini tüketen illet şeylerdir. 11. Sınıfın 2. Dönemindeyiz yeme bozukluklarım dışında diğer bazı psikolojik rahatsızlıklarım var ve ailem aileden çok hayatımın çabuk bitmesi için uğraşan kötü suretler gibiler. İnsanın ailesine bunları söylemesi çok garip kaçıyor olabilir ama her ailenin sanıldığı gibi olmadığını ne yazık ki yaşayarak öğrendim. Kendimi bildim bileli görünüşümden, kilomdan, her şeyimden nefret ettim. Hayatımın çoğu artık dayanamayıp girdiğim diyetler ve onların başarısız sonuçlarıyla doluydu. Geçen yaz blumiam sınırları zorlamıştı, sonu yokmuş gibi yiyor ve kendimi bunun ardından kusturuyordum. Kusarken yaşadığım o iğrenç acınası histen hep nefret etsemde durmadım. Kendimden hep tiksindim. Kafamda olan şeyleri de toparlayamamaktan veya çıkamadığım bataklığımdan kendim için bi gelecek göremiyordum. Ölmek istediğim en büyük arzumdu. Ama bir sekilde bir sey oldu, 11. sınıf baslamadan 3 hafta once tartıya cıktım ve bu zamana kadar sahip olduğum en büyük kiloyu gördüm. Her konuda bir hâyâl kırıklığı olduğumu biliyordum ama bunu bir de beni böyle yıpratan bir şey için görmek beni sarstı. O günden itibaren diyet denemeyecek bir sekilde devam ettim. Cogu zaman yemiyor, yediğimdeyse badem ceviz kuru kayısı yiyordum. Son bir kac ayda cok zorlandım bir sürü binge atağım oldu ve kilo almaktan ya da daha fazla verememekten korkan ben bunu nasıl durduracağımı bilmiyorum. Evde kendimce egzersiz yapıyorum zorlasa bile her gün yalmaya çalışıyorum. Bu dönem bir çok şekilde burada anlatamayacağım yollarla beni yıprattı. Tüm bunların sonunda 19 kilo verdim. 80'den 61'e 6 ay gibi bir sürede düştüm. Ama bu yetmiyor ve her aynaya baktığımda tiksinmekten bıktım. Zayıflayıp güzel olmak gibi bir amacım yok olamayacağımı biliyorum sadece kimsenin beni göremeyeceği kadar zayıflamak istiyorum. Üniversite sınavına çalışmam gerekirken kendimle, ailemle, çevremle ve yemekle bir savaş içindeyim. Umarım bir yerlere varırım. Bunları niye yazdım bilmiyorum valla gereksiz acitasyon oldu ama yorumun bana same bruh dedirttiği için bi döktürdüm agagaTJSITDTKDYODYODYIDKYDKYD
@@leydisedatbender8483 bende anoreksiya hastalığı geçirdim hatta hastaneye yatırılacaktım. Bu tür şeyleri konuşmak hala beni zorlasa da,lütfen kendini sev. Gerçekten normal bir psikolojiye sahip olduğunda (ki bu dönem çok zor) bu haline güleceksin. Sağlıktan önemli birşey yok. Bunu geç olsa da hepimiz öğreniyoruz sanırım... Anne baban sana destek çıkmayabilir fakat öyle de böyle de yaşamımıza devam etmek zorundayız. Bunu 2 ay sonra yazdım biraz geç oldu ama umarım toparlanmışsındır..
@@leydisedatbender8483 şimdi iyi misin?
Umarım şimdi iyisindir.
sen harika bir insansın, çok zor şeyler atlatmışsın, helal olsun 💖💖💖
Ben 20 yaşında bi üniversite öğrencisiyim. Hala kendimden nefret ediyorum. Bunu aşamıyorum elimden bi şey gelmiyor. Dışa dönük biriyim çok konuşkanım eğlenceliyim ama sürekli yanımdaki kız arkadaşlarıma asılmaları falan biraz insanın özgüvenini kırıyor :d teşekkür ederim yine de bu güzel video için
Ben de 19 yasindayim senin gibiyim, cok ozguvensizim ve bu yasta bu tarz bi listeyi yazabilecek kapasiteye sahibim
@@ageneros2783 aynen öyle insanlar çok kaba zaten olmayan özgüveninin içine daha da sıçıyorlar
Nesin sen benim iç sesim mi :dd
@@aysegulg.3092 Yalnız olmamama sevinsem mi üzülsem mi bilemedim
yanımdaki arkadaşlarıma asılmaları cidden insanı kırıyor yav. yalnız olmamak güzel
12-13 yaşlarında kilolu, kısa boylu bakımsız ve çirkin bir kızdım. Yaptığım en ufak bir hatada, en ufak bir espiri de veya en ufak bir laf dalalmasında çat diye yüzme vurulurdu. Yıllar geçti ve 16 yaşımda 40 kilo verdim. Bakım yapmaya başladım ve hanım hanımcık davranmaya çalıştım. Bana göre hayallerimdeki bene ulaşmıştım. Ve noluyor biliyor musunuz? Aynaya baktığımda hala kendimden rahatsız oluyorum. Veya insanlar bir açık bulup çat diye suratıma vuruyor. Bu yüzden kendinizi sevin ve çevrenizdekileri umursamayın. 🧡
Yalnız 40 kilo versem ben her fırsatta anlatırım cidden hiç kolay değil kilo vermek. Tebrik ederim güzellik.
*burun...* bir karadeniz laneti...
Bursalıyım ama benimki de Karadeniz burnu :(
Nur full sulalem karadenizli ama burnum cok duzgun tum sansimi burda kullandim:(
@@unholyanime6899 niye bozuyorsun moralimi ya :( Param olunca ilk iş burun estetiği. Bir de önden güzel ama yandan kötü benimki. O yüzden biri bana yandan bakınca kötü hissediyorum sisğşsşsf
Nur ckeösöwşzöz kusurlarımızla güzeliz unutma💕
@@Nur-hp9zf benim de burnum yandan güzel görünüyor önden pek sevmiyorum. Keşke insanlar bana yandan baksa falan diyorum bazen , her türlüsü dert burnun şshdlcjcağxjck
Maria gerçekten binlerce insana ablalık yapıyorsun geceleri yatmadan önceki abla öpücüğü etkisi yaratıyor videoların 🧚❤️✨
😻
Yaaa abla öpücüğü etkisi o kadar doğru ki özellikle neden kendimi güvensiz korunmasız huzursuz hissettiğim dönrmlerde meryemi bu kadar çok izlediğimi anladım şimfi
Sana teşekkür etmek istiyorum. Benim boyum 155 cm ve kilom 52. Her zaman boyumu da kilomu da kafama takmışımdır. Aslında bunun en büyük sebebi küçükken uğradığım zorbalık sanırım. Ama yıllar içinde bir şeyleri aştığım için mutluyum. Yaptığın bu video bana çok iyi geldi. Bu yüzden gerçekten sana çok teşekkür ederim. Bir süredir eski zamanlara dönmüştüm eskiden anoreksiya Nevroza hastasıydım. O haldeki fotoğraflarıma baktığım zaman ne kadar çirkin ve hastalıklı göründüğümü farkettim. Ve kendi kendime dedim ki; “Bütün bu zorbalık yapan gerizekalı insanları neden dinliyorum ki?” Ve bunu farkettiğim anda kendimi hiç olmadığım kadar özgür hissettim. Hayatımın iplerini kendi elime aldım. Yalnız başıma kaldığım bütün o yıllar boyunca kendimi keşfettim ve bu benim hayatım boyunca yaşadığım en özel deneyimdi. Bu video bana o zamanları hatırlattı ve gülümsedim. Eskiden kafama taktığım bütün o saçmalıklara gülümsedim. Bu muhteşem bir histi. Teşekkür ederim Maria. Seni seviyorum, çok güzelsin.
Ben de 164üm və kimi zaman 62 kilo oldum kimi zaman 48 ki çok sık değişiyor. Bence en önemlisi aynada çok zaman geçirmemek ve hobilere, sana seni değerli hissettiren kişilerle daha çok vakit geçirmek. Aynada makyaj da yapabilirsin, kaşlarını da alabilirsin ne istiyorsan yap sonuçta senin hayatın ama soyunup vücutlarındaki değişimi saatlerce inceleyen arkadaşlarımın hiç biri mutlu değil sadece. Tek istediğim insanların kendilerine tanımaya daha çok vakit ayırıp dış görünüşlerini çok düşünmemeleri. Ben de bir zamanlar dışlandığım için ilk cümleyi okuduğum an bunları yazasım geldi sadece...
😻❤️
Videonda reklam olarak obezite cerrahisi danisma hatti cikmasi😄😄👌
bana da çıktı ksjfjjsjfksş
Aynen kfkfkf
lol
Bende de 😀
Şaka mı bu kdkcdlcldşcşzl
Küçük ve gereksiz bir ayrıntı gibi ama bir şey eklemek istiyorum. İnstagramda son dönemde yüzü güzelleştiren, dudakları büyüten, pürüzsüz bir cilt yapan bir sürü filtre çıktı. Kendim de çok kullanırdım ama orada gördüğüm yansımamın gerçekliğine öyle inanmak istiyordum ki aynalara bakamaz oldum, bakınca moralim bozuldu, daha da kötü gözüktüm. Bence inanılmaz kötü etkiliyor o filtreler, düzenli kullanan biriyseniz ve özgüveniniz düşükse hele mahvediyor gibi.
o filtreler bi tek bende mi kötü duruyor dudak şeklini falan değiştiriyor vatoz balığına benziyorum aqwuwkkdwkdg
İnstagram o filtreleri kaldırıcak gibi haberler çıkmıştı umarım doğrudur
@@micastae bende snapchat filtreleri b*k gibi oluyordu herkesi güzelleştirip beni estetik faciasına dönüştürüyordu ya slclaşdlwmskql
1 kişi dislike atmış oda başta reklamı çıkan obezite cerrahı 👌🏻
Obezite cerrahı ne :p?
@@unforgiven5468 sende mi burdasın aşkms :D💜
Irem Ersoz aynı reklamın çıkması
Obezite bi hastalık o yüzden olumlamak yerine tedavi olmalılar
Liseye geçene kadar sosyal medya hesabım yoktu bu nedenle güzellik kalıplarından habersizdim, vücut ve yüzümle.sorunum yoktu.Liseye geçince sosyal medya ve lisedekilerin etkisiyle kendimi sevmemeye başladım. Bu videoyu ilk izlediğimde kendimi biraz olsun iyi hissettim. Instagramda influencerınlardan da uzaklaşınca daha rahatladım.
Sadece yazmak istedim.Teşekkürler Maria 🤍
Ve 17 yaşındaki Pınar bu videoyu açar ...❤️
17 yaşında ki pınar big bang theory i seviyomuuuuş 17 yaşında ki ahu bunu beğendi
Ahu elif ❤️💓
Peny Peny penyyy
"harbiden lan ne kadar salakça düşünüyomuşum"
İzlemeye kalksam 15 dakika bir youtuber vloğu izleyemem. Sıkıyor ve yarıda kapatıyorum. Ama seni 1 saat izlesem "Video bitti mi ya" diyorum. Videolarını 20 dakikadan aşağı yapma lütfennn! Gerçekten bakış acımı değiştirdin, hayata ve insanlara daha olumlu bakmamı sağladın, bana bir şeyler katıyorsun ve izlediğim 1 saatlik video için asla zamanımdan çalınmış olduğunu düşünmüyorum. 💕
😊❤️
Ay bu beden olumlama bence çocukluk dönemindeki tüm bireylere anlatılmalı
14 yaşındayım. ayaklarımdan nefret ediyoru- aslında onlar yürümeme yardımcı oluyor biraz da böyle düşünmek lazım. KENDİMİ ÇOK SEVİYORUM...ama bazen başkalarıyla karşılaştırıyorum "o çok zengin, o istediği kıyafeti giyebiliyor, o çok güzel diye" aslında başkalarının çiçeklerine bakmak yerine kendi çiçeklerimize bakmalıyız eğer bakmazsak solup giderler... ve teşekkürler kazıklı maria iyi ki varsın
okul için kalkıp daha sonrasında gitmeme sevinci ile sıcak yatağına dönen ben ve video atan sen,galiba bugün çok şanslıyım 😭💘
19 yaşındayım ve lise 2'den bu yana senin yaptığın gibi aynaya bakıp ne kadar çirkin olduğumu düşünüp ağlıyorum kendime engel olamıyorum, kendimi sevemiyorum. Nasıl severim onu da bilmiyorum.
Meryemcim sen asıl makyajsız çok güzelmissin ya. Gözlerinin rengini de bu vesileyle fark etmiş oldum cok güzeller. Öpüyorum seni
Abla sen nasıl bir ergenlik geçirmişsin.... beğendiğin bir tane bile yerin yokmus üstelik cok güzel olmana ragmen.... ben 18 yaşındayım popüler kültüre uyan bi güzelliğim yok ama burnum:D dışında şikayet ettiğim bir yerim yok bende mi sıkıntı var acaba
Harikasınnnnn böyle devam ett
Sen iyi kısimdasın ben de 18 yaşındayım ve en az 10 tane şey bulurum kendimde aq cirkinim
Burnum cidden benim özgüvenimi yerle bir ediyor eigkejivkejf
You go girrlll
Aynen bende 18 yaşındayım bende burnumu sevmiyorum ya değişik filann
23 yaşındayım, 167 cm boyum var ve 80 kiloyum. Çillerim, dağınık çıkan kaşlarım var. Ve açık tenli olmama rağmen dudak üstü kıllarım koyu renk çıkıyor. Kendimi seviyorum. Bana en yakınlarımdan gelen eleştiriler canımı sıkıyor. Insan kendini olduğu gibi sevemez mı?
amaaan sal
Siz kendinizi seviyorsanız bunlar sivrisinek olsun size uzaklaşın o insanlardan bence gayet güzel özellikleriniz var sadece size özel 🤗👌
@@aybikyy Cidden merak ediyorum.Çevremde uzun boylu bir sürü arkadaşım var ama ben hayatımda hiç birisi uzun boylu olduğu için dalga geçildiğini görmedim. Acaba benim çevremle mi alakalı?
Çil kadar güzel bir şey yok inan ki
Laf söyleyen birine ağzının payını verin hayatiniza kimse burnunu sokamaz kimse tecavüz edemez hele dış görünüşünuze bir sey deniliyorsa asla susmayin bunlar insanlıktan anlamaz aynı seviyeyle cevap vereceksin yoksa devam eder söylenmeye dalga geçmeye
Ergenliğimde tıpatıp aynı şeyleri düşünüyordum. "Neden daha zayıf değilim", "neden saçlarım gür değil", neden şöyle neden böyle... Çevremdeki yaşıtlarımın da düşünceleri aynıydı ama herkes kendi özgüvensizliğini örtmek için birbiriyle dalga geçiyordu. İnsan yaş aldıkça sadece kendinden bir tane olduğunu anlıyor. Çok cheesy gelecek belki ama kendimizden başka bir tane yok, bunun farkına 20'li yaşlarımda varabildim. Farklı "hissetmek" için bizi biz yapan şeyleri geliştirmeliymişiz. Yüzümüzün altın orana sahip olması zorunluluğu veya sosyal medya tarafından dayatılan güzellik algıları, gençler için özellikle, çok toksik. Yine çok başarılı bir video olmuş! Eline emeğine sağlık Maria ♥
Sabah sabah iyi oldu cansın maria......
Makyajsız halin de çok güzel Meryem 🌸
Pozitif medya konusunda çok haklısın,ben kendi adıma konuşacak olursam interneti iyi kullanmaya başladığımda güvensizliklerimin büyük ölçüde azaldığını gördüm.Çevresindeki örnekler sınırlı olan insanlar için sen ve senin gibi content creatorlar çok önemli ❤️
Okula hazırlanmak yerine seni izlemek çok daha güzel
Okula hazırlanırken marianın video atması mı günüm mükemmel başladı
Burcu Yazarlı aynen
Aslinda bende sadece bana ilham veren, sanat Influencerlarini takip ediyorum, ama maalesef „kesfet“ bölümünde ister istemez insanin karsisina inanilmaz derecede güzel kizlar veya erkekler cikabiliyor, sonra daha da fazla görmek isteyebiliyor insan ve sonunda da kendini kötü hisseden sadece bizler oluyoruz maalesef. 19 yasindayim, 17 yasimda Burun Estetigi oldum, ve komik gelebilir belki size, ama özgüvenim her gecen gün daha da azaliyor gibi. Saglikli bir mindsetiniz yoksa ve kendinizle barisik degilseniz, Estetik sizi mutlu edemez, inanin bana. Suan kafamda 5-10 tane daha Estetik Fikri var, ama her aklima geldiginde, sevdigim hobilerimle vs unutmaya calisiyorum, standart-güzellikten daha da önemli seyler olduguna inandirmaya calisiyorum kendimi.
Edit: Eger bende oldugu gibi sizde de yeme Bozuklugu ve Body-Dysmorphia varsa/veya olmasindan süphe ediyorsaniz, kesinlikle Psikologa gitmenizi öneririm.
13 yaşındayım ve kendimden nefret ediyorum.Sadece fiziksel olarak değil aynı zamanda kişisel özelliklerimden,insanları farketmeden manipüle edip kırıyorum.Girmem gereken bir sınav var derslerim iyi ama bunu böyle yürütmek çok zor,son zamanlarda biraz düşüş yaşıyorum ve anladımki çevremdeki çoğu insan akademik başarım olduğu zaman destek veriyor okulda arkadaş çevrem var ve popüler denebilecek bir insanım ama hiçbiri gerçek değil. Ailemle düşüncelerimiz uyuşmuyor ve onlardan farklı düşündüğüm zaman üzerimde baskı kuruyorlar yüzümü ve diğer yerlerimi seviyorum ancak kilom biraz fazla(9-10) bu yüzden sağlıklı kilo vermeye çalişıyorum ama bir sorun olduğu zaman kontrolü manyak gibi yiyip sonra da pişman olup kusuyorum bazen kusamadığım zaman aynanın karşısina geçip kendime nefret kusuyorum. Orta gelirli denebilecek bir ailede yaşıyorum fakat sanki ben olmazsam herkes daha mutlu olurdu aileme sadece maddi zararim varmış gibi düşünüyorum. Annemin bazı sorunları var hasta olmaktan çok korkuyor bu da onun gecmişinden kalma ancak bu da beni kötü etkiliyor,din konusunda kafam çok karışık ancak ailem muhafazakar insanlar yani tercih hakkım yok. Bunları artık birine anlatmam gerekiyor ancak çevremde çok fazla insan olmasına rağmen kimse gerçek değil ve yalnızım. Bunların ergenlik yüzünden oldugunu düşünüyorum ama boyle hissediyorum işte. Buraya kadar okuduysaniz teşekkürler💓
ben her yıl baktığımda bir önceki yılki fotoğraflarımı daha iyi ve güzel buluyorum, gitgide çirkinleşiyormuş gibi hissediyorum :/
bunu herkes yaşıyor... 💔 bence çok gerçekçi değil. ulaşamadığımız bişey olduğu için öyle geliyor
15 yaşındayım birileri benimle hiç böyle konuşmamıştı ya da konuşmuyordu böyle bir şey izlemek iyi hissettirdi
Ortaokul ve lisede güzellik algısından haberim bile yoktu.Ortaokulda kızsal şeylere süse püse hiç ilgi duymazdım.Hep erkekleri döverdim.Ve çirkin ya da güzel olduğumu düşünmezdim.Lisede kendimi çok güzel buluyordum.Medyanın bu saçma güzellik kalıbını bilmiyordum ozamanlar.Hiç yüzüme bakıp da bir yerimi değiştirmek istediğimi hatırlamıyorum.Şuan 22 yaşındayım.Ve bedenimde memnun olmadığım yerler var.Bakınca kendimi güzel bulsam da bakış açım bize dayatılan güzellik algısına karıştığı için ona uydurmaya çalışıyor.
Hep erkekleri döverim neee sjdks
Erkekleri döverdim kısmına çok güldüm shdhshdh
Son cümle çok haklı bu arada ;)
@@scattered709 Hahahaha 😄İyi yapmışım ya.Büyüyünce dayağı hakediyorlar.Erken davranmışım.
@@nurevsan7415 👍
Gozlerinin seklini begenmemene cok sasirdim cunku videonun basinda gozlerinin sekli ne kadar guzel diye dusunmustum
kendinize olan nefretinizi bırakın, insanların sözlerini takmayı bırakın, en çok da kendinizde kusur aramayı bırakın. Birinizin saçı güzeldir, biriniz çok güzel resim yapıyodur. Yaşadığım şeylerden yola çıkarak; psikolojik desteğe ihtiyaç duyacak noktaya gelmeden bu sorunlarınızı atlatmak için gitmenizi tavsiye ederim. Ben 4-5 ay kadar gittim ama şunu söyleyebilirim herşey kafanızda bitiyor siz durup bi saat kendinizde kusur ararsanız milyonlarca binlerce kusur bulabilirsiniz. Ne herkes kusursuz, ne de siz çok kusurlusunuz:)
O kadar güzel mesajlar vermişsin ki, içim açıldı 🏵️ Maalesef günümüzde çoğu ergen (hatta pek çok yetişkin) güzel olmanın minik burunlu, koca dudaklı ve zayıf olmaktan geçtiğini zannediyor. İzleyici kitlene bunun aksini söylediğin için tebrik ederim, eminin pek çok gencin fikirleri değişmiştir bunu izledikten sonra.
Ne zaman özgüvensiz hissetsem hep seni izliyorum özellikle de bu video çok iyi geliyor bana ❤️❤️❤️
10 yıl sonra böyle kendimi sevmeyi öğrenebilirim umarım:)
İnsanlara ışık saçıyorsun. Seni çok takdir ediyorum, örnek almaya çalışıyorum.
Seni bu kadar geç keşfettiğime inanamıyorum. Bütün videolarını binge yaptım. Umarım hakkettiğin değeri kısa zamanda görürsün. Harikasın!!! Kısa zamanda iyleşmen dileğiye... 😍
kucukken esmer oldugum icin cok aglardim havluyla citilerdim kendimi rengim acilsin diye hatta ama artik umrumda degil ve cok seviyorum ten rengimi💜
Kişinin bedenini kontrol edememesi ile kendini güzel bulamaması arasındaki ilişkiye çok inanıyorum. Çok güzel açıklamışsınız
gözümün altında et beni var onu sürekli saklamaya çalışıyodum “doktora gitsene,aldırsana onu bıdıbıdı” diyen insanlar yüzünden,amaaa şuann o et benini o kadar çok seviyorum kii bana has olan güzelliğimi çok seviyorum♥️
Beyza Ünal fransız kadınları gibi çok şık ve zarif bence karakteristik benler
Okula gitmem gerek ama seni izlemek daha cazip geldi sbdkxnsmxmd
Tam olarak bunu yapıyorum
İlkokuldan hatta anaokulundan itibaren bu şeyler çok iyi bir şekilde öğretilseydi şu anda bu psikolojik hastalıklara veya kendinden nefret etmeye o kadar da maruz kalmazdık diye düşünüyorum.Önce ailem sonra okul,kendimden nefret etmeme sebep olan ve beni kötü yönde etkileyen iki şey.
Geçen gün bir arkadaşım çatlaklarından nefret ettiğini ve sürekli ağladığını anlattı,uzun uzun sohbet ettik bu konuda ve ikimiz de memnun ayrıldık o sohbetten, sanırım artık kendisini daha çok seviyor 💜 Bu konular kesinlikle konuşulmalı bence
hastalıktan ölüyorum Maria, sıkıntıdan patlıyodum bu baya iyi oldu thanks❤️
Senin kaşın yok olmayan şeyi sevemezsin senin kaşın yok.
Meryem: ama bana var dendi , var dediler bana
( MİZAH AMAÇLIYDI)
(TMM)
Bok gibiydi.
Orta okulda gargamel ve sidika derlerdi bana 😄 bi gece de ayakkabi numaram 36 olsun diye sabaha kadar dua etmistim. Heeyy gidi yillar.
Coook guzel bir video olmus coook 💃
Suprizli son 😍
@Burak Gülaştı dua ettigim sirada 38 idi. Simdi 39. Dusun ki ne kadar gereksiz bir strese girmisim guzellik algisi yuzunden.
Benim ayaklar 40 ve nedensiz bununla gurur duyuyorum sjksgsjsh
36 :/
@@gulyoga 38 baya ortalama hakkaten boşuna sıkıntıya girmişsin olkıgjgtledpşlokjyktlrşe
Ben de boyumdan çok utanıyodum. Ki benim boyum 1.50 bile değil. Bir zamanlar acayip kafama takıyodum bunu. İlk defa tanıştığım kişiler acaba "aa ne kadar da kısa " diye düşünüyolar mıdır diye kendimi çok yıprattım ve iyice çekingen bi kız oldum. Aynanın karşısında saatlerce ağladığım olurdu. Sonra benim diğer insanlar hakkında o kadar da fazla yorum yapmadığımı yani onların dış görünüşüne o kadar da önem vermediğimi fark ettim. Ben onların fiziksel özelliklerini önemsemiyosam, onlar da benimkini o kadar önemsemezler diye düşündüm. Bu benim özgüvenimi çok arttırdı. Ben de her şeyinde kusur bulan insanlardandım. Ama allaha şükür aştım hepsini. Demem o ki başkalarının düşüncelerini o kadar önemseyip de kendinizi yıpratmayın. Bu dünyada sizin için en önemli bi varlık varsa o da sizsiniz! Siz mutlu olmıcaksınız da kim olacak!
Bu sene hepimiz için mutlu, sağlıklı ve huzurlu geçsin 🙆 Mutlu yıllar !!!
Merhaba ben 17 yaşında bir üniversite öğrencisiyim eskiden beridir kendimi hiç sevemiyordum şuanda da hala bazı sorunlar yaşayabiliyorum. İnsanlar ''dış görünüş önemli değil ya'' dese de gene de gidip gayet iyi görünümlü, zayıf, yüzü mükemmel insanlarla beraber oluyorlar gerçekten de seviyor olabilirler ama bazılarının tip için sevgili olması beni berbat hissettiriyor. Seçemediğim şeyler yüzünden toplum tarafından yargılanıyorum ve kendimi sevmeme bile izin vermiyorlar. Bir süredir bunu aşmak için sürekli pozitif şeyleri takip ediyorum eskisinden daha iyi hissediyorum özgüven eksikliğim yüzünden kendime ait kişisel hesap bile açmıyordum artık açtım ve zor da olsa daha iyi hissedebilmek için fotoğrafımı paylaşıyorum. Bu video için sonsuz teşekkürler kanalını sık sık takip ediyorum videoların mental sağlığıma çok iyi geliyor çok teşekkür ederim
Ben 12 yaşındayım ve baya tombiğim ve çok müthiş mükemmel güzel olduğumu düşünüyorum ben de mi problem var ıfgnhıokfgıkbfyıslhdfkşs
Evet çok güzelsin minnoşum 💞
15 yaşında biri olarak bütün samimiyetimle söylüyorum, bu video beni çok iyi hissettirdi teşekkür ederim canım ablam seni çok seviyorum
Hayatım boyumca kepçe kulaklarımdan nefret etmiştim ilkokulda ortaokulda lisede defalarca dalga gecildi bu yüzden hep saçımla kulaklarımı kapatmaya çalışırdım ama çekici duruyor demen beni çok etkiledi ilk defa böyle söyleyen biriyle karşılaşıyorum seni bir kez daha sevdim 💕
kepçe kulak bana çok tatlı geliyoo ♡
30 olmadan kendinle barışmayı başarabildiysen bravo. Ben bu kafaya 30 dan itibaren ulaşabildim ve cidden harikaymış. Ayrıca makyajını yerim harika🐹
Ben kendimi beğeniyorum, değiştirmek istemiyorum çünkü orijinal kalmak güzel
burnu yaptırsam sorun ortadan kalkacak :')
Dünyaca ünlü markalar artık fabrikasyon güzellik algısını yıkmak için defilelerinde farklı (medyanın güzellik algısına uymayan) modeller kullanıyor. Kendimizi olduğumuz gibi sevmeliyiz. Lisedeyken kendimi çok çirkin bulurdum kendime bakmazdım. 25 yaşına geldim şimdi her sabah aynaya bakarken kendime "sen çok güzelsin" diyip gülümsüyorum. Çünkü bunu hakediyorum. Sosyal medyada tanımadığınız kişilere kendinizi onaylatmak ve beğendirmek zorunda değilsiniz. Yaşadığınız hayatın keyfini çıkarın.
16 yaşında biri olarak kendimi sevmeyi öğrendim. Ben ve vücudum çok değerliymiş bunu öğrendim. Ben değerliyim. Sen değerlisin. Kendini lütfen küçümseme
evet kimse göremeyecek bu yüzden rahatlıkla içimi dökebilirim
vücudumda beğenmediğim çok fazla yer var, göz rengime çok takığım mesela. gözlerim dümdüz kahverengi, dümdüz hiçbir özelliği güzelliği olmayan kahverengi. instagramda güzel ünlülere baktığımda hepsinin birkaç ortak özelliği var ve de onlardan biri "renkli gözlü" olmaları. annem yeşil gözlü, baktıkça içine düşülür, babam elektrik mavisi ve çok derin bakan bir adam, erkek kardeşim çok güzel bir mavi, kız kardeşim bol yeşilli bir ela göz, bense kahve göz. hani hayattaki şansım da hep böyleydi, nerede bir terslik, bir uğursuzluk var hep benim başıma gelir, hiç olmayacak sadece olumsuz şeyler benim başıma gelir. ailemin yanında ben büyüyememiş çirkin ördek yavrusu gibi duruyorum. onları çok kıskanıyorum, annem sarışın bir kadın babam siyah, daha esmer bir adam, kız kardeşim sarışın aynı annem, erkek kardeşim de çok açık bir kumral, ben ise siyahım, cilt rengim koyu buğday ve çok çirkin turuncu gibi. yani neremden tutsanız elde kalıyor. onları özellikle de kız kardeşimi çok kıskanıyorum, bütün güzel genleri o almış, hepsini ya hepsini. erkek kardeşim de çok yakışıklı bir çocuk. ben de nerede bozuk gen varsa hepsini toplamışım. yani burnum desen arı sokmuş gibi yanlara şişmiş, kanatları geniş olan çirkin bir burun, yanaklarım kocaman, göz yapım çirkin, alnım Allah'ına kadar açık. yani hiçbir yerim güzel değil bildiğin. kalın yapılı biriyim ve çok iri duruyorum, kıyafetler pek olmuyor, yani "kız" gibi pek giyinemiyorum. ama bütün bunlardan en çok göz rengine üzülüyorum, o benim en derin yaram ve şansa bakın ki bütün arkadaşlarım renkli gözlü. keşke göz rengi değiştirme ameliyatı olsaydı, direkt onu yaptırırdım. kader işte, ne tipte ne de ailede ne de aşkta, Allah bana çok haksızlık yapmış be vallaha, olan inancımı yitirmek üzereyim. Allah varsa herkese tip veriyorsa neden bana vermiyor ? herkese şans verirken neden bana vermiyor ? bu neden böyle ? öyle bakınca Allah bile adil değil var ya. yani ne olurdu sanki ben de anneme çekseydim ne olurdu ? asla anlamayacağım, hayattan umudu kesmeye çoktan başladım bile, hani kabullenmeye çalışıyorum ama olmuyor ya vallaha. herkes gözümün önünde bu kadar şanslı ve güzelken bunu kabullenmek imkansız. keşke ölsem de kurtulsam, keşke. sadece bunu diliyorum, tek kayıp tüketilmeyen oksijen olacaktır
oyle dusunme, allahla alakasi yok zaten bu genetik bir sey tamamen tesadufi bir olay. ben de kahverengi gozluyum, annem yesil babam masmavi olmasina ragmen ama hic takmiyorum cunku sadece gozundeki renk pigmentinin farkliligi bu. kendini degistirmeye calismaktansa sevmeye calis. kahverengi gozun ayri bir asilligi var bence kirpiklerine bakim yaparsan cok guzel gorunur goz cevren ya da eyeliner ile gzuellestirebilirsin vs vs kendini sev lutfen
bu videoya 14 yaşımda rastlamak isterdim
Seni çok seviyorum her halini güzel buluyorum tüm saç renklerini de makyajlı,makyajsız hallerini de kendi önyargılarımızı yıkmak çok zor oluyor ve bu gibi konularda fikirlerini dinlemek bir çok kişisel gelişim kitabını okumaktan daha yararlı oldu benim için🥳🥳
Kendimize aynadan bakarken bulduğumuz kusurlar diğer insanların ilgisini bile çekmiyor onu sadece biz görüyoruz ve biz kafaya takıyoruz.
O kadar pozitifsin ki...
Ben de dışarıda arkadaşlarımın arasında ya da sınıf ortamımda çok pozitif oluyorum , kendi kabuğuma çekildiğimde ise kendimle ilgili,yaşadıklarımla ilgili çok düşünüp o kadar üzülüyorum ki. Ergen falan da değilim hala niye abartırım anlamam. Allahım ben bir yetişkinim neden bu saçmalıklar sjhbdflyfg
Ama seni dinlemek iyi geliyor. Bir an gaza geliyorum ertesi gün yine aynı ya vhjgvlagvs
Yine bildirimle gelen tarifsiz mutluluk 🧡
14 yaşımda kendimle deli gibi barışıp kabullenmeyi kendimle dalga geçmeyi öğrendiğim için teşkürler kendime
Nasıl başardın banada yardım eder misin?
Ben genellikle kendimi seven bir insanım, hem bedenimi hem de olduğum kişiyi.Ama elbette ki bana da arada bu düşünceler geliyor ve eksikliklerimi her aynaya baktığımda ya da oturup bir düşündüğümde farkediyorum.Bilincinde olduğum -senin sayende Meryem Abla birazcık daha fazla bilincinde olduğum- şey eksikliklerimizin bizi eksik değil tam yaptığı.Herkes olduğu gibi mükemmel.Her videodanda bana bir şeyler katıyorsun, teşekkür ederim.Seni seviyorum ablacım.♥️
2020 Maria'nin makyajı gibi geçse yeter. ❣
Gelecekten geliyorum. Keşke böyle olsaydı :(
Bu videoyu çektiğin için çoook teşekkürler :3 Video bana aşırı ilham verdi. 19 yaşındayım ve uzun zamandır bedenimi olumlama adına çalışıyorum. İnsanın büyüdükçe kendi güzelliğini ortaya çıkardığı evredeyim sanırım. Kendimi sevdiğim ve her şeyin güzel olduğu bir geleceğin hayali daha mümkün geldi sayende.
videoyu izlerken eskiden beğenmediğim yerlerimi düşündüm,şimdi hepsiyle barışmışım onu fark ettim. kendimi daha iyi hissettim... teşekkür ederim
1:49 daha videonun çok başındayım ama ağlayasım geldi .. podcastlerde bu videonun adı çok geçmişti ama bakmamıştım hiç .. bende böyle bir liste yapmıştım .. boyu ve kilosu hep ideal ve güzel olan biriydim ama .. dişlerim baya kötü üst dudağım çok ince ve burnum yamuk diye kendimi çok çirkin buluyordum küçükken (20yaşındayım) zaman ilerledikçe önce güzellik algım değişti sonra kendime olan acımasızlığım.. estetiğin kişi kendi istemedikçe , güzellik standatlarını takip ettiğim bi bağımlılık haline geldiğini ve kadınlar arasında tek düzeliğe sebep olduğunu idrak ettiğimden beri . Herkesin varolduğu şekli ile çok çok güzel olduğunu düşünüyorum. Rahat gülümsemek için dişlerimi yaptırmak dışında hiçbir sorunum yok artık kendimle .. dış görüşünden tamamen mutlu olan kimse yok buna emin olun. En mükemmel insan bize kendini kendi gözünden gördüğü için en derin sorunları görüyor aynaya bakınca sadece . Gönlünüzden ne geçiyorsa yaptırın , içinizden başlayarak 💜💜 güzellik nihayetinde içte başlayıp bitiriyor.
13 yaşındayım ve senin zihniyetine 1 yıl önce fln ulaştım bol bol ye bir daha ne zaman gelicez bu Dünyaya. Kusurlarım beni ben yapıyor iyiki varlar iyiki varım.
13 yıl sonra ağır yaşamlara katılırsın artık.
06:40 kejdkeekkeel esmer olduğum için kendimi beğenmediğim dönemler olmuştu, çok şükür güzelliklerimin farkına vardım. 17 18. yaşlar kapatılsın.
Lan ne kadar tatlısın çıldırıyorum 💋❤️
Üşenmeyip koyduğun Instagram hesaplarına tek tek baktım, bir sürü takip ettiğim oldu. Çok teşekkürler.. 😍
❤️
Videolarını izlediğim zaman hemen moralim düzeliyor bana eylenceli geliyor😁
Göbek sağlıktırr! Mutlu oldum şu anda
(Obezite şeklinde olmayan)
5:57 Benim kişiliğim oturmamış sanırım. Bir kaç hafta önce otuz yaşına girdim ve tıpkı ergenlik dönemimde olduğu gibi hala sivilcelerimi, göz altı torbalarımı, ameliyatla düzeltilmesi gereken çenemi, burnumu ve gözlerimin şeklini çok kafama takıyorum. Ama ben zor bir ergenlik geçirmiştim. Bununla alakalı olabilir. Zaten içe kapanık bir çocuktum ve okuldaki erkeklerin birbirini kızdırmak için beni gösterip "Bak senin ki geliyor muhaha" demeleri, yaratık çığlık vs gibi lakaplar takmaları çok büyük bir üzüntü yaratırdı. Muhtemelen bu şekilde kalbimi kıranların hepsi senin gibi büyüyüp olgunlaştı, düzgün insanlara dönüştüler ve o günleri hatırlıyorlarsa kendilerine çok kızıyorlardır ama sanırım bir şeyleri aşamadım ve o günleri hatırladığımda hala çok utanç duyuyorum ve affedemiyorum.
Aslında o dönemdeki resimlerime baktığımda neyimle dalga geçildiğini de anlayamıyorum. Evet çok güzel bir kız değildim ama çirkin de değildim yani. Örneğin şu an o dönemdeki halime benzeyen bir kızım olmasından memnuniyet duyardım. Sanırım insanı güzel yada çirkin yapan şey kendini nasıl gördüğün. Sen kendini güzel bulup sevince özgüveni yükseliyor ve çevrene karşı daha az çekingen oluyorsun. Bu da diğer insanların seni sevip saygı duymasını sağlıyor. Şu an yabancı dizilerde filmlerde ortalama bir güzelliğe\yakışıklılığa sahip olmasına rağmen güçlü, komik, zeki bir karakteri canlandırdığı ve dizi haricinde de kameralara göründüğü zamanlarda olumlu bir kişilik yansıttığı için toplumun büyük bir bölümü tarafından çok çekici kabul edilen insanlar var.
senin gibi güzel kadınların bunu demesi kolay gerçekten
14 yaşımdayım ve kendimi nasıl sevebilirim diye düşünüyordum. Alnımda bir çizgi var(enlemesine yarık gibi), Dudağım(hiç ince değil ama kalın olmasını istiyorum), burnum(neredeyse hiç kemer yok sadece küçük bir çıktıntı var), gozlerim(rengini sevmiyorum mavi olsun isterdim), saçlarım(kızıl olmak isterdim 7 yasımdan beri hayalim gibi bir şey), kirpiklerim(eşit değiller ve uzun değiller), boyum(1,54 ama elbet uzuyacağım ve uzamasam ne olur ki zaten çoğunluk kısa), fiziğim (50 kiloyum ve nedense bu bana fazla geliyor çünki çizgi gibi karın kasları olan ince bacaklı uzun parmaklı kum saati gibi olmak isterdim), kendimi ve hayatımı hiç sevmiyorum ama bence bu yaşta pek çok şey yaptım, en azindan kendim için ve dünya için. Çok saldırgan bir çocuktum okulda da her ay en az 3-4 kavgaya girerdim ama bunlar ciddi kavgalardı genelde erkeklerle olurdu ve yumruklu ısırmalı kavgalar olurdu, ailemden sevgi göremediğim içindi galiba bu saldırganlığım. Ama ailemden göremediğim sevgiyi kendime göstermeye başlayınca bunu aştım artık ne olursa olsun kimseye şiddet uygulamıyorum, bence bu bir başarı. Vegan oldum en azından dünyaya bir katkım var, hayvanlara, dolaylı olarak suya, doğaya bir katkım var. Araştırıyorum, en basitinden dinimi değiştirdim. Eskiden açık giyinen insanlar orospu muamelesi yapan biriydim(ailem yüzünden, gerçekten hepsi onların suçu), muhafazakar biriydim ve yobazdım. Istediği gibi yaşayan insanlara saygisizca yorum yapardım. Fakat şimdi farkettim ki karakterime bakacak olursam ben eskiden istemedigim kişi olmuşum. Özgür olmak istiyorum, istediğimi yiyip,içebilmek, dolaşabilmek, giyebilmek istiyorum. Her turlü hakkımı savunabilmeye başladım sırf bu yüzden ailemle surekli kavga ettiğim oluyor onlar bana en ufaktan vurmaya çalıştığında 'bana şiddet uygulayamazsın' diyerek bağırmaya başlıyorum çünki bu benim hakkım bana kimse vuramaz. Elbette hala istediğim gibi görünmek istedim ama bunu sadece değişmek için isterim. Kendimi ölüm diyetine sokmama gerek yok, veya ağlayıp zırlamaya hiç gerek yok. Ne olmuş alnımda bir çizgi varsa? Ne olmuş kirpiklerim uzun değilse? Daha 14 yaşımdayım nerden geliyor bu sevmemezlik. aslında cevabı biliyorum ama bu kadar uzatmak istemiyorum. Kendinizi sevin ben bu gün başladım kendimi sevmeye siz de başlayın, ben hepinizi çok seviyorum
SEN HARİKASIN
@@esmaozkal sen de ❤
Pozitif medya: akrabalarim
sabahimi guzellestiren bir adet video :3
Küçüklüğümden beri hep "zayıf" olarak görülürdüm. İştahım o zamanlar pek yoktu ve yemek yemeyi sevmezdim. Kilomla alakalı hiçbir problemim de yoktu. Sorsalar bilemezdim bile kaç kg olduğumu. Büyüdükçe yemem arttı, iştahım arttı, yemeyi sevmeye başladım. Liseye başladığımda artık zayıf olarak görülmemeye başlamıştım. Kilolu değildim ama artık vücudumun belli yerleri kilo almaya daha yatkın olmuştu ve bu durum fark edilmeye başladı. Lise 3 ve sona gelince popom büyümeye başlamış,Göbeğim olmuştu. Özellikle şu karantina sonrası akrabalarla görüşünce bana popon büyümüş,kilo almışsın,yemene dikkat et gibi ifadeler duyardım. O kadar ezilirdim ki içimde vücudumdan nefret etmeye başlamıştım. Popomu kapatan tişörtler aradım,ellerimi popomda birleştirip yürümeyi alışkanlık edindim saçmasapan saklama yöntemleri geliştirdim. Benden zayıf kuzenlerim vardı benden yaşça büyüklerdi ve eskiye nazaran artık ben onlardan Kilolu gözükmeye başlamıştım çünkü ya uzun ve çok zayıflardı ya da kısa ve zayıflardı. Vücudum onların yanında daha iri kalıyordu. Aynaya bakamaz olmuş,sevdiğim kıyafetleri bile giyemez olmuştum. Oysa ki 172 boy 60 kilo ile kilolu değilim. Ama ailemizdekiler minyon veya uzunlardı ama hep zayıf tiplerdi. Bu fark oluşunca kendimi kötü hissetmeye başladım. Sonra dikkatimi kollarım çekti. Kuzenlerime göre daha kalın kalıyordu ama normaldiler. Bunu bile dert etmiştim akrabalar kollarımı fark eder kilo almışsın der diye truvakar kol giyiyordum. Hayatımda vücudumla ilgili hiçbir sorunum yokken aldığım birkaç kilo ve fark edilmesi beni kendime küstürdü. Hep Kuzenlerimden örnek verdim çünkü minyon veya uzun boylar ama ortak noktaları "zayıf" olmaları. Aynı durumda olan ben ergenliğimle bölgesel kilo aldım ve bu fark ediliş beni psikolojik olarak çok etkiledi. Bunun nasıl bir his olduğunu şimdi anlıyorum.
Benim de hep popom küçücük ve dümdüz olduğu için dalga geçerdi arkadaşlarım popon yok diye lol nasıl olursak olalım insanları memnun edemeyiz en iyisi kendimiz için bir şeyler yapıp mutlu olmak
@@yldmamayklmadm1606 öyle ama çevrenden de iyi şeyler duymak isteyince o mutluluğu bulamıyorsun
@@halikbul7627 biliyorum, seni çok iyi anlıyorum ben de şuan bu durumu yaşıyorum her ne kadar kendim için yaptığımı söylesem de beğenilmemek beni çok korkutuyor ama bunu aşmamız gerek belki ileride Maria gibi büyüdüğümüz ve olgunlastigimizda bunların bir öneminin olmadığının farkına varır ve kendimizi olduğumuz gibi kabul ederiz.Bu yaşlarda böyle şeyler olabiliyor özellikle kızlarda yavaş yavaş üstesinden gelebileceğimizi düşünüyorum özellikle insanların söylediklerini umursamayarak.Oyleyim diyemem ama Maria bence çok değerli şeyler anlattı biz de biraz dinleyip örnek almaya çalışırsak daha iyi hissedebiliriz.
@@yldmamayklmadm1606 bence de belki zor olacak ama sonunda daha mutlu olacağız ve bu hayatımızda sorun teşkil etmeyecek keşke yargılayan insanlar da Maria nın duyarlığında olsaydı
@@halikbul7627 keşke ama Maria gibi düşünen insanlar bence cidden beden olumlamanin farkında olup olgun olan insanlar. Bu yüzden diğer insanların dış görünüşüyle dalga geçen veya hakaret eden insanlari umursamamaliyiz çünkü bir o kadar boş ve olgunlaşmamış insanlar onlar.Boş bir insanın düşünceleri neden hayatimizda yer kaplasin ki ? Umarım ileride herkes bu konuda duyarlı olur ve insanları kendi güzellik kalıplarına sokmaya çalışmazlar.En azından bunu yüzlerine söyleyip kalplerini kirmayacak kadar duyarlı olsalar yeter.
Bu hayatta en büyük zenginlik kendini sevmektir
11:53 isteyenler bu dakikada durdurabilir ve ekrana yaklaşıp meryemin anlını öpebilir çünkü anlı ve kendisi çok güzel
Her şeyi geçtim gözlerin çok güzel hafif çekikler... Yüzümde en sevdiğim özelliklerden sana da çok yakışıyor orası kesin 👍😼
Food fantasy oynuyordum,bildirime bi baktım meryem abla video atmış. Sabah sabah video atmana alışamayacağım.
Senin eşya toplamayla ilgili Bi videon vardı ve hayatım da hiç bu kadar uzun süre toplu bir şekilde yaşamamıştım. İnsanlara o kadar gerçekçi ve motive edici konuşuyorsun ki gerçekten çok gerekli Bi insansın👍
Orta okul yıllarım da, gözlerimin birin de hafif kayma olduğu için az dalga konusu olmamıştım, ama şimdi düşününce harhangi bir görme bozukluğum yok, ve her ne kadar fotoğraflar da belli olsa da, hafif kayma olduğu gözlerimi seviyorym
Bana da direkt şaşı misin diye soruyorlardi. Tak su gozlugu diyorlardı. Göz problemim vardi ama bunu surekli duymak hoşuma gitmiyordu.
@@betulseyhan514 yorumda biraz yumuşatarak yazdım aslında ama evet, bana da düz şaşı mısın diyen veya fotoğraf çekilirken nereye bakıyorsun diyen de oluyordu. Ama büyüdükçe umursamıyor insan
@@hilalnarin1120 Aynen oyle oluyor.Hatta bizim sorun etmediğimiz seyleri inceliyorlar. Şimdi bir sey dediklerinde diyorum ki gözlüklü olduğumu görüyorsun. Bir sorun oldugu belli. Sorma amacin ne diyorum. Bazilari terslemekten anliyor. Asla haddini bilmiyor. Onlar icin kendimizi uzmeye gerek yok. Ayrica fotolarda pek cok insanın gözü kayabiliyor. Bu gayet doğal
@@betulseyhan514 😍❤🌼
Bana da sürekli söylüyorlardı şaşı mısın ? Nereye bakıyorsun gibisinden eskiden üzülürdüm biraz ama şimdilerde düşününce herhangi bir görme bozukluğum yok diye dert etmiyorum
Gerçekten bu ülkede arkadaşım olsa keşke dediğim üç dört kişiden birisin. Her konuda fikirlerimiz çok uyuşuyor ya nasıl olabilir bu??? Bu arada benim 18 yaşımdaki halim olsa teşekkürler beyaz ten saçmalığını belirttiğine mutlu olurdu sjdkskkfkd SENİ SEVİYORUM MERYEMMM HARİKASINNN
Sen beklemek video video gelmek but sen gitmek okula :((
Beden olumlama taraftarı değilim, beden olumlama karşıtı da değilim. İki tarafı da savunan farklı farklı videolar izledim. Ben bu konuda ortalarda bir yerdeyim.
Vücudumdaki kusurların farkındayım. Yakındıklarım var, umursamadıklarım var. Mesela burnum güzellik standartlarının çok dışında. Ama hayatım boyunca burnumu hiçbir zaman dert ettiğimi hatırlamıyorum. Sebebi basit, çünkü burnumu görmüyorum! Yandan görünüşü beni ilgilendirmiyor, çünkü günlük hayatta hiçbir zaman kendime yandan bakmıyorum (doğal olarak).
Bu umursamadığım örnekti. Umursadığıma da örnek vereyim. Mesela kilomdan rahatsız olurum. Çünkü yağların fazlalığının farkındayım ve bu fazlalıklar günlük hayatımda beni çok rahatsız etmeye başladı. Bahsettiğim rahatsızlık fiziksel rahatsızlık, yoksa kafaya taktığımdan değil. Bu yüzden "kendinle, kilonla barış ihihi" diye videolar izleyince ağızlarına bi tane çakasım geliyor. Kilom bana fiziksel olarak zarar veriyorsa onun nesini seveyim?
Sevgili maria,
Video süresinin bu kadar kısa oluşu hayli üzücü! Lütfen 40 dk altı video yükleme.
Çok seviliyorsun ❤️
Makyajsız daha iyi gözüküyor, doğal, samimi geliyorsun
Ben de hicbir yerimi beğenmiyordum lisede şişko diye çok dalga gecildim o zaman insanların ve medyanin üstümüzde yarattığı algı kendimizden nefret ettiriyor malesef
Güne bayağı pozitif bir başlangıç olduuuu ☀️
lan allah çarpsın bu kadın benim ufkumu acaip açtı ya kız mariii ne mükemmel kadınsın ❤️😘
Aslında normal psikolojili, kendisine ve çevresine iyi gelen bir insanı anlatmışsın Mari. Ağzına sağlık. Herkesin "HEPİMİZİN" kendimize iyi gelmesini diliyorum.
Senin gibi vücudumla barışık olmayı o kadar çok isterdim ki..