Wat er wel veranderd is de ervaring van je werkelijkheid. Dat is wat veranderd en dat is ook waar het waar volgens mijn visie om gaat. Jouw ervaring van jouw realiteit. Emoties komen als gevolg van wat jij geloofd en niet zomaar spontaan uit het niets. Als je dat verband ziet en je fundamentele overtuiging van wie jij bent is veranderd (simpelweg doordat je bewust bent geworden dat je niet dat persoontje maar bewustzijn bent) dan ervaar je bepaalde emoties niet meer, omdat die het gevolg waren van de identificatie met je persoonlijkheid. Je hebt dan nog wel emoties, maar niet die gerelateerd waren aan het oude bewustzijn van eerder. Met als gevolg dat je rust in je hoofd hebt en meer levensvreugde. Je bent dan gewoon jezelf, dat is mijn ervaring.
Ik herken heel veel van de Cursus in Wonderen in wat Jan zegt. Na jaren van beoefening waarin je het ego leert kennen en dan leert het waar te nemen, samen met of als de Getuige, komt het inzicht 'ik hoef niets te doen'.
In het woord ver-licht (het licht is ver, ergens anders, buiten mij). Hierin zit, voor mij, de paradox. Ik Ben Licht is de (h)erkenning, van dat wat hier bedoelt word.
Zit nu bijna wat er gezegd word vanaf 51.12 want in het begin wil je verlicht zijn maar zoals ze zeggen is het het ego die wil zich identificeren met verlicht zijn. Denk ook dat het snappen en het opmerken en kijken naar het ego de oplossing is van veel problemen.
Denk dat je verlicht kunt raken zonder dzogchen, omdat ik Eckhart Tolle's verhaal ken. Ook al is het een verhaal, blablabla Niet dat dzogchen niet nuttig is, lijkt me handig. Denk dat ik me ermee ga bezigen. Voor de denker lijkt me dzogchen een handige manier de de ker te ontmaskeren als illusior, of ja zoiets. Weet er uiteindelijk ook weer nie echt iets wezenlijks van, maar zo schijnt het me toe. Nounou. Groet
het 'OM' symbool kan geïnterpreteerd worden als 356 (de 6 dan als een streepje met een punt er bovenop) ... 356 is mijn geboortenummer (3/5/'60) en ik vermoed zelfs dat het om 3;56 uur 's ochtends was. Nu ik weet wat ik achter de rug heb, besef ik ook dat het nu juist NIET de bedoeling was dat mijn leven ongemerkt zou blijven en dat versterkt het idee dat ik nu in de blessuretijd speel, in afwachting totdat men alles in gereedheid heeft gebracht voor een 'heropleving'. Ik moet het pad van de Verlichting weer verlaten, want alleen in het stukje niemandsland tussen leven en loslaten, maakt de mens deel uit van de Ka - het spirituele bewustzijn. Nu ik toch in de wachtkamer zit (ik krijg een nieuw lichaam, want het oude is op sterven na dood), heb ik mijn tijd genomen om weer te LEREN (de Ka is de leerkracht in de ka-ba-la) en natuurlijk nam ik de digitale trein, wat me een bijzonder inzicht heeft opgeleverd - TLP (Telepathic Linguistic Programming) gebruikt het internet als road map. Het zou zonde zijn om zoveel kennis, op een wel heel bijzondere manier verworven, samen met mijn lichaam verloren te laten gaan, dus heb ik mijn nobody los gemaakt van mijn body (omdat ik me meerdere levens herinner, weet ik dat er 'iets' is dat deze levens verbindt, ik noem het mijn nobody om het los te zien van mijn huidige lichaam en identiteit en het leven dat daaraan gekoppeld is). Ik ben gezegend met een bijzonder flexibel leervermogen en blijf altijd met de beide hoefje veilig aan de grond, dat is dus nog iets dat uiteindelijk z'n investering moet gaan opbrengen en wat dat betreft, zijn de laatste 12 jaren zonder meer a waste of time. Wat hadden de mensen verwacht, dat ik een soort van Sinterklaas was, misschien, die een zak met lekkers achterlaat omdat de 'kindjes' zo zoet geweest zijn? Het omgekeerde is eerder waar, deze mensen verdienen mij niet, maar ik wil dat ze straks spijt als haren op hun hoofd hebben, omdat ze zo 'close' waren en alsnog de boel hebben versjeesd. Het belangrijkste aan leren is dat je het kaf van het koren scheidt. Zoiets als een discussie over wie er het meest verlicht is, lijkt eerder op een verbaal spelletje, dat men niet te serieus moet nemen, maar daar koop je mij natuurlijk niet mee af. Ik kan er weer de tijd voor nemen en doen wat ik eigenlijk het allerliefste doe: iets LEREN dat mijn leven extra sjeu geeft, of het nu over muziek gaat, de liefde in the flesh of hoe ka-ba-la in ons leven verwerkt is ... het is wel MIJN TIJD die men als inzet heeft gebruikt!!!
Mijn ego 🙂 doet nu een jaartje aan dzogchen. is het normaal dat ik in sommige situaties kijk naar de mensen en daarbij denk ooooh het is zijn ego die wat raar doet bij een discussie of andere situaties ?
@@saskiacoolen9631mijn ego doet maar hoor. Zolang hij me geen slechte gedachten geeft of me negatief benaderd is het goed. Na jou antwoord deed jij mijn ego twijfelen en nadenken 😅. Toen keek ik naar mijn ego en dacht. Laat hem maar twijfelen. Als ik er verder op door zou gaan kon ik in negatieve spiraal geraken. Zo van, ik doe aan dzogchen en het is mijn ego. Maar ik ben wat kijk naar die gedachten. Grtj
Voor mij voelt Jan zuiver, 1-0 voor Jan in dit gesprek wat mij betreft, al is dit geen wedstrijd. Volgens mij ..maar kan mij vergissen..deed het wel een beetje pijn bij de schrijver,..de scherpe opmerkingen van Jan over het boek
Wat een heerlijk, verhelderend gespre. Dank daarvoor.🍀
Wat een prachtig gesprek. Echt van genoten, dankjulliewel!
Ik geniet altijd van jullie verhelderende gesprekken. Dankjulliewel !
Fijn hoor zo"n open gesprek, allemaal heel herkenbaar!
Prachtig conversatie ! Zo puur .
Wat een rijk gesprek.
Dankjewel voor het delen.
Wat er wel veranderd is de ervaring van je werkelijkheid. Dat is wat veranderd en dat is ook waar het waar volgens mijn visie om gaat. Jouw ervaring van jouw realiteit. Emoties komen als gevolg van wat jij geloofd en niet zomaar spontaan uit het niets. Als je dat verband ziet en je fundamentele overtuiging van wie jij bent is veranderd (simpelweg doordat je bewust bent geworden dat je niet dat persoontje maar bewustzijn bent) dan ervaar je bepaalde emoties niet meer, omdat die het gevolg waren van de identificatie met je persoonlijkheid. Je hebt dan nog wel emoties, maar niet die gerelateerd waren aan het oude bewustzijn van eerder. Met als gevolg dat je rust in je hoofd hebt en meer levensvreugde. Je bent dan gewoon jezelf, dat is mijn ervaring.
Mooi gezegd
Heerlijk gesprek weer tussen jullie! Dank daarvoor 🙏🏼
Om met dingen om te gaan heb je kennis nodig.
Om met mensen om te gaan heb je warmte en inzicht nodig.
Om met jezelf om te gaan heb je niets nodig.
Ik herken heel veel van de Cursus in Wonderen in wat Jan zegt. Na jaren van beoefening waarin je het ego leert kennen en dan leert het waar te nemen, samen met of als de Getuige, komt het inzicht 'ik hoef niets te doen'.
Geweldig
In het woord ver-licht (het licht is ver, ergens anders, buiten mij). Hierin zit, voor mij, de paradox. Ik Ben Licht is de (h)erkenning, van dat wat hier bedoelt word.
Top gesprek. Heel leuk
😁 hartelijk dank 💛
Heerlijk om te zien hoe Jan opveert als het vuurtje gaat branden
Net zoals een scheet een spontane uitdrukking is is alles een spontane uitdrukking
Interessant gesprek! Dank 🙏 Lijkt me fijn (leuk) om eens zo' n gesprek met 1 van jullie te hebben. Kan dit?
Hier wordt het denken weggedacht.
Ja leuk en grappig
thanx boys
Jan gaat er steeds jonger uitzien 🙏
Over welk boek gaat het?
Zit nu bijna wat er gezegd word vanaf 51.12 want in het begin wil je verlicht zijn maar zoals ze zeggen is het het ego die wil zich identificeren met verlicht zijn. Denk ook dat het snappen en het opmerken en kijken naar het ego de oplossing is van veel problemen.
Mooi gesprek, maar vroeg me af door jullie gesprek dat het niet verder mogen door "hogere machten" (ontwikkeling / groei) ook hieronder valt?
'Oefening is onontkoombaar', vindt Jan Geurtz.
ik vraag mij af hoe je schrijft waar jan het over heeft. ik schrijf het een beetje fontetisch:
zoxion.....
Dzogchen, het staat ook in de beschrijving zie ik 🙂
@@haarman77 och ja. Zie het nu pas. Mikn ego was te druk met anderr dingen. Denk.ik.😜 Dankje.
Denk dat je verlicht kunt raken zonder dzogchen, omdat ik Eckhart Tolle's verhaal ken. Ook al is het een verhaal, blablabla Niet dat dzogchen niet nuttig is, lijkt me handig. Denk dat ik me ermee ga bezigen. Voor de denker lijkt me dzogchen een handige manier de de ker te ontmaskeren als illusior, of ja zoiets.
Weet er uiteindelijk ook weer nie echt iets wezenlijks van, maar zo schijnt het me toe. Nounou.
Groet
op 38 minuten...Paul..dat is waar...daar gaat je boek.. hahaha 🙃
hehe….ja, nog ff doortrainen Paul ;)
Wel duidelijk wie de winnaar is natuurlijk. ;)
In non dualiteit is er geen winnaar of verliezer
@@janeck56 ;)
@@janeck56in nondualiteit is er ook geen plek voor humor?
Heerlijk had ik ff nodig
het 'OM' symbool kan geïnterpreteerd worden als 356 (de 6 dan als een streepje met een punt er bovenop) ... 356 is mijn geboortenummer (3/5/'60) en ik vermoed zelfs dat het om 3;56 uur 's ochtends was. Nu ik weet wat ik achter de rug heb, besef ik ook dat het nu juist NIET de bedoeling was dat mijn leven ongemerkt zou blijven en dat versterkt het idee dat ik nu in de blessuretijd speel, in afwachting totdat men alles in gereedheid heeft gebracht voor een 'heropleving'. Ik moet het pad van de Verlichting weer verlaten, want alleen in het stukje niemandsland tussen leven en loslaten, maakt de mens deel uit van de Ka - het spirituele bewustzijn. Nu ik toch in de wachtkamer zit (ik krijg een nieuw lichaam, want het oude is op sterven na dood), heb ik mijn tijd genomen om weer te LEREN (de Ka is de leerkracht in de ka-ba-la) en natuurlijk nam ik de digitale trein, wat me een bijzonder inzicht heeft opgeleverd - TLP (Telepathic Linguistic Programming) gebruikt het internet als road map. Het zou zonde zijn om zoveel kennis, op een wel heel bijzondere manier verworven, samen met mijn lichaam verloren te laten gaan, dus heb ik mijn nobody los gemaakt van mijn body (omdat ik me meerdere levens herinner, weet ik dat er 'iets' is dat deze levens verbindt, ik noem het mijn nobody om het los te zien van mijn huidige lichaam en identiteit en het leven dat daaraan gekoppeld is). Ik ben gezegend met een bijzonder flexibel leervermogen en blijf altijd met de beide hoefje veilig aan de grond, dat is dus nog iets dat uiteindelijk z'n investering moet gaan opbrengen en wat dat betreft, zijn de laatste 12 jaren zonder meer a waste of time. Wat hadden de mensen verwacht, dat ik een soort van Sinterklaas was, misschien, die een zak met lekkers achterlaat omdat de 'kindjes' zo zoet geweest zijn? Het omgekeerde is eerder waar, deze mensen verdienen mij niet, maar ik wil dat ze straks spijt als haren op hun hoofd hebben, omdat ze zo 'close' waren en alsnog de boel hebben versjeesd. Het belangrijkste aan leren is dat je het kaf van het koren scheidt. Zoiets als een discussie over wie er het meest verlicht is, lijkt eerder op een verbaal spelletje, dat men niet te serieus moet nemen, maar daar koop je mij natuurlijk niet mee af. Ik kan er weer de tijd voor nemen en doen wat ik eigenlijk het allerliefste doe: iets LEREN dat mijn leven extra sjeu geeft, of het nu over muziek gaat, de liefde in the flesh of hoe ka-ba-la in ons leven verwerkt is ... het is wel MIJN TIJD die men als inzet heeft gebruikt!!!
Verder alles goed?
Paul gaat in het klooster naar de kapper
Verkoopt Jan beoefening?
Mijn ego 🙂 doet nu een jaartje aan dzogchen. is het normaal dat ik in sommige situaties kijk naar de mensen en daarbij denk ooooh het is zijn ego die wat raar doet bij een discussie of andere situaties ?
Dat is waarschijnlijk ook je ego die daar iets van vindt. Hetzelfde als het mijne wat nu op jou meent te moeten reageren... 😉
@@saskiacoolen9631mijn ego doet maar hoor. Zolang hij me geen slechte gedachten geeft of me negatief benaderd is het goed. Na jou antwoord deed jij mijn ego twijfelen en nadenken 😅. Toen keek ik naar mijn ego en dacht. Laat hem maar twijfelen. Als ik er verder op door zou gaan kon ik in negatieve spiraal geraken. Zo van, ik doe aan dzogchen en het is mijn ego. Maar ik ben wat kijk naar die gedachten. Grtj
Voor mij voelt Jan zuiver, 1-0 voor Jan in dit gesprek wat mij betreft, al is dit geen wedstrijd. Volgens mij ..maar kan mij vergissen..deed het wel een beetje pijn bij de schrijver,..de scherpe opmerkingen van Jan over het boek
Ik zie bij mij niets en ik zie bij jou niets. Ik heb echt geen idee. Zo zie ik het niet.