เสียงดนตรีไม่มีวันตาย : โหมโรง
Вставка
- Опубліковано 15 гру 2024
- ซีนที่หลายคนยังจำได้ของภาพยนตร์ โหมโรง : The Overture
ที่เข้าฉายในโรงภาพยนตร์ทั่วประเทศในวันที่ 6 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2547
มีเนื้อหาเกี่ยวกับดนตรีไทย เนื้อเรื่องได้แรงบันดาลใจมาจากประวัติของหลวงประดิษฐไพเราะ (ศร ศิลปบรรเลง)
อำนวยการผลิตโดย หม่อมเจ้าชาตรีเฉลิม ยุคล และ นนทรีย์ นิมิบุตร
นำแสดงโดย อนุชิต สพันธุ์พงษ์, อดุลย์ ดุลยรัตน์, พงษ์พัฒน์ วชิรบรรจง, อาระตี ตันมหาพราน, สุเมธ องอาจ, ภูวฤทธิ์ พุ่มพวง และอาจารย์ณรงค์ฤทธิ์ โตสง่า จากวงบอยไทย
.
ติดตามคลิปสนุกๆจากหนังได้ที่ / sahamongkolfilmint
สำหรับผู้ที่ไม่ทราบ หนังเรื่องโหมโรง ในวันที่เขาฉายแรก
เป็นเพียงภาพยนต์ไทยทั่วไป ที่คนดูน้อยมากๆ เพราะด้วยความที่
"เป็นหนังไทย" ก็เลยไม่ค่อยมีคนนิยม แต่ด้วยความที่ว่า "หนังมันดี"
ก็เลยมีกระแสชวนคนไทยออกมาดู และมารู้อีกหนึ่งรากเหง้าของตัวเอง
เท่านั้นล่ะ คนที่ได้ดู ออกมาถึงกับพูดอะไรไม่ออก หนังมันดี มันสวย
"มันโคตรลึก" แต่ก็ "ดูง่าย" เพลงประกอบโคตรดี จนต่อมายอดคนดู
"ถล่มทลาย" จนกลายเป็นหนังขึ้นหิ้ง เรื่องหนึ่งไปเลย
จนตอนนี้ ถ้าถามว่า สิ่งที่พอจะอยู่ชั้นร่วมหิ้ง แล้วจุดธุปกราบไหว้บูชา
กับพ่อแก่ได้ ก็คงจะเป็นหนังเรื่องนี้ล่ะครับ ถ้าคุณได้ดู การสอนที่
มีชั้นเชิง สวย และลุ่มลึก มันมีครบ เรียกว่าหนังไทยในรอบ 100 ปี
ที่ชาตินี้คุณควรได้ดูก่อนตาย
หนังในดวงใจดูกี่รอบไม่เคยเบื่อเลย
ช่วงนี้ไม่มีหนังไทยเลยจริงๆสังเกตดูแล้ว หนังเก่าดีมาก สร้างไว้ได้แบบมีพลังจริงๆ เพราะสร้างจากหัวใจ ไม่ใช่สร้างเอากระแสหรือมองแต่ตัวเงิน
imnuttis js เห็นด้วยครับ หนังเก่าๆ พอบองเอาย้อนมาดูใหม่มีแต่หนังคุณภาพจริงๆ ยิ่งเรื่องนี้ดูแล้วร้องไห้เลยครับ
ถูกต้องเลยปัจจุบันนี้อะไรที่กำลังมีกระแสมาแรงก็เอามาทำหนังหมดมันไม่ได้ช่วยให้หนังสนุกเลยด้วยซ้ำหนังมันจะสนุกและดีมีคุณภาพีจริงต้องทำมาจากใจ
ทีปพงศ์ จารุเมธีชน คิดถึงหนังไทยมากๆ อยากดูหนังไทย แต่ไม่มีให้ดูเลย เหอ้า ความเป็นไทยมันขายคนไทยไม่ได้หรืออย่างไรเราก็ไม่รู้
เมากาว ลอยไปดาวอังคาร เบื่อหนักรักแล้วจริงๆ อยากดูหนังที่เป็นจินตนาการ วิทยาศาสตร์ หนังไทยจริงๆ อาจไม่ใช่หนังประวัติศาสตร์แต่เป็นหนังไทยประมาณนี้ก็ได้ คือแค่คิดถึงหนังไทย เราวิ่งตามค่านิยมตามบ้านอื่นมากจนลืมความเป็นตัวเอง tt
เจอแต่หนังค่ายเอาใจเด็กแนวหรือไม่ก้อหนังอีพดโหนกระแส
ฉากนี้สุดยอด เป็นอมตะจริงๆ ผู้พันโดนท่านครูด่าและสั่งสอนด้วยดนตรีไทยที่อ่อนโยน อ่อนหวาน แต่ทรงพลัง กระตุกต่อมความรู้สึกผิดชอบชั่วดี ซาบซึ้งกินใจที่สุดค่ะ❤
"ไม้ใหญ่จะยืนทะนง ต้านแรงช้างสารอยู่ได้ ก็ด้วยรากที่หยั่งลึกและแข็งแรง"
รากของความเป็นไทย ได้หยั่งรากลึก ทั้งแตกแขนง อีกทั้งแผ่กิ่งก้านสาขา ให้คนไทยได้ภูมิใจจนถึงทุกวันนี้
ฉากนี้ตามความเข้าใจ ถึงแม้ผู้พันจะรับคำสั่งท่านผู้นำมา แต่ลึกๆในใจ ผู้พันก็ยังรักยังชอบรากเหง้าของตัวเองอยู่ หนังเรื่องนี้เคยดูที่โรงหนังฟิวส์เจอร์รังสิตครับ
ป่าวครับผู้พันชอบนกหวีดไม่ได้ชอบระนาดครับ
ป่าวหรอกคับ ช่วงนั้น เป็นยุคของ จอมพล ป. เเนวคิดของ ทหารตอนนั้นคือต้องการให้ สังคมมีระเบียบคับ เลยมี กฏหมายแปลกๆ เช่น การเเสดงดนตรี ต้องเเสดงในที่ๆ ให้เเสดงเท่านั้น(เล่นข้างถนน ประลองตามงานวัดเเบบนี้ไม่ได้น่ะ) ต้องใส่ชุดให้เรียบร้อย(ถอดเสื้อ ใส่ชุดลำลองเล่นแสดงไม่ได้น่ะ) ต้องมีบัตรนักดนตรี ต้องเเสดงเพลงที่รัฐบาลอนุญาตเเล้วเท่านั้น โดยบอกว่า ชาติที่มีอารยะ อย่างยุโรป ที่เขาเจริญได้ เพราะ เขาให้ความสำคัญต่อระเบียบ(ช่วยไม่ได้ครับ เป็นความคิดเเบบทหารครับ คิดเเต่เรื่องจัดระเบียบ) เเต่ว่าครูเเกก็พูดในเรื่องน่ะครับ ว่า ท่านไม่ได้ขัดข้องกับการจัดระเบียบให้ชาติมีอารยะ เเต่ ท่านสงสัยว่า ชาติจะมีอารยะได้ยังไง ในเมื่อไปเอาการจัดระเบียบเเบบนี้มาทำลายราก ก็ประมาณว่า ดนตรีไทย เเต่ไปเอากฏระเบียบเเบบยุโรป มาใช้กับ ดนตรีไทยได้ยังไง ไม่ใช่มาทำลายเเล้วบอกว่า ดนตรีพวกนี้มันไร้ระเบียบ เเละชาติจะเป็นอารยะได้ก็ต่อเมื่อตนได้เข้าใจตนเเละยังคงรักษารากไว้ แม้ว่าเวลาจะผ่านไป ไม้จะต้านช้างสารได้ก็ต่อเมื่อรากหยั่งลึก ชาติจะเจริญได้ก็ต่อเมื่อวัฒนธรรมเข้มเเข็ง กรณี โหมโรง ทำให้ผมนึกถึง เขมรเเดงเลยที่ไล่ฆ่าครูศิลปะเเขนงต่างๆ โดยก็ใช้ข้ออ้างว่า เป็นสังคมเก่า ต้องทำลายเพื่อยุคใหม่ สุดท้าย ทำให้เขมรทุกวันนี้ จับต้องชนปลาย วัฒนธรรมตัวเองไม่ถูก จนต้องมีการฟื้นฟูเเขนงใหญ่เลย มั่วซั่วไปหมด
@@tongangcup6504 ยิ่งกว่าใช่อีกคะ รากเหง้าอะเนอะ
@@thelastshot4562 การเมืองมันก็อีกเรื่องเป็นความเห็นส่วนบุคคล เขาทำหน้าที่เป็นนักแสดงและผู้กำกับที่ดีแค่นี้ก็พอ
ลูกศิษย์ของท่านครูไปมีเรื่องกับลูกน้องของผู้พัน(คนที่พูดท่านครับจะให้จัดการยังไง)ผู้พันจึงยกขบวนมาค้นหาและจับกุมแต่ไม่เจอ จึงหาเรื่องเกี่ยวกับกฏหมายใบอนุญาตนักดนตรี ท่านครูจึงอธิบายว่าดนตรีและศิลปะไม่ควรถูกตีกรอบ ตอนผู้พันจะกลับท่านครูจึงเล่นระนาดเพื่อเย้ยหยันว่าดนตรีไม่อาจถูกบังคับด้วยกฏหมาย เสียงระนาดเข้าไปกระตุ้นรากเหง้าความเป็นไทยของผู้พัน ผู้พันจึงยอมถอยกลับและเห็นคนร้าย(ลูกศิษย์ท่านครู)ยืนหลบอยู่แต่ผู้พันก็ไม่ติดใจเอาความอะไรแล้ว นั่งเคลิบเคลิ้มกับความไพเราะของดนตรีไทยตลอดทาง
ดนตรีไทยจะอยู่ในหัวใจผมตลอดไปครับ
ดูทีไรน้ำตาไหลมาเองเลย😂❤
เสียงระนาดที่เกี้ยวกราด บ่งบอกถึงอารมณ์ที่โกรธเกรี้ยว แต่เสียงระนาดที่ตามมาด้วยท่วงทำนองอ้อยอิ่งอ่อนโยน แสดงถึงภาวะจิตใจที่ผ่อนคลายสลายความขุ่นเคืองลงแล้ว นี่คือดนตรี
เม้นนี้คือคำตอบเลย ว่าทำไมไม่จับ สุดยอดครับ
ล
ช
❣
แต่เราว่า ช่วงทำนองที่มันอ่อนลง อาจจะเป็นเพราะกำลังตัดพ้อในเรื่องของเสียงดนตรี ว่าแบบนี่ประเทศไทยแต่ถูกห้ามไม่ให้เล่นเครื่องดนตรีไทย มันเก่ามันโบราณขนาดที่ไม่สามารถเล่นให้ได้ยินเสียงได้เลยหรือ ...
ไม้ใหญ่ต้องมีราก ถ้าไม่มี ก็เหมือนไม้หลักปักขี้เลน วัฒนธรรมและดนตรีของเรา ซาบซึ้งตรึงใจ
ดูแล้วน้ำตาไหลทุกที ไม่รุ้สินะ ไม่ว่าเวลาจะเปลี่ยน เวลาจะเดินทางมาไกลเพียงใด ผมก็ภูมิใจในความเป็นคนไทย เป็นคนไทยบนรากฐานในความเป็นเรา เราคนไทย
ด้วยความรักในความเป็นไท ขณะนี้คนบางคนพยายามทำลาย
เฮ้อออ!! แต่บางคนก็ยังไม่เข้าใจกับคำว่า มันต้องเปลี่ยนเพื่อพัฒนาตามกาลเวลาของโลกที่มันหมุนไปในทุกๆวัน เพื่อให้เข้ากับสังคมโลก เบื่อจนไม่รุ้จะเบื่อยังไงแล้ว ที่ยังย่ำอยู่กับที่เหมือนเดินขบวนพาเรด
@@dede-op8hlคุณดูประเทศจีน มหาอำนาจที่รากฐานตัวเองถูกทำลาย สถานที่โบราณสถานจีนสร้างใหม่ขึ้นหมด90% รู้รึเปล่า
กลับไปเป็นไพร่เหมือนเดิมเลยไหมคับ
ไพร่หรือไม่ อยู่ที่จิตใต้สำนึกของแต่ละคน บางคนต่อให้เรียนสูงมีฐานะดีสันดานยังคงไพร่อยู่ (สันดอนขุดได้แต่สันดานขุดยาก)
ดูตอนนี้แล้วน้ำตาไหลเลย แม้จะไม่เคยดูหนังในโรง แต่นี่คือดนตรีไทย..มันจุกในอก..แม้จะเล่นดนตรีไทยไม่เป็นสักชิ้น..แต่ฉันขอกล่าวไว้ตรงนี้ฉันรักดนตรีไทย และดีใจ..ภูมิใจที่ได้เกิดในแผ่นดินไทย ได้ทันฟังดนตรีไทย..
❤ไม่ต้องมีคำพูด คำสร้องใด แต่ดนตรีมันก็กระแทกเข้าไปในใจ 😊 ให้รับรู้ความหมาย เพลง “แสนคำนึง”
เพลงนี้ได้แต่งขึ้นมาจากจิตใจด้านในของท่านครู เป็นจิตใจที่มีความโศกเศร้าที่สุด และเพลงนี้ได้เป็นเพลงสุดท้ายที่ท่านครูแต่งก่อนจะตรอมใจสิ้นอายุขัยค่ะ หนูเป็นเด็กดนตรี ฟังแล้วพอได้ภาพประกอบแล้วอยากร้องไห้เลยค่ะ คิดถึงว่าถ้าตัวเองอยู่ในสมัยนั้นจะเศร้าแค่ไหนที่ถูกห้ามเล่นดนตรี และร่วมด้วยเนื้อเพลงที่โศกเศร้าที่ได้รู้มา เลยทำให้เข้าใจความรู้สึกของท่านครูเป็นอย่างดีเลยค่ะ😢
ชอบฉากนี้มาก...พี่อ๊อฟแสดงดีมาก...อย่างไรความเป็นไทยมันก็เป็นรากเง้าของเราคนไทย...เราจะไปเหยียบย่ำได้อย่างไร
Sompoch Boonyu ฉากนี้ตามความเข้าใจของผม ถึงแม้ว่าผู้พันจะรับคำสั่งท่านผู้นำมา แต่ลึกๆในใจผู้พันยังรักยังชอบในรากเหง้าของบ้านเราอยู่
Sa-ngob Unthachai คิดเหมือนกันเลยครับ...
หนังในดวงใจตลอดกาล สุดยอด perfect!!!
หนังนี่อิงมาจากยุคสมัยของ. จอมพล. ป.
หรือเปล่าเนี่ยคลับคล้ายคลับคลา..อิอิ
แสดงจากโกรธ เกรี้ยวกราด แล้วก็มาเย็นลง ตามเสียงดนตรีของครูที่เปลี่ยนจากดุดันเป็นหวานละมุน ทำให้จิตใจของผู้พันเย็นลงได้ตามท่วงทำนอง สุดยอดครับ
ลูกผู้ชายแท้ๆต้องมาร้องไห้
ผู้พันถือว่าเป็นผู้มีปัญญาที่แม้รับคำสั่งจากผู้นำในสมัยนั้นมา แต่เมื่อได้ฟังดนตรีของท่านครู ในใจลึกๆแล้วก็เปิดใจรับการมีอยู่ของรากเหง้าทางวัฒนธรรมไทยดนตรีไทย ดูจะชอบใจด้วยซ้ำไป ผิดกับพวกลิ่วล้อที่คิดแต่จะหาเรื่อง เพื่อเอาใจนาย
ชอบฉากนี้ ถึงเเม้ผู้พันธ์จะปฏิบัติหน้าที่อย่างเคร่งครัดเเต่ก็ไม่ลืมรากเง่าตัวเอง ในตอนสุดท้ายที่นั้งรถออกไป ผู้พันธ์แอบยิ้มสื่อถึงความสุข
ความจริง 2 ดาว คือ ยศร้อยโท ต้องเรียกหมวดครับ
@@titiphumesayasonthi3372 สัวงเกตุขีดใต้ดาวผู้พันสิ
@@titiphumesayasonthi3372 โง่ชิบบหาย
@@kuyraisas1443 รบกวนขอลิงค์ข้อมูลเพื่อเป็นวิทยาทานด้วยครับ ผมเองก็อยากมีความรู้ให้มากกว่านี้ครับ
ที่เห็นนั้นคือชั้นนายพันหรือผู้พัน(ยศพันโท ฉัตรหรือ ปัจจุบันเรียกว่า พันโท ผู้บังคับกองร้อย )
ราชการที่ดี ต้องมีคุณธรรมไม่เน้นกฎระเบียบจนมองไม่เห็นหัวประชาชน สักวันผมได้เป็นใหญ่เป็นโต ผมขอสัญญาว่าจะมีคุณธรรมมากกว่าระเบียบที่ไม่เป็นธรรม จะดีต่อประชาชนคนไทย
แสนคำนึงค่ะ เห็นว่าเป็นเพลงที่หลวงประดิษฐไพเราะ หรือนายศรแต่งขึ้นค่ะ เพราะอาลัย อาวร และระบายความเสียใจออกมาในช่วงยุคมืดของดนตรีไทย ที่ห้ามเล่นห้ามร้องเนี่ยแหละค่ะ
Arun Tpn มีบทร้องด้วยนะครับ แต่ลูกท่านเผาทำลาย เพราะเนื้อหาเสียดสีรัฐ
พอจะทราบมั้ยคะว่าช่วงยุคมืดนี้อยู่ในช่วประมาณปีไหน รัฐบาลอะไร เราอยากนำข้อมูลไปหาเพิ่มเติมน่ะค่ะ
จอมพล ป ค่าาา
Arun Tpn ขอบคุณค่ะ ☺️
ยินดีค่าาา
รากเง้า วัฒนธรรมไทย ความเป็นไทย ที่เป็นเอกลักษณ์ งดงามเสมอ
ทำไมเมื่อเวลาผ่านไปคุณภาพหนังไทยถึงต่ำลง..เรื่องนี้ผ่านมาเป็นสิบปีแต่ย้อนไปดูกับมีคุณภาพมาก
เเค่บางเรื่องครับ อย่าเหมารวม
ผมพูดถึงภาพรวมครับถ้าบังเอิญคุณชอบหนังปัจจุบันก็เรื่องของคุณครับ..คุณลองยกตัวอย่างหนังในช่วงปีสองปีที่คุณคิดว่ามีคุณภาพมาสักเรื่องซิ๊ครับ
หนัง GTH ไงครับ ล่าสุดฉลาดเเnมโnง nวาดรางวัลทั้งในเเละต่างประเทศ หนังไทยดังหลายประเทศนะครับ อย่าดูถูn ค่ายไฟว์สตาร์n็มีหนังผีที่ตีตลาดต่างประเทศได้อยู่ ลองไปหาข้อมูลอ่านมั้งนะครับ ยิ่งพวnซีรีย์ ละครไทย ยิ่งดังใหญ่ มีไปมีทติ้งต่างประเทศได้
คนอะไรคิดตัวเองมีความรู้ยุคนเดียว..ฉลาดเกมโกงเนี่ยนะ555..ถ้าฉลาดเกมโกงเป็นหนังที่คุณยกตัวอย่างมาอ่างกับผม..มาตราฐานดูหนังเราคงต่างกันแล้วแหละครับลางวัลกวางเยอะจริงครับ..แต่กวาดเพราะดีจัดหรือดีสุดในปัจจุบันมันเท่านี้แล้ว555..คุณชอบหนังแนวนี้หรอครับ555
n็ไม่รู้นะถึงขนาดnวาดรางวัลที่ต่างประเทศได้ เเต่คุณยังคิดว่ามันยังไม่ดีอีn n็คงคุยnันยาnละ พูดนี้เคยดูหรือยังหว่า มีเเต่คนโง่เท่านั้นละที่คิดว่าหนังไม่ดี 555 หนังเเนวนี้คือเเนวยังไง บอnอธิบายหน่อยดิ ?
ไฟที่กำลังสุมทรวงผู้พันนั้น รักษาให้สงบเยือกเย็นได้ด้วยเสียงระนาดของท่านครู ดีงามโดยแท้จริง
การปกครองในยุคหรือระบอบเผด็จการ ทำให้คนที่แม้มีความรู้ความสามารถ และสติปัญญาก้มหัวให้กับความไม่ถูกต้อง รู้ทั้งรู้ว่าอะไรถูกอะไรผิด แต่ก็ต้องทำเป็นไม่รู้ เอาหูไปนาเอาตาไปไร่ เพื่อความเจริญก้าวหน้าและความอยู่รอด จนกระทั่งมีผู้กล้าปรากฏขึ้นมาเพื่อปลดแอกและแหกคอกจากอำนาจเผด็จนั่นแหละ คนกล้าที่กลัวอยู่จึงจะแสดงตัวออกมาสมทบ หรือแอบสนับสนุน หรืออย่างน้อยที่สุดก็แอบเชียร์แอบลุ้นอยู่เบื้องหลัง ซึ่งถ้าคนที่รู้ว่าอะไรถูกผิด ไม่ก้มหัวให้กับความกลัวไม่หันหลังให้กับความกล้า แต่หันหน้าเข้าหากันแล้วหันไปเผชิญหน้ากับสิ่งที่ไม่ถูกต้อง คนดีก็จะได้ไม่ต่อสู้อย่างโดดเดียวตามลำพัง คนพาลคนผิดก็จะไม่มีที่ยืน
ไม่รู้มีใครเป็นแบบผมมั้ย เมื่อใจเราร้อนดังไฟแต่ถ้าเรามานั่งฟังดนตรีไทยมันกลับเย็นและไหลไปเหมือนสายน้ำ ทำให้ใจเราสงบร่มเย็น นี้และเอกลักษณ์ของดนตรีไทย
เหมือนกันครับ
เพลงนี้ มีกลิ่นไอ สำเนียง เปียโน โรแมนติก ของ ฝรั่ง...ชื่อเพลง แสนคำนึง เป็นช่วง ยุค จอมพล ป. ที่ค่านิยม การฟังเพลง คลาสสิค เป็นที่นิยมใน ชนชั้น ปกครอง... ท่านครู จึงแต่งเพลงนี้โดยใช้ดนตรีไทย ให้พวก ชนชั้นสูงฟัง ว่า ดนตรีไทย ก็ ไพเราะ พอๆกับ เปียโน... ถ้าเพลงไทยแท่ๆ คือ เขมรไล่ควาย มันไม่เย็น มันหลอน... นี่เพลงไทยประยุกต์ อิงสำเนียง เปียโน โรแมนติก
เป็นภาพยนตร์ที่ดีจริงๆ คนรุ่นหลังๆควรดูไว้ จะได้รู้ถึงความไพเราะของดนตรีไทย และ รากเหง้าความเป็นไทย ภูมิใจที่เกิดมาเป็นคนไทย❤
เพลงที่ท่่านเล่นถึงผมจะเป็นคนรุ่นใหม่ แต่มันรู้สึกกินใจ ในทำนองเพลงที่บรรพบุรุษสร้างมา ทรงคุณค่า และ ยิ่งใหญ่ในวัฒนธรรมบ้านเรา
หน้าตาอินกับบทกันมากๆ แบบเข้าใจในช่วงตอนที่จะต้องแสดงออกมา ในแต่ละนาทีของบทเพลงจะต่างกัน ถ่ายทำต้องคนละช่วงแต่ตัดอารมณืมาต่อกันได้แบบมือโปรสุดๆ คือสุดยอดมากๆ ทั้งแววตาและอารมณ์สีหน้า แสดงได้ดีกันมากๆค่ะ ขอบพระคุณที่ทำให้คนไทยได้มีหนังและการแสดงระดับโลกที่มีคุณภาพมากๆ กราบขอบพระคุณจากหัวใจค่ะ
สะท้อนใจกับสังคมไทยทุกวันนี้เหลือเกิน เด็กๆหลายคนดูถูกรากเหง้าความเป็นไทย หยาบคายและกักขฬะ
ยกให้พี่ออฟกับการแสดงในฉากนี้
ด้วยการสื่อสารที่ไม่ใช้คำพูดอธิบายใดๆ
เพียงแค่สื่อผ่านอารมณ์ แววตา เท่านั้นก็ทำให้คนดูอินและเข้าใจในฉากๆเดียวได้ 🙏👏
ใช่เลย ตอนขึ้นรถสีหน้ายังดุๆอยู่เลย แต่พอรถวิ่งจากมาแล้ว สีหน้าผ่อนคลายลง มีรอยยิ้มนิดๆด้วย นี่คือฝีมือการแสดงชั้นครูจริงๆ
คุณอ๊อฟพงษ์พัฒน์ที่สุดไม่ว่าจะเล่นเรื่องไหน❤❤
ตอนที่ชอบที่สุดก็ฉากนี้เลยจริงๆค่ะ รากเหง้าของเราต้องรักษาไว้ เพราะดนตรีไทยมีความไพเราะจริงๆ
หนังสมัยก่อน สร้างด้วยหัวใจนำมาก่อน ไม่ใช่เงินนำหน้า สร้างเพื่อให้คิด ไม่ใช่เพื่อให้คลั่งกระแส
กลับมาฟังอีกครั้ง ปี 2023 ด้วยหัวใจที่เปี่ยมด้วยความเป็นไทย
แวะมาชม 14 พย 67 บันทึกไว้ในความทรงจำ
หากสมัยนั้นท่านผู้นำ นำไทยไปสู่อารยะที่กลืนกินวัฒนธรรมไทย ป่านนี้รากเหง้าความเป็นไทยคงไม่มีเหลือ ขณะที่ปัจจุบันก็กำลังจะกลายเป็นเช่นนั้น คนรุ่นใหม่ลืมสิ้นวัฒนธรรม จารีตประเพณี ของไทย
ไม่ลืมหรอกครับ แต่ปัจจุบันนี้โลกมันเชื่อมถึงกันคนยุคนี้มีความเป็นปัจเจกมากขึ้น แต่เรื่องของวัฒนธรรมจริงๆไม่ได้หายไปไหนหรอกมันแค่ปรับเปลี่ยนรูปแบบตามยุคที่โลกเปลี่ยนแปลงเร็ว เท่านั้นเอง
@@oasis-ro6gh นั่นแหละครับหาย
ดูอย่างประเพณีลอยประทีป หรือประเพณีลอยกระทงในปัจจุบัน
คนไทยสมัยก่อนปู่ยาตายายทำกันยังไง
สมัยนี้ วัยรุ่นเอาแต่สนุก เอาฮา โพสคลิปลงโซเชียล
ลอยต้นกล้วยทั้งต้นบ้าง ใส่ชุดบ้า ๆ บอก ๆ ไปลอยบ้าง
กระโดดลงน้ำไปลอยบ้าง มันมีความน่ารักสวยงามของวัฒนธรรมหรือเชื้อมโยงกับคนยุคนี้แบบนี้หรอครับ
คนยุคใหม่เห็นประเพณีวัฒนธรรมเป็นแค่สิ่งที่ต้องทำอวดลงโซเซียล เอาฮา เอาสนุก
การกลืนกินวัฒนธรรมประเพณี โดยความสนุกเฮฮา
@@theoceanseahorse8903 นั่นก็ส่วนหนึ่ง ส่วนที่เขาสืบสานก็มีเหมือนกัน อย่างบ้านผมสุโขทัย เมืองเก่า ไม่มีอย่างที่ว่าเลยครับทุกอย่างดูย้อนยุคหมดเลยทั้งเสื้อผ้าหน้าผม อาหารการกินคงเพราะพื้นที่นั้นเป็นเมืองเก่าแหละมั่ง ภูมิศาสตร์จะเป็นตัวกำหนดพฤติกรรมของคนในพื้นที่นั้นๆเอง ถ้าเป็นในเมืองๆหน่อยเด็กก็จะมีความคิดเป็นของตัวเองสูงมีความคิดสร้างสรรค์ แล้วที่ว่าอวดลงโซเซียลเราควรภูมิใจเสียอีกครับ เพื่อนผมคนกัมพูชาที่มาเรียนมหาลัยไทย หรือ แม้กระทั่งคนลาว เขายังชอบเลย ประเพณีแม่งไปได้กับยุคใหม่ได้(คุณหรือใครหลายๆคนอาจจะไม่ชอบ) เราแค่เปิดใจรับการเปลี่ยนแปลง
@@oasis-ro6gh มันควรเปิดใจการเปลี่ยนแปลงหรอ
ประเพณีอันสวยงามตรงไหน เอาต้นกล้วยไปลอยทั้งต้น
ประเพณีสวยงามตรงไหนกระโดดลงน้ำลงไปลอยกระทง
การเปลี่ยนแปลงนิยามของมันคือไปในทางที่ดี ไม่ใช่ต่ำลง
คนที่เค้าไม่ พลายวัฒนธรรมประเพณีผมไม่พูดถึงครับ แค่แต่ตัวธรรมไปลอยกระทงไม่ต้องแต่ชุดไทยชุดย้อนยุคก็เป็นเรื่องที่ดีแล้ว
แต่ที่เห็นตามข่าวมากมายคือทำเพื่อลงสังคมโซเชียลเอาสนุกอย่างเดียว
มันสวยงามตรงไหนครับ
มันเปลี่ยนแปลงไปในทางที่ดี หรือยุคปัจจุบันต้องทำอะไรให้คนสนใจถึงจะเป็นประเพณีหรอ
@@theoceanseahorse8903 ผมชักสงสัยแล้วสิ คำว่าวัฒนธรรมประเพณีในอุดมคติของคุณคืออะไรกันแน่ ทั่วโลกรู้จักเราไม่ใช่เพราะการโปรโมททางโลกออนไลน์หรอ? แล้วการที่บอกว่าต่ำลง
ผมถามหน่อยมีอะไรในโลกที่สมบูรณ์แบบบ้างมันก็ต้องมีดีมีไม่ดีปะปนกันไป จะให้ดีเลิศประเสริฐ มันคงเป็นไปไม่ได้หรอก แล้วอีกอย่างที่ต่างชาติเขาชอบวัฒนธรรมประเพณี ก็เพราะว่ามันเป็นวัฒนธรรมประเพณี มันมีเอกลักษณ์ในตัวของมันเองซึ่งจะเห็นแก่นของมันเองเพราะประวัติศาสตร์บ้านเขาดีกว่าเราเยอะ อ่ะอ่า ถ้ายังแย้งผมในบรรทัดนี้ให้เลื่อนอ่านบรรทัดสาม แต่ถ้าแย้งอีกต้องมาย้อนดูใหม่ ว่าเราไม่ใช่ศูนย์กลางจักรวาล ส่วนเรื่องต้นกล้วยผมเห็นด้วยถ้ามารวมกันเยอะๆมันเหม็นเน่า
คุณอิทธิสุนทร สร้างเรื่องนี้ให้เป็นหนังอมตะเป็นมรดกแผ่นดินไปแล้ว รักหนังเรื่องนี้มาก แล้วก็ทำให้ชอบคุณโอ จนถึงตอนนี้
ผมร้องไห้
กูคนไทย ความเป็นไทยมันก็เป็นรากเง้าของพ่อแม่ปู่ย่าตายายของกู ขอบคุณที่ทำหนังดีๆให้ชมนะครับ
ฉากนี้ดาราทุกคนเล่นดีมากๆ โดยเฉพาะพงษ์พัฒน์ ทำหน้าบึ้งๆแล้วเปลี่ยนเป็นยิ้มได้ยังไง น่าทึ่งจริงๆ
นี่คือไทย ที่ไม่ต้องเป็นเเบใคร เป็นไทยในเเบบที่เราเป็น สวยงาม💚💚
ฉากนี้คือ The pianist เวอร์ชั่นระนาดเลย
แม้วันเดือน เคลื่อนคล้อย ลอยไป
มีเพียงไทย อย่าไหว หวั่นเล่า
มีเพียงไทย รักษ์ไทย เมืองอื่น
มีหรือเขา เท่ารู้ ถ่องแท้ เราเอง
อยากให้สหมงคลเอาเรื่องนี้มาสร้างใหม่หรือเอาของเก่ามาลงก็ได้คิดถึงตอน8ขวบที่มีโอกาสได้ดูหนังดีๆแบบนี้ควรค่าที่จะนำมาฉายใหม่ดูกี่ครั้งก็อิ่มใจ RIP ครูศร (คุณ อดุลย์ ดุลยรัตน์)
อยากให้ยุคนี้ย้อนไปสัก80ปี สงบร่มเย็นน่าอยู่ วัฒนธรรมรุ่งเรืองสวยงาม
ระนาด คือ ศิลปะวัฒนธรรม ที่ทรงคุณค่ายิ่ง ดนอะไรก็สู้ดนตรีไทยไม่ได้ถ้าคนไทยจะฟังให้เพราะก็ต้ิงดนตรีไทยเท่านั้น
เพลง “แสนคำนึง” จังหวะดนตรี สะกิดใจ ❤ ท่าน ให้ระลึกความเป็นไทย รากเง้าที่เราจะไม่มีวันทิ้งได้ 😊❤
ตอนเด็กไม่รู้ว่าเรื่องอะไร เล่นช่องไหนก็ทันแต่ตอนประชันเลยไม่รู้สักที จนตอนนี้16แล้วพึ่งมาเจออีกครั้ง พลาดมากๆเลยค่ะ
สอนให้อย่าลืม_รากเง้าของตัวเอง_ถึงว่าไม่ตกเป็นเมืองขึ้นของ_ขอบคุณ_ปู่ทวด_ย่าทวดที่ประเทศไทย_มีวันนี้
จอมพล ป ผู้ที่ลืมราก ลืมสิ้นเเม้เเต่ส่วนที่อุ้มลำต้นขึ้นมาได้ก็คือราก คนรุ่นใหม่เเละสิ่งใหม่ๆก็เกิดขึ้นมาได้จากคนรุ่นเก่าเเละสิ่งๆเก่าๆ จำไว้เถอะน๊าาาพ่อจอมพล.ป
ซาบซึ่งทุกครั้งที่ได้ฟัง อ่าน รับรู้ความเป็นไทยผ่านดนตรีอันไพเราะ
ฉากนี้ โคตรมีพลัง แสดงให้เห็นว่าคนไทยไม่ยอมให้ยุโรป มากลืนกินศิลปะของไทย
เพราะความเป็นคนไทยและประเทศชาติของเราเข้มแข็งเราจึงไม่เป็นเมืองขึ้นของใคร
แสนคำนึง จริงๆ แสนคำนึงจนถึงปัจจุบัน และจะยาวไกล ไม่สิ้นสุด
ดูแล้วน้ำตาไหลทุกครั้งค่ะ..เป็นฉากที่กินใจมาก..ถึงจะผ่านมาเนิ่นนานแล้วก็ยังเปิดดูค่ะ..😂😂
นายทหารใหญ่โดนไม้ตีระนาดเคาะหัวให้ สำนึกความภูมิใจในรากรากเง้าคงเริ่มงอกขึ้นมาบ้าง ชอบตอบจบนี้สวยงามประทับใจจริงค่ะ
ฉากนี้ดูกี่ครั้งก็น้ำตาไหล ทำหนังดีมากๆขอชื่นชม และกราบขอบพระคุณจริงๆค่ะสุดยอด บทดีมากๆ ใช้เพลงที่อ่อนโยนขัดเกลาสันดานหยาบได้บ้าง มีความรักในเชื้อชาติผสมในแววตา นักแสดงสุดยอด บทสุดยอด ทีมงานสุดยอดค่ะ หนึ่งในหนังไทยของชาติจริงๆ สมศักดิ์ศรีคนทำหนัง ขอลุกขึ้นยืนปรบมือให้สิบนาทีเลยค่ะ สุดยอดคำนี้เอาไปเลย
ทุกครั้งที่ดูตอนนี้น้ำตาใหลทุกทีเลยค่ะ นี่คือรากเหง้าของความเป็นไทยจริงๆค่ะ
เป็นหนังที่งดงามมาก ดูแล้วอิ่มเอมใจ จำได้ว่าหนังออกมาช่วงที่ผมยังเรียนมัธยม วิชาดนตรีไทยนี่แย่งกันเล่นระนาดเอกหมด อินมากกกก
ท่านนายพลตัวละครตัวนี้ไม่ได้เลวร้ายอะไรแต่อาจจะเพราะไม่เข้าใจในดนตรีไทย จิงๆแล้วท่านนายพลโดยปรกติจะชอบดนตรีและศิลปะอยู่แล้วซึ่งแสดงไว้ในฉากที่ท่านฟังแผ่นเสียงพร้อมกับจิบเหล้า และอาจเป็นไปได้ว่าไม่เคยฟังเพลงไทยเลย ทำให้ฉากนี้เมื่อท่านได้ฟังท่านถึงแอบยิ้ม
Ohm. Galaxynote มั่วได้ดีครับ
Ohm. Galaxynote ถ้าพูดถึงอ๊อฟพงษ์พัฒน์ แสดงเป็นทหารยศ ผู้พันนะถ้าจำไม่ผิด แล้วที่ต้องทาที่บ้านครูเพราะ ท่านผู้นำในสมัยนั้นอยากให้ประเทศไทยก้าวทันฝั่งตะวันตกเลยรับอิทธิพลวัฒนธรรมตะวันตกเข้ามา เลยสั่งห้ามคนไทยเล่นดนตรีไทย นี่คือความจริงจากการปกครองในยุคๆ หนึ่งของประเทศไทย
เป็นสลิ่มครับเป่าทหารมายึดอำนาจพอชิบหายก็เงียบ
@@ปิงปองพาเหนื่อย-ศ6ฐ การเมืองมันก็อีกเรื่องเป็นความเห็นส่วนบุคคล เขาทำหน้าที่เป็นนักแสดงและผู้กำกับที่ดีแค่นี้ก็พอจบข่าวแยกย้ายๆ
@@ปิงปองพาเหนื่อย-ศ6ฐ คำก็สลิ่ม สองคำก็สลิ่ม ติดใจอะไรกับขนมซ่าหริ่มเหรอ
ฉากนี้ แค่ดนตรีแรกก็สะกิดใจ ชวนน้ำตาซึมไปแล้ว😢
ฉากนี้คือดีมาก ประทับใจ ทำให้รู้ว่าการเล่นดนตรีมีอิทธิพลมากขนาดไหน. ความเล่นด้วยใจเล่นด้วยfeelingมันดีมากจริงๆ.
ไม่ว่าหนังเรื่อง"โหมโรง"จะผ่านมานาน
พอสมควรแล้วก็ตาม ก็ยังคงตรึงใจ
ประทับใจของผมอยู่เช่นนั้นเรียกน้ำตา
ผมได้ทุกครั้ง🥲เลยครับ
ไม่ใช่เสียงดนตรีขอรับ แต่ ความเป็นไทยอยู่ในสายเลือดไม่มีวันจางหาย น่าจะเหมาะกับสถานการณ์
คือ ในสมัยนั้น "เชื่อผู้นำชาติพ้นภัย" คือสิ่งที่ปลูกฝังจากผู้มีอำนาจสมัยนั้นสู่ประชาชน
แต่ท่านผู้นำเน้น บูชาฝรั่งเป็นหลัก (ถ้าเปรียบสมัยนี้คือคลั่งมือถือ อะไรอยู่ในมือถือเหมือนฝรั่งคือดีเลิศ !)
ดังนั้นทุกอย่างที่เป็นไทย กฏหมายห้ามหมด ! ไม่ใช่แค่ดนตรีไทย แต่ ศิลปต่างๆ ลิเก ฯลฯ โดนหมด
ดังนั้น การที่มีนายทหารอย่างที่พงษ์พัฒน์เล่นนี่ คือ เป็นบุคคลที่หายากมาก
เพราะ ทหารต้องฟังคำสั่งเป็นหลัก แต่ นายทหารท่านนี้ ลึกๆก็รุ้ว่ามันผิดที่ไปบูชาฝรั่งขนาดนั้น
มันผิดที่มองไม่เห็นความเป็นไทย หรือ บรมครูความเป็นไทย ใดๆเลย ดังนั้นพอนายทหารท่านนี้
พบเห็นความทุ่มเทของคุณหลวงในวาระสุดท้ายของชีวิต จึงแอบชื่นชมในใจไม่ได้
แสร้งทำเป็นไม่เห็น ไม่ได้ยินอะไร ไม่ดำเนินคดีจับกุมหรือคุมขังทั้งที่มีอำนาจล้นมือ
และ เดินจากมาอย่างแอบนับถือในใจอยู่เงียบๆ
ย้อนดูเมืองไทยสมัยนี้ จะมีนายทหารอย่างในเรื่องนี้สักกี่คน ที่รู้ว่าอะไรควร อะไม่ไม่ควรอย่างแท้จริง ไม่ใช่แค่รับคำสั่ง !
ประเทศไทย ไม่ใช่แค่ มีคนไทย มีอาณาเขต แต่มันต้องมี ศิลปวัฒนธรรมของไทย ความภาคภูมิใจแบบไทยๆ
ในใจของประชาชนด้วย จึงจะเป็น ประเทศไทยที่แท้จริงและสมบูรณ์ ขอรับ
งานระดับตำนานของยอดผู้กำกับพันธุ์ไทย คุณ อิทธิสุนทร วิชัยลักษณ์ ที่สะท้อนความเป็นไทย บนความเชี่ยวกราดของโลก ได้อย่างตรงใจคนไทยทุกระดับชั้น
ซาบซึ้งดูเมื่อไหร่น้ำตาไหลทุกครั้ง
I love this scene from the movie so much. It says to any and all nationalities to always preserve your identity at any cost
ยอมคุณพงพัฒน์แสดงในฉากนี้จริงๆ ลองสังเกตแววตาที่เปลี่ยนไปจากการถูกดนตรีบำบัดจิตใจให้นึกถึงรากเหง้าของตนเอง
ดูตอนนี้กี่ครั้ง น้ำตาไหล. ความเป็นไทยไม่มีวันหาย ฝังรากหยั่งลึกในวัฒนธรรม
ดนตรีไทยความเป็นไทยคือรากเหง้าและจิตวิญญาณที่บรรพบุรุษทิ้งไว้ให้เราควรภูมิใจและรักษาความเป็นไทยให้คงอยู่สืบไปไม่รักไม่ชอบอย่าดูถูกรากเหง้าและจิตวิญญาณของตนเองเป็นคนไทยต้องภูมิใจในความเป็นไทย เด็กรุ่นใหม่รักความเป็นไทย หนังเรื่องนี้คือหนังในความทรงจำทรงคุณค่าที่สุด โหมโรง ครู ศร ศิลปบรรเลง
เพราะจัง❤
เพลงแสนคำนึง เพราะมาก ฉากนี้ถึงกับน้ำตาซึม
ดูแล้วรักชาติมากขึ้นเลยครับ ..น้ำตาไหลเลยฉากนี้
ชาติไทยเหี้ยๆ
ชอบฉากนี้ที่สุด.. ให้ตายเถอะ
"ขอยอมตายแต่จะไม่ยอมเสียความเป็นตัวตน" น้ำตาไหล
❤😢
เห็น คุณอดุลย์ ดุลยรัตน์ ละคิดถึงพ่อผมจริง ๆ แกหน้าเหมือนกันเลย
"...ต้นไม้ที่แข็งแรง ก็ย่อมมาจากรากที่ฝัง. แน่นในพื้นดิน ประเทศชาติที่เข้มแข็ง ก็ย่อมมาจากวัฒนธรรมที่แข็งแรง..."
.
ที่มา : จากภาพยนตร์เรื่องโหมโรง สร้างจากดุริยกวี ครูหลวงประดิษฐ์ไพเราะ ผู้ที่มีอัจฉริยภาพทางด้านดนตรี
.
อันเป็นที่มาของภาพยนต์เรื่องโหมโรง ในภาพยนต์คงได้เห็นบรรยากาศความอึดอัดใจของศิลปินนักดนตรีไทยในสมัยจอมพล ป. พิบูลสงคราม อันเป็นที่มาของวลีข้างต้น และจากความอึดอัดใจของท่านครูหลวงประดิษฐ์ไพเราะ
.
ท่านได้ระบายความคับแค้นใจของท่านออกมาเป็นเพลง "แสนคำนึง" ซึ่งนำมาจากทำนองเพลงลาวเพลงหนึ่งซึ่งได้คิดแต่งไว้ก่อนแล้วมาประดิษฐ์ใหม่ และแต่งเนื้อเพลงระบายความเคียดแค้นที่ถูกห้ามเล่นดนตรีไทยเป็นจำนวนหลายคำกลอน แต่มีเรื่องเล่าว่าเนื้อร้องอันนั้นถูกทำลายไปโดยลูกสาวของท่าน คือคุณหญิงชิ้น ศิลปบรรเลง ด้วยเกรงว่าจะเป็นภัยแก่ผู้ประพันธ์เอง
.
ความเป็นจริงทุกวันนี้จึงเป็นว่า เพลงแสนคำนึง เป็นเพลงบรรเลงที่ไม่มีเนื้อร้อง แต่กลับรับรู้กันโดยทั่วไปว่าเป็นเพลงต่อต้านรัฐ ด้วยชื่อเพลงที่ชี้ถึงการโหยหาอดีตที่ดนตรีไทยยังรุ่งเรือง และเรื่องเล่าต่างๆ ที่ประกอบกันเข้าเป็นเรื่องราวประดุจตำนานคู่เคียงกันมากับเพลงๆ นี้ตั้งแต่แรก
สุดยอดค่ะ
๒๕๖๕ ยังดูอยู่
อาจารย์แกรักดนตรีไทยมากๆ ถ้าได้ดูตั้งแต่ต้น หนังจะเล่าอดีตของอาจารย์ และตอนนี้เป็นปัจจุบันที่รัฐบาลต้องการไม่ให้ใครคนหนึ่งเล่นดนตรีไทย
ต้องยอมรับจริงๆว่าดนตรีไทนมีความจรรโลงใจต่อคนที่ฟัง แต่วัฒนธรรมพอถึงจุดๆนึงที่คนเริ่มที่จะเบื่อ เริ่มจะไม่สนใจมัน ก็ต้องมีการพัฒนาต่อยอด แต่ผู้อนุรักษ์ในปัจจุบัน ไม่ยอมเปิดใจให้กับการพัฒนา รั้งแต่จะอนุรักษ์ให้ดนตรีไทยเป็นเหมือนเดิมเข้าว่า ใครจะพัฒนาต่อยอดก็โดนหาว่าไม่เคารพต่อครูบาอาจารย์ สุดท้ายปัจจุบันก็พูดได้เกือบเต็มปากแล้วว่า "ดนตรีไทยได้ตายไปแล้ว"
เพลงรนาดของชาติทุกๆเพลงมีความหมายลึกซึ่ง,คนที่เกิดเป็นคนไทยโชคดี,ประเทศไทยวัฒนธรรม,ประเพณีของชาติบ้านเมืองมีคุณค่าล้ำเลิศสูงที่สุด,,ประเทศไทย1ในโลก,ยอดเยี่ยม,
เสียงดนตรีไทยฟังแล้วหลอนนะ แต่สวยงามนนุ่มนวลน่าหลงใหล
น้ำตารื้นตั้งแต่เสียงระนาดเริ่มบรรเลง หยดน้ำตาร่วงตอนคุณยายนั่งยองๆ ฟังบรมครูบรรเลงเพลง
ไม่รู้ทำไมดูกี่ครั้งก็น้ำตาคลอทุกที ฟังกี่ทีก็เพาะ
ตอนเป็นเด็กเสียงระนาดรายล้อมอยู่รอบตัวห่างๆ จากโรงลิเกตามตลาดสด บนเวทีงานแสดงกลางแจ้งตามวาระประจำปี งานทำบุญบ้าน รายการดนตรีไทยทางโทรทัศน์ที่มีแค่สองช่อง ถึงไม่ดูแต่ก็ได้ยิน
จนถึงวันที่ความพึงพอใจทางดนตรีมีมากมายให้เลือกที่จะฟัง จนลืมบรรยากาศเหล่านั้นไป
แต่พอได้ฟังงานดีๆวันนี้ ภาพจำวันเก่าๆก็ย้อนมาทันที
รู้สึกดีที่เคยมีชีวิตอยู่ในช่วงเวลาแบบนั้น
ขอบคุณที่มีภาพยนตร์นี้ ความเป็นไทยสวยงาม งดงามมาก ดูแล้วใจเบิกบาน อบอุ่นหัวใจ
น้ำตาซึม ชอบอะ ชอบหนังเก่าชอบแนวนี้ย้อนยุค เหมือนโหน่งเท่งนักเลงภูเขาทองถ้าไม่ติดว่าเป็นหนังตลกจะทำแนวดราม่าก็ดีเหมือนกันสุวรรณสยาม
มีความภูมิใจจากรอยยิ้มของผู้พัน
ฉากนี้เป็นฉากที่แสดงออกว่าดนตรีไทย จะไม่มีวันตายลง ถ้าผมยังอยู่จะรักษารากเง้าของดนตรีอันเป็นมรดกของชาติสืบต่อไป
ผมดู ฉากนี้ ร้องไห้เลยครับ.
เหมือนว่าหัวใจของผมจะรับรู้อะไรบางอย่างได้.
คนที่เข้าใจเท่านั้นถึงจะสัมผัสความรู้สึกนี้ได้ ..คิดถึงพ่อบนฟ้าจัง..
ตอนดูหนังมาถึงฉากนี้น้ำตาค่อยๆ ไหลออกมาเอง ไม่รู้อีกนานแค่ไหนเมืองไทยถึงจะมีหนังไทยดีๆ แบบนี้อีก
หนังที่ไม่คิดจะดู
แต่พอดูจบ ไม่คิดว่าจะมีหนังที่ดีขนาดนี้อีกเรื่องที่เกือบพลาดดูไป
อันชนใดไม่มีดนตรีการ ในสันดารเป็นคนชอบกลนัก
นี่แหละความสวยงามและเป็นเอกลักษณ์ของไทย
ที่คนไทยไม่ควรลืมหรือเหยียดหยาม
ฉากนี้ดูกี่ครั้งก็น้ำตาไหล มันรู้สึกปรื้มปริ่ม ผ่านไปนานแค่ไหนจะลืมต้นกำเนิดของตัวเองได้ไง
เราเป็นคน1ที่สนใจในดนตรีไทย เเต่เด็กสมัยนี้เเค่ได้ยินคำว่าดนตรีไทยก็ส่ายหน้าหนีมันหน้าน้อยใจเเปลกๆที่วัฒนธรรมของไทยเด็กสมัยใหม่กับตีจากเหตุเพียงเพราะคิดว่าล้าสมัยและคิดว่ายากทำไม่ได้หรอกทั้งที่ยังไม่ได้ลองทำเลย
ชอบตอนผู้พัน หันควับ สุดยอด สำหรับ นักแสดงท่านนี่
ดนตรีไทยก้อคือรากเง่าของคนไทย คือบรรพบุรุษ ที่พวกเราคนไทยไม่ควรที่จะลืม
ฉากในดวงใจ จะนานแค่ไหนก็ประทับใจ ชอบเพลงนี้มาก...
น้ำตาไหลอ่ะ ดูฉากนี้เพลงที่บรรเลงมันเพราะ แต่แฝงไปด้วยความเศร้า เสียใจ
เหมือนกัน
ใช่ครับ
เป็นฉากการแสดงที่สุดจริงๆ หน้าตาจากเคร่งเครียดจริงจัง ค่อยๆ ผ่อนลง แล้วมีรอยยิ้มเบาๆ ไปพร้อมกับเสียงระนาดที่สะท้อนออกมา ตอนนั่งรถกลับ
ดูหลายรอบแล้ว ดูทุกปีดูไม่เบื่อ
ผมชอบความตาย รู้สึกอุ่นดี
ดนตรีไทย หนึ่งในหนังไทยที่ดีที่สุดตลอดกาล
ชอบหนังเรื่องนี้มากครับ แสดงให้เห็นว่าความเป็นไทยต้องช่วยกันอนุรักษ์ใว้
ผมดูที่ไหลน้ำตาไหลทุกที..นี่แหละดนตรีไทย...เราคนไทย
เสียงระนาดก้องลึกเข้าไปในใจ
เห็นมีฉากผู้พันอมยิ้ม แสดงว่าท่านต้องทำตามคำสั่งผู้นำ แต่ในใจลึก ๆ ยังรักรากเหง้าตัวเองอยู่
เป็นหนังที่ดูทีไรก็น้ำตารื้อ ภาคภูมิใจมากที่เข้าใจสิ่งที่เขาสื่อออกมา เสียงเพลงมันประทับในใจ
ภาพยนต์แห่งสยามประเทศ ที่อิทธิสุนทร วิชัยลักษณ์ผู้เขียนบท และกำกับการแสดงใด้บรรจงถ่ายทอดเรื่องราวความต่างระหว่างรากเง้าของวัฒนธรรมดั้งเดิม กับกระแสความเปลี่ยนแปลงของโลกใหม่ที่เข้ามา โดยนโยบายของท่าน "ผู้นำ" ที่ต้องการให้สยามมีความเป็น "อารยะ" และเปลี่ยนไปสู่ความ "ศรีวิไลซ์" ...
แต่นโยบายนี้ใด้ยังไปสู่ความขัดแย้ง และต่อสู้กันทางความคิดอย่างกว้างขวาง รุนแรงของผู้รับนโยบายไปปฏิบัติ กับประชาชนผู้เป็นเจ้าของอัตลักษณ์ทางดนตรีแต่ดั้งเดิม...
ฉากนี้เป็นฉากที่สุดคาสสิค..นายศร ศิลปบรรเลง (หลวงประดิษฐ์ไพเราะ ต้นตระกูล สาคริก เป็นปู่ทวดของ ศ.ดร.ระพี สาคริกบิดาแห่งกล้วยไม้ไทย) จงใจตีระนาดในเพลง "แสนคำนึง" ไล่หลังใส่นายพันตำรวจที่พึ่งก้าวพ้นหัวบรรใดบ้าน ในอารมณ์ที่กำลังเกรี้ยวกราดหลังตรวจค้นบ้าน ถ่ายทอดแนวนโยบายแห่งรัฐ และปะทะคารมกันมาหมาด ๆ..
ในความเข้าใจของผู้ชมจะเข้าใจว่า..เดี๋ยวคงมีจะเรื่องเป็นแน่ ..แต่หลังจากใด้ยินเสียงบรรเลงระนาดเอกจากบรมครู..การกลับกลายเป็นว่าเสียงระนาดอันเป็นวัฒนธรรมที่ทุกคนคุ้นชินใด้ยินมาแต่เกิด และผูกพันมาจนโต..มันใด้สยบอารมณ์สุดพรุ่งพร่านของนายพันผู้ถืออำนาจอันใหญ่โตให้เยือกเย็นลงได้โดนพลัน...โดยไม่สนว่าอะไรคือหน้าที่ และภาระกิจสำคัญ..แต่นี่คือดนตรีไทย...
เป็นฉากนึงที่เราดูแล้วร้องไห้เลย ตอนนั้นเราก็พึ่งต่อเพลงแสนคำนึงจบไปเอง(ตอนนี้ลืมเพราะผ่านไป2ปีแล้ว) ดูฉากนี้คือน้ำตาไหลเลย
อยากให้เอากลับมาฉายใหม่อีกรอบ เป็นหนังแสดงคือดีสุด ไม่อยากให้เปลี่ยนตัวแสดง เอากลับมาให้น้องๆรุ่นหลังๆดู เชื่อว่า 80% อยากเล่นระนาดเป็น
ใช่ครับ จริงมากดูแล้วอยากเล่นดนตรีไทย
หนังเรื่องนี้ถือว่าเป้นหนังดีเรื่องหนึ่ง
ที่เเสดงรากเหง้าของคนไทย ภูมิใจที่เป้นคนไทย❤