چهار سال بعد از مهاجرت, راضی هستم ولی خیلی تنها میشید
Вставка
- Опубліковано 28 вер 2024
- وبینارهای جامع اپلای تحصیلی کاریابی و ویزای کانادا تمام اطلاعاتی و سوالات که شما نیاز دارید رو پوشش میده
(All the information you need to apply for Canada)
meisamca.com
---------------------------------------------
تمامی آنچه برای یوتیوب و تو خونه خودم استفاده میکنم رو تو لینک زیر میتونید ببینید
(My personal and youtube gear)
Amazon.com/sho...
Amazon.ca/shop...
----------------------------------------------
کانال های رسمی دیگه من (my other channels)
/ meisamca
t.me/meisamca
----------------------------------------------
تماس با من (contact me)
t.me/meisamho
hoseini.me@yahoo.com
meisam hoseini
میثم حسینی
میثم کا
![[UA] Eternal Fire проти NAVI | EPL Season 20 Malta](http://i.ytimg.com/vi/chvlsDygrZM/mqdefault.jpg)
به قول رابین ویلیامز:همیشه فکر میکردم بزرگترین سختی تنهایی زیستن است ،اما در نهایت دریافتم که بزرگترین تنهایی این است که در میان خانواده ات و دوستانت هم احساس تنهایی کنی .
صددرصد با شما موافقم چون من در همین حس و حال قرار دارم
میشه یکم بیشتر توضیح بدین
@@مهدیراهبانروابط عاطفی سردو سطحی با اطرافیانت، دورت آدمه ولی هیچ نزدیکی باهم ندارید
سلام امروز با پيج شما اشنا شدم وبه عنوان يك مهاجر كه در امريكا ساكنم با تمام وجودم تك تك صحبتهاتون رو هم قبول دارم وهم با تك تك سلولهام حسشون كردم ودقيقا هم در چنين شرايطي هستم
اين حس غربت وتنهايي كه ماهايي كه بيرون از ايران تجرّبه ميكنيم ودادمون رو در مياره خيلي ازاوقات، هرگز كسي كه خودش تجربه نكرده باشه وفقط ازش ميشنوه واحتمالا هم قضاوتهايي ميكنه،قادر به درك درستي نخواهد بود.اصلا گيريم كه در بهشتيم ، اما بهشتي كه همه عمر، عمري كه فقط يكبار داريش،در كمال رفاه و…. اما در انزوا وتنهايي وبدون ارتباطات خوب وبد وخاطراتش و…. قراره بگذره، شبيه به جهنمي نيست كه از بچگي يادمون دادن!!؟؟ حس پرنده اي كه در قفسي از طلا زندگي ميكنه ودانه هاشم از طلاست ، اما درست به همين دليل نميتونه بخوره، و و…. وبه قول معروف اين خانه قشنگ است ولي خانه من نيست…
من تنها چیزی که میتونم بگم اینه که خدا از سر اونایی که باعث شدن جوانهای ما تو کشورهای غریب دنبال آینده شون بگردن نگذره
هممون در به در شدیم..و بی خانمان ...ولی تو ایران درک نمیکنن😢😢😢😢😢تنهایی یکی از بدترین دردهاست
@@rabyhaeri8944 واقعا سخته حتی اگر چندین نفر رو بشناسی یه جور تنهایی خاصیه
خیلی ها برای زیاده خواهی که فکر کردن توی گم ول غرق میشن و برای هر نوع آزادی از ایران خارج شدن.
Right
امریکا و انگلیس برا استسمارشون شدیدا خاورمیانه رو روش ذوم کرده بودند که اخرالعمر شاه را کشتند و خاورمیانه را تصرف کردند و نیمی را کشتند با جنگ نیمی دیگر رو چنان غارت کردند که ایران و عراق و سوریه و لبنان و چند تا کشور دیگرو با خاک یکسان کردند دیگر چیزی باقی نمانده اینقدر غارت کردند که رسیده به نبود غذا و دارو و فقر و گدایی و اعتیاد و انواع اختلاس و دزدی شدیم به مثان دو دهه گذشته افریقایی ها که ملتشون غذا و دارو نداشتند که سازمان ملل با هواپیما براشون غذا و دارو از بالا براشون میانداختند که کم کم ما هم داریم به موقعیت انها میرسیم حالا موقعیت افریقا درست شده لعنت به هرچی استسمارگره
تمام حرفهایی که زدی برای ماهایی که مهاجرت کردیم قابل درک هست ولی مردمی که در ایران هستند اصلا متوجه نمیشن که ما چی میگیم و فکر میکنند خوشی زده به دلمون و تا خودشون مهاجرت نکنند اصلا متوجه نمیشن ما چی ميگيم... من که مدتهاست در مورد دل تنگی هام با خانواده م و دوستانم در ایران صحبت نمیکنم ..چون مثل آب در هاونگ کوبیدن می‌مونه
من کاملا متوجه میشم برگردید و خودتون رو از اسارت در اونجا آزاد کنید
والله من ایرانم و وقتی کوچه هایی که هر روز در 30 سال پیش می‌بینم باز دلتنگی اون زمان رو میکنم و دلم تنگ میشه . وای به حال اینکه اصلا نبینم و یادش کنم واقعا سخته
خیلی سخته، اگر تهران هستید به نیت کسانی که با تهران خاطره دارند یک پیاده روی از ونک تا ولیعصر، یا از ونک تا تجریش انجام بدهید.
واقعا ممنون از درک و شعور و همدردی کسانی که تو ایران بودن🙏♥️،چون خیلی ها مخصوصا فامیلهای نزدیک به جای درک و همدردی فقط حسودی میکنند.😞😢
از دل برود هر آنچه از دیده برفت این اقا تازه از ایران رفته ولی وقتی بیست سی سال ایران نره اصلا یادش میره قطسالهای اول سخته بعد فکر رفتن به ایران نداری ولی هی بری هی بیای تو اصلا نباید بیای بمون ایران چون نمی تونی
البته طرف باید قید گوشی خودش رو بزنه چون احتمال اینکه ازش بزنن خیلی زیاده !@@jamjar1948
همین که هموطن اطرافت نیست یعنی امنیت داری
به نظر میرسه تو هر برهه ای آدم نگرشش و بینشش عوض میشه یه چیزایی به دست میاری یه چیزایی از دست میدی امیدوارم داشته هات بیشتر از نداشته هات باشه و از ته دل راضی باشی🙏🌺
من هم نه ساله مهاجرت کردم با شغل خوب و موقعیت خوب . ولی در نهایت فکر میکنم کلاه سرم رفته چون ما باید همین شرایط رو تو کشور خودمون داشتیم بدون حس غربت و غم برای ایران
ما باید از زمین بریم
من بعد از ۲ سال به این نتیجه رسیدم
@@mb539 ک از زمین بریم؟
به خارج نروید افسردگی میگیرید ایران بهترین کشور است
@@asal1802-h3s چشم آقا رضا
این ویدیو چقدر بوی صداقت و صمیمیت و واقعیت داشت ❤
دمت گرم انقدر با شهامت اومدی و این حرفارو زدی، فکنم خیلی بدرد کسایی که دارن میرن کشور جدید بدرد میخوره
ااااخ چه حرفی زدی شفاف ترین حرفی که تو عمرم شنیدم،من خودم ۵ سال هست کره جنوبی زندگی میکنم،اینجا خیلی راحت هستم ولی ایران و ایرانی یه چیز دیگهس،امان از جدایی و دلتنگی
واقعا عالی گفتید، اینکه تا از دلتنگی میگی واکنش ها میشه اینکه دلت واسه چی تنگ شده و یا اخبار رو ببین دلتنگی بر طرف میشه و هرگز کسی درک نمیکنه مگر اینکه تو شرایط قرار بگیره. به نظرم دقیق توضیح دادید
ممنون که کامنت گذاشتید من ببینم فقط خودم اینا رو مخمه
کاملا درست گفتی میثم جان، چقدر قشنگ حس دلتنگی توصیف کردی 👏🏻 واقعا افرین، خیلی لذت بردم.
من بعد ۲۱ سال زندگی تو ونکوور هرچی ساختم و گذاشتم و بخاطر اون حس دلتنگیه، باعث شد برگردم ایران.
دلتنگی نه برای به قول تو ترافیک و .. واسه اون خلا عه.
البته اینو بگم وقتی بعد اینهمه سال میای خیلی چیزای ایران تو مخت بیشتر میره !چون سیستم کانادا رو دیدی !
نمیدونم شاید دوباره برگردم کانادا ولی در کل مهاجرت کلا پروسه سختیه!
نکنی ناراحتی که انجامش ندادی انجامشم میدی باز هزار تا مشکل دیگه و از همه مهمتر اون دلتنگیه!
سلام آیا از مهاجرت خودتون راضی بودید ؟ چون بسیاری از دوستان من که رفتن میگن از شرایط راضی هستیم درصورتی که فعالیت شدید داشته باشید و منطقی رفتار کنید
و میگن هرکسی که رفته برنگردی بهتره
@@KonkourBestpage در کل که راضی بودم چون اگه ایران بودم شاید از نطر افتصادی انقدر پیشرفت نمی گردم. تو کانادا با زحمت زیاد و فعالیت و منطقی بودن و منظم بودن نتیجه اقتصادی خوبی می گیری حتی اگه ته دلت اونقدر خوش نباشی.
با اینحال کانادا اگه دو مسئله دیگه نداشت من اصلا بر نمی گشتم. یکی آب و هوای همیشه ابری و بارونی ونکوور. یکی قیمت بالای خونه.
من با حقوق کارمندییم تونستم ونکوور خونه با وام بخرم ولی دوست نداشتم اخر هر ماه استرس قسط وام تا ۳۰ سال داشته باشم چون بنظرم با اجاره نشینی فرقی نداشت در واقع بانک صاحب خونت بود
ولی تو ایران می تونستم با همون پول واقعی صاحب خونه شم. ولی بازم اگه اب و هوای افتابی میداش حاضر بودم این استرس داشته باشم!
البته سه سال پیش که برگشتم داستانهای پارسال ایران اتفاق نیفتاده بود ولی اگه بخوام دوباره مهاجرت کنم کانادا رو بخاطر اب و هواش انتخاب نمیکنم.
@@aminht از پاسخگوییتون سپاسگزارم
بر نگردید کانادا اونجا هم هزار و یک مشکل هست همه جا خوبی داره بدی هم داره همینجا زندگی تون رو بسازید
حالا نه اینکه تو ایران خیلی دورمون شلوغه .... تورو خدا فراموش نکنید هیچوقت که توی ایران همین شما ها و ما که هستیم چقدر استرس ازدواج . وام. قسط. مسکن. اجاره . هزینه یه تفریح ساده و..... داشتید و داریم.
تو ایران هم با یکی دوستی تهش راحت دورت میزنه و همه چی رو به نفع خودش تمام میکنه .... بس کنید و به زندگیتون به دور از آخوندها ادامه بدید .
هر کسی کو دور ماند از اصل خویش باز جوید روزگار وصل خویش. این حس همیشه هست. بنده بعد از ۲۴ سال زندگی در کانادا این احساسات را هنوز دارم و بسیاری از دوستان به فکر بازگشت در دوران بازنشستگی هستند.
احساسات اشتباه هست دیگه هیچی از ایران باقی نمانده درواقع این ایران است که به ناکجااباد مهاجرت کرده. شما به من بگو درختان باشکوه سنجد شهر من یکجا رفته باغهای پسته و گیلاس و بادام کجا رفته کوچه باغهای زیبای شمیرانات کجا رفته. باتلاق گاوخونی کجا رفته دریاچه ارومیه کدوم کشور مهاجرت کرده. جنگل‌های شمال کجا پرواز کرده اند نخل های خوزستان.به کجا مهاجرت کرده‌اند. خاک بلوچستان الان چه کشوری است ؟ من دلم برای همه چیزهایی که در کودکی داشتم و الان نیست تنگ شده بود برای همین مهاجرت کردم تا جای خالی آنها را نبینم
۲۴ سال کم نیست
میخوای برگردی؟
متاسفانه غربت خیلی سخته ولی رفا که تو کشورهای تو جهان اول هست قابل مقایسه نیست حتی برای دلتنگی چون ما تو ایران ادم های داریم که دیگه زندگی براشون قابل تحمل نیست و غربتو با جون دل قبول میکنن و ادمیزاد عادت میکنه با شرایط محیط
کاملا درست میگی ولی ادمی که تو ایران مجردی زندگی کرده باشه و سرد گرم زندگی رو چشیده باشه زیاد سختش نمیشه البته چقد خوبه که اشنا یا عشقی داشته باشی تو کشور دیگه و کمتر اذیت میشی البته شرایط مالی خوبی داشته باشی کمتر کمتر میشه
منم كانادا زندگى ميكنم حرفاتون همه واقعي و كاملاً با شما هم عقيده هستم حتى اگر بهترين زندگى و كار خوب هم داشته باشى باز هيچ جا وطن نميشه
گاهی وقتها هم نگران پدر و مادرم هستم، همش میگم خدایا سلامت باشن و حالشون خوب باشه
به امید موفقیت همه جوانان داخل و خارج از ایران❤
با عرض سلام.من سه سال و سه ماهه اومدم اروپا.در ایران معلم بودم ٢٢ سال , بزرگترین اشتباه رو در زندگیم کردم که اومدم .تمام وجودم در ایرانه.دارم کارهای مربوط به برگشتنم رو در شهرداری انجام میدم و می خوام برای همیشه برگردم کشور عزیزم.حس غربت و حس دلتنگی داره منو می کشه دچار افسردگی شدید شدم.می بینم همه کارهای پایین انجام میدن برای چندین سال .همیشه آرزو داشتم بیام اروپا درس بخونم ولی اشتباه فکر می کردم.در اولین دانشگاه درس خوندم ولی اینجا خونتو می گیرن تا برگردی به جایی که تو ایران بودی وحشتناکه. مردم باید در ایران دیدگاهشون رو نسبت به کار کردن عوض کنند هیچ کاری عیب نیست ادم انجام بده ولی در کشور خودش نه خارج.که تمام زحمتت هدرمیره ابنجا.ولی مردم ایران متاسفانه میگن فقط باید پشت میز بنشینیم در حالیکه همه اینجا حتی اروپاییها هر نوع کاری انجام میدن و افتخار هم می کنند.
این خانه قشنگ است ولی خانه من نیست
این خاک فریباست ولی خاک وطن نیست
عالی فرمودید
دقیقا حرف حق زدین
من هم اخیرا آلمان مهاجرت کردم ، خیلی روزا دلتنگی دیوونم میکنه و اشک میریزم، قسمت سخت قضیه اینجاست که به خاطر مادرم ، مجبورم به خانواده م بگم همه چی عالیه و دلتنگیم رو بروز ندم.
🤦♂️😢
واقعا ممنون از درک و شعور و همدردی کسانی که تو ایران بودن🙏♥️،چون خیلی ها مخصوصا فامیلهای نزدیک به جای درک و همدردی فقط حسودی میکنند.😞😢
حسودی چیست رفتن خارج خیانت به خانواده و وطنت هست مرد باش اینجا را تغییر بده نیستی رفتی دیگر آه و ناله نکن که تنهایی تو به خاطر خودخواهی خودت دل خانوادت را شکستی
Exactly 😞 😞
چقدر یاد حرفات تو ایران افتادم مرسی همیشه حرفات منطقی و هوشیارانه ست و میتونه کمک کنه به کسایی که تازه دارن یه چیزایی رو تجربه میکنن❤
حرفت کاملا درسته ،اونجا با همه زیبایی متعلق به ما نیست و ادم اینو حس میکنه
آدم ها همیشه تنها هستن توی زندگی چه ایران و چه خارج کشور ولی اون خاطری که توی ایران داشتی اذیت میکنه که بخشی از زندگیت بود من که توی ایران هستم دلم برای بعضی از خاطره هایی که داشتم تنگ میشه
👌👏👏در نهایت همه تنها هستن
والا تو خارج خیلی تنها هستی، وقتی مریص می شی بیشتر می فهمی.
واقعااا واقعاا واقعا
همه چیزهایی که گفتین درست بود. آدم خیلی به یاد نوستالوژی های قدیمی می افته. آدم واقعا خیلی احساس تنهایی میکنه اینجا، مخصوصا وقتی مریض میشید.
آخی الهی 😔
ان شاالله همیشه سلامت باشید 🤲❤
میثم جان
حرفات کاملا درسته و این موارد برای هر انسانی طبیعی هست.
ولی این دنیا رسمش همینه، همیشه همه چیز با هم به آدم نمیده، یا بهتر بگم این دنیا معامله گر بی رحمی هست، اول امتیاز میگیره بعد امتیاز میده.
ولی در کل باید هر کس باید با خودش کنار بیاد که برای چی مهاجرت میکنه، اگر به اهدافت برسی این مشکلات قابل تحمل هستند.
در هر صورت برات آرزوی موفقیت و سلامتی دارم ❤
واقعا تک تک حرفات واقعیت بود که دقیقا حرف دل من که بعد شش سال تو اینجا زندگی کردم ، دقیقا حرف دل من بود از عمق وجودم ….. چقدر قشنگ توضیح دادی 🙏🥹
٣٥ سال انگليس هستم، هيچ جا وطن نميشه قربان
من ٩ ساله امريكام و شوهرم ٣٠ ساله و جفتمون خيلي سختمونه دلتنگي كه خيليييي تنهايي هم همينطور با اينكه دوست هم پيدا كردم ولي خداييش ايران يه چيز ديگست خداييش 😢
چقدر حرفها کامل و در مورد همه مشترکه اما دردش اینه که تمام خوبیها و زیباییهایکه در خارج از ایران هست رو میتونستیم در ایران داشته باشیم بدون احساس دلتنگی و غربت ...
حرفی که همیشه منم میزنم
واای اگر سال ۵۷ هرگز نمی آمد و در کشور خودمان بزرگ می شدیم و زندگی می کردیم و سراغ این طرف کره زمین نمی آمدیم ...
دقیقا درست توضیح دادی همه ی ما همین حسو داریم یه نیمه از وجودمون گم شد رفت حتی از اینکه با یکی که اینجا صمیمی میشه اون یه تیکه از وجودت گم شده یادش میوفتی و ناراحتت میکنه کانادا خیلی قشنگه ولی هیجا ایران نمیشه چون اونجا بزرگ شدیم
واقعا چندتا نخبه داریم که وقت کنن و رو یوتوب رایگان برای مردم کشورشون مطالب مفید ارایه بدن؟ این یه شانس بزرگه که ما داریم ازش بهره میبریم.
دستت درد نکنه میثم جان. 🌹🙏🏻
همچینم رایگان نیسا نصف حقوقش ازهمینه
بعد از 27سال زندگی در کانادا تازه متوجه شدم اینجا هم دیگه جای موندن نیست و این کانادا دیگه مثل قبل نیست.
این دقیق ترین توضیح برای زندگی بعد مهاجرت است واقعا.
گل گفتی داداش. بیشتر از 10 ساله اومدم آمریکا و با اینکه شغل خوب و درآمد عالی و خونه و زندگی خوب دارم ولی اصلا حس خوبی نسبت به اینجا ندارم. انگار وقتی مهاجرت کردیم تمام ریشه ها و هویتمون اونجا جا گذاشتیم.امیدوارم هر جا هستین خوش و خرم باشین.
❤ چرا تشکیل خانواده نمیدهید💙
حقیقت اینه که آدما تنها هستن. این خیلی درسته و منم پذیرفتمش... وقتی بپذیری دیگه خیلی از انتظارات رو نداری و راحتتر زندگی میکنی :)
دقیقا
آره ولی آدما برا تجربه یه زندگی غنی به هم نیاز دارن
@@mazyartahavori2643 صد در صد. به هر حال انسان موجودی اجتماعی هست ولی خب نمیشه از هیچکس یا حتی هیچ چیزی توقع و انتظار داشته باشیم وگرنه اول از همه خودمون آسیب میبینیم.
دقیقا انسان در میان انسانهای دیگر خاطره میسازه و رشدمیکنه
مرسی چه به موقع بود شنیدن این حرف ها❤، فکر میکردم که فقط این حس ها برای منه بعد از دو سال مهاجرت
میثم عزیز ،از اینکه همه چیز رو یکپارچه میبینی عالیه،در مورد تنهایی،چون هر کسی دنبال فردیت خودشه و اگر تو جمع حل بشه ناتوان از پیدا کردن خود واقعی میشه،پس این تنهایی رو در آغوش بگیر،پایدار باشید
چه زیبا حرف دلمان زدی. دقیقا درست گفتید و کلا وطن یک چیز دیگه است ولی حیف که وطن مان به یغما رفته است و جای زندگی کردن نیست
واقعا به درد خورد، نیاز داشتم بشنوم، مرسی از صداقتت و ممنون ازت 👊
My advice is to immigrate when you’re young. The older one is, the harder it will get to learn the language and get assimilate into the new culture. Just know it’s not a walk in the park. It 18:06 takes at least 10-15 years to feel like a local.
من همین الان میرم تو محله هایی که بچگیم گذشته و بزرگ شدم، حالم بد میشه دلم میگیره، چه برسه اونور دنیا باشی ، و از کساییکه دوسشون داری دور هستی و نمیتونی ببینیشون، واقعا سخته
واقعا بحث تنهایی کاملا درست هست. 👏👏👏ما الان حدود ۲۰ سال هست تورنتو هستیم
من هفت سال کانادا بودم، هیچ وقت عادت نکردم باز برگشتیم ایران نزدیک دو ساله و خوشحالممم
با بچه ها چکار کنیم
@@ElhamNiazi-s4k
بچه های من کوچیک بودن برگشتیم یکی سه ساله و یکی چند ماهه. ولی یکی از دلایل خوشحالیم همون بچه هام هستن که تجربه خاله و دایی و عمه … پسر دایی و … رو می چشن و کیفش و می برن. پسر بزرگتر من اینجا خیلی ذوق می کنه از رفت و آمد با فامیل. و این خودش یه رشد. برای تحصیل و آینده هم بعدا می تونه بره
واقعا؟
کارخوبی کردید❤
بعضی وقتها بهتره خاطرات به همون زیبایی بمونه و وقتی بعد از مدتها اونجا رو می بینی کل خاطرات ذهنی ات بهم میریزه . مثلا من از خونه قبلی مون بیست سال قبل رفته بودیم و همیشه به خاطراتی که داشتم فکر می کردم و لذت می بردم ولی پارسال که رفتم خونه رو‌از نزدیک دیدم و محله قدیمی مون رو دیدم اولش حتی خونه مون رو نمیتونستم پیدا کنم و بعدش که خونه مون رو دیدم باور کنین از بس محله و خونه تغییر کرده بود که اصلا باورم نمی شد من تو اون خونه و محله بزرگ شدم و احساس غریبی کردم و خیلی حس بدی بود و به خودم می گفتم کاش اصلا نمی اومدم و همون خاطرات و ذهنیت برام مونده بود
چقدر خوب توضیح دادی, گریم گرفت! :(
به منطقی ترین حالت ممکن از احساساتت حرف زدی ،😊🦋
دقیقا یکی از علت های پشت پرده ای که به نظرم اکثر مهاجرا بعد از یک مدت شروع میکنن به ویدیو ضبط کردن و فعال شدن توی سوشال مدیا و اینترنت، تنهاییه. ممکنه در ظاهربرای کسب درآمد یا این چیزا باشه ولی علت روانی پشتش اینه فکر میکنم. البته شاید این که میخوان موفقیتشونو تو چشم دوست و آشنا هم بکنن دخیل باشه :)))
درودبه همگی ۷ سال قبل قصد مهاجرت داشتم دوروز مونده بودکه حرکت کنم هرجای شهرم که می رفتم،نرفته دلم تنگ میشد دقیقه نود بخاطر دل مادرم ووابستگی که بهم داشتیم پا روی دلم گذاشتم منصرف شدم یه وقت های که شرایط سخت اینجا بهم فشار میاره حسرت می خورم که ای کاش احساساتی تصمیم نمی گرفتم شاید این همه دغدغه نداشتم ولی دیگه گذشته .برای تمام‌‌هموطن هام آرزوی سلامتی ودلخوش دارم .
شما بهترین تصمیم در اون زمان گرفتی ❤️❤️ قلب مادرت شاد کردی مطمئنم قلبت برای همیشه شاد خواهد بود( حتی اگر شرایط خیلی سختی بوجود بیاد که پشیمون بشین از اینکه احساسی عمل کردین )، باز هم قلب شما از شادی شاد کردن قلب مادرتون مثل فرشته ها می تپه 💖💖 و این احساس بسیار باارزش تا لحظه ی مرگ ،احساس خوشایندی براتون بوجود میاره که وصف شدنی نیست دوست عزیزم ،بهتون تبریک میگم بابت قلب مهربونتون ،مواظبش باشین تا صد سال دیگه 🌹💖💖
کار بسیار خوبی کردید که مهاجرت نکردید
من همین هنوز ک تو تهران نشستم ،وسط حرفات بغض کردم و احساس کردم اونجا باشم چقدر دلم برای ایران تنگ میشه.
Same
سلام موفق باشی دوست عزیز ما افغانستانیها بدبخت بیچاره 45 ساله تو ایران هستیم هنوز شهروندی به ما ندادن یعنی اونی که تازه اومده با ما هیچ فرقی نداره دنیای نامردیه داداش
از چند نفر افغان که تمکن مالی هم داشتند گفتم چرا ایران موندین؟ شما هر کشوری باشیدبراتون بهتر از ایرانه، همه گفتن برای زبان فارسی. آخه ایران برای هیچ موجود زنده ای( غیر از کله گنده های کثیف خودشون) ارزشی قایل نیست 😢اگر ایران رو انتخاب کردین فقط از نظر زبان راحتید😢
ایران برای ایرانیا هم نیست چه برسه به افغانستانی ها
خیلی نامردیه
مغز انسان همواره به دنبال ثبت خاطرات خوش و پر از آرامش میگرده، به نظر من بعد از چهار سال اقامت اگه یکی بخواد برگرده، هویتی که دور از خونه براش ایجاد شده و همه خاطرات خوبی که تو محیط جدید براش بوجود اومده اینبار ولش نمیکنه و بعد از یه مدت تو ایران موندن بازم دلش برای اونجا تنگ میشه این یه بخش گریز ناپذیر از شخصیت هر فردیه، به نظر من تنها التیام برای این خستگی و دلتنگی هدفمند بورن و بدست آوردن موفقیت هاست تا وقتی برمیگردی به اون خاطرات دیگه پشیمون از کاری که کردی نباشی، یه زندگی پر محتوا درمان همه این احساساته، به نظر من، انشالله تونسته باشم منظورم برسونم
Just keep going
سلام سید حرفای به این عمیقی تا حالا نزده بودی 👏 ❤
من سال اوله مهاجرت کردم. دقیقا ده ماهه . سه ماه اول کلی هیجان زده بودم. الان همش به خودم میگم تو اینجا چیکار میکنی. چه راه سختی در پیش دارم 😢
This is a new phase in your life. If you don't manage it now, it will get harder every year. Join a golf club or tennis club, adopt a pet or two, start learning French and join the French club, you will find friends with common interests, you will meet something, after you have children you will have a lot of friends through the parents of your children's friends. But start now, the older you get, it gets harder.
You clearly miss the point of this video. None of those you mentioned will serve as a remedy for this problem
You are absolutely right, but we need to start a new phase and new memories in the new country, otherwise it gets harder and harder with age, the good memories of younger life in Iran is always with us, and it also make us sad with the bad news from our homeland. If we don't direct and manage our new phase in life, the possibility of depression and anxiety is on the way. It is very hard. You are right.
Golf club or any other club not gonna work. You don’t understand what he meant.
به نظر من به خاطر سن هست. تو ایرانم بودی تو این سن این چالش هارو داشتی.
@@alirahimi1985 نه ربطي به سن نداره من ١١سال ازش كوچيكترم همينه احساسم
خیلی باهات موافقم. وقتی سالها پیش ویدیوهات رو دیدم، برام چندان جذابیتی نداشتن و حس میکردم از دنیای من خیلی فاصله دارن. اما حالا که مدتی از مهاجرتت گذشته، دیدگاهت به نظر من به طور قابل توجهی تغییر کرده و ویدیوهای جدیدتر خیلی به زندگی خود من نزدیک شدن. ۷-۸ سال پیش که مهاجرت کرده بودم یکی از نگرانی‌هام این بود که نکنه یه وقت منم اخلاقم مثل ایرانی‌های اینجا بشه. امروز خواسته یا ناخواسته یکی ازشونم.
چه ویدیو خوبی بود میثم..حس و حالش زیادی خوب بود در عین غمش..واقعی بودی❤
دقیقا! خیلی ویدیو قشنگی بود. من از وقتی مهاجرت کردم انگار خاطراتم رو جا گذاشتم. چیز زیادی از قبل مهاجرتم یادم نمیاد.
آقا میثم ، پنج ستاره برای شما ، من در سن 82 سالگی درست 63 سال بیش در نوامبر 1960 که از ایران خارج شدم باین نتیجه رسیدم که اگر من بجای همسر آلمانی 18 ساله بسیار زیبا ( بلوند و چشم آبی ) و من 24 ساله با یک خانم ایرانی هم سطح خودم که بعداً میتونست مادر خوبی برای فرزندانمان میشد ازدواج میکردم ، در تمام این سالهای گذشته کمتر رنج تنهائی در قربت برای وطن ، فامیل ، خاطرات و خیلی چیزهای دیگر داشتم ، در ضمن بیشتر از 20 سال است که جدا شدیم و اگر ایران در اشغال زامبیهای مذهبی نبود ، باحتمال زیادی در یکی از دهات های زیبای ایران بقیه عمرم را سپری میکردم !؟!؟!؟!؟ تا آنجائی که میشد خلاصه کردم
بنظرم بازم بیایید ایران برید توی دهات یا شمال ی خونه بخرید و چندسالی هم در وطن باشید مطمئن باشید حالتون خوب میشه، هنوزم در روستاهای ایران مردم با هم ارتباط دارن و بهمدیگه کمک میکنن
میثم این ویدیوت رو از کللل ویدیوهات بیشتر دوس دارم خیلی قشنگ بود خدایی با وجود اینکه ایرانم ولی توی پروسه اپلای ولی یکم بغضی شدم خیلی ممنونم ازت که انقد بی شیله پیله گفتی بهمون قلب قرمز
به نظر من افرادی که مثل من درونگرا هستن و دوستان زیادی ندارن زیاد بعد مهاجرت اذیت نمیشن..
منم
منم ۱۹ سالمه و ایرانم تمام عمرم هم تو یه شهر نه چندان بزرگ زندگی کردم ولی به شدت احساس تنهایی میکنم. هیچ حس تعلقی به اینجا ندارم دوستای زیادی ندارم و خاطرات شیرین زیادی هم از اینجا ندارم وقتی این حرفا رو می‌شنوم که میگن دلمون برای خاطراتمون و نوستالژیامون تنگ میشه همیشه یه لبخند تلخ میزنم و نمیدونم باید خوشحال باشم یا ناراحت :)
سلام ،خیلی ممنون از تجربیات خوبتون. اگه از زندگیتون و زندگی مردم در روزمره، در کانادا فیلم تهیه کنید بیشتر میتونیم بفهمیم که زندگی اونجا چه شکلیه و مخاطباتون صد برابر میشه.اینکه متکلم وحده باشید و فقط خودتونو ببینیم که تعریف میکنید ،نه از قدیم گفتن شنیدن کی بود مانند دیدن.با تشکر
عالی بود ممنون که صادقانه صحبت میکنی و این ارزشمنده ، این که میگن ایرانی ها همه بد همومیخوان درست نیست من از دیدن انسان های مثل تو که توی فاز نیستی و همیشه راحت و صادقانه صحبت میکنی لذت میبرم و دوست دارم هرروز موفقیت و شادی و صد البته پولداریتون رو ببینم . من هنوز مهاجرت نکردم و قصد دارم و واقعا هم دلیلش ضربه خوردن از اکثریت جامعه هست ..یه اقلیتی داریم توی ایران که گیر اکثریت بی فرهنگ افتاده کاش میشد این اقلیت همه مهاجرت بتونن کنن و یه زندگی متفاوت و خوب رو تجربه کنن
خوبی‌های ایران رو به بدیهاش ترجیح بدهید و مهاجرت نکنید دوست عزیز که گرفتار میشید
من هشت سالی میشه کانادا زندگی میکنم. اینجا آرامش و زندگی آرومی رو تجربه کردم و خداروشکر راضی هستم و اینجا رو هم مثل ایران دوست دارم
ولی هر وقت به ایران سفر میکنم جدا از همون حس خوب تعلق و هویت ، شاهد پیر شدن و یا از دست دادن عزیزان میشم خیلی به این فکر میکنم که مگه تموم عمر چندتا بهاره ؟
ایا ارزششو داره امیدوارم پشیمون نشم
😢
دقیقا منم میگم ارزش داشت ک نهایت سالی یکبار ببینم عزیزان رو😢
چقدر ملموس و قشنگ توضیح دادی. قشنگ حسی که میگفتی قایل درک بود با توضیحاتت
با صحبتهاتون کاملا موافقم
مثل امروز من که روز تولدم هست ولی دلم گرفته و حس میکنم دلم واسه نیمه وجودی خودم تنگ شده
هر چند از محیط اینجا ( آلمان) صد در صد راضی ام و هیچ مشکل خاصی ندارم ولی دلم واسه حال و هوای ایران تنگ شده
تولدتووووون مبارررررررک😍😍😍
عزیزم
الهی هرجایی هستید سلامت و دلخوش باشید 🤲❤
@@MeisamCa خیلی ممنون مرسیییی
تولدتون مبارک
@@esmatramezankhani2578 خیلی ممنون مرسییی
درود به فهم خوبت از مسائل و تفهیم خوبتر . هم باینکه پیش از تنها شدن پذیرای این حقیقت پنهان بودی و لذت تنهایی رو درک کردی
والله من شونزده ساله به کانادا ( تورنتو ) مهاجرت کردم و همیشه از صبح تا شب بیرون کار میکنم و بچه ها را بزرگ کردم و وقتی اونا آخر هفته ها با دوستاشون میرن بیرون و پارتی و غیره ، من تنها هستم ولی سعی کردم با ورزش و طبیعت گردی و یادگرفتن مهارت های جدید کاری و زبان فرانسه و اسپانیائی خودم را سرگرم کنم ، متاسفانه زندگی در غربت و عصر تکنولوژی کامپیوتری و سوشیال مدیا ، آدما بیشتر از هم فاصله میگیرن و هر کی تو لاک خودشه و مخصوصا بعد از کرونا ، دیگه دورهمی دوستان را هم نداریم و گاهی واقعا فکر میکنم اصلا معنی زندگی چیه ؟ از صبح تا شب دوندگی و بعد خداحافظ زندگی
خوب گفتی آقا میثم!
و حرف هات منو به فکر فرو برد..
بعضی وقتها ما حقیقت ها رو میدونیم ولی چشم و گوشمون رو میبندیم و نمیخوایم باورشون کنیم!
دقیقا اقا میثم چقدر درست گفتید ، من کامادا بودم جتی دلم برای صدای اون موتورها بوقهای موتور که نزدیک ظهر با صدای بلند از پشت پنجره خونه توی کوچه رد میشد و میشنیدی ، دلم تنگ میشد - دلم برای کوچه تنگ و باریک و پر از چاله چوله تنگ میشد - وااای چقدر بغض میکردم - من نتونستم بمونم
بهترین کار رو کردید که برگشتید
وای آقا میثم جون چ جالب الان ویدیوتو دیدم
دعا کن ب آرزوم برسم منم،،بعد کلی سختی و تنهایی ،و....🙏💯
میثم جان شما یک انگیزه شدید برای من
من تا همین پارسال فقط در حد خیلی کم زبان بلد بودم و خیلی وقت ها که یک مقاله یا هر چیزی به انگلیسی میخونندم فقط چند تا کلمه ساده رو متوجه میشدم ولی امسال انقدر که پیشرفت کردم که دیگه کلا ار گوگل ترنسلیت به ندرت استفاده میکنم .
امسال یک پله به هدف خودم نزدیک تر شدم 💗💖
سلام
🤦🏻♂️من هم‌همینطور ، به قول عباس کیا رستمی ما موقع مهاجرت مثل شاخه گلی میمونیم که انداختن تو آب و از خاک و ريشش جدا شده ، این دنیا همه خوبی ها را یکجا نمیده یا خدا یا خرما متاسفانه 💔
میثم جان امیدوارم هر جا هستی شاد وتندرست باشی وبزودی این حس دلتنگی هم برطرف شود
درود میثم جان
نوستالژی و تعلق خاطر همیشگی هست و تا آخر عمر با انسان باقی می مونه
خاطرات شیرین روزهای رفته همیشه در نظرگاه نشسته و انسان با مرور همین خاطرات امید و نشاط می گیره.
امیدوارم هرچه سریعتر بتونم این حس هارو تجربه کنم😅
منم😅😅😅
😂😂😂😂
همگى دور هم🤪
ممنون میثم جان خیلی خوب توصیف کردی کاملا حسی رو که میگی بعد از ۲۷ سال مهاجرت هنوز دارم موفق باشی 💙
بزرگترین نگرانی من برای مهاجرت همینه
سلام و درود واقعا خیلی قشنگ صحبت کردید و همه واقعیتها را گفتید افرین❤👍👌🙏🌹
من از تجربه شخصی خودم میگم چندین سال پیش مجیور شدم از شهرم برم تهران حدودا به مدت ۲ سال باورتون میشه تو این مدت من نتونستم از ته دل بخندم ما تو شهر خودمون فقط کلی با لهجه مون شوخی میکنیم و میخندیم از ته دل ، که تو تهران نمیتونستم غربت تو کشور خودمون سخته چه برسه به یه کشور دیگه، به حرف دلتون گوش کنید که بهترین راهنملست ......هر کسی متعلق به آب و خاک خودش .....به امید سلامتی و شادی همه هموطنانم در سراسر جهان 😘❤
من كه از وقتي اومدم همين شكلي ام 😭😭
اون قسمت مود ماه عسلم كلاً نداشتم😂
از روزي كه رسيدم از ترس رو ويبرم😂
شما فرد هوشمندی هستی و بنظر میاد در زمانهای نسبتا کوتاه به نتایج درستی میرسی. من هم با تنهایی هیچ مشکلی ندارم ولی اون بخش خاطرات و هویتی که از اون خاطرات و تجربیات گذشته درون ما شکل میگیره با گذر زمان کم رنگ میشه و حتی شاید به مرور از بین میره و در نهایت این مهاجرت از آدمها شخصیتهای جدیدی میسازه که خیلی با قبل فرق داره. برقرار باشی
راست گفتیا دادا واقعا همینطوره اما بازازونطرف هم ازنظرراحت بودن زندگی وزودپیشرفت کردنه وادغام شدنه برای خیلیا سخته اما احساس خوبیه
بذار ۲۷ سال بگذره😢
من هم بعد از ۵ سال که از مهاجرتم گذشت همین حس رو داشتم و الان ۲۲ساله درگیرم، خیلی متاسفم، حقیقتی تلخ که حتی بدنیا آوردن دو فرزند هم نتونست دلتنگی ام رو از بین ببره
منم 15 سال گذشت، هنوز دلتنگم.
منم ۱۸ سال گذشت و نفهمیدم چی شد. دلتنگیا هم که همیشه همراهم هستند. قابل توجه تازه مهاجرانی که فکر می کنن همیشه مثل سال اول یا دومه (خوشی و تازگی و جذابیت). بعد از سالها می فهمن ما چی می گیم.
یعنی آیا واقعا ارزش نداره؟ ارزش این دلتنگی و....
اگه به گذشته برگردید مهاجرت میکنید؟
@@samar.afshari سوال منم هست
هر چه گفتید زیبا و واقعی بود !😢
درود به شرفت ❤❤❤
سلام آقا ی حسینی ...شما انسان پر تلاش و هدفمندی هستید از اینکه مفید هستید و با این سن انقدرتجربه دارید خیلی عالیه من بهتون تبریک میگم ... زندگی کلا اگه توش دلتنگی نباشه باید بهش شک کرد .. پس آرام بودن و خوشحالی نسبی در کنار دلتنگی و سختی قابل بالانس هستش .. براتون بازم بهترین ها رو آرزو دارم
بسیار عالی و تاثیر گذار بود . واقعیت ها رو مطرح کردین.
موفقیتتون رو تبریک میگم و بهترینها پیش روتون باشه.
عالی.....میثم خان
توصیه می کنم کتاب فلسفه تنهایی لارسن اسونسن را سرچ و بخونید
دادا ایول خیلی خوب بود، زنده باد
It was one of the best contents that you have ever made
حرفاتون خیلی قشنگه 😢😢 من شاید فقط بخاطر حس دلتنگی هست که نمیتونم تصمیم مهاجرتمو بگیرم 😢😢
well done , very true analysis of the brain hormones and the past connection, I have lives most my life in Europe . I can not read Farsi too well, but still have my memories of child hood in Iran. After 50 years still not easy. God gives us strength.😔
Hello, I hope you have a good life, dear, go to Iran. I am a kid from the north of Iran. I am at your service for a trip to Iran.❤️
Thank you very kind of you, I wish you all the best,@@mohammadrezababazadeh-qk1yw
عای بود. نظر شخصی منه که هیچ وقت نمیشه همه چیز رو با هم داشت. باید بین دلتنگی و آرامش یکی رو انتخاب کرد.
تنها باشی و راضی و موفق بهتره تا همه دورو ورت باشن و ناراضی و غیر موفق
درود بر تو باتجربه
خود احساس تنهایی هم احساس نارضایتی بوجود میاره نه رضایت و حتی گاهی احساس باخت
درود بر شما ؛ حرف منطقی و مستدل زدی. ممنونم
من فکر میکنم این همون حساب کتاب عقل با دل هست ، البته که توضیح دادنش سخته و شاید هم قابل مقایسه نباشه شاید که کیفیت زندگیمون به لحاظ تمام مادیات افزایش پیدا میکنه، اما از طرف دیگه احساسات و عواطفمون بسته به افراد مختلف تحت فشار قرار میگیره و با مشکل مواجه میشه ، من خودم ابتدای این راهم و باید بگم تصمیمی که من و شاید بیشتر ماها میگیریم بیشتر بر اساس منطق هست نه دل یا احساساتمون ❤
میثم جان، این ویدیوت هم مثل قبلی ها عالی بود و به نظرم حرف دلم خیلی ها از جمله خود من رو زدی. Thank you🙂
من که از همون روز اول فاز چالش ها وارد شدم 😢😢😢 فاز ماه عسل که اصلا نداشتم 😢 مخصوصا با ویزای موقت وارد میشی و نه اقامت دائم .... همین اقامت دائم گرفتن بزرگترین و چالش برانگیزترین نکته برای مهاجرت به کاناداست
واقعا حرفات درسته و من خودم همیشه به دوستام همینو میگم که خارج از کشور مخصوصا کشورهای غربی خیلی خوبه و امکانات زیادی داره ولی همین که دوستاتو و خانوادتو دیگه پیشت نداری واقعا حس خیلی بدیه و خیلی غریبه
آخه تو ایران هم دیگه دوستها مثل قدیم نیستن، دوستهای ده ساله ی ما که در تمام شرایط کنار هم بودیم بعد از ازدواج اکثرا رفتن سراغ زندگی خودشون و به خاطر کوچکترین اختلاف نظرها مارو کنار گذاشتن در صورتی که همیشه ما در هر شرایطی کنارشون بودیم. تنها دلیل من برای ماندن در ایران فقط و فقط مامانمه، چون پدرم رو سالها پیش از دست دادم و تنها گذاشتنش بدام عذابه. با اینکه خیلی تشویقم میکنه که توهم برو و زندگیت رو بساز. چون تو ایران قشر متوسط جامعه هرچی تلاش هم بکنن از آرزوها و اهدافشون روز به روز دور میشن
فقط این نیست شما تو محل کارت هم تو خارج از ایران راحت نیستی چون هم زبون و هم فرهنگ نداری
مرسی دوست عزیز برای اینکه حس خودتون رو با ما به اشتراک گذاشتید. ولی من این حس ها رو اصلا ندارم بعد هشت سال.
Akheish belakhare yeki peyda shod bege in hesso nadare. Nice
میثم جان خیلی خوب توضیح دادید موفق باشی
خیلی عالی توضیح دادین واقعا لذت بردم و دقیقا همینطور هست که گفتین ممنون ازتون که این موضوع رو انتخاب کردین و دربارش صحبت کردین عالی بود 😊😊😊
بستگی داره توی چه سنی بری .
هر چقدر توی کشور خودت خاطره داشته باشی دلتنگی بیشتری در خارج خواهی داشت
بهترین سن زیر بیست سال