Розмір відео: 1280 X 720853 X 480640 X 360
Показувати елементи керування програвачем
Автоматичне відтворення
Автоповтор
เราเรียนชนบทค่ะ เราได้เกรด4ทุกวิชา แต่เราสอบเข้าม.4โรงเรียนดังๆไม่ติด นี่แหละค่ะที่เรียกว่าความเหลื่อมล้ำ ไม่ใช่เราไม่พยายามนะคะแต่ว่าเรารับความรู้ไม่เท่าที่เด็กในเมืองรู้แค่นั้น
อันนี้ใช่ครับ
ใช่เลยค่ะ
จริงค่ะ เราก็เหมือนกัน ตั้งใจเรียนในห้อง ได้เกรด 4 ทุกวิชาพอไปเจอข้อสอบโรงเรียนดังๆ บางอย่างคือครูยังไม่สอนเลย ในหนังสือก็ไม่มีค่ะเอาจริง วันๆก็แทบไม่ได้เรียนค่ะ
พี่ก็เหมือนกันน้อง ไปสอบแข่งที่ใหนก็ไม่ติด สมัครงานก็ไม่ได้งานน้องเอ้ย
ผมเรียนชนบทมาถึง ม.3 แล้วมาสอบติด ในเมือง รู้เลยว่ามันต่างกันมากจริงครับ !!!
ใช่ค่ะ
จากที่เคยเรียนทั้งต่างจังหวัดและกรุงเทพ เสียใจมากที่เข้ามาเรียนในกรุงเทพช้า การเรียนดีกว่าต่างจังหวัด ล้าน% สภาพแวดล้อมมีแต่เด็กเก่งๆ ทำให้เราต้องพัฒนาตัวเอง ตลอด เวลา ทำให้เราเก่งขึ้นมากๆ
จริงมาก ในฐานะที่เราเรียนรร.ในชนบทถึงม.3 แล้วสอบติดรร.ประจำจังหวัดรู้เลยค่ะ ว่าต่างมาก
เราเรียนในกรุงเทพ รร.เรานร.6,000กว่าคน ครูประจำชั้นห้องละ3คนบางห้องก็2คน ครูตั้งใจสอนดีค่ะสื่อการสอนครบครัน แต่เนื้อหายากมาก เด็กที่เข้าใจก็คือได้ไปเลยส่วนเด็กที่ไม่ได้ก็ไม่ได้อยุ่อย่างนั้น ครูจะไม่ทวนให้เลยค่ะ เขาให้เหตุผลว่าทำไมไม่ตั้งใจเรียนล่ะ
เราเกิดและโตในกรุงเทพฯ เรียนโรงเรียนเอกชนจนถึงม.3 แล้วก็สอบติดม.4โรงเรียนรัฐ ประสบการณ์ในรั้วโรงเรียนเรียกได้ว่ามีทั้งสนุกและเครียด เพราะทุกคนให้ความสำคัญกับเกรดกันมาก เหมือนเรียนแข่งกันเลยอ่ะ โรงเรียนก็ชอบกดดันเรื่องอันดับของโรงเรียน เรากับเพื่อนก็คือเรียนพิเศษกันจนเป็นเรื่องปกติ ยิ่งช่วงสัปดาห์สอบยิ่งหนัก โรงเรียนถึงกับเชิญอาจารย์เก่งๆ เชิญติวเตอร์ดังๆมาติวให้เลย พอเข้ามหาลัยเจอเพื่อนที่มาจากตจว.ถึงพึ่งรู้ว่าสิ่งที่ได้จากโรงเรียนมันค่อนข้างจะต่างกันเยอะอยู่ แล้วสถาบันติวเตอร์ก็ไม่ได้มากเท่าในกรุงเทพ ไม่รู้ว่าปัจจุบันปัญหาความเหลื่อมล้ำนี่ได้รับการแก้ไขรึยัง รัฐบาลควรใส่ใจกับการศึกษาของเด็กมากกว่านี้อ่ะ ไม่ควรปล่อยให้มีความเหลื่อมล้ำมากขนาดนี้
เราขอเล่าประสบการณ์ที่เรียนในชนบทนะคะ ตอนนี้ก็เรียนอยู่ค่ะรร.ที่เราเรียนเป็นรร.รัฐและอยู่ในสังกัดอบจ.ค่ะ ม.ปลายมีทางเลือกให้เรียนแค่2สายค่ะ สายวิทย์-คณิตกับสายศิลป์-จีน ขอพูดในส่วนสายวิทย์ก่อน หนังสือที่เราใช้เรียนเป็นหนังสือกระทรวงค่ะ แต่บางรายวิชาเราไม่มีหยังสือเลย แล้วเป็นวิชาที่ใช้หลักๆเลย อย่าง ชีวะ ฟิสิกส์ เคมี เราไม่มีหนังสือเรียน ครูจะต้องปริ้นเป็นชีท แล้วแจกให้กับนร.อีกที เป็นปัญหามากก ในส่วนของค ครูบางคนสอนดี เพราะย้ายมาจากรร.ในกรุงเทพ มีเทคนิคในการสอน แต่บางคนสอนให้แค่ผ่านๆ ได้ก็แล้วแต่ไม่ได้ก็แล้วแต่ ถ้าใจขยันยังไงก็ได้เอง แถมการออกเกรดที่รร.ยังให้เกรดยากมาก วิชาที่หน่วยกิจน้อยกลับให้เกรดยาก ครูส่วนใหญ่ไม่มีเทคนิคการสอนการจำ บางทีเข้าห้องมาบอกให้เอาโทรศัพท์ขึ้นมาแล้วสอบเลย นี่ก็งงมาก ยังไม่ได้สอนเลยนะ แต่ที่ไม่ย้ายรร.เพราะถึงจะแย่ก็จริง แต่ด้วยความที่เราสนิทกับครูมากๆ ถึงครูจะสอนไม่เข้าใจแต่เราก็ยังสามารถค้นคว้าเข้าใจกันเองได้ ก็เลยไม่อยากย้าย ถึงแม้ว่าในหนึ่งปีเราไม่ต้องจ่ายค่าเทอมแต่เราก้ต้องจ่ายค่าเรียนพิเศษตอนปิดเทอม จ่ายค่าหนังสือที่ซื้อมาเอง รวมก็หลายบาทมากๆ ความคิดเรา เราว่าต่อให้จะเรียนที่ไหน ครูจะเก่งมาก จบป.โท ป.เอกจากเมืองไหนมา ก็ไม่จำเป็นเลย ถ้าเราไม่สนใจที่จะศึกษา สิ่งที่เราอยากให้เปลี่ยนคงจะหลายส่วนมาก อยากให้หนังสือในห้องสมุดอัพเดททุกเทอม อยากให้ครูสอนให้ดีกว่านี้หน่อย อยากให้รร.ให้ความสำคัญกับสายวิทย์หน่อยไม่ใช่วาสได้งบมาเท่าไหร่ก็ลงที่ภาษาหมด
4:06-4:30 ชอบมากอันนี้
พอมองย้อนไป เราแค่โชคดีที่เกิดมาใน กทม ถ้าไปอยู่ที่อื่นอาจจะไม่มีถึงวันนี้ เพราะโอกาสต่างๆมันต่างกันมาก
@เด็กหญิงปิยธิดา จันทรเสนา พูดได้เลยว่าไม่มีโรงเรียนไหนเหมือนกัน ทั้งเพื่อน ทั้งสังคม ทั้งคอนเน็กชั่น นี้พูดได้เลยว่าถ้าจบเรียนโรงเรียนที่ท็อปๆ มันเหมือนเป็นสปริงบอร์ดที่ดันเราขึ้นไปได้ไกล เก่งจากไหนมันก็แพ้คอนเน็กชั่นอะจริง จะหาทุน จะทำอะไร และหลายๆอย่าง มันจะง่ายไปหมดถ้าเรามีคอนเน็กชั่น จากประสบการณ์ตรงเลย และยิ่งในประเทศแบบนี้ด้วย
พูดกันแต่ปลายเหตุ ไม่กล้าพูดถึงต้นเหตุกัน
อธิบายหน่อยครับ
คุณต้องเข้าใจมุมมองของเด็กนะครับ
@@nutty4574 มหาวิทยาลัยเอา ดร. ห้องแถวสอนไง เจอมาแล้ว
โรงเรียนในหมู่บ้านมองโรงเรียนประจำอำเภอ โรงเรียนประจำอำเภอมองโรงเรียนประจำจังหวัด โรงเรียนประจำจังหวัด พยายามไปเรียนต่อในกรุงเทพฯ การศึกษาคือปัจจัยพื้นฐาน แต่แปลกใจทำไมมันไม่เท่าเทียมกัน ตอนไหนจะทำให้มันเป็นมารตฐานเดียวกัน ผมก็อยากเห็นภาพนักเรียนไม่จำเป็นต้องเข้าไปเรียนต่อในกรุงเทพฯ
เคยเรียนได้ที่1ที่2ตลอด พอเข้ามหาลัยเจอเพื่อนจากกรุงเทพเกือบทั้งห้อง เรากระเด็นไปอยู่เกือบท้ายห้อง กว่าจะปรับตัวให้ติดท็อปของรุ่น ก็จบปี4พอดี ปัญหา คือ แล้วเวลาที่เรียนในต่างจังหวัด เสียไปเพื่ออะไร ทำไมไม่ให้มันดีตั้งแต่ตอนนั้น ที่น่ากลัว คือ คนที่มาจากต่างจังหวัดซิวกันเกือบหมด เหลืออยู่ไม่กี่คนตอนจบ พื้นฐานไม่แข็งพอ เสียเวลา เสียโอกาส และไม่อยากเรียนต่อ
ปัญหาความเหลื่อมล้ำ ซ้ำซ้อน ในระบบเชิงโครงสร้าง ฯลฯ เด็กที่กำลังสดใสแต่กลับถูกทำให้มัวหมองในระบบการศึกษา ในขณะที่โลกกำลังพัฒนาเปลี่ยนแปลงอยู่ตลอดเวลา การเรียน จำเป็นต้อง 100% ไหม? ขอตอบเลยว่าไม่จำเป็น เด็กควรจะได้เรียนและจำกัดอยู่ที่ 60-70% นั้นเพราะว่าทุกสิ่งอย่างพัฒนาอัพเกรดอยู่ตลอดเวลา การเรียนรู้มันเลยไม่จบสิ้น ยุคใบปริญญา ติดฝาผนังบ้าน ฯลฯ ไม่มีความจำเป็น !!!
จากใจคนที่เรียนในกทมเเละออกมาเรียนตจวไม่ใช่เเบบรรประจำจังหวัดหรือรรดังๆในจังหวัดเเต่เป็นรรในชนบทอันนี้เห็นถึงความเลื่อมล้ำเลยครับ มัธยมปลายหลายคนยังอ่านภาษาอังกฤษไม่ออกทั้งที่ภาษาอังกฤษเป็นสิ่งจำเป็น หรือคณิตม.ต้นพื้นฐานที่ใช้ในม.ปลายก็ยังไม่เป็นเลยครับเเล้วรรเเบบนี้อาจารย์ก็ไม่ค่อยเข้าสอนด้วย เชื่อมั้ยว่าเอาเด็กในกทมเกรด2.5กว่าๆไปเรียนในชนบทมันกลายเป็นเก่งสุ ดในห้อง ในกทมรรจะไม่ปล่อยเกรดเเต่เด็กส่วนมากจะไปเรียนเพิ่มเติมเอาเอง เเต่ถ้าชนบทเด็กจะมีเเต่เกรดเเต่ไม่มีความรู้ทำให้ไม่สามารถไปสอบม.ดังๆได้เพราะมันเเข่งขันสูง เลื่อมล้ำจริงๆครับ
เราย้ายจากโรงเรียนในจังหวัดใหญ่มาอยู่ในจังหวัดเล็ก ยังต่างกันแบบเห็นได้ชัด ถ้าได้ไปเรียนกทม แทบไม่ต้องคิดเลยค่ะ เปลี่ยนมากแน่ๆ
เราเกิดกรุงเทพแท้ๆแต่ยังไม่อยากอยู่กรุงเทพเลย น่าเบื่อ วุ่นวาย รถติด ต้องดิ้นรนตลอดเวลา น่าเบื่อมาก โดยเฉพาะลุงที่สภา
ถามจริง เผื่อเวลาเยอะมั้ยในการขับรถ หรือทำงาน เราอยู่หาดใหญ่แต่เกิด เคยไปกรุงเทพครั้งนึง กลิ่นควันรถเยอะมาก อยู่ข้างนอกแบบกลางถนน ยิ่งนั่งวินมอเตอร์ไซค์ กลิ่นควันทำเอาเราเป็นลม แต่เมืองกรุงเทพตึกดูสวย ทันสมัย กว่าหาดใหญ่มาก อยากไปเที่ยวอีกเพราะมันสนุก
@@Eunwooastro1997 เราอยู่รร.ในใจกลางกรุงเทพเลยค่ะ คือเผื่อเวลาเดินทางไว้2ชม.เพรสะรถติดมากๆๆๆๆๆ เราต้องตื่นตี4รวมแต่งตัวกินข้าวไปถึงรร.ตอน7โมง รร.เลิกเย็นอีกกลับไปถึงบ้าน2ทุ่ม
@@kim-gg8ut ย่านไหนครับ
@@kim-gg8ut ยอมใจเลยค่ะ ตื่นเช้ามากๆ ตี 4 ;_; ส่วนเรา 6.00เช้าสุดๆแล้ววว บางบ้านใกล้ๆก็ 6.30
โรงเรียนวัดในกรุงเทพบางที่สู้โรงเรียนตัวจังหวัดไม่ได้นะครับ ต้องยอมรับจริงๆว่าคุณภาพเเต่ละโรงเรียนไม่เท่ากันจริง ครูก็มีส่วนสำคัญ
ผมเจอวิชาที่ไม่อยากเรียนมาตั้งนาน เจอครูคนหนึ่งทำให้ผมไม่ชอบขึ้นไปอีก วิชา *ศิลปะ*
1:49เรื่องจริง100%ในโรงเรียนจ่างจังหวัด
ฟังแล้วเศร้า เราเด็กต่างจังหวัดและเป็นจังหวัดที่เป็นเมืองรองด้วย
สำหรับผมก่อนโควิดตอนที่เศรษฐกิจยังดีอยู่ พ่อแม่ผมก็มีเงินให้เรียนเอกชน แต่พอโควิดมา เศรษฐกิจตกต่ำ ครอบครัวผมก็ต้องประหยัดขึ้นทำให้ ผมก็ต้องไปโรงเรียนวัด ซึ่งครูในโรงเรียนวัด ไม่เต็มใจสอน นักเรียนในห้องก็ไม่อยากเรียน การศึกษาก็แย่ ตอนนี้ผมอิจฉาเพื่อนผมมากที่ได้เรียนโรงเรียนดีๆ แต่ผมต้องเรียนโรงเรียนวัด
น่าจะยุบรวมกันให้หมด 1 โรงเรียนประถมศึกษา และ 1 มัธยมศึกษา ต่อ 1 อำเภอ คงน่าสนุก เวลาทำกิจกรรมจะได้แบ่งเซ็ทกันง่าย เพราะ จำนวนคนเยอะ
บ้านผม มีโรงเรียนเล็กๆ ตั้ง 5-6 โรงเรียน ห่างกันไม่เกินกิโลเมตร น่าจะรวมกันท่าจะดี
ทำแบบนั้นลำบากคนในชนบทนะคะ เดินทางไปเรียนที 30 40 กิโลเมตร จำนวนคนเยอะกว่าก็ลำบากครูค่ะ ครูละเลยเด็กได้ง่ายกว่าเดิมอีก
ผมเคยไปทอดผ้าโรงเรียนที่สุพรรณบุรี ถนนดีมาก ห่างจากตัวอำเภอขับรถแค่ 10 นาที ก็ทำรถบัสโรงเรียนเหมือนเมืองนอกนะครับ
การแข่งขัน อาจ ไม่ใช่ คำตอบ สำหรับ ชีวิตที่ดีจากผลของการศึกษาครับ แต่ เน้น การเรียนรู้ กับ หลักการ ห้องเรียนรู้ โดย มี แผนที่ ของ เรวัติ กับ คู่มือ ของ สันติ ใน การสร้างความเท่าเทียมกันระดับนานาชาติครับ
ถามว่าเป้าหมายของเด็ก ตจว.คืออะไรตอบเลย การได้ทำงานดีๆสวัสดิการความมั่นคงหยุดเสาร์อาทิตย์เหมือนใน กทม อยู่ใกล้บ้านเท่านี้แหละครับ
ผมเคยเรียนทั้งโรงเรียนต่างจังหวัดและย้ายมาเรียนกรุงเทพ มันไม่ได้มีแค่ในโรงเรียนมันมีสังคมที่ต่างกันด้วยในหลายๆเรื่อง เช่นความคิด หรือกิจวัตรต่างๆ มีทั้งดีและไม่ดีสังคมในสิ่งที่อยู่ก็เป็นแรงจูงใจอีกหนึ่งสิ่งด้วย
ใช่ๆเรื่อง ข้อสอบ ยากมาก #เม้น2
ยิ่งแข่งกัน คนออกก็สอบก็เหมือนยิ่งปรับมาตรฐานให้สูงขึ้นซึ่งได้ผลแค่คนกลุ่มนึงเท่านั้น(กลุ่มที่เรียนพิเศษส่วนมาก)เห็นได้ชัดเลยว่าโอกาสไม่เท่ากัน ความเหลื่อมล้ำมีมาก ไม่น่าหละมาตรฐานการศึกษาเด็กไทยจึงลดเอาๆ ทั้งๆที่เด็กไทยเรียนหนักมาก
🥺ต่างจังหวัดยังไงก็ยังห่างไกลโอกาสที่ดี
ถ้าเรียนตามหนังสือกระทรวง คงทำข้อสอบ o-net ไม่ได้
ใช่เลยค่ะตอนประถมอยู่ รร.รัฐบาลพอขึ้น ม.มาเอกชนคือหนังสือต่างกันมากต่างแบบเหมือนเราที่ได้เกรด 3.56พอมาเอกชนเกรดเหลือ2.98สูงสุด3.0
ผมมองว่ามันเป็นปัญหาจากการกระจุกความเจริญและโครงสร้างพื้นฐานดีๆไว้แค่ที่กรุงเทพและตามเมืองเศรษฐกิจใหญ่ตามภูมิภาค คนที่เขาเก่งมีความสามารถสูงๆเขาไม่อยากไปอยู่ในที่ที่ไม่ค่อยมีความเจริญ กันดาร หรือ ไม่ค่อยมีสิ่งอำนวยความสะดวกในชีวิตหรอกครับ อีกอย่างรัฐก็ไม่ได้ทุ่มงบให้กับโรงเรียนรอบนอกพัฒนาให้ดีขึ้นเลย ครูเก่งๆที่มีคุณภาพจริงเขาเห็นแบบนี้เขาก็ไม่อยากไปอยู่หรอกครับ อยู่ไปก็บั่นทอนชีวิตหาความเจริญก้าวหน้าทางอาชีพก็ไม่ได้ อยู่ได้ไม่นานเขาก็ย้ายออกไปอยู่ดี หรือไม่คิดอยากไปอยู่ตั้งแต่แรกแล้ว สุดท้ายคนที่รับผลกระทบมากที่สุดก็คือเด็กรอบนอกเองที่ไม่ได้รับคุณภาพและการศึกษาที่ดีเทียบกับในเมือง ปัญหานี้ไม่ต่างอะไรกับพื้นที่ขาดแคลนแพทย์ซ้ำซากเช่น พื้นที่อมก๋อยอะครับ
ขอบใจทุกๆคนมากครับ
คนมีประโยชน์กับคนไม่มีประโยชน์ มันก็ได้อะไรต่างกันอยู่แล้ว การศึกษาก็แค่ใบเบิกทาง อนาคตที่ดีอยู่ที่มึงทำตัวให้มีคุณค่าได้แค่ไหน
ตอนอนุบาลเราเรียนกรุงเทพ แต่ตอนประถมมัธยม เราอยู่ต่างจังหวัด แค่เงินภาษาที่ลงแต่ล่ะเมืองก็ไม่เท่าเทียมล่ะ แต่ร.ร.เรายังพอโอเคมี พวก โปเจ๊กเตอร์สอนจีนญี่ปุ่น มีไอแพดคอมเครื่องปริ้นท์ แต่ยังไงกรุงเทพมันก็พร้อมกว่า รถไฟฟ้าเอย อะไรเอย😭
เด็กในกรุงฉลาดกว่าเพราะเด็กต่างจังหวัดครูไม่ใส่ใจนักเรียนเหมืองแถวๆกรุงเทพปริมลฑลเลยสักนิดผมเจอมาแล้ว
ใช่ครับ เพราะ ตจว ส่วนมากจะเป็นของรัฐ การใส่ใจน้อย ยกเว้นร.ร ในเมือง
@@user-ye6pl9xz6j ผมเรียนวันละ10-11ชม.ครับแค่นี้อย่าทำดิ้น
@@piyawatduanyai8031 เเต่ไม่ทุกโรงเรียนนะคะที่ครูไม่ใส่ใจเพราะโรงเรียนเราถึงจะอยู่ต่างจังหวัดเเต่บุคคลากรครูทุกคนใส่ใจนักเรียนทุกคน"เราจะจบไปด้วยกันเราจะไม่ทิ้งใครไว้ข้างหลัง"นี้เป็นคำที่อดีตที่ปรึกษาสอนรุ่นเราไว้ค่ะ
แก มันต่างกันจริงๆ นี่ป.6เรียนตจว. มามัธยมที่กทม คือมันโคตรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรจะต่างกัน
สังคมที่ไหนดีกว่ากันคะ;-;
ความรู้ มีให้ เท่าๆกัน แต่ ความชำนาญ ต้องฝึกฝนตน เพราะ ความแตกต่าง ระหว่าง ทางเลือก ของ ความชอบ เป็น สาเหตุ ครับ โดย ทั้งหมด ปราศจาก เงื่อนไข ทุกมิติ ทาง วิชาการครับ
จะบอกว่าความรู้มีให้เท่ากัน? ในแง่ในเหรอครับถ้าความรู้ทั้งหมดที่ควรได้อะ มันต้องเท่ากันอยู่แล้ว แต่ตัวความรู้ที่เด็กได้รับอะ จากประสบการณ์ส่วนตัว ตอนม.4 ผมกะบเพื่อนแยกเรียนกะนเพื่อนไปรรในเมืองผมอยู่ชนบทเหมือน วันเเรกของรรเพื่อนเค้าสอนไปบทนึงเต็มๆแล้ว แบบเข้าใจด้วย แต่ที่รรชนบทพึ่งเริ่มมาก้โดนจารด่า บ่นอย่างเดียว บอกเลยเรียนในชนบทให้ตายยังไงก้สู้เด็กเรียนในเมืองไม่ได้หรอก
สำหรับผมที่รู้ว่าจะเป็นอะไรแล้ว ตกเกือบทุกวิชาไม่เอาไรเลย เน้นสิ่งที่จะเข้ามหาลัยอย่างเดียว
อะชั้นอยู่กรุงเทพ ที่พูดมาก็จริงหมดนะ เเต่บางอัน เช่นหนังสือของโรงเรียนก็ไม่มีใช้ของเเกนกลาง เพราะอยู่รร.รัฐ
หน้าปกเหมือนกัน แต่อุปกรณ์การถ่ายทอดของครูต่างกัน ด้วยการจำกัดของงบประมาณ
โรงเรียนในกทม.,โรงเรียนในหัวเมืองใหญ่ๆของตจว.,โรงเรียนในตัวเมืองของทุกจังหวัดและโรงเรียนในตัวอำเภอใหญ่ๆมีคุณภาพการเรียนการสอนที่โอเคมากๆ ส่วนโรงเรียนในอำเภอเล็กๆมักจะมีคุณภาพทางการเรียนการสอนที่ไม่ค่อยโอเคเท่าไรน่ะคร้าบ
พ่อแม่อยากให้ผมเรียนสูง แต่ผมไม่ชอบ ผมเลิกเรียนจบแค่ม.3 หางานทำ อยากทำอะไรทำ มีเป้าหมายเผ็นของตัวเอง ตอนนี้ผมรวยแล้วครับ สรุปเรียนสูงเรียนต่ำเป่าหมายเดียวกันใครหาเงินได้เยอะกว่ากันแค่นั้นแหละ
เราเรียน รร เอกชน กทม เเละเรียน มหาลัยเอกชน ตจว ติดทะเล ชิวๆ
พอน้องคนนั้นพูดว่า ⭕ครูขี้เกียดสอน⭕ ถึงว่าเด็กนักเรียนโตไปไม่มี mindset โฉบไปวันๆ ไม่มีอนาคต
โห เห็นคลิปนี้ละโคตรรู้สึกแย่ เจ็บใจชีวิตตัวเอง ยิ่งตรงในคลิปที่บอกว่าเด็กหลายคนต้องล้มเลิกความฝันของตัวเองเพราะเรียน รร ที่มีหลักสูตรผมนี้โคตรเจ็บ เพราะผมก้เป็นหนึ่งในนั้น นี้ขนาดเรียน ม4 ยังคิดว่าถ้าฆ่าตัวตายละำปเกิดเป็นเด็กกรุงเทพ อนาคตของเราคงดีกว่านี้
จริงครับแอบน้อยใจอยากมีชีวิตที่ดีกว่านี้
ความรู้มีไห้เท่าๆกัน แต่อยากรู้มากกว่านั้นต้องมีเงินหนาๆ คนจนคงไม่มีปัญญา ไอ้ ที่จนแล้วสอบติดหมอนะ จะโชคดีสักกี่คน
ทำไมถึงแตกต่างกัน จะให้โอกาสและการเรียนที่มีคุณภาพสูงแค่เด็กในกรุงแค่นั้นน่ะเหรอ!!! มันไม่แฟร์เลยนะ เราก็เป็นเด็กต่างจังหวัด อยู่ปราจีน เราอยากลองเรียนที่กรุงเทพบ้างอยากรับความรู้ที่มันสูงและมีคุณภาพมากขึ้น🙂🙂🙂
เคยอยู่กรุงเทพล่ะย้ายมาพิจิตรหลักสูตรคือโคตรต่างรูัสึกเหมือนได้เรียน ม.2 อีกครั้ง
เราอยู่จังหวัดนครศรีธรรมราชครู200คน เด็ก2500 what
ไม่ต่างกัน 5555 แต่ โรงเรียนนี่แคบมาก
ชื่อโรงเรียนไรอ่ะ
@@user-do1wm7xp2t อนุบาลนครศรีธรรมราชค่า
ขนาดกระทรวงศึกษาก็ยังเหลื่อมหล้ำ
พึ่งรู้ว่าโรงเรียนกรุงเทพต่างกันขนาดนี้.
ยิ่งโควิดยิ่งเห็นชัด
คนในประเทศต้องมีคุณภาพในตัวเองด้วย แล้วขอบอกนะครับ The word fair doesn't exist ครับ มันคือความจริงครับ
เด็กตจว.ก็อยากได้เเบบเด็กในกทมเหมือน เลื่อมล้ำสัสๆเเต่ก็ไม่เเก้ไข
สรุปให้ค่ะ สำหรับเรา ไม่ว่าจะเรียนที่ไหนก็ล้วนอยู่ที่ตัวเราทั้งนั้นเพื่อนจะดีจะ้ลวก็อยู่ที่ราว่าจะทำตัวให้ดีอย่างไรเราก็เป็นคนมีความสามารถอยู่นะก็เก่งในบางเรื่องมีเพื่อนน้อยหรือไม่มีเลย เราอยู่คนเดียวมาตลอดทั้งๆที่ตัวเองชอบเข้าสังคมรักเพื่อนฝูง ทั้งการศึกษาทุกอย่างควบคู่ไปด้วยกันทั่งสิ่งเเวดล้อม เฉพาะไม่ว่าจะเรียนที่ไหนล้วนอยู่ที่ตัวเราเสมอ อินเตอร์เน็ตก็มีไม่หาความรู้เข้าตัวละคะ เข้าใจเข้าใจมากๆสำหรับคนที่เราอนาฐาสงสารเขามากถ้าเป็นอย่างนั้นเราต้องขยันๆไว้จ่ะ.
เราว่าในคลิปเขากำลังหมายถึงสิทธิที่เท่าเทียมสิ่งที่เด็กควรจะได้รับเท่าไกันทั้งประเทศนะคะ คืออยู่ที่ตัวเรามันก็ถูกส่วนนึงแต่อีกส่วนใหญ่ๆคือเด็กทุกคนควรได้รับสิทธิต่างๆที่เท่าเทียมกันเช่นห้องสมุดงี้อย่างในคลิปมีฝั่งนึงได้มากฝั่งนึงได้น้อยแล้วมันจะเรียกว่าเท่าเทียมได้ไง
การบอกแนวๆว่าอยู่ที่ตัวเด็กมันก็จริงแต่ไม่100%ค่ะถ้าบอกว่าอยู่ที่ตัวเด็กทั้งหมดคือเหมือนปัดความรับผิดชอบมาให้เด็กเลยนะคะเด็กคนนึงต้องหาอ่านเองทุกอย่างทั้งที่อีกคนแค่อยู่ในพื้นที่ต่างกันก็ได้อ่านแบบฟรีๆแล้ว คิดว่ามันแฟร์จริงๆหรอคะ
นักเรียนโอลิมปิก มี ความรู้ แบบไหน นักเรียนทั่วประเทศก็มีความรู้แบบนั้น ครับ เพราะ ทฤษฏีการทางจำนวน มี เพียง 1 ทฤษฏี แต่ ปัจจุบัน ได้ เติมเต็ม จึง ต้องเปลี่ยนแปลง รูปแบบ จาก การเรียนรู้เกี่ยวกับเชิงปริมาณ มา เป็น รูปแบบ ของ การเรียนรู้เกี่ยวกับปริมาณ ครับ โดย มี หลักการ ของ ห้องเรียนรู้ กับ การเรียนรู้ เกี่ยวกับ ปริมาณ ครับ
อัสสัมชัญบางรักแน่นอน สำหรับ นร ชายเสื้อสีขาว เพราะพึ่งเปลี่ยนการแบ่งแผ่นการเรียนเมื่อปี พ.ศ. 2562
คนเก่งเรียนแพทย์ วิศวะหมด ติวเตอร์ก็ไม่ได้จบครู แปลกดีประเทศไทย
ก็ติวเตอร์เขาจบเฉพาะทางในสาขาที่เขาถนัด เขาไม่จำเป็นต้องจบครูเพราะเขาไม่ได้อยากเป็นครู
พูดถูกทุกคนครับ✓
จริงค่ะ
จดตามหนังสือแม่งเรื่องจริงเพราะหนังสือไม่พอ เมื่อยมาก
โรงเรียนเราใช้โทรศัพท์/โน้ตบุ๊ค
เคยโดนไหม1เทอมครูให้จดตามหนังสือ1เล่มแค่นั้นจริงๆเปิดเทอมวันแรกสั่งเสร็จวันหลังไม่รู้ไปไหน
ต้นตอปัญหาทั้งหมด คือ ปัญหาการจัดระบบการศึกษาของกระทรวงศึกษาธิการ
เราเห็นด้วยอยู่เชียงใหม่นะ แต่โรงเรียนจีนไม่บ้านนอกละนะแต่หนังสือกระทรวงแต่เน้นภาษาจีน แต่ไม่ชอบเด็กโรงเรียนรัฐบาลเพราะชอบด่าแล้วฟังไม่รู้เรื่องบางคนพูดไม่ชัด พูดไม่คล่องติดอ่างงี้อ่ะบางคนภาษาพม่ามาเลย
โอ้โห ประเทศกรุงเทพ
บางที่ครู2คนดูทั้งโรงเรียน
เด็กไทยเป็นเด็กที่เก่งที่สุดในโลกแล้วมั้งเรียนก็เยอะเนื้อหาบางอย่างมันไม่ได้ใช้ในชีวิตจริงอ่ะแต่ทำไมต้องได้เรียนวะไม่เข้าใจคือต่างประเทศอะไรประเทศเขาอ่ะเขาก็สอนเนื้อหาที่มันแบบใช้ในชีวิตจริงเป็นไปได้แต่ดูการศึกษาประเทศไทยเราดิคือมันยากเกินไปเว้ยอาจจะลดระดับลงมาหน่อยให้แบบทั่วถึงอะไรแบบนี้เข้าใจง่ายใช้ในชีวิตจริงได้เรียนแล้วไม่เสียเวลาคือเด็กไทยเราต้องการแบบนี้เว้ยแต่คือต้องถูกบังคับให้เรียนไงเข้าใจป่ะบังคับนี้หมายถึงที่เราไปเรียนอยู่โรงเรียนนึงแล้วคือการศึกษามีไว้ว่าคุณจะต้องเรียนหลักสูตรนี้เรียนแบบนี้เนื้อหาแบบนี้เล่นๆแบบนี้เอ่อถ้าอันไหนใช้ในชีวิตจริงได้คุณสอนมาเลยค่ะรับรองเด็กไทยก้าวหน้าแน่นอนค่ะ"ความคิดเรานะ"
มันชัดเจนค่ะว่าการที่หลักสูตรยากและมีเนื้อหาที่ยากเกินจำเป็นเป็นเพราะ คนระดับสูงที่มีส่วนร่วมในการวางโครงสร้างระบบการศึกษามีผลประโยชน์ร่วมกับเหล่าอีลิทนายทุน เพื่อให้เด็กใช้สมองไปกับเรื่องไม่จำเป็นและไม่มองไม่แสวงหาความจริงและเวลาในการใช้ชีวิตอย่างมีคุณภาพ อีลิทต้องการแค่แรงงานที่เชื่อฟัง ทำงานต้อยๆเพื่อรับเงินเดือนน้อยนิดที่แทบไม่พอค่าครองชีพ เคยเห็นอีลิทหรือข้าราชการระดับสูงคนไหนให้ลูกเรียน รร.หลักสูตรไทยไหมคะ มีแต่เรียนนอกกับนานาชาติ เห็นไหมคะ คนออกหลักสูตรยังไม่อยากให้ลูกหลานตัวเองเรียนเลย มีแค่ชั้นชนล่างกับชนชั้นกลางว่าที่แรงงานเท่านั้นค่ะที่ถูกบีบให้ติดกับดัก
นี่ยังเทียบไปไม่ถึง รร นานาชาติ มันยังเหลื่อมล้ำได้ขนาดนี้กระทรวงศึกษาได้รับงบสูงสุดมาตลอด (เทียบสัดส่วนสูงกว่าประเทศแบบสิงคโปร์ด้วยซ้ำ)แต่การศึกษาของเราก็ทำได้แค่นี้
ประเทศจีนมีมาตรฐาน เทศไทยเล็กๆทำไมไม่มีมาตรฐานงงมากไม่เข้าใจ
ครูก็น่าสงสารนะ สอนทั้งวัน เหนื่อยแต่ครูไม่บ่น
คุณภาพของโรงเรียนในจังหวัดเทียบกันแล้วยังไม่เท่ากันเลย
เราคนหนึ่งที่อยากจะไปศึกษาต่อในกรุงเทพ
กำลังเตรียมแบบสำหรับทำวิจัยอีกครั้งครับและกับการทำให้มีโอกาสทางการศึกษาทีเท่าๆกันเสมอภาคกันทั้งในเมืองและต่างจังหวัดและนานาอารยะประเทศครับ
ครูขี้เกียจสอนเจอทุกวัน😨😨😭😉😉😉😉😭
พูดได้สมกับการเป็นคนมีการศึกษาจริงๆอนาคตของชาติเด็กรุ่นใหม่คนแก่ๆออกไปได้แล้ว
มันก็แลกมากันค่าเทอมที่ต่างกันเหมือนกันนะครับ
ได้อย่างต้องเสียอย่าง👍
ผมเรียนประถมในชนบทแล้วเข้ามัธยมในเมืองมันต่างกันจริงๆ
พูดได้ดีมากค่ะคนไทยเด็กกรุงเทพฯคิดได้ดีกว่าค่ะ
ทุกวันนี้มีอินเตอร์เน็ตมาช่วยเติมเต็มแล้วว
โรงเรียนเราต่างจังหวัดเเละมีครูหลายคนเเต่ครูเรามีทั้งใจถ้าทำผิดโหดอยุ่นะ
เราเรียนชนบทค่ะ เราได้เกรด4ทุกวิชา แต่เราสอบเข้าม.4โรงเรียนดังๆไม่ติด นี่แหละค่ะที่เรียกว่าความเหลื่อมล้ำ ไม่ใช่เราไม่พยายามนะคะแต่ว่าเรารับความรู้ไม่เท่าที่เด็กในเมืองรู้แค่นั้น
อันนี้ใช่ครับ
ใช่เลยค่ะ
จริงค่ะ เราก็เหมือนกัน ตั้งใจเรียนในห้อง ได้เกรด 4 ทุกวิชา
พอไปเจอข้อสอบโรงเรียนดังๆ บางอย่างคือครูยังไม่สอนเลย ในหนังสือก็ไม่มีค่ะ
เอาจริง วันๆก็แทบไม่ได้เรียนค่ะ
พี่ก็เหมือนกันน้อง ไปสอบแข่งที่ใหนก็ไม่ติด สมัครงานก็ไม่ได้งานน้องเอ้ย
ผมเรียนชนบทมาถึง ม.3 แล้วมาสอบติด ในเมือง รู้เลยว่ามันต่างกันมากจริงครับ !!!
ใช่ค่ะ
จากที่เคยเรียนทั้งต่างจังหวัดและกรุงเทพ เสียใจมากที่เข้ามาเรียนในกรุงเทพช้า การเรียนดีกว่าต่างจังหวัด ล้าน% สภาพแวดล้อมมีแต่เด็กเก่งๆ ทำให้เราต้องพัฒนาตัวเอง ตลอด เวลา ทำให้เราเก่งขึ้นมากๆ
จริงมาก ในฐานะที่เราเรียนรร.ในชนบทถึงม.3 แล้วสอบติดรร.ประจำจังหวัดรู้เลยค่ะ ว่าต่างมาก
เราเรียนในกรุงเทพ รร.เรานร.6,000กว่าคน ครูประจำชั้นห้องละ3คนบางห้องก็2คน ครูตั้งใจสอนดีค่ะสื่อการสอนครบครัน แต่เนื้อหายากมาก เด็กที่เข้าใจก็คือได้ไปเลยส่วนเด็กที่ไม่ได้ก็ไม่ได้อยุ่อย่างนั้น ครูจะไม่ทวนให้เลยค่ะ เขาให้เหตุผลว่าทำไมไม่ตั้งใจเรียนล่ะ
เราเกิดและโตในกรุงเทพฯ เรียนโรงเรียนเอกชนจนถึงม.3 แล้วก็สอบติดม.4โรงเรียนรัฐ ประสบการณ์ในรั้วโรงเรียนเรียกได้ว่ามีทั้งสนุกและเครียด เพราะทุกคนให้ความสำคัญกับเกรดกันมาก เหมือนเรียนแข่งกันเลยอ่ะ โรงเรียนก็ชอบกดดันเรื่องอันดับของโรงเรียน เรากับเพื่อนก็คือเรียนพิเศษกันจนเป็นเรื่องปกติ ยิ่งช่วงสัปดาห์สอบยิ่งหนัก โรงเรียนถึงกับเชิญอาจารย์เก่งๆ เชิญติวเตอร์ดังๆมาติวให้เลย พอเข้ามหาลัยเจอเพื่อนที่มาจากตจว.ถึงพึ่งรู้ว่าสิ่งที่ได้จากโรงเรียนมันค่อนข้างจะต่างกันเยอะอยู่ แล้วสถาบันติวเตอร์ก็ไม่ได้มากเท่าในกรุงเทพ ไม่รู้ว่าปัจจุบันปัญหาความเหลื่อมล้ำนี่ได้รับการแก้ไขรึยัง รัฐบาลควรใส่ใจกับการศึกษาของเด็กมากกว่านี้อ่ะ ไม่ควรปล่อยให้มีความเหลื่อมล้ำมากขนาดนี้
เราขอเล่าประสบการณ์ที่เรียนในชนบทนะคะ ตอนนี้ก็เรียนอยู่ค่ะ
รร.ที่เราเรียนเป็นรร.รัฐและอยู่ในสังกัดอบจ.ค่ะ ม.ปลายมีทางเลือกให้เรียนแค่2สายค่ะ สายวิทย์-คณิตกับสายศิลป์-จีน ขอพูดในส่วนสายวิทย์ก่อน หนังสือที่เราใช้เรียนเป็นหนังสือกระทรวงค่ะ แต่บางรายวิชาเราไม่มีหยังสือเลย แล้วเป็นวิชาที่ใช้หลักๆเลย อย่าง ชีวะ ฟิสิกส์ เคมี เราไม่มีหนังสือเรียน ครูจะต้องปริ้นเป็นชีท แล้วแจกให้กับนร.อีกที เป็นปัญหามากก ในส่วนของค ครูบางคนสอนดี เพราะย้ายมาจากรร.ในกรุงเทพ มีเทคนิคในการสอน แต่บางคนสอนให้แค่ผ่านๆ ได้ก็แล้วแต่ไม่ได้ก็แล้วแต่ ถ้าใจขยันยังไงก็ได้เอง แถมการออกเกรดที่รร.ยังให้เกรดยากมาก วิชาที่หน่วยกิจน้อยกลับให้เกรดยาก ครูส่วนใหญ่ไม่มีเทคนิคการสอนการจำ บางทีเข้าห้องมาบอกให้เอาโทรศัพท์ขึ้นมาแล้วสอบเลย นี่ก็งงมาก ยังไม่ได้สอนเลยนะ แต่ที่ไม่ย้ายรร.เพราะถึงจะแย่ก็จริง แต่ด้วยความที่เราสนิทกับครูมากๆ ถึงครูจะสอนไม่เข้าใจแต่เราก็ยังสามารถค้นคว้าเข้าใจกันเองได้ ก็เลยไม่อยากย้าย ถึงแม้ว่าในหนึ่งปีเราไม่ต้องจ่ายค่าเทอมแต่เราก้ต้องจ่ายค่าเรียนพิเศษตอนปิดเทอม จ่ายค่าหนังสือที่ซื้อมาเอง รวมก็หลายบาทมากๆ
ความคิดเรา เราว่าต่อให้จะเรียนที่ไหน ครูจะเก่งมาก จบป.โท ป.เอกจากเมืองไหนมา ก็ไม่จำเป็นเลย ถ้าเราไม่สนใจที่จะศึกษา
สิ่งที่เราอยากให้เปลี่ยนคงจะหลายส่วนมาก อยากให้หนังสือในห้องสมุดอัพเดททุกเทอม อยากให้ครูสอนให้ดีกว่านี้หน่อย อยากให้รร.ให้ความสำคัญกับสายวิทย์หน่อยไม่ใช่วาสได้งบมาเท่าไหร่ก็ลงที่ภาษาหมด
4:06-4:30 ชอบมากอันนี้
พอมองย้อนไป เราแค่โชคดีที่เกิดมาใน กทม ถ้าไปอยู่ที่อื่นอาจจะไม่มีถึงวันนี้ เพราะโอกาสต่างๆมันต่างกันมาก
@เด็กหญิงปิยธิดา จันทรเสนา พูดได้เลยว่าไม่มีโรงเรียนไหนเหมือนกัน ทั้งเพื่อน ทั้งสังคม ทั้งคอนเน็กชั่น นี้พูดได้เลยว่าถ้าจบเรียนโรงเรียนที่ท็อปๆ มันเหมือนเป็นสปริงบอร์ดที่ดันเราขึ้นไปได้ไกล เก่งจากไหนมันก็แพ้คอนเน็กชั่นอะจริง จะหาทุน จะทำอะไร และหลายๆอย่าง มันจะง่ายไปหมดถ้าเรามีคอนเน็กชั่น จากประสบการณ์ตรงเลย และยิ่งในประเทศแบบนี้ด้วย
พูดกันแต่ปลายเหตุ ไม่กล้าพูดถึงต้นเหตุกัน
อธิบายหน่อยครับ
คุณต้องเข้าใจมุมมองของเด็กนะครับ
@@nutty4574 มหาวิทยาลัยเอา ดร. ห้องแถวสอนไง เจอมาแล้ว
โรงเรียนในหมู่บ้านมองโรงเรียนประจำอำเภอ โรงเรียนประจำอำเภอมองโรงเรียนประจำจังหวัด โรงเรียนประจำจังหวัด พยายามไปเรียนต่อในกรุงเทพฯ การศึกษาคือปัจจัยพื้นฐาน แต่แปลกใจทำไมมันไม่เท่าเทียมกัน ตอนไหนจะทำให้มันเป็นมารตฐานเดียวกัน ผมก็อยากเห็นภาพนักเรียนไม่จำเป็นต้องเข้าไปเรียนต่อในกรุงเทพฯ
เคยเรียนได้ที่1ที่2ตลอด พอเข้ามหาลัยเจอเพื่อนจากกรุงเทพเกือบทั้งห้อง เรากระเด็นไปอยู่เกือบท้ายห้อง กว่าจะปรับตัวให้ติดท็อปของรุ่น ก็จบปี4พอดี ปัญหา คือ แล้วเวลาที่เรียนในต่างจังหวัด เสียไปเพื่ออะไร ทำไมไม่ให้มันดีตั้งแต่ตอนนั้น ที่น่ากลัว คือ คนที่มาจากต่างจังหวัดซิวกันเกือบหมด เหลืออยู่ไม่กี่คนตอนจบ พื้นฐานไม่แข็งพอ เสียเวลา เสียโอกาส และไม่อยากเรียนต่อ
ปัญหาความเหลื่อมล้ำ ซ้ำซ้อน ในระบบเชิงโครงสร้าง ฯลฯ เด็กที่กำลังสดใสแต่กลับถูกทำให้มัวหมองในระบบการศึกษา ในขณะที่โลกกำลังพัฒนาเปลี่ยนแปลงอยู่ตลอดเวลา การเรียน จำเป็นต้อง 100% ไหม? ขอตอบเลยว่าไม่จำเป็น เด็กควรจะได้เรียนและจำกัดอยู่ที่ 60-70% นั้นเพราะว่าทุกสิ่งอย่างพัฒนาอัพเกรดอยู่ตลอดเวลา การเรียนรู้มันเลยไม่จบสิ้น ยุคใบปริญญา ติดฝาผนังบ้าน ฯลฯ ไม่มีความจำเป็น !!!
จากใจคนที่เรียนในกทมเเละออกมาเรียนตจวไม่ใช่เเบบรรประจำจังหวัดหรือรรดังๆในจังหวัดเเต่เป็นรรในชนบทอันนี้เห็นถึงความเลื่อมล้ำเลยครับ มัธยมปลายหลายคนยังอ่านภาษาอังกฤษไม่ออกทั้งที่ภาษาอังกฤษเป็นสิ่งจำเป็น หรือคณิตม.ต้นพื้นฐานที่ใช้ในม.ปลายก็ยังไม่เป็นเลยครับเเล้วรรเเบบนี้อาจารย์ก็ไม่ค่อยเข้าสอนด้วย เชื่อมั้ยว่าเอาเด็กในกทมเกรด2.5กว่าๆไปเรียนในชนบทมันกลายเป็นเก่งสุ ดในห้อง ในกทมรรจะไม่ปล่อยเกรดเเต่เด็กส่วนมากจะไปเรียนเพิ่มเติมเอาเอง เเต่ถ้าชนบทเด็กจะมีเเต่เกรดเเต่ไม่มีความรู้ทำให้ไม่สามารถไปสอบม.ดังๆได้เพราะมันเเข่งขันสูง เลื่อมล้ำจริงๆครับ
เราย้ายจากโรงเรียนในจังหวัดใหญ่มาอยู่ในจังหวัดเล็ก ยังต่างกันแบบเห็นได้ชัด ถ้าได้ไปเรียนกทม แทบไม่ต้องคิดเลยค่ะ เปลี่ยนมากแน่ๆ
เราเกิดกรุงเทพแท้ๆแต่ยังไม่อยากอยู่กรุงเทพเลย น่าเบื่อ วุ่นวาย รถติด ต้องดิ้นรนตลอดเวลา น่าเบื่อมาก โดยเฉพาะลุงที่สภา
ถามจริง เผื่อเวลาเยอะมั้ยในการขับรถ หรือทำงาน เราอยู่หาดใหญ่แต่เกิด เคยไปกรุงเทพครั้งนึง กลิ่นควันรถเยอะมาก อยู่ข้างนอกแบบกลางถนน ยิ่งนั่งวินมอเตอร์ไซค์ กลิ่นควันทำเอาเราเป็นลม แต่เมืองกรุงเทพตึกดูสวย ทันสมัย กว่าหาดใหญ่มาก อยากไปเที่ยวอีกเพราะมันสนุก
@@Eunwooastro1997 เราอยู่รร.ในใจกลางกรุงเทพเลยค่ะ คือเผื่อเวลาเดินทางไว้2ชม.เพรสะรถติดมากๆๆๆๆๆ เราต้องตื่นตี4รวมแต่งตัวกินข้าวไปถึงรร.ตอน7โมง รร.เลิกเย็นอีกกลับไปถึงบ้าน2ทุ่ม
@@kim-gg8ut ย่านไหนครับ
@@kim-gg8ut ยอมใจเลยค่ะ ตื่นเช้ามากๆ ตี 4 ;_; ส่วนเรา 6.00เช้าสุดๆแล้ววว บางบ้านใกล้ๆก็ 6.30
โรงเรียนวัดในกรุงเทพบางที่สู้โรงเรียนตัวจังหวัดไม่ได้นะครับ ต้องยอมรับจริงๆว่าคุณภาพเเต่ละโรงเรียนไม่เท่ากันจริง ครูก็มีส่วนสำคัญ
ผมเจอวิชาที่ไม่อยากเรียนมาตั้งนาน เจอครูคนหนึ่งทำให้ผมไม่ชอบขึ้นไปอีก วิชา *ศิลปะ*
1:49เรื่องจริง100%ในโรงเรียนจ่างจังหวัด
ฟังแล้วเศร้า เราเด็กต่างจังหวัดและเป็นจังหวัดที่เป็นเมืองรองด้วย
สำหรับผมก่อนโควิดตอนที่เศรษฐกิจยังดีอยู่ พ่อแม่ผมก็มีเงินให้เรียนเอกชน แต่พอโควิดมา เศรษฐกิจตกต่ำ ครอบครัวผมก็ต้องประหยัดขึ้นทำให้ ผมก็ต้องไปโรงเรียนวัด ซึ่งครูในโรงเรียนวัด ไม่เต็มใจสอน นักเรียนในห้องก็ไม่อยากเรียน การศึกษาก็แย่ ตอนนี้ผมอิจฉาเพื่อนผมมากที่ได้เรียนโรงเรียนดีๆ แต่ผมต้องเรียนโรงเรียนวัด
น่าจะยุบรวมกันให้หมด 1 โรงเรียนประถมศึกษา และ 1 มัธยมศึกษา ต่อ 1 อำเภอ คงน่าสนุก เวลาทำกิจกรรมจะได้แบ่งเซ็ทกันง่าย เพราะ จำนวนคนเยอะ
บ้านผม มีโรงเรียนเล็กๆ ตั้ง 5-6 โรงเรียน ห่างกันไม่เกินกิโลเมตร น่าจะรวมกันท่าจะดี
ทำแบบนั้นลำบากคนในชนบทนะคะ เดินทางไปเรียนที 30 40 กิโลเมตร จำนวนคนเยอะกว่าก็ลำบากครูค่ะ ครูละเลยเด็กได้ง่ายกว่าเดิมอีก
ผมเคยไปทอดผ้าโรงเรียนที่สุพรรณบุรี ถนนดีมาก ห่างจากตัวอำเภอขับรถแค่ 10 นาที ก็ทำรถบัสโรงเรียนเหมือนเมืองนอกนะครับ
การแข่งขัน อาจ ไม่ใช่ คำตอบ สำหรับ ชีวิตที่ดีจากผลของการศึกษาครับ แต่ เน้น การเรียนรู้ กับ หลักการ ห้องเรียนรู้ โดย มี แผนที่ ของ เรวัติ กับ คู่มือ ของ สันติ ใน การสร้างความเท่าเทียมกันระดับนานาชาติครับ
ถามว่าเป้าหมายของเด็ก ตจว.คืออะไรตอบเลย การได้ทำงานดีๆสวัสดิการความมั่นคงหยุดเสาร์อาทิตย์เหมือนใน กทม อยู่ใกล้บ้านเท่านี้แหละครับ
ผมเคยเรียนทั้งโรงเรียนต่างจังหวัดและย้ายมาเรียนกรุงเทพ มันไม่ได้มีแค่ในโรงเรียนมันมีสังคมที่ต่างกันด้วยในหลายๆเรื่อง เช่นความคิด หรือกิจวัตรต่างๆ มีทั้งดีและไม่ดีสังคมในสิ่งที่อยู่ก็เป็นแรงจูงใจอีกหนึ่งสิ่งด้วย
ใช่ๆเรื่อง ข้อสอบ ยากมาก #เม้น2
ยิ่งแข่งกัน คนออกก็สอบก็เหมือนยิ่งปรับมาตรฐานให้สูงขึ้นซึ่งได้ผลแค่คนกลุ่มนึงเท่านั้น(กลุ่มที่เรียนพิเศษส่วนมาก)เห็นได้ชัดเลยว่าโอกาสไม่เท่ากัน ความเหลื่อมล้ำมีมาก ไม่น่าหละมาตรฐานการศึกษาเด็กไทยจึงลดเอาๆ ทั้งๆที่เด็กไทยเรียนหนักมาก
🥺ต่างจังหวัดยังไงก็ยังห่างไกลโอกาสที่ดี
ถ้าเรียนตามหนังสือกระทรวง คงทำข้อสอบ o-net ไม่ได้
ใช่เลยค่ะตอนประถมอยู่ รร.รัฐบาลพอขึ้น ม.มาเอกชนคือหนังสือต่างกันมากต่างแบบเหมือนเราที่ได้เกรด 3.56พอมาเอกชนเกรดเหลือ2.98สูงสุด3.0
ผมมองว่ามันเป็นปัญหาจากการกระจุกความเจริญและโครงสร้างพื้นฐานดีๆไว้แค่ที่กรุงเทพและตามเมืองเศรษฐกิจใหญ่ตามภูมิภาค คนที่เขาเก่งมีความสามารถสูงๆเขาไม่อยากไปอยู่ในที่ที่ไม่ค่อยมีความเจริญ กันดาร หรือ ไม่ค่อยมีสิ่งอำนวยความสะดวกในชีวิตหรอกครับ อีกอย่างรัฐก็ไม่ได้ทุ่มงบให้กับโรงเรียนรอบนอกพัฒนาให้ดีขึ้นเลย ครูเก่งๆที่มีคุณภาพจริงเขาเห็นแบบนี้เขาก็ไม่อยากไปอยู่หรอกครับ อยู่ไปก็บั่นทอนชีวิตหาความเจริญก้าวหน้าทางอาชีพก็ไม่ได้ อยู่ได้ไม่นานเขาก็ย้ายออกไปอยู่ดี หรือไม่คิดอยากไปอยู่ตั้งแต่แรกแล้ว สุดท้ายคนที่รับผลกระทบมากที่สุดก็คือเด็กรอบนอกเองที่ไม่ได้รับคุณภาพและการศึกษาที่ดีเทียบกับในเมือง ปัญหานี้ไม่ต่างอะไรกับพื้นที่ขาดแคลนแพทย์ซ้ำซากเช่น พื้นที่อมก๋อยอะครับ
ขอบใจทุกๆคนมากครับ
คนมีประโยชน์กับคนไม่มีประโยชน์ มันก็ได้อะไรต่างกันอยู่แล้ว การศึกษาก็แค่ใบเบิกทาง อนาคตที่ดีอยู่ที่มึงทำตัวให้มีคุณค่าได้แค่ไหน
ตอนอนุบาลเราเรียนกรุงเทพ แต่ตอนประถมมัธยม เราอยู่ต่างจังหวัด แค่เงินภาษาที่ลงแต่ล่ะเมืองก็ไม่เท่าเทียมล่ะ แต่ร.ร.เรายังพอโอเคมี พวก โปเจ๊กเตอร์สอนจีนญี่ปุ่น มีไอแพดคอมเครื่องปริ้นท์ แต่ยังไงกรุงเทพมันก็พร้อมกว่า รถไฟฟ้าเอย อะไรเอย😭
เด็กในกรุงฉลาดกว่าเพราะเด็กต่างจังหวัดครูไม่ใส่ใจนักเรียนเหมืองแถวๆกรุงเทพปริมลฑลเลยสักนิดผมเจอมาแล้ว
ใช่ครับ เพราะ ตจว ส่วนมากจะเป็นของรัฐ การใส่ใจน้อย ยกเว้นร.ร ในเมือง
@@user-ye6pl9xz6j ผมเรียนวันละ10-11ชม.ครับแค่นี้อย่าทำดิ้น
@@piyawatduanyai8031 เเต่ไม่ทุกโรงเรียนนะคะที่ครูไม่ใส่ใจเพราะโรงเรียนเราถึงจะอยู่ต่างจังหวัดเเต่
บุคคลากรครูทุกคนใส่ใจนักเรียนทุกคน
"เราจะจบไปด้วยกันเราจะไม่ทิ้งใครไว้ข้างหลัง"นี้เป็นคำที่อดีตที่ปรึกษาสอนรุ่นเราไว้ค่ะ
แก มันต่างกันจริงๆ นี่ป.6เรียนตจว. มามัธยมที่กทม คือมันโคตรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรจะต่างกัน
สังคมที่ไหนดีกว่ากันคะ;-;
ความรู้ มีให้ เท่าๆกัน แต่ ความชำนาญ ต้องฝึกฝนตน เพราะ ความแตกต่าง ระหว่าง ทางเลือก ของ ความชอบ เป็น สาเหตุ ครับ โดย ทั้งหมด ปราศจาก เงื่อนไข ทุกมิติ ทาง วิชาการครับ
จะบอกว่าความรู้มีให้เท่ากัน? ในแง่ในเหรอครับถ้าความรู้ทั้งหมดที่ควรได้อะ มันต้องเท่ากันอยู่แล้ว แต่ตัวความรู้ที่เด็กได้รับอะ จากประสบการณ์ส่วนตัว ตอนม.4 ผมกะบเพื่อนแยกเรียนกะนเพื่อนไปรรในเมืองผมอยู่ชนบทเหมือน วันเเรกของรรเพื่อนเค้าสอนไปบทนึงเต็มๆแล้ว แบบเข้าใจด้วย แต่ที่รรชนบทพึ่งเริ่มมาก้โดนจารด่า บ่นอย่างเดียว บอกเลยเรียนในชนบทให้ตายยังไงก้สู้เด็กเรียนในเมืองไม่ได้หรอก
สำหรับผมที่รู้ว่าจะเป็นอะไรแล้ว ตกเกือบทุกวิชาไม่เอาไรเลย เน้นสิ่งที่จะเข้ามหาลัยอย่างเดียว
อะชั้นอยู่กรุงเทพ ที่พูดมาก็จริงหมดนะ เเต่บางอัน เช่นหนังสือของโรงเรียนก็ไม่มีใช้ของเเกนกลาง เพราะอยู่รร.รัฐ
หน้าปกเหมือนกัน แต่อุปกรณ์การถ่ายทอดของครูต่างกัน ด้วยการจำกัดของงบประมาณ
โรงเรียนในกทม.,โรงเรียนในหัวเมืองใหญ่ๆของตจว.,โรงเรียนในตัวเมืองของทุกจังหวัดและโรงเรียนในตัวอำเภอใหญ่ๆมีคุณภาพการเรียนการสอนที่โอเคมากๆ ส่วนโรงเรียนในอำเภอเล็กๆมักจะมีคุณภาพทางการเรียนการสอนที่ไม่ค่อยโอเคเท่าไรน่ะคร้าบ
พ่อแม่อยากให้ผมเรียนสูง แต่ผมไม่ชอบ ผมเลิกเรียนจบแค่ม.3 หางานทำ อยากทำอะไรทำ มีเป้าหมายเผ็นของตัวเอง ตอนนี้ผมรวยแล้วครับ สรุปเรียนสูงเรียนต่ำเป่าหมายเดียวกันใครหาเงินได้เยอะกว่ากันแค่นั้นแหละ
เราเรียน รร เอกชน กทม เเละเรียน มหาลัยเอกชน ตจว ติดทะเล ชิวๆ
พอน้องคนนั้นพูดว่า ⭕ครูขี้เกียดสอน⭕ ถึงว่าเด็กนักเรียนโตไปไม่มี mindset โฉบไปวันๆ ไม่มีอนาคต
โห เห็นคลิปนี้ละโคตรรู้สึกแย่ เจ็บใจชีวิตตัวเอง ยิ่งตรงในคลิปที่บอกว่าเด็กหลายคนต้องล้มเลิกความฝันของตัวเองเพราะเรียน รร ที่มีหลักสูตรผมนี้โคตรเจ็บ เพราะผมก้เป็นหนึ่งในนั้น นี้ขนาดเรียน ม4 ยังคิดว่าถ้าฆ่าตัวตายละำปเกิดเป็นเด็กกรุงเทพ อนาคตของเราคงดีกว่านี้
จริงครับแอบน้อยใจอยากมีชีวิตที่ดีกว่านี้
ความรู้มีไห้เท่าๆกัน แต่อยากรู้มากกว่านั้นต้องมีเงินหนาๆ คนจนคงไม่มีปัญญา ไอ้ ที่จนแล้วสอบติดหมอนะ จะโชคดีสักกี่คน
ทำไมถึงแตกต่างกัน จะให้โอกาสและการเรียนที่มีคุณภาพสูงแค่เด็กในกรุงแค่นั้นน่ะเหรอ!!! มันไม่แฟร์เลยนะ เราก็เป็นเด็กต่างจังหวัด อยู่ปราจีน เราอยากลองเรียนที่กรุงเทพบ้างอยากรับความรู้ที่มันสูงและมีคุณภาพมากขึ้น🙂🙂🙂
เคยอยู่กรุงเทพล่ะย้ายมาพิจิตรหลักสูตรคือโคตรต่างรูัสึกเหมือนได้เรียน ม.2 อีกครั้ง
เราอยู่จังหวัดนครศรีธรรมราชครู200คน เด็ก2500 what
ไม่ต่างกัน 5555 แต่ โรงเรียนนี่แคบมาก
ชื่อโรงเรียนไรอ่ะ
@@user-do1wm7xp2t อนุบาลนครศรีธรรมราชค่า
ขนาดกระทรวงศึกษาก็ยังเหลื่อมหล้ำ
พึ่งรู้ว่าโรงเรียนกรุงเทพต่างกันขนาดนี้.
ยิ่งโควิดยิ่งเห็นชัด
คนในประเทศต้องมีคุณภาพในตัวเองด้วย แล้วขอบอกนะครับ The word fair doesn't exist ครับ มันคือความจริงครับ
เด็กตจว.ก็อยากได้เเบบเด็กในกทมเหมือน เลื่อมล้ำสัสๆเเต่ก็ไม่เเก้ไข
สรุปให้ค่ะ สำหรับเรา ไม่ว่าจะเรียนที่ไหนก็ล้วนอยู่ที่ตัวเราทั้งนั้นเพื่อนจะดีจะ้ลวก็อยู่ที่ราว่าจะทำตัวให้ดีอย่างไร
เราก็เป็นคนมีความสามารถอยู่นะก็เก่งในบางเรื่องมีเพื่อนน้อยหรือไม่มีเลย เราอยู่คนเดียวมาตลอดทั้งๆที่ตัวเองชอบเข้าสังคมรักเพื่อนฝูง ทั้งการศึกษาทุกอย่างควบคู่ไปด้วยกันทั่งสิ่งเเวดล้อม เฉพาะไม่ว่าจะเรียนที่ไหนล้วนอยู่ที่ตัวเราเสมอ อินเตอร์เน็ตก็มีไม่หาความรู้เข้าตัวละคะ เข้าใจเข้าใจมากๆสำหรับคนที่เราอนาฐาสงสารเขามากถ้าเป็นอย่างนั้นเราต้องขยันๆไว้จ่ะ.
เราว่าในคลิปเขากำลังหมายถึงสิทธิที่เท่าเทียมสิ่งที่เด็กควรจะได้รับเท่าไกันทั้งประเทศนะคะ คืออยู่ที่ตัวเรามันก็ถูกส่วนนึงแต่อีกส่วนใหญ่ๆคือเด็กทุกคนควรได้รับสิทธิต่างๆที่เท่าเทียมกันเช่นห้องสมุดงี้อย่างในคลิปมีฝั่งนึงได้มากฝั่งนึงได้น้อยแล้วมันจะเรียกว่าเท่าเทียมได้ไง
การบอกแนวๆว่าอยู่ที่ตัวเด็กมันก็จริงแต่ไม่100%ค่ะถ้าบอกว่าอยู่ที่ตัวเด็กทั้งหมดคือเหมือนปัดความรับผิดชอบมาให้เด็กเลยนะคะเด็กคนนึงต้องหาอ่านเองทุกอย่างทั้งที่อีกคนแค่อยู่ในพื้นที่ต่างกันก็ได้อ่านแบบฟรีๆแล้ว คิดว่ามันแฟร์จริงๆหรอคะ
นักเรียนโอลิมปิก มี ความรู้ แบบไหน นักเรียนทั่วประเทศก็มีความรู้แบบนั้น ครับ เพราะ ทฤษฏีการทางจำนวน มี เพียง 1 ทฤษฏี แต่ ปัจจุบัน ได้ เติมเต็ม จึง ต้องเปลี่ยนแปลง รูปแบบ จาก การเรียนรู้เกี่ยวกับเชิงปริมาณ มา เป็น รูปแบบ ของ การเรียนรู้เกี่ยวกับปริมาณ ครับ โดย มี หลักการ ของ ห้องเรียนรู้ กับ การเรียนรู้ เกี่ยวกับ ปริมาณ ครับ
อัสสัมชัญบางรักแน่นอน สำหรับ นร ชายเสื้อสีขาว เพราะพึ่งเปลี่ยนการแบ่งแผ่นการเรียนเมื่อปี พ.ศ. 2562
คนเก่งเรียนแพทย์ วิศวะหมด ติวเตอร์ก็ไม่ได้จบครู แปลกดีประเทศไทย
ก็ติวเตอร์เขาจบเฉพาะทางในสาขาที่เขาถนัด เขาไม่จำเป็นต้องจบครูเพราะเขาไม่ได้อยากเป็นครู
พูดถูกทุกคนครับ✓
จริงค่ะ
จดตามหนังสือแม่งเรื่องจริงเพราะหนังสือไม่พอ เมื่อยมาก
โรงเรียนเราใช้โทรศัพท์/โน้ตบุ๊ค
เคยโดนไหม1เทอมครูให้จดตามหนังสือ1เล่มแค่นั้นจริงๆเปิดเทอมวันแรกสั่งเสร็จวันหลังไม่รู้ไปไหน
ต้นตอปัญหาทั้งหมด คือ ปัญหาการจัดระบบการศึกษาของกระทรวงศึกษาธิการ
เราเห็นด้วยอยู่เชียงใหม่นะ แต่โรงเรียนจีน
ไม่บ้านนอกละนะแต่หนังสือกระทรวงแต่เน้นภาษาจีน แต่ไม่ชอบเด็กโรงเรียนรัฐบาล
เพราะชอบด่าแล้วฟังไม่รู้เรื่องบางคนพูดไม่ชัด พูดไม่คล่องติดอ่างงี้อ่ะ
บางคนภาษาพม่ามาเลย
โอ้โห ประเทศกรุงเทพ
บางที่ครู2คนดูทั้งโรงเรียน
เด็กไทยเป็นเด็กที่เก่งที่สุดในโลกแล้วมั้งเรียนก็เยอะเนื้อหาบางอย่างมันไม่ได้ใช้ในชีวิตจริงอ่ะแต่ทำไมต้องได้เรียนวะไม่เข้าใจคือต่างประเทศอะไรประเทศเขาอ่ะเขาก็สอนเนื้อหาที่มันแบบใช้ในชีวิตจริงเป็นไปได้แต่ดูการศึกษาประเทศไทยเราดิคือมันยากเกินไปเว้ยอาจจะลดระดับลงมาหน่อยให้แบบทั่วถึงอะไรแบบนี้เข้าใจง่ายใช้ในชีวิตจริงได้เรียนแล้วไม่เสียเวลาคือเด็กไทยเราต้องการแบบนี้เว้ยแต่คือต้องถูกบังคับให้เรียนไงเข้าใจป่ะบังคับนี้หมายถึงที่เราไปเรียนอยู่โรงเรียนนึงแล้วคือการศึกษามีไว้ว่าคุณจะต้องเรียนหลักสูตรนี้เรียนแบบนี้เนื้อหาแบบนี้เล่นๆแบบนี้เอ่อถ้าอันไหนใช้ในชีวิตจริงได้คุณสอนมาเลยค่ะรับรองเด็กไทยก้าวหน้าแน่นอนค่ะ
"ความคิดเรานะ"
มันชัดเจนค่ะว่าการที่หลักสูตรยากและมีเนื้อหาที่ยากเกินจำเป็นเป็นเพราะ คนระดับสูงที่มีส่วนร่วมในการวางโครงสร้างระบบการศึกษามีผลประโยชน์ร่วมกับเหล่าอีลิทนายทุน เพื่อให้เด็กใช้สมองไปกับเรื่องไม่จำเป็นและไม่มองไม่แสวงหาความจริงและเวลาในการใช้ชีวิตอย่างมีคุณภาพ อีลิทต้องการแค่แรงงานที่เชื่อฟัง ทำงานต้อยๆเพื่อรับเงินเดือนน้อยนิดที่แทบไม่พอค่าครองชีพ เคยเห็นอีลิทหรือข้าราชการระดับสูงคนไหนให้ลูกเรียน รร.หลักสูตรไทยไหมคะ มีแต่เรียนนอกกับนานาชาติ เห็นไหมคะ คนออกหลักสูตรยังไม่อยากให้ลูกหลานตัวเองเรียนเลย มีแค่ชั้นชนล่างกับชนชั้นกลางว่าที่แรงงานเท่านั้นค่ะที่ถูกบีบให้ติดกับดัก
นี่ยังเทียบไปไม่ถึง รร นานาชาติ มันยังเหลื่อมล้ำได้ขนาดนี้
กระทรวงศึกษาได้รับงบสูงสุดมาตลอด (เทียบสัดส่วนสูงกว่าประเทศแบบสิงคโปร์ด้วยซ้ำ)
แต่การศึกษาของเราก็ทำได้แค่นี้
ประเทศจีนมีมาตรฐาน เทศไทยเล็กๆทำไมไม่มีมาตรฐานงงมากไม่เข้าใจ
ครูก็น่าสงสารนะ สอนทั้งวัน เหนื่อยแต่ครูไม่บ่น
คุณภาพของโรงเรียนในจังหวัดเทียบกันแล้วยังไม่เท่ากันเลย
เราคนหนึ่งที่อยากจะไปศึกษาต่อในกรุงเทพ
กำลังเตรียมแบบสำหรับทำวิจัยอีกครั้งครับและกับการทำให้มีโอกาสทางการศึกษาทีเท่าๆกันเสมอภาคกันทั้งในเมืองและต่างจังหวัดและนานาอารยะประเทศครับ
ครูขี้เกียจสอนเจอทุกวัน😨😨😭😉😉😉😉😭
พูดได้สมกับการเป็นคนมีการศึกษาจริงๆอนาคตของชาติเด็กรุ่นใหม่คนแก่ๆออกไปได้แล้ว
มันก็แลกมากันค่าเทอมที่ต่างกันเหมือนกันนะครับ
ได้อย่างต้องเสียอย่าง👍
ผมเรียนประถมในชนบทแล้วเข้ามัธยมในเมืองมันต่างกันจริงๆ
พูดได้ดีมากค่ะคนไทยเด็กกรุงเทพฯคิดได้ดีกว่าค่ะ
ทุกวันนี้มีอินเตอร์เน็ตมาช่วยเติมเต็มแล้วว
โรงเรียนเราต่างจังหวัดเเละมีครูหลายคนเเต่ครูเรามีทั้งใจถ้าทำผิดโหดอยุ่นะ