การที่ครูเป็นพื้นที่ปลอดภัยให้กับนักเรียน เขาจะรู้สึกสบายใจและพร้อมที่จะเรียนรู้ไปกับเรา: ) 💕✨🪴
ตั้งใจทำงาน…การงานจะทำให้เราเรียนรู้และส่งตัวเราไปต่อในเส้นทางใดทางหนึ่งอย่างเข้มแข็ง
และยังมีคนที่เห็นสิ่งนี้ โอกาสนี้ใหญ่มากๆสำหรับป่านและป่านตั้งใจมากๆเช่นกัน
#บันทึกนักศึกษาฝึกสอน 20/10/67
อาจารย์ขนุนซึ่งเป็นที่ปรึกษาและอาจารย์นิเทศการฝึกสอนของเราได้ทักมาชวนเราไปพูดแชร์แลกเปลี่ยนประสบการณ์การจัดกิจกรรมศิลปะที่โรงเรียนลำปลายมาศพัฒนา(ที่ที่เราไปฝึกสอนตอนนี้)ให้กับครูศิลปะ 400 คนในการอบรมบุคลากรครูด้านศิลปะ เพื่อเสริมสร้างทักษะด้านศิลปะ ตามนโยบาย 1 ครอบครัว 1 ทักษะซอฟต์พาวเวอร์ ที่ทางคณะศิลปกรรมศาสตร์ มข.จัดขั้น(เราตกใจตั้งแต่จำนวนคนแล้วค่ะ…) ในหัวเก็ราก็คิดว่า “แล้วเราจะพูดอะไรดีล่ะ ไม่เคยทำเลย” แต่ก็ตอบตกลงไปและก็ตื่นเต้นยาวๆมาจนวันงาน
วันงานจะเริ่มด้วยการพูดแลกเปลี่ยนแชร์จากอ.ขนุน ครูพี่บอม นศ.ป.โทสอนอยู่ที่โรงเรียนสาธิตมอดินแดง และป่านคนสุดท้ายในภาคเช้า
เราเลือกพูดในเรื่องของการอธิบายลักษณะของโรงเรียนลำปลายมาศพัฒนาให้เข้าใจตรงกันก่อน ตามด้วยวิถีการเรียนรู้ของเราเพื่อปรับเข้าโรงเรียนการวิเคราะห์โครงสร้างวิชาศิลปะของเราเอง ต่อมาก็ยกตัวอย่างกิจกรรมและภาพผลงานเด็กๆ ปิดท้ายด้วยการเล่านิทาน“เจ้าจุดจิ๋ว”และให้กำลังใจครูทุกคนค่ะ
ทั้งตื่นเต้น เขิน กังวลมากๆก่อนขึ้นพูดเราพยายามซ้อมพูดซ้ำๆสองวันติดเพื่อให้แน่ใจว่าเราพูดครบถ้วนและใช่เวลาได้เหมาะสม แต่พอผ่านไปก็โล่งใจและดีใจมากๆที่มีครูพี่ๆเดินเข้ามาให้กำลังใจและพูดคุย ไม่เคยได้รับประสบการณ์แบบนี้เลย เคยแต่เป็นผู้ชมค่ะ
ขอบคุณโอกาสจากอาจารย์ขนุนที่ชวนป่านมา ขอบคุณครูพี่บอมที่ให้กำลังใจและร่วมแลกเปลี่ยน ขอบคุณครูศิลปะในห้องประชุมที่น่ารัก ที่รับฟังอย่างตั้งใจ หวังว่าการแชร์ประสบการณ์ครั้งนี้จะเกิดประโยชน์ต่อทุกคนค่ะ
หากมีข้อผิดพลาด หรือสิ่งที่ยังไม่ได้ขยายความและพูดไปไม่ถึง ป่านต้องขออภัยไว้ ณ ที่นี้ด้วยค่ะ