Bu şarkıyı bana şu an konuşmadığım bir arkadaşım önermişti ve dinlediğim an çok bütünleşmiştim. Aslında beni kimse şiir yazacak şarkı besteleyecek kadar sevmedi. Bir kere şarkı yazıldı onda da “hangi din affeder ki bu yaptığın şeyi” tarzı bi cümleyle başlayıp beni yerden yere vuran bi şarkıydı. Hayalimdeki şarkı hiçbir zaman bu olmamıştı. Dün doğum günümdü kutlamasını istediğim kimse kutlamadı böyle diyince de sanki herkes kutlamış bir o kutlamamış gibi oldu ama hayır bir kişi hatırladı sadece sağolsun o da yanıma gelmedi türlü bahaneleriyle 19. Yaşıma yalnız girdim anlayacağınız. Diğer seneler olduğu gibi. Eğer her ilişkinizden sonra -arkadaşlık, flört, sevgili fark etmez- üzülen taraf siz oluyorsanız partner seçrrken lütfen şu soruyu kendinize sorun “eğer kızım olsaydı bu kişiyle bi ilişkisi olmasını onaylar mıydım” kendinize her zaman en çok değeri verin kimse hayatınızın merkezine giremesin hep siz olun o merkezde. Sizi seviyorum -Ece
🫶