Prod By:@OzgurOri
Lyrics By: Neyzen Melik
Lyrics:
Ay çıkınca sokaktayım değil homie evde
Normal insan yaşantısı gelir saçma benim beyne
Konser verir anca loser playbackli raple
İlk sahnem bir barda oldu acapella hemde
Örnek olsun sonbaharın sararmış yaparkları
Renkleri çok güzel kapanmadan göz kapakları
Düşmeyi bekliyorlar sıkılmış o canları
En az benim kadar yalnız ağaçların dalları
Gitmeden önce herkesin elbet solar renkleri
Elbette herkesin var büyük küçük dertleri
Bir hoşçakalı yoktu bile neden sebep nefreti
Çiçekli mevsimler sence bu kadar gerçek mi ki?
Benim en normal gecem sizinle eşitlendi
Aralığın yirmi biri benim her gecemdi
Ve coğrafya öğretmenim birazcık gülerdi
En güzel günler neden hep geçen günlerdi?
Sonbaharın darağacına astım bütün her şeyi
Ve yeter artık bilmek istemiyorum gerçeği
Bunca zaman gerçekler oldu benim tercihim
Ama farkında olmak da yordu bizim serçeyi
Süsü olur sigaramın düşen yağmur damlası
Bence saçma insanların bu yağıştan kaçması
Hatta bazıları var ki şemsiyeler açması
Benim sokakların homie şemsiyesiz hastası
Tozpembe dünyalar pembe değil sade toz
Polyannacılar sanki uçmuş oğlum overdose
Sikerim ütopyayı evcilik mi oynuyoz
Distopyama davetlisin burda sabah uyuyoz
Hiç şarkı dinledin mi bence sade duydun
İkisi çok farklı şeyler açıklıyom buyrun
Sözleri ezberledin yalnız anlamadı ruhun
Seksen saat yaşındayım her dakika kurşun