Відео

hoe hij die voegen hakt is braiawerk

schandalig ????

Monique, als je het lef hebt in het openbaar zulke boude uitspraken te doen, moet je ook het lef hebben je nader te verklaren...

hoezo prutswerk ??

Nee hoor.. je hebt er duidelijk geen verstand van

@@Joopdesloperdit is prutswerk of je doet alles of niks blijkbaar zijn de eigenaren te skir fatsoenlijk renovatie te betalen

@@BalkanBoyBiHDe originele reparatie die je ziet aan het begin, DAT was prutswerk. Gewoon een groot gat dichtgesmeerd met grijs voeg. Als deze voeg droog is en een beetje verweerd zie je er niks meer van. Zinloos werk uitvoeren daar wordt niemand vrolijk van. De rest van het voegwerk zag er verder prima uit, het waren maar een paar hoekjes die opgelapt moest worden. En zelfs de hoekjes die hij uithakte waren tamelijk stevig. Zinloos werk uitvoeren, daar wordt niemand vrolijk van, niet de eigenaar in tijd, herrie en kosten en niet de vakman die wel betere dingen te doen heeft. Kijk heb je nou een modern jaren 70 woning met grijze prutsvoeg, dan doe je alles in een keer. Maar als je daadwerkelijk dat werk laat uitvoeren, dan is het voegwerk over het algemeen toch compleet naar de klote en heb je geen andere keuze om alles in 1 keer te doen.

Goeie vraag. Ik heb ze niet. Weet ook niet of het ooit is vastgelegd want dat was voor mijn tijd.

Beste Hans, dat is goed. eventueel kan ik nog een aanvulling op de film maken. groet, Hans Nouwens

Beste Hans, Hieronder een zeer kleine greep uit mijn herinneringen, ervaringen en onderzoeken. De bijnaam Kukidrol voor de heer Klaas van Beijnhem wordt helaas niet toegelicht. Kukidrol is een grappige woordspeling op het toenmalige voetverzorgingsproduct Kukirol. Klaas trouwde met drogistdochter Elisabeth Elsenaar en kreeg eeneiige tweelingzus Adriana erbij cadeau. Vanaf minuut 34. Mijn vader L. Hermans (nr. 277) is nimmer gemeenteraadslid geweest. Hij was van 1954 tot 1969 vertegenwoordiger van de horlogemerken Omega, Pontiac, Tissot en Prisma. Vanaf 1970 had hij een eigen assurantiekantoor. Mevrouw Galekop-Wittgrefe was vroeg weduwe en heeft jarenlang telkens drie IVA-jongens in de kost gehad; in die tijd gebruikelijk bij veel Driebergse Weduwen. De heer Galekop kreeg een hartstilstand op vakantie in Frankrijk. Fons noemt het huis van Galekop nieuw en naoorlogs, maar het gehele rijtje is van na WO II. Bij Bob Venmans wordt vooral aandacht besteed aan muzikale broer Dick. Maar auteur Bob was toen bekend door de sprookjes die hij schreef voor de Efteling. Bob en vrouw Maria emigreerden met hun drie zonen eind jaren zestig naar Frankrijk. In het huis van Stoffel van Viegen woonde daarvoor ook enige tijd de bekende dominee Roscam Abbing. Het huis God is Liefde was tegen het einde van WO II "gekraakt" door mevrouw Thijssen en haar zeven kinderen. Zoon Felix schreef over die tijd een boek "Onder de Spekboom", een mengeling van waarheid en fictie. Felix woont al jaren in Frankrijk. Zo kwam op enig moment een zonderlinge man in huis wonen, de vriend van ma Thijssen; de kinderen moesten hem "Daddy" noemen. Deze man, Jan de Zeeuw, trouwde later met dochter Alice. Jan was de man die een geregelde busdienst tussen Driebergen en het Station begon. Hij was dus ook de buschauffeur die Fons beschrijft. Dochter Alice heeft in het oude huis van Zuurbier een prachtige wandschildering in de gang gemaakt. Deze schildering is er nog steeds. Jan kocht later het perceel en later verkocht hij het aan de heer Zuurbier, die er al heel lang op liep te azen. Overigens is dochter Lia weer in haar ouderlijk huis gaan wonen na het overlijden van ma Zuurbier. Ma Thijssen mocht de woning uiteindelijk huren voor 1 gulden per maand. Over het voor die tijd zeer vrijgevochten gezin Thijssen gingen destijds veel geruchten de ronde. Zo zou ma Thijssen een relatie hebben gehad met de foute burgemeester Tonnon, reden dat ze huurde voor een gulden. Ma Thijssen had grootse plannen om chronisch zieke en gebrekkige mensen te verzorgen op het ruime perceel. De bouwtekeningen van de plannen daarvoor heb ik in mijn bezit. Ik heb over dit alles veel vragen gesteld aan Felix Thijssen, maar hij wilde er niet veel over loslaten, ook zijn broer en neef niet. Ik ben gestopt met mijn onderzoek. Ik ben nog steeds van mening dat er voor de Stichting een mooi verhaal over de familie Thijssen inzit, maar daarvoor is meer onderzoek nodig. Ik heb de leveringsakte aan Jan de Zeeuw van het betreffende perceel. Overigens had het half afgebrande huis geen naam, maar licht geloofswaanzinnige ma Thijssen had een bord met de tekst "God is liefde" op de dakrand bevestigd. Ik heb een foto van ma Thijssen met haar kinderen en van het huis met een erin gemonteerde tekst "God is liefde". Later, toen het perceel van Zuurbier was, woonden er Amerikanen van Soesterberg in het huis. Zuurbier bezat bungalowparkje "Stuifduinen" en enige huizen aan de Willem van Abcoudelaan, die hij overwegend verhuurde aan Amerikanen en in mindere mate aan eigen familie. De nummers 293 en 295 behandelt Fons in de verkeerde volgorde. Hoe dan ook, het was niet de dochter van de heer Van de Wetering die het huis liet bouwen, maar dochter én schoonzoon, die Fons ten onrechte Honing noemt. Het was echter Honig, een telg van de beroemde Honig-familie (ook de vrouw van ex-burgemeester Van Rappard behoort daartoe). Van de familie Faber beschrijft Fons alleen de zoon die de IVA-kantine bestierde. Maar er is ook zoon Ben; hij werkte in de Nutsbioscoop, vooral in de projectieruimte. Dochter Janny was bevriend met een dochter van ma Thijssen en trouwde later met Cor de Kruif van de fietsenwinkel. Het valt mij op dat Fons een aantal van zijn herinneringen debiteert als ware feiten, maar dat is zeker niet altijd het geval. Hartelijke groet, Hans Hermans