Відео

Ευχαριστώ Έλσα κι εσύ τοπ γλυκιά φωνή μόλις έκανα εγγραφή ❤

@stellafournodavlou Ευχαριστώ πολυυ. Το κοινό θέλει και άλλα Χριστουγεννιατικα ♥️

Hahahaha τι προτείνεις;

Ευχαριστώωωω αναμένετε περισσότερα 🎉

Σε βρηκα Κωνσταντινε 👺👹👾

@stellafournodavlou Που το ξέρεις τι είμαι εγκω

@@greeksongwriting7097 μοναχικός καβαλάρης φρουτοπαραγωγος

❤

Check out my new one!

Hahahaha it's over since I now got an actual piano... Now wait until I get good at it 😅

Do you know its range? I don't know, it seems pretty obvious

Thank you so much! Look up "Dimitris Chassouros" on YT if you'd like to listen to some excellent piano playing, the videos are a bit old and bad quality, but his playing is excellent, and he composed and offered me this simple piece -simple for his own level to be clear- and there's more to come!

Thank you 😊

Ο Τραννος απουσιάζει. Παρακαλώ καλέστε αργότερα. ☠️💀👣🐾

@stellafournodavlou

🐐🐐🐐

Καλησπέρα και συγγνώμη για την αναμονή, αλλά έχω το κανάλι ψιλοπαρατημενο χαχαχαχα. Ξέρω ότι πλέον σε αυτό το σημείο έχετε δώσει εξετάσεις προ πολλού αν είστε του 2004, αλλά και πάλι οφείλω να ρωτήσω μήπως και βοηθήσω το επόμενο έτος... Που βρίσκεται αυτό το κομμάτι, δηλαδή σε ποιο βιβλίο; Ποιο κεφάλαιο; Και ποιες σελίδες να ηχογραφήσω;

@@stellafournodavlou καλησπερα, όντως έχουμε δώσει αλλα εννοείται αν μπορώ να βοηθήσω τα παιδιά του 2005 γιατί να μην το κάνω!? Είναι στο κεφάλαιο 8 απο το βιβλίο βιολογίας κατεύθυνσης της Γ λυκειου τεύχος Β'. Είναι στις σελίδες 125-126, απλα αν έχεις παλιότερη έκδοση του βιβλίου ίσως να μην είναι ίδια ακριβώς η σελιδοποίηση. Είναι το κομμάτι μετα το μονοκλωνικα αντισώματα που αφορά τα εμβόλια και τα αντιβιοτικά

@@pavlinaniknok305 τέλεια ευχαριστώ πολύ ❤️

​@@pavlinaniknok305 πραγματικά μας σώζεις 😊

he definitely could sing powerfully

Μήπως μπορείς αν ανεβάσεις τα υπόλοιπα κεφάλαια, να διαβάσεις και τη περίληψη στο τέλος του κεφαλαίου?

It's a she... She was pregnant at the time and is a 5-year-old cat in perfect physical and mental health now in 2021. When I recorded this I was in Junior High and her behavior back then still has me wondering 🤔

1️⃣ Όχι στο να ορίζεται το Εγώ μας από ένα στείρο, τετραγωνισμένο και ψηφιοποιημένο Ιατρικό κατάστιχο που δεν αφορά κανέναν άλλον παρά εμάς και την δική μας κρίση για το τί θα μας βοηθήσει να εξυγιάνουμε το σώμα και την ψυχή μας. Όχι άλλο στην διχόνοια, την αποξένωση, στην καταπάτηση της ιδιωτικότητάς μας, στην πανσπερμία "Μεγάλων Αδερφών" σε κάθε γωνιά, κάθε κοίτη της κοινωνίας μας. Όχι στην "ρουφιανοποίηση" του κάθε πολίτη, της κάθε αγανακτισμένης κυράτσας που μέσα στην ημιμάθεια, τα κόμπλεξ, την ανοργασμία και τις επιμελώς καλλιεργημένες από άλλους φοβίες της διαπομπεύει όσους δεν διάλεξαν τον εγκλεισμό, τον σωφρονισμό και την απομόνωση, ή του παρηκμασμένου, βολευμένου, δειλού εισοδηματία, που δεν θα τολμήσει να φέρει κόντρα στον όποιο καταπέλτη ανήκουστων και εξευτελιστικών προσταγών και ετσιθελισμών, που ουσιαστικά στρίβει το μαχαίρι όλο και πιο βαθιά μέσα στη σάρκα εκείνου και των συμπολιτών του μέρα με τη μέρα -μήπως και γλιτώσει εκείνα τα παχυλά πρόστιμα, που ούτως ή άλλως του παίρνουν και με το παραπάνω στερώντας του το δικαίωμα της υγιούς εργασίας. (Φυσικά ο Δυνάστης εκμεταλλεύεται την ίδια την άθλια ζωή που δημιούργησε για τα θύματά του, και από την νοσηρότητά της αντλεί και εγείρει σε αυτά τον αλληλοφαγωμό). Όχι στις δυναστείες πάνω από τα κεφάλια των παιδιών, που τους απομυζούν τα όνειρα και την αισιοδοξία, και τα παραγεμίζουν με ακριβολογίες, αισχρότητες και πεζότητες. Όχι στην επιμόλυνση, στο καταχώνιασμα, και την κακοποίηση των συναισθημάτων και του αυθορμητισμού τους. (Ένα οκτάχρονο παιδάκι είχε ρωτήσει πρόσφατα την θεία του -"Αλήθεια, αυτή ήταν όλη μου η ζωή, μέχρι τα εφτά;") Όχι άλλο στο να λέμε "όχι άλλο" μονάχα όταν είμαστε υποκινούμενοι από το ωραίο "φαίνεσθαι" της πολιτικής ορθότητας, ή όταν υφέρπει ο κομματοσκυλισμός, ο ωχαδερφισμός, και γενικά οποιοδήποτε άλλος "-ισμός" με αρνητικό πρόσημο. Όχι... Θα μπορούσα να υψώσω κάτι επιγραφές με "Όχι" και κάτι άλλες ταφόπλακες με "Αν" ως τα αστέρια. Δεν αντήχησε φωνή. Σιγή ιχθύος. Κι αν αντήχησε, ήταν "φωνή βοώντος εν τη ερήμω". Κι αν αντήχησε, ήταν για να ενωθεί με την υπόλοιπη φάλαγγα από κρωξίματα και βογκητά, και να συμπορευτεί με την υπόλοιπη οχλαγωγία για το μέτωπο του υποτακτισμού και της ασυγκινησίας. Ποιος κυκλοφορεί τριγύρω έτσι ύπουλα και με ψαλίδες και μαχαίρια και κλαδευτήρια και δαγκάνες ξεκλέβει τις φωνητικές χορδές των ανθρώπων, κόβει τα λαρύγγια των λαμπρών προσωπικοτήτων του καλλιτεχνικού χώρου; Ή μήπως οι ίδιοι βάζετε τα χεράκια σας και πνίγετε τις φωνές της συνείδησής σας εις βάρος της αλήθειας; Ποιας αλήθειας; Ποια είναι η αλήθεια σας; Αυτή του Μιθριδάτη; Του Κιάμου; Κανενός από τους δύο; Εγώ πάντως βλέπω πολλές αλήθειες ξεριζωμένες και παραπεταμένες να ματώνουν και να ξεψυχούν από την ακατάσχετη αιμορραγία στα χαντάκια του δρόμου και τις ζάρες των κυμάτων της θάλασσας, και στα χαρακώματα των λόφων, και άλλες κηδευμένες και ξεχασμένες και άφαντες στα πηγάδια των σπιτιών, των εκκλησιών, των πάρκων, των πλατειών. Ντρέπομαι. Ντρέπομαι που πίστεψα. Είμαι δυστυχισμένη, προδομένη, τρελή, αλλοπρόσαλλη. Κλαίω τα βράδια εις μνήμην της πεθαμένης πίστης μου σε κάτι που τελικά αποδείχτηκε τόσο ευάλωττο, θνητό και σκάρτο και βεβηλωμένο από τους ίδιους του τους εκπροσώπους. Τελικά, ούτε η Τέχνη δεν έχει το απαράβατό της, το ιερό της, το αδηλητηρίαστό της από τους ψεύτες, τους Χούλιγκανς, τους λωποδύτες.

2️⃣ Είμαι βέβαια και χαρούμενη. Μπορεί να είμαι ανίκανη να τραγουδήσω με τις αψεγάδιαστες φωνές των αγγέλων, να αρθρώσω το τέλειο κομμάτι νότα τη νότα όπως το θέλω εγώ, να παίξω με τα δάχτυλα ενός βιρτουόζου, να δω πλάνο με τα μάτια ενός σκηνοθέτη, να κλάψω με τα όμορφα και εκλεπτυσμένα δάκρυα ενός ηθοποιού, να χαρώ με το ραφιναρισμένο του χαμόγελο, να "γράψω" στην κάμερα με την υπεροχή και τα προσόντα ενός μανεκέν. Όμως είμαι χαρούμενη. Γιατί δεν είμαι σαν κάποιους, κακοτεχνΟΥΡΓΟΥΣ που βγαίνουν μπροστάρηδες στο κίνημα του "άνεργοι έναν χρόνο" με κίβδηλα λόγια και γαλύφικες πράξεις στο παρασκήνιο, ενώ ατενίζουν από τον έβδομο ουρανό των δεκαετιών επιτυχίας και ξεπουλήματός τους, τον πραγματικό κόσμο των ανέργων να ψωμολυσσά στα επίγεια, εκμεταλλευόμενοι μέχρι και την τελευταία σταγόνα την ανημποριά του για να βάλει ασφαλιστικές δικλείδες στη σκέψη και τα θέλω του. Είναι αυτό το απόγειο της ευτυχίας τους, της διαφάνειας στη συνείδησή τους; Γιατί ένας άνθρωπος που νομίζει ότι με το να ποδοπατάει τους γύρω του πλουτίζοντας στις πλάτες των κουφαριών τους, που αντλεί τη δύναμή του από τη δυστυχία τους, ή που νομίζει πως μπορεί να είναι καλά ο ίδιος ενώ τα πάντα γύρω του ξεψυχάνε, μόνο και μόνο επειδή διαθέτει την δική του προσωπική βολή -έναν τέτοιο άνθρωπο μόνο καρακατακαημένο και λυπηρό μπορώ να τον χαρακτηρίσω. Η δύναμη και το χρήμα είναι πραγματικά ωραία μόνο όταν μπορείς να τα χαρείς και να τα χαίρονται μαζί σου κι οι άλλοι. Ειδάλλως ως προς τί; Είμαι εγώ τρελή που κάθομαι και κάνω κατάθεση ψυχής τόση ώρα; Και να είμαι τρελή, δεν είμαι σαν κι αυτούς, εκείνους, τους μεν, τους δε, τους τάδε και δείνα, που καμαρώνουν και νομίζουν ότι κάτι τρέχει στα γύφτικα με τους βούρκους που έχουν φτιάξει οι αφεντιές τους. Δεν είμαι έτσι. Όχι ακόμα, τουλάχιστον. Και το απεύχομαι, μια μέρα, να αντικρύσω στον εαυτό μου στον καθρέφτη, τον δικό μου πίνακα του Ντόριαν Γκρέι και να μην τον αναγνωρίσω. Είμαι χαρούμενη. Κρίμα όμως.

and why aren't they releasing it 😭😭😭