Відео

Bardzo ciekawa historia. I jaka serdeczna atmosfera przy tym stole! Trafiłam przypadkiem i obejrzalam całość. Pozdrawiam serdecznie😊

Piękna opowieść, gratuluję formy - poczucia humoru, pamięci, szerokiego słownictwa. Czekam na ciąg dalszy, a pochodzę z Dąbrówki Małej i o Wilhelminie nie miałam dotąd takiej wiedzy. Od 50 lat nie mieszkam na Śląsku, ale jestem Ślązaczką z krwi i kości. Pozdrawiam serdecznie apz - polonistka

Kochana Marysiu, cieszę się, że po tylu latach nawiązałyśmy kontakt. Wysłuchałam całości z wielkim zainteresowaniem, masz świetną pamięć i dar opowiadania, pozdrawiam Ada PS. Ja też jestem absolwentką Długosza

Niestety, co gospodarni wybudowali i uświetniali, drudzy dewastowali i zaorali....

Dobrze nas ta huta podtruła !ale w PRL Śląsk był do wyrabowania żeby warszawka miała się dobrze!

Bardzo ciekawe opowieści. Szkoda, że znalezione przypadkiem w necie. W tle słychać dr Dylus i M. Malinę. Dr Dylus to moja dawna koleżanka z pracy, a M. Malina to mój uczeń. Robią kawał dobrej roboty. Ja tez jestem absolwentem Długosza, ale nie miałem możliwości być uczniem pani Każmierczak. Obawiam się, że jakby miał, zostałbym polonistą. Na końcu jest mowa o lekarzach... Wspomnijmy panią Danutę Haneczok... i panią Holecką. Ta pierwsza, bo ją pamiętam, byla lekarką, która znała przypadłości każdego dziecka w Szopienicach i czasami niepodziewanie odwiedzała nas. Śp Danuta Haneczok, to tez absolwentka Długosza. A jej siostra Urszula Golomb uczyła tam od lat fizyki.

Pani Maria była moją nauczycielką w Długoszu. Kilka lat temu spotkałem Panią Marię w Szopienicach i miałem ogromną przyjemność z Nią porozmawiać.

Więcej opowieści Pana Adriana poproszę <3 Pochodzę z Dąbrówki Małej, tam mieszkałam większość życia. Szopienice znam bardzo dobrze ale tego typu opowieści i historie chłonę jak gąbka. Z wielką przyjemnością słuchałam tej historii, dodatkowo Pan Adrian ma wspaniały głos. Dziękuję i proszę o więcej ( jeśli można:)).

Budynek który widzę codziennie z okna 🙂 cieszę się że trafiłem na ten dokument

Mój mąż pochodzi z Wilhelminy.Mieszkam w Szopienicach od 43 lat,pracowałam w hucie,chodziłam tu do liceum.Chodziłam do klasy z Basią Bizoń,córką sekretarki,z Olkiem i Miśką,którzy są właścicielami Mirandera...Interesuję się historią Szopienic i rzeczy o których mówisz są mi w większości znane.Bardzo dziękuję za te wspomnienia...

Najpiękniejsze miejsce, zdecydowanie najpiękniejsze!

Trochę pracowałem w hucie i znam to o czym mówi Adrian. Tak się złożyło że pracowałem w utrzymaniu produkcji na Utymanie i poznałem wszystkie działające tam oddziały, bo naprawialiśmy wszędzie jak coś uległo awarii. Znam także "Blajówę", czyli hutę ołowiu, jeszcze jak chodził wydział tlenków ołowiu. Znam II kompleks, czyli tzw "Bernadę", a także wydział kadmu, srebra i selenu. Adrian zapomniał powiedzieć o elektrolizie miedzi, była to druga na świecie po USA linia elektrolizy miedzi, na tamte czasy była to super nowość. Właściciele huty nieustannie wprowadzali najnowsze światowe technologie produkcji metalu, jakie pojawiały się na świecie. Teraz już mało co zostało po hucie, dobrze że tacy ludzie jak Adrian Juraszczyk, z którym znam się od chłopięcych lat, pokazują trochę historii huty ...

Dziękujemy <3

Niestety przepracowałem tylko 14lat.Fabryka kwasu siarkowego,prażalnia.Tak nam przysłużyła się prywatyzacja i Impexmetal.No i hutnictwo w tych nowych europejskich czasach na Śląsku właściwie znikło.

👍

Gdzie można zobaczyć cały film ,, Śląska opowieść ,,