چنین گفت زرتشت
کتاب چنین گفت زرتشت (گالینگور) اثر فریدریش نیچه با ترجمه داریوش آشوری توسط انتشارات آگه در 383 صفحه به چاپ رسیده است.
فریدریش ویلهلم نیچه، زاده ی 15 اکتبر 1844 و درگذشته ی 25 آگوست 1900، فیلسوف، شاعر، منتقد ادبی، آهنگساز آلمانی و استاد لاتین و یونانی بود.نیچه در شهر کوچک روکن واقع در لایپزیک پروس به دنیا آمد. او در ابتدا در مدرسه ای عمومی و پس از آن در مدرسه ای خصوصی مشغول به تحصیل شد.نیچه پس از فارغ التحصیلی در سپتامبر 1864، به امید رسیدن به سمت کشیش پروتستان، در دانشگاه بن به تحصیل الهیات و فیلولوژی کلاسیک مشغول شد.
نیچه، یکی از جریان سازترین و نوآورترین متفکرین فلسفه ی غرب بود و کتاب چنین گفت زرتشت، هنوز هم به عنوان شناخته شده ترین و تأثیرگذارترین اثر او در نظر گرفته می شود. نیچه در این کتاب توضیح می دهد که چگونه زرتشت، پیامبری کهن از دیار پارس، از خلوتکده ی خود در کوهستان پایین می آید تا خبری را به مردم اعلام کند و بگوید که ابَرانسان، یا انسانی که تجلی الوهیت است، جانشین خلف و ادامه دهنده ی راه او خواهد بود. اندیشه های نیچه، همچون نظریه ی ابَرانسان و میل به قدرت، سال ها بعد توسط برخی متفکران از جمله اندیشمندان نازی مورد تحریف قرار گرفتند. این فیلسوف بزرگ آلمانی با نثری فوق العاده درخشان و شاعرانه استدلال می کند که معنای هستی از طریق تفکرات پیشین و اطاعت صرف از قدرت ها یافت نخواهد شد بلکه آن را می توان در زندگی ای پرشور، آشوبناک و آزادانه پیدا کرد.
این کتاب حالت داستان‌گونه دارد و قهرمان اصلی آن شخصی به نام «زرتشت» است. نیچه در این کتاب عقاید خود را از زبان این شخصیت بیان داشته‌است. نیچه از بیست و چهار سالگی (یعنی درسال ۱۸۶۹تا۱۸۷۹ بمدت ده سال) به استادی کرسی واژه شناسی Philology کلاسیک در دانشگاه بازل و به عنوان آموزگار زبان یونانی در دبیرستان منصوب می‌شود.
قسمتی از متن کتاب:
در گوشِ آن کس که در تسخیرِ شیطان است، اما، این سخن را زمزمه می‌کنم: «همان به که شیطانت را بزرگ کنی! درین کار تو را نیز راهی به بزرگی هست!» های، برادران! مردم کمی‌بیش از آنچه باید از حالِ یکدیگر باخبرند! و هستند بسا کسانی که درون‌شان بر ما آشکار است و با این همه دیری به درونِ‌شان راه نمی‌توان برد. با آدمیان زیستن دشوار است، زیرا خاموش ماندن بسی دشوار است. بزرگ‌ترین بیدادِ ما نه به آن کسی‌ست که ازو بیزاریم. بل با کسی‌ست که با او هیچ سروکارِمان نیست. اگر تو را دوستی دردمند باشد، بهرِ دردش آسایشگاهی باش؛ اما آسایشگاهی چون بستری دُرُشت، بستری سفری. این‌گونه به از همه او را یاری توانی کرد. و چون دوستی با تو بدی کند، با او بگو: «آنچه با من کرده‌ای بر تو بخشودم. اما آنچه با خود کرده‌ای را چگونه توانم بخشود
youtube.com/@hayat_bipayan7508?si=EnSIkaIECMiOmarE
#زرتشت #زرتشتیان #زرتشتی #نیچه#فردریش_نیچه#گوینده_رژان #نویسنده #کتاب_صوتی #کتابخانه