Відео

Trochę za dużo nie przetłumaczonych łacińskich zwrotów, głównie w listach. Szermiercze nazwy włoskie też pewnie niewiele komuś powiedzą. A tak ogólnie to nie wiem, jakoś za mało Sapkowskiego w Sapkowskim :D Podobały mi się postacie Holta i tej czarodziejki.

Kupiłem dziś. Wrócę do filmu jak przeczytam.

Bardzo dobra recenzja i zgadzam się w większości z wydźwiękiem. Mnie brakowało jednak tego rozwlekania z Sagi. Rozmów o życiu i śmierci nad paleniskiem w zimną, podróżną noc. Całą książka to jeden moralny wybór. A mnie brakowało ich więcej. Jest to wspaniały powrót do tego świata i dużo irytowało szczególnie na początku jednak gdy się rozkręciło było już wspaniale. Brakowało też charakterystycznej pyskówki i ironii. Przy żarcie „że tobie ławki nie szkoda?” To było właśnie to, ale wyłącznie w przebłyskach. Chciałoby się z 100-200 stron więcej po prostu klasycznego wkurzonego na świat Wiedźmina.

Dobrze, że pan Andrzej Sapkowski napisał kolejną książkę o Wiedźminie, aby naprawić błędy Netfliksa. Jeśli chodzi o Twój film, musiałeś pokazać plakaty i sceny z Netfliksa, nie mogłeś pokazać sceny z polskiego serialu, gdy stary Wiedźmin zabiera małego Geralta i jego lekcje w Kaer Morher.

rowling kiedyś byłą uznawana za lewaczkę, dziś mimo że się nie zmieniła jest uznawana za skrajnym prawicowcem. dobrze że powstają ludzie jak drwal rębajło. wytykają brudy hollywooda

Nie rozumiem dlaczego każdy tak krytykuje sezon burz to była naprawde świetna książka. Co do tej to nie sądziłem ze nadejdzie czas w ktorym wyjdzie nowa książka z uniwersum wiedzmina i bedzie mnie zupełnie nic nie obchodzić, pewnie przeczytam kiedyś tam .

Wchodził z nimi w słowne konkury?... Konkury to zaloty a nie utarczki czy potyczki. ;)

Moim zdaniem tą książką Sapkowski zamknął temat Geralta, bo jeśli wierzyć temu co mówi w wywiadach, teraz zabierze za pisanie czegoś innego

1:30 Bo ja wiem czy Sapek kocha ten świat skoro powiedział, że on tylku układa słowa w odpowiedniej kolejności niewyobrażając sobie jego ?

Czytałeś Trylogię?

Zgadzam się z recenzją, książka bardzo mi się podobała... W powieści jest parę rzeczy których, dotąd właśnie brakowało wiedźminowi - pojawia się nowy główny bohater, którego według mnie bardzo brakowało (domyślicie, się o kogo mi chodziło)... kolejny plus to pokazanie większej ilości wiedźmińskiego fachu... Do tego niesamowita erudycja i kapitalny humor... Dobre tempo akcji, brak zbędnego nudzenia. Ogółem to dużo lepsza książka niż Sezon Burz. Jedyny minus dla mnie to końcowe rozdziały a zwłaszcza ostatnie 2 strony - nadarzyła się szansa na książkę naprawdę wybitną, ale moim zdaniem nie została wykorzystana - Sapkowski powinien rozbudować ostatnią scenę, nakreślić konflikt pomiędzy dwoma możliwymi wyborami a także skutki podjętej decyzji... Bardziej nakreślić czym jest tytułowe Rozdroże...

Nareszcie dobra recenzja

Droga jak diabli ta książka w tym całym empiku jeszcze wkurwiają że jak masz aplikacje to tańsza co za odstraszanie czytelników! Gdyby Sapek zarabiał tyle co wydawnictwo a wydawnictwo tyle co on to byś my co rok mieli nową książkę o Wiedźminie a Sapkowski nie błaźnił by się na lewo i prawo bo by miał wszystkie te franczyzy w dupie. Ale i tak kupie tym razem bo trzeba.

No i świetnie! Szacun dla Pana Sapkowskiego!

Czas się brać za książkę 😊

Jak wyjdzie adaptacja tej książki to pewnie tak będzie xD ua-cam.com/video/uYSkrj5IY-k/v-deo.htmlfeature=shared

No to zacieram ręce i lecę do paczkomatu po swój egzemplarz

A to jest zbiór opowiadań czy zamknięta historia?

Czytam komentarze i płaczę ze śmiechu. Chciał pogrążyć a wypromował i polecił ludziom prawym dobrych twórców. Tak zwykle idą chęci i działania lewactwa. Chcieli coś osiągnąć a zrazili i skręcili w prawo niezdecydowanych. SUPER!

19:30 sekund wystarczy słuchania tego głupiego lewackiego pierdolenia. Jest złe. Koniec tematu.

Ale brednie.

twój kanał kinocentryk jest do bani 👎👎👎👎👎👎👎👎👎.

Ok ok wiem że juz każdy to przeorał, ale niezłą żeś promocje chłopakom zrobił xD

Czy tylko ja mam wrażenie, że autor ma ujemny poziom testosteronu?

Od lat powtarzam, że z filmami jest jak z narkotykami - liczy się miejsce, ludzie i nastawienie. Jak jakiś aspekt nie spełnia naszych wymagań do dobrej zabawy to przeżycie będzie słabsze. Jednak jest cała masa filmów które wręcz trzeba oglądać wielokrotnie podczas swojego życia. Filmów które nie trafią do nas za młodu ale odbierzemy je tak jak chciał reżyser dopiero w dorosłości po przeżyciach które nas zmieniły. Wtedy w filmie odkrywa się to czego brak dziecięcej empatii nie zauważył. I nie należy się bać oglądać starszych filmów - jak nie przejdą próby czasu znaczy, że nie były tego warte. Gdybym miał wymienić jednego reżysera, którego filmy zmieniają się wraz z wiekiem to bym wymienił Terrego Gilliamia. Parnasus, Kraina Traw, Fisher King.... obejrzyj sobie, są trochę głębsze od tych co wymieniłeś.

Z przyjemnością zobaczę coś w przyszłości o kinie koreańskim na twoim kanale. Też jestem ogromnym fanem

Dzieki teraz wiem, że drwal robi jeszcze lepsza robote niz mysłałem bardzo przydatny film oby tak dalej. Duzo ogladalem drwala ale teraz to musze obejrzec jego wszystkie filmy moze byc trudno ale mysle, że dzieki tobie obejrze wszystkie. Dzieki wielkie polecam jak najbardziej twoj film, żeby przejżeć na oczy. :D

moja lista (kolejność przypadkowa, poza klasykami z tv i divxów typu psy, potop, sami swoi, chłopaki nie płaczą etc) "człowiek z księżyca" "człowiek pogryzł psa" "wojna polsko ruska"

Nie z liczę ile razy obejrzałem Van Helsing xD Każdy ma już takie filmy co do nich wraca Mistycyzm Popkulturowy też mnie zaskoczył bo dał materiał o przygodach Kane'a.

Jaja w tropikach zawsze w sercu Tom Cruise jako Less Grosman to czyste złoto kinematografii a reakcje Matthew McConaughey na jego teksty to coś co zawsze wywołuje uśmiech na mojej twarzy.

Nie no Jumanji zestarzało się z klasą. Także nie ma co się bać. Gdyby mcu trzymało się choćby w połowie tak dobrze jak klasyczne Jumanji... Marzenie. W sensie nie dla mnie bo ja mcu gardzę ale jednak to się zestarzało jak mleko. Pierwsza faza przynajmniej ma na siebie pomysł. Potem.... potem mamy żarciochy i Infinity War. Czyli de facto potem nie ma nic

Ja dość często wracam do filmów, które mi się podobały.

więcej judeomarksizmu i cynamonowego latte, skąd oni biorą tych cudaków xd

Kolejny film Zalewskiego:”Żeby ludzie pamiętali o rasizmie trzeba kręcić rasistowskie filmy jak do lat 30 ubiegłego wieku”

Nie każdy czekał. Ja nie widziałem nawet 1 minuty tego chłamu.

Ciekawe że wcześniej broniłeś nowych przepisów do gali Oskarów które wprost narzucają twórca dane postaci i wątki pod groźbą że nie będą mogły być nawet nominowane do najważniejszej nagrody jaką może dostać film ale uważasz że sugerowanie że film oparty na historii powinien się trzymać postaci oraz realiów jakie rzeczywiście były to ingerowanie w wolność twórczą. Nie można się powoływać na wolność twórczą tylko kiedy to jest wygodne. Albo dajemy twórcą robić filmy zgodnie z ich wizją albo narzucamy warunki ale wtedy nie mamy prawa powoływać się na wolność twórczą kiedy nam się coś nie podoba.

Mam parę uwag 1. Stwierdzasz że Zalewski nie odróżnia filmów fikcyjnych od dokumentalnych, tylko że on skupia się tutaj na aspekcie historycznym w tych produkcjach. Poza tym to ty trochę spłycasz temat porównując zmiany w filmach historycznych ze zmianami w filmach fantazy czy sci fi. 2. Co do błędów i zmian historycznych w filmach to oczywiście jest ich cała masa wszelkiego rodzaju. Jednak wydaje mi się że można odróżnić małą zmianę a zmianę absurdalną np czarnoskóra królowa średniowiecznej Anglii bo to nigdy nie mogło by się wydarzyć. 3. Co do tego że w dokumentach trzeba się trzymać ciągłości historycznej a we wszystkich innych produkcjach już nie trzeba to moim zdaniem jest to trochę takie przesuwanie okna overtona co jest akceptowane a co nie. 4. Jeśli chodzi o filmy Tarantino które zmieniają wydarzenia historyczne są to produkcje które nie traktują się zbytnio poważnie, z założenia bawią się historia i nie określają się jako historyczne więc nie można ich zbytnio porównywać do filmów historycznych. 5. Twoje podejście że widzowie sami są wstanie poznać czy coś jest zgodne z faktami a co nie, jest moim zdaniem bardzo naiwne patrząc na to jak kiedyś filmy propagandowe robiły ludziom pranie mózgu oraz teraz w erze fake newsów.

Popkultura nie może być gumką do wycierania historii i o tym mówią sami historycy: "Reprezentanci instytucji zaznaczyli, że wielokrotnie odnosili się już do nieścisłości historycznych, które można znaleźć w wymienionych przez Boyne'a książkach. Do swojego wyjaśnienia dołączyli także esej ostrzegający badaczy nad Holokaustem przed książką "Chłopiec w pasiastej piżamie". Zaznaczyli, że wielu, którzy czytali tę powieść, uznali ją za zgodną z faktami historycznymi. Reprezentanci Muzeum Auschwitz-Birkenau ostrzegli, że powieści takie jak ta pomagają w utrwalaniu "niebezpiecznych mitów" na temat Holokaustu."

To jest temat który jest dla mnie straszny dużym orzechem do zgryzienia. Z jednej strony jestem zdecydowanie jestem za tym, by twórcy mieli wolność twórczą. Współczesny obraz tworzenia tych największych produkcji czy to filmowych czy serialowych, jest moim zdaniem przyczyną tak dużego spadku jakości (mam tu na myśli ograniczanie pracy scenarzystów, marne płace, crunch przy produkcji efektów specjalnych itd). Istotne jest też, że wtrącanie się pionu korporacyjnego w produkcję realnie szkodzi. Ale Nie mogę się też do końca zgodzić z tym, że filmy opierające się na motywach historycznych lub wprost opowiadających o danych wydarzeniach czy postaciach nie ma wpływu na obraz czy wiedzę o danym aspekcie w społeczeństwie. W ramach tego tematu zwiera się zarówno problematyka nauczania historii w szkołach, odpowiedzialność twórców za produkowane przez siebie treści czy w końcu pytanie czy dany typ dzieł w ogóle powinien powstawać. Nie należę do osób, które są historycznymi pedantami - nie będzie mi przeszkadzał nie ten model buta czy nie ta klamra u pasa. Z drugiej strony dążenie do 100% zgodności samo w sobie niekoniecznie wpływa na jakość końcową (patrz Tygrys w filmie Furia). Nie jestem też fanem przytaczania w kontekście formowania sobie obrazu historii na podstawie filmów Hamiltona czy Bękartów Wojny. Przede wszystkim w mojej opinii rozchodzi się tu o gatunki. W moim odczuciu zupełnie inaczej przeciętny widz będzie odbierał treść musicalu niż dramatu kostiumowego. Bękarty Wojny raz że mają w sobie sporo elementów komediowych, dwa że zawiera w sobie jeden bardzo wybijający element czyli śmierć Hitlera. O wiele bardziej sensowne jest w mojej opinii przytaczanie tu takich filmów jak Wróg u Bram, Bitwa o Anglię (ta stara) czy 1917. To jest raczej kwestia moich odczuć w tym temacie, ale uważam że rozchodzi się tu o "powagę" danego tytułu. Jakkolwiek by to nie brzmiało. W kontekście polskim mamy jeszcze swój konkretny przypadek, którego raczej już się nie da odkręcić - Sienkiewicz. Nie bez powodu ukuło się stwierdzenia "Polska Sienkiewiczowska", bo obraz przedstawiony w książkach i adaptacjach wrósł głęboko w świadomość (pomimo działań historyków w tej materii). Ridley Scott, przez ostatnie kilka lat zapracował sobie u mnie na opinię starego, zrzędliwego chuja. Między innymi sytuacja krytyki historyków w kontekście Napoleona, która się skończyłą ze strony Scotta ich zwyzywaniem i potokiem myśli, który jest dla mnie żałosny. Twórca jest odpowiedzialny za wszystko co się wydarza, po premierze jego dzieła. Tu wchodzi kwestia odpowiedzialności społecznej za produkcje taktujące o kwestiach historycznych i słoń w pokoju, który zaraz w jakiś sposób nie jest przytaczany w tych dyskusjach - holocaust. Od jakiegoś czasu zaczyna się pojawiać coraz więcej tytułów (głównie książkowych) monetyzujących temat zagłady. Wypaczając, beletryzując, przekłamując przy okazji ten fragment naszej historii, który powinien być dokładnie pamiętany tak jak się to dobyło na prawdę. I tu można przytoczyć dwa sztandarowe przypadki tego trendu w kinematografii - Chłopca w Pasiastej Piżamie i Tatuażystę z Auschwitz. W obu przypadkach mamy do czynienia z utworami autorskimi, gdzie twórcy mają wolność twórczą i przez to wręcz kłamią na ekranie. Oba dzieła są oceniane bardzo pozytywnie i zyskały szeroki rozgłos. Polecam tu materiały krytyczne u Czytu Czytu (Chleba, igrzysk, holopolo! Czyli o monetyzacji pasiaków) czy Barbary Krasowskiej ("Tatuażysta z Auschwitz" to SZKODLIWA książka). Jestem zdania, że takie twory kultury nie powinny powstawać. I tu wracamy do punktu wyjścia - czy skoro przytoczone dzieła nie są dokumentami, to czy powinny dążyć do zgodności historycznej czy twórcy powinni mieć tu pełną wolność twórczą? Na koniec w sumie bym jeszcze dorzucił kwestię tego, kiedy film (szczególnie militarny), to jeszcze "tylko" po prostu dzieło, a kiedy już propaganda. Zestawmy sobie dwa filmy wojenne, produkcji dwóch różnych krajów o drugiej wojnie światowej - Szeregowca Ryana i T34. W obu filmach mamy historyczny setting, mamy narrację pełną akcji i sporo przekłamań historycznych. Jeden z nich jest uznawany za chamską propagandę a drugi nie. O ile T34, jest w wielu momentach strasznie toporny, to gdzie należałoby postawić granicę w przypadku tego typu filmów? Kiedy to jeszcze tylko film akcji, a już część polityki historycznej danego państwa. Uważam że ten temat jest o wiele bardziej zniuansowany niż przedstawiają to obie strony. Sam nie chcę się bawić w prawdopośrodkowistę, bo też mam raczej pogląd że twórcy powinni mieć swobodę. Ale. Ogólnie rzecz biorąc już kończąc uważam że robisz super materiały i tak trzymaj dalej. Pozdrawiam.

Ja myślę że cały kontekst materiału na kanale zero opierał się na tym że dzieła produkcji zachodu podświadomie przekazują nam pewne treści zmieniając nasz światopogląd. I filmy czy sztuka mająca na celu rozrywkę bądź niesienie wiedzy działają na naszą podświadomość. Podświadomość w tym wypadku jest równie ważna jak świadome decyzję czy przekonania. Wynika to z tego iż większość procesów zachodzących w mózgu dzieją się podświadomie. Stąd to co nam wpojono czasem wygrywa z wiedzą i faktami.

A co powiesz na jarl Haakon z wikingów - Walhalla, wiadomo że można powiedzieć że to serial a nie dokument ale jak by w filmie Krzyżacy Jurand był czarnoskóry

Czyżby jeden z wątków w komentarzach zniknął? Bo ktoś tu palnął bzdurę, że był czarnoskóry cesarz rzymski (podejrzewam, że pewnie chodzi o Septymiusza Sewera).

Wczoraj byłem na gladiatorze 2 w kinie i film był okej, podobał mi się, ale czepianie się filmu ze pokazuje postac czarnoskurą, bo nie historyczne w filmie który traktuje historie tylko jako skórkę settingu to po prostu ignorancja, gladiator 2 nie ma nic wspólnego z historią i kolor skóry jakiejś postaci to najmiejszy problem jeśli chodzi o wierność względem historii.

Twój film rzeczywiście stawia ciekawą tezę i skłonił mnie do przemyśleń, jest w tym sporo racji

IMO trudno rozmaeiac o tym, co było prawdopodobne, nie mając zaawansowanej wiedzy o rzymskim społeczeństwie, a zamiast tego postrzegać je jako identyczne z XIX wiecznymi społeczeństwami purytańskimi. Tbh jeżeli rzeczony handlarz był obywatelem rzymskim to jego kolir skóry nie miał żadnego znaczenia

Znam wielu ludzi którzy uwierzyli że paradokumenty to prawdziwe reality-show więc nie przesadzał bym z tą wiarą w intelekt widzów, jeśli coś udaje dokument to ludzie chętnie przyswajają wiedzę z takiego filmu bez weryfikacji, filmy biograficzne też mają ten problem ze cześć widzów (ta mniej inteligentna) nie rozumie że biografia nie musi być wierna