Відео

ubralod genialuria <3

ვაგროვებ უმიზნო დღეების სევდას და ვგონებ ნოემბრებს სახე აქვთ შენი. ამ აგონიით გწერ და დამყურებს დედა, უმაგნოლიო დღეთა ქარებში შთენილს. და როგორი ხშირია ეს ცემაც მაჯის, გამოგონილ ლილიებს ძველ ჩვევით გაჩრი. ამ ომონიმების და ცხოვრების გასწვრივ მე გკარგავ და კარგად! შენც, იქნება დარჩე… წვიმის ჩრდილივით ანცი, სიფითრე ნარევი ბაგე. მოხვეტილ ფურცელთა ნაცვენ ხმაურით გიღიმის სახე. მე კიდევ ათას სტროფს დავწერ. სიცივით დაზაფრულს მხოლოდ და ბოლოს თავლები გამცემს რაც ჩემგან დარჩება პროლოგს. დღეების ყრუ სიერთავსე. ხმაურით რომ იკლებს სხეულს. ამ ცრუ პანაციით აღვსილ სიტყვებით ვეღვრები რვეულს. და ისევ გაქცევა ქარში. უმიზნო არსების თანხლებს. არასდროს მქონია სახლი. თუმც სულში შემოგისახლე და დარჩი… რომ აჰყვე ემპათიის სურვილს შენ რომ. გახდე ჩემთვის ძველი ხელფასივით უმნიშვნელო. მე არაფერი არ მწერია უსაშველო. თუმც რაც მიწერია, მე მიწერია უსაშველოდ! შენს თმებსაც წიგნების მტვერის უფიქრო სურნელი გასდევს. სანამ ამ ნაწერებს ვდევნი ჩემიდან, ვაწვავ ქაღალდებს. და სანამ თვალები გამცემს, მე უნდა ამოგთქვა ვწერო. მოხვეტილ ფურცელთა ნაცვენ სიყვითლეს შემოგაჩერო, რომ დარჩე.. მის. იცი, ბავშვობიდან ეს ფურცლები მძაგდა. ცივი სიტყვების წერა თუ დარჩენა თავთან. წარმოსახვის მეტი მე არავინ მახლდა. დღეს ვდგავარ აქ და ამ ბოლო ტაქტთან. შავი ზღვასავით ცელქი ხმაურობს შენს მზერაში ჩქამი. წამები საათის კენკვით და მე კი თვალების მალვით. და აღარც ვთამაშობ პოეტს. შენს სულს კი მოედო მარტის დაღლა. დღეს, მომესიმპტომე და სნეულ ფურცელს დავღალდი. და ისევ თეთრი ქაღალდი, გავექცე ამ ბინის სევდას. რომ ისევ ჩემში განქარდეს სიტყვათა კამათი დედი. ხელმოცარულთა საჯიჯგნი დამაქვს უამმიწო ლირა. სანამ მე ფურცელს გაჩიჩქნი მშიერი ვაცილებ კვირას. და სანამ ლურჯ თვალებს სძინავთ სიზმრებში ამოკვეთილი კადრები ეღვრებათ დილებს, დამდის სურნელი კრეტინის. სად აღარ ვიცხოვრე ნინა. სად აღარ მაღვიძა ქარმა. მირაბოს ხიდის ქვეშ სენა გაღირძა ბავშვიან ქალმა. და ვინძლო უმშობლო პარიზს ავარის სტატუსით შევრჩეთ. არაბი ბარიგის კაპრიზს. აზულის აფროვან კედლებს. ჯიბეში მახორკის ნამცეცს შფოთიან თითებით ვეძებ. და სანამ თვალები გამცემს. არ უნდა დავნებდე შედეგს…

სული, გენიოსი ხარ ძმაო! ხომ იცი... ❤🆙️

ისევ მივყვები ქარებს, ისევ არავინ ვარ მე. მინდა გაქცევა, მაგრამ ეს სხეული მძიმეა დე.. ისევ მივყვები ქარებს, ისევ არავინ მე. ვერ გავურბივარ ამ მძიმე სხეულს, ვეცემი.. ❤

🤎💣

მე ხომ სიზმრებში ავიდგი ფეხი და მე ხომ ოცნების დავკარგე სახლი… 🤗❤️

ტრეკების ტრეკია❤

არ მახსოვს რამდენი წლის ვიყავი,როცა სულოს პირველად მოვუსმინე. თუმცა ის პერიოდი მახსოვს,რამოდენიმე წლის წინ,ყველა ტრეკზე #მოტივაციასულოს რომ ვსპამავდით. ბედნიერი ვარ,რომ დღეს აქ ხარ. და მაშინ როცა საშინლად ვგრძნობ თავს. როცა მხოლოდ მე ვრჩები,და ვიცი რომ არავინ გამაჩნია,მაშინ ვრთავ. ვრთავ შენს ტრეკს და ვიცი რომ ვიღაც სრულიად უცხო არის ჩემს გვერდით.

ვამაყობ რო შენ გისმენ ამდენი წელია და ყოველთვის რაღაცნაირად მახარებს შენი ახალი შემოქმედება❤

სულოო მავსებ <3 <3

გენიოსი!

💥💥💥💥🔥🔥🔥🔥

საუკეთესო ხარ ვისაც ქართულ რეპში უარსებია <3

რაც სამყოფი მქონდა ლუკმა სიცოცხლობის, დავარიგე 💙

საუკეთესო ხარ ❤❤❤

Ისევ მივყვები ქარებს,ისევ არავინ ვარ მე.მინდა გაქცევა,მაგრამ ეს სხეული მძიმეა დე 🥺🤍

ძალიან მიხარია ასეთი გააქტიურება

♥️♥️ აძღობს ❤❤ შეუდარებელი ხარ ძმობილო

სულო არ გაჩერდე, წლებია გისმენ და სულ წინახარ ამ სფეროში.!! არ გყავს ამლიგაში კონკურენტი ლირიკოსი… ვენაცვალე შედევრს.!!

ვერც კი გადმოვცემ როგორი მაგარია 🙂‍↕️

Respect ✌️

სულოა ერთადერთი რომლის მსგავსაც ვერავინ გააკეთებს ❤️❤️❤️❤️ უფრო მოიხოდე მეგობარო

Aghar daikargo beber

მადლობა ბრო ❤როგორც ყოველთვის გლიჯავს მიაყარე მიაყარე არ გაჩერდე❤❤

რაც სამყოფი მქონდა ლუკმა სიცოცხლობის, დავარიგე. ვგევარ მიმგნებს ნატვრის ხის. თქვენც, შეირგეთ რაც მაღარიბეთ. 🤍

შეაჩერდი შედევრების წერას სული❤

გენაცვალე ძმაო ჯიგარი ხარ

უბრალოდ გენიოსი😍😍🥰🥰🥰🥰🥰🥰🥰

პატივისცემა და დაფასება 🖤

“ღამის სათევად მიხმობს გულჩვილი კახპა” რა ნაცნობი სიტვაციააა 😂😂😂

უბრალოდ გენიოსი

უბრალოდ გენიოსი 🤍 მადლობა

sulo <33

მადლობა შენ სულო, რომ გვკვებავ ამდენი წელია🤍

Shemogevle sulo geniosi am taobis shvili win saqartvelos chirdebi ❤

ალბათ რამდენი დრო ვხარჯე და ალბათ რამდენი ვწერე. თითქოს სიტყვა მომისაჯეს ან ჩემით ამოვიჩემე. ამ ლირო კარტელის წევრებს, ვინც მიდგას კრიტიკის ცეცხლით. აქცენტი, რომ გამოვირჩე მე - ამ მედგარ ლირიკის ცეცხვით (არ მქონია) ცხოვრებას გამოვგლიჯე მე, იმედის ლუკმა უსახო. უსახურ დღეს ვეწევი, De Gol-ზე მდგარი, უქმად უსაქმოდ. ღამის სათევად მიხმობს, გულჩვილი კახპა არაბი. და მხოლოდ შენს თვალებსღა შერჩათ სითბო აქ სხვას არაფერს, რა მანაღვლებს?! შორს, სადღაც მოარული ქალი სოფლის. ორაკულად თაღლითობს ეს მონავსული ღამის სტროფი თ - ხელში ვხვდები გათენებას, გარეთ წვიმაა მლაშე. ნეტავ შენ სად ხარ ამელი, ცივ დღეთა ატაშე. ამ ქარტეხილებს ვათავსებ ფურცელზე, დამდევს დოსტივით სევდა. სათავსო, ცარიელ ოთახში ვგრძნობ შორით მომტირის დედა. გავრბივარ ორპირთა წრედან და სიტყვა მამოძრავებს. სულში ვგრძნობ ამორძალებს, თქვენც შეირგეთ რაც გამომძალეთ. მე ხომ სიზმრებში ავიდგი ფეხი და მე ხომ სიზმრებში მოვკალი ამელიც. რეალობაც სულ ფეხებზე მეკიდა სიცხადე, რომელშიც ფეხებით გავები. სანამ, თქვენ უაზროდ მხევდით და ნოემბრის ქარებში მაჩრიდით დალხენით. სახელის შეცვლაც, რომ მინდომეთ ხეპრით ამ, სასირცხვო სიზმრებს, დღესაც მიგონებს ამელი. ისევ მივყვები ქარებს, ისევ არავინ ვარ მე. მინდა გაქცევა, მაგრამ ეს სხეული მძიმეა დე. ისე მივყვები ქარებს, ისევ არავინ ვარ მე. ვერ გავურბივარ ამ მძიმე სხეულს, ვეცემი. ვწერ კოლაჟს ‘დღეთა ჩავლილს’ მას, რაც ობლებს ძალუძთ ცდათ. მე ხომ ყოველთვის მეცვა და ვჭამდი, რაც მშობლებს ძალუძდათ. მსურს შლეგი მოვწყდე პირფერ ვიგინდარებს, ხიბლის არეს! ვთქვა: მიღირდა, რეიხის მგვანს დე, დარჩენა ლეიბლის გარეთ. მიღირდა ალტერ ეგო კალმის, სიმშვიდით შლილი. მრქმეოდა მე ‘კარგი მეგობარი’ - ‘ცუდი შვილი’. ღირდა ბავშვობა, უშუქობა, ფუფალა, საბნის ჩვარი. უბანი მეტეხის, ბანდა რკინის, სამყარო - გრაფომან ნაბიჭვარის! მსურს ვენაში შვიდი კუბი, სულში სულის ხარვეზია. მახარებს მშვიდი ვაკუუმი, უსიცოცხლო სრული ამნეზია. ფიქრთა კომა, სანამ ჩემს სუნთქვებს ხშირი სევდა მილევს. მახსოვს, რა სიგიჟით მთხოვდა ჩემთვის უცხო შვილის დედა, მინეტს. რამდენ უარყოფითს, დღესაც უდიერად ფარავს სტროფი. ვერ ვარჩევ ჩვენში რომელია ‘სულოერად ავადმყოფი’.. რაც სამყოფი მქონდა ლუკმა სიცოცხლობის, დავარიგე. ვგავარ მიმგნებს ნატვრის ხის. თქვენც, შეირგეთ რაც მაღარიბეთ. მე ხომ სიზმრებში ავიდგი ფეხი და მე ხომ სიზმრების დავკარგე სახლი. რამდენჯერ ავდექი ოცნების ფსკერიდან. რომლის უსაზღვრო ავ-კარგიც ხარ ნი. სანამ უაზროდ მხევდით და მხევლის ქარს ნოემბრის, მაჩრიდით დალხენით. სახელის შეცვლაც რომ მინდომეთ ხეპრით ამ უჩუმარ სიზმრებსაც სახე აქვთ, სახე ნის… 🤍

პატივისცემა ჩემგან მზე ტყუილსა და სიმართლეს ორივეს ერთნაირად ანათებს ძაან სერიოზულია ამ სიმღერას მოვუსმენ ყველგან ✌️✌️✌️✌️❤️

❤

მე თუ დღეს პოეტი ვერ ვარ, არ მიცნობს საჯარო სიბრტყე 🤍🤍🤍

მაგრამ მათ რა იციან, რომ ‘პიროვნებას ფურცელზე მცხოვრებს’ არ აშინებს ფსკერი სოციალურ ფენის, შიში გამათხოვრების. სულო სულამდე ჩააღწიე ჩემს ტკივილებს შეეხე უძიროდ ღრმა ხარ ❤❤❤ მადლობა რომ ასეთ ნაწერს უტოვებ საზოგადოებას #მოტივაცია სულოს

sulo aris yvelaze musikaluri lirikuli teqnikuri da namdvili MC !!

ისე ვარ ჩემს მხარეში, როგორც სისხლი ძარღვებში;

როგორ უყვარხარ ჩემ სულს ჩემო სულო 🤍

Respect ! არ გაჩერდე ❤

მოკითცვა(❤❤ გამარჯვებიდან)

სული ძმახარ ❤შებერე ბებერ

თავი უნდა დაიხაროს შედევრის წინაშე...

🔥🤍

bicho maberinebs, magijebs es kaci, sulo yvela im kargi adamianis kargebshi sheveci vinc shen ramenairad xelas shegishlis, dedac movtyan yru brma chlungi elitis. miyvarxar suli sanam chemi suli cocxlobs <3

ბევრი წარმატება ჩემო ძმაოო, არ გაჩერდე ❤❤