Відео

Condivido personalmente e pienamente il canto folcloristico

Il primo dopo 6 anni? Povera Italia

Questa è molto rara

Se avessi da finanziare un musical animato tutto così, ti darei ogni euro

Meravigliosa

1972

Immenso maestro De Simone il cui contricuto alla storia della musica è di incommensurabile importanza

Comrade, It Feels Like Yesterday and yet a lot of time has passed since we used to be together, laughing, singing, drinking, and it was beautiful to live together in the square and in the tavern, to have one heart, one single joy, a shared ideal right there in front of us, day and night convinced we were doing important things, friends deeply connected, attentive to each other, strong, understanding, trusting, and content. What happened then to our joy? Maybe the grayness of time took it away, or maybe reason took over, slamming us with a sense of dismay that comes from dealing with daily troubles and the personal struggle for a piece of bread, leaving us adrift in this sea of filth, clinging to an ideal we don't want to lose. Yes, comrade, a lot of time has passed, and it feels like yesterday. We were as one, even in our thoughts. Meetings in the evening, late nights at the mimeograph, handing out flyers at dawn, everyone there. Together in the square, facing the police, we carried our anger, but also our joy, and the will to live differently from the bourgeois. The days passed, and so did the months. And years have passed, and that anger of ours- we've almost managed to cage it. I’ve almost managed it too, but I don’t know why. Maybe you can explain it, you who are better than me, who read Marx among your family's books, while I-I don’t know what gets to me when I see my mother barely dragging herself, counting out nothing to make dinner. "It’s not ‘68 anymore, Masi, there's organization now, you need to get that into your thick skull." But I say, if you ignore the heart of the people, party or no party, I don’t care about any of it. All comrades, right now, and woe to anyone who denies it. Maybe I don’t understand a damn thing about historical processes, but I feel like '68 is coming back. All comrades, right now, or this will end badly. Because what happens is that since the road is twisted, some get lost right away, and some take a rest, saying, “Comrades, socialism will come after power,” hiding a surrender they don’t want to reveal. I know it’s no longer ‘68, but all the more reason, we must live as comrades, at least for us. Or when we finally reach power someday, I don’t know if we’ll even recognize socialism.

Maestro

Che meraviglia! grazie! cercavo questa canzone..

Dedicata ai lacchè e ai servi

❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤ 1:26

Grande Nicola 👏👏👏

🕺💃

Bellissima

Σύντροφε, μοιάζει σαν χθες κι όμως έχει περάσει καιρός από τότε που ήμασταν μαζί που γελούσαμε, τραγουδούσαμε, πίναμε, και ήταν όμορφα να ζούμε μαζί στην πλατεία και στην ταβέρνα να έχουμε μία καρδιά, μια μόνο χαρά ένα ενιαίο ιδανικό μπροστά μας μέρα και νύχτα, πεπεισμένοι πως κάναμε σπουδαία πράγματα φίλοι, τόσο στενοί που μας πονούσε, ο ένας προσεκτικός με τον άλλο δυνατοί, γεμάτοι κατανόηση, γεμάτοι εμπιστοσύνη και χαρά. Τι συνέβη λοιπόν με τη χαρά μας; ίσως το γκρίζο του χρόνου την πήρε μακριά ή ίσως η λογική επικράτησε χτυπώντας μας στο κεφάλι με την αίσθηση του τρόμου που έρχεται από την αντιμετώπιση των καθημερινών μπελάδων και την προσωπική πάλη για ένα κομμάτι ψωμί αφήνοντάς μας χαμένους σε μια θάλασσα από σκουπίδια κρατώντας μας σφιχτά σε ένα ιδανικό που δεν θέλεις να χαθεί. Ναι, σύντροφε, έχει περάσει καιρός, κι όμως μοιάζει σαν χθες ήμασταν σαν ένα, ακόμα και στις σκέψεις η συνάντηση το βράδυ, η νύχτα στον πολυγράφο το φυλλάδιο το ξημέρωμα, όλοι να το μοιράζουμε και μετά στην πλατεία, ενάντια στην αστυνομία φέρναμε τον θυμό μας, ναι, αλλά και τη χαρά μας και την επιθυμία να ζήσουμε διαφορετικά από τους αστούς και περνούσαν οι μέρες, περνούσαν οι μήνες. Και πέρασαν τα χρόνια, και εκείνο το θυμό μας σχεδόν καταφέραμε να τον κλείσουμε σε κλουβί το κατάφερα κι εγώ σχεδόν, και δεν ξέρω γιατί εξηγήστε μου εσείς, εσείς που είστε πιο έξυπνοι από εμένα που διαβάσατε τον Μαρξ ανάμεσα στα οικογενειακά βιβλία ενώ εγώ δεν ξέρω, δεν ξέρω τι με πιάνει όταν βλέπω τη μητέρα μου να σέρνεται μόλις και μετά βίας να κάνει τους υπολογισμούς με το τίποτα για να ετοιμάσει το δείπνο. "Δεν είναι πια το '68, Μάσι, υπάρχει η οργάνωση αλλά πρέπει να μπει στο χοντροκέφαλό σου". Αλλά εγώ λέω, αν δεν λαμβάνεις υπόψη την καρδιά των ανθρώπων κόμμα ή όχι, δεν με νοιάζει καθόλου. Σύντροφοι όλοι και αμέσως, και αλίμονο σε όποιον το αρνηθεί εγώ μπορεί να μην καταλαβαίνω τίποτα από την ιστορική διαδικασία αλλά νιώθω ότι το '68 γίνεται ξανά επίκαιρο σύντροφοι όλοι και αμέσως, αλλιώς θα τελειώσει άσχημα. Πως θα καταλήξει, μιας και ο δρόμος είναι δύσβατος κάποιοι χάνονται αμέσως, και άλλοι ξεκουράζονται λέγοντας, "Σύντροφοι, ο σοσιαλισμός θα έρθει μετά την εξουσία" και μας κρύβουν μια παραίτηση που δεν θέλουν να φανεί. Δεν είναι πια το '68, το ξέρω, αλλά ακόμη περισσότερο το να ζούμε σαν σύντροφοι τουλάχιστον σε εμάς επιβάλλεται αλλιώς όταν θα φτάσουμε μια μέρα στην εξουσία δεν ξέρω αν θα μπορέσουμε να δούμε τον σοσιαλισμό.

Un modo di suonare la tammorra che non c e più

Sempre bella❤da sempre

På den gamla goda tiden när vänstern stod på knegarnas sida. Nu har de gått vilse i woke:ism, klimathysteri och islamkramande.

Più o meno una traduzione di "La complainte des filles de joie" di Brassens

bellissima.Bravissima

Indimenticabili Delio e Amedeo !❤

griko?

La riascolto sempre volentieri... Quanti anni sono passati dal giorno in cui l'ho sentita cantare dal vivo! I giovani d'oggi saprebbero apprezzarla, come quelli della mia generazione? Ho nostalgia di quei tempi...

Di che anno è?

Mantova❤

Quante pappe ho mangiato ascoltando questa canzone.......grazie, duo di Piadena !❤

Prelepo

En klassiker 😊

Che bella canzone 🎶 ❤🇮🇹👌

Bella, questa canzone! L'abbiamo usata per la recita di fine anno a scuola! Abbiamo anche ballato, eh!

Ecco finalmente una canzone che non esaltacla guerra civile !

13 + 3 + 1 = 17

ravanei remolaz barbabietol’ e spinaz tre palanche al mazz - ha detto tutto qui ormai

Questa è epica

un grande

ua-cam.com/users/shortsCSI5nUaF4A0?si=AzTIjkmKxLHtZSyf

Addio a una,grande donna,amica,compagna...ciao Giovanna

Ravaneji, remulass, barbietule e spinass, tre palanche al mass....

Dopo 6 anni riecomi ha vedere sta magnifica canzone❤

Ma dice "Urla il vento e soffia la bufera" o "Fischia il vento e urla la bufera"

"'Sta guerra di liberazione Domando di cosa che ci ha liberà: Ingegnere padroni e capi Son tutti democratici, Ma noi ci han licenziato, Addosso ci hanno sparato, In galera ci hanno sbattuto, Ma allora per noi operai La liberazione è ancora da far." IL SENSO DI COSA È LA VERA RESISTENZA AL FASCISMO DI IERI E OGGI

ORA E SEMPRE RESISTENZA! Ora più che mai W il 25 Aprile

il parMigiano

❤ 🌷

Grande scoperta! Ma il personaggio di Totò, chi lo faceva?

semo lurtimi rimasti

Bonjour Fausto! Je respecte ton travail! Je suis ton collègue de Russie: je traduis Brassens en russe. Avec cette chanson, j'ai souffert plus que les autres (sauf Supplique...)! Dmitriy

M'han detto che del Negus perfino la mugliera, didola didola don don da! Ha ricevuto un disco con su Faccetta nera! Didola dun dun della Didola dun dun da! E un giorno o l'altro, vedremo che "La voce del padrone"-Addis Abeba - apre anche là una casa d'incisione ! Didola dun dun della, didola dun dun da! (X2) Il Negus agli inglesi, così ha telegrafato didola didola dun dun da! "la fifa cresce, occorromi mutande ogni soldato!" Didola dun dun della, didola dun dun da! Io so che il Negus, appena ode parlare di battaglia Fa come il burro, che come sente il fuoco ti si squaglia! Didola dun dun della, didola didola dun dun da! Didola dun dun della, didola dun dun da! Il Negus cerca un sosia che a lui sia tale e quale, Didola dun dun dun dun da! Sol per mandarlo avanti, ora che la va male! Didola dun dun della, didola dun dun da! Oh Negus caro, la strada che abbiam fatto per Dessiè È quella dritta, che in pochi dì ci porterà da te! Didola dun dun della, didola dun dun da! (X2) Vedremo presto il Negus con la sua faccia cupa Didola dun dun dun dun da! Rinchiuso a Roma in gabbia, assieme con la lupa! Didola dun dun della, didola dun dun da! Mentre ogni fante ritorna alla sua patria vincitore, Lasciando issato su Addis Abeba nostra, il tricolore! DIDOLA DUN DUN DELLA, DIDOLA DUN DUN DA! (X2)

Dopo 50 anni da questa Canzone, scritta da Dario Fo e Paolo Ciarchi dell' Collettivo La Comune di Milano... Hanno ancora il coraggio di dire che le morti sul lavoro, Sono delle "Fatalità"!!