Відео

Шумобаринҳо мазҳабӣ нав кушоден МАЗҲАБӢ ШУКАМПАРАСТО

Керм дар риши сафед дошта боши мекуни надошта Боша керма хурдай

Гапой бехтарина эшони сирочидин Аллох нигахбон бошад

Ягон гапуш ай хидусу курон фатво намебиера

Дар кунтон бгом

Бисёр мусафед мутаассиби бе ақл бдай, ҳайфи эшони ва ҳай бар мардуми бе ақл,ки инҳоро боло-боло мекунанд...

Имавлави.сериёга.дйкунахай.то.турма.рафтанша.мегуф.ман.хак.мегум.ай.турма.баромад.ранги.пишаки.даовзадаги.шид.и.тйварай.ия.гуш.накунен.хубтарай

И гапа бин худозада бошу арвохзада набош вакте худованд задут арвохи мурдаги ки худ дар барзах гирифтораст чихел мезанад одама чохили чикадар боло рафтаст барои шиками палид шуда калимахои чохилиро мезананд 😅😅😅

Жалб. Занен канал махкам мешава

Бародаро ҳамат жалб занен канал махкам мешава

Соҳиби канал ае Худо бтарс ае худо бтарс агар дар худо бовпр доштабоши

Ту бра китобхон бе савод далел бков бхон хшрув дар борае суфиҳо

Касе ҳами видиёра мемброрие баскн ҳами корота

Ҳами одаме ҳами видиёра мекни мемри як руз ту мемри олимора масхара накн ту долга намерае ягом бало дар сарт меоя

Ҳами касоне ки исломи мора масхара мекна оё ҳаму мусалмон ҳастае ё не бген мардм и кофирора дар баени видиё мондиян ами

Админ Кери хочи Мирзо да кси зант

Панох ба Аллох Икадар мардум гумрох шидай гапои ами суфихои гумрохро бовар мекнан

Ҳами домуллое беҳтарин бдак гзашт чи ае пшти ҳами мрда гап мекнен аебае суфира манеша бдонен ҳазрати мавлно ҷалолудни руми суфи бдак имоми ъазам суфи бдак мардм намефаҳмен ҳар гап наген суфиҳора имоми аъзам суфи куфи раҳматуллоҳи алаеҳ мо дар мазҳаби имом аъзамем мардм ҳшоршен ба ҳар гап боварнакнен ба ҳар гап ҳар гап

Суфихой лаънатуллохи алайх

Факат мушрикин муртаддин мунофикин кофиро пушти суфихой далбаёти афсонара мегира

Номи каналта анти суфизм мон и суфиой хайван девнаан

😂😂😂😂😂😂😂😂😂😂😂😂😂

Ҳами одамое ки дар гирди ҳами гумроҳ мешинен ақл дорен

Касе сала Мона вай олим мебинм э ахмако

Ича мулохо чи причом

Убайдулора Кати ахлу байташ фурушан ба илми Эшони Махмудчон намебуроя ☝☝☝

Рост меги домулло и салафихо гапошон зидди ягдигаршанай

Худо хору залилат куна гап наёфти

Тй.машеники.ешони.сериёга.пеш.айшиштани.игапот.буд.баьди.баромаданат.навад.гйрадус.тобхурди.сука.ти

СубҳонАллоҳ и двна ҳукуматиҳои кофирра ваҳобӣ гуфтесай

Кунтеи даччол

Ее мурданут бех шайтони лаин

Искандар и казоби ҷоҳил мега падарам ва модарам кофир буд

Аз руи инамихели эшоно мардуми точик гариб шуд бе илм шуд бе хонаву дар шуд дар кучое хамихели эшону мулоро диден дарав бгоеншон ино барой гуш кардан нестан барой гойданан

Сиродж хдш дар ким ташкилияю бо садакара нодуруст мега

Хазрати домуло Икматуло амай посуху саволхояш дуруст мебошад

Рут сиёх машеник

Ту Худат харомии яхуд тафрика эчод карда мардума ба гумрохи бурда истоди ин олимои замони Моро ки дину лини Моро дар солхои вазнини бо дандоношон капидану ба мо мерос гузоштан ту имруз саги лаьин дар хаки онхо тухмат мезани гумрохшон медони ту яхуди бадбахт ту садкаи номи Эшони шава номи ту сироч не номи ту сиех тура дилтам смех акидатам сиех забонтам сиех ту багайр аз тухмат дига чиза намедони фардо рузи киемат ай гирбонат мерам назди худову Расул ба ин напои дуругат дар хаки ин олимо чавоб мегум иншоаллох

سبحان الله (هَٰذَا خَلْقُ ٱللَّهِ فَأَرُونِى مَاذَا خَلَقَ ٱلَّذِينَ مِن دُونِهِۦ ۚ بَلِ ٱلظَّٰلِمُونَ فِى ضَلَٰلٍۢ مُِينٍۢ) Роҳи наҷоти мо аз ин зулумоти ҷаҳл ва ақидаҳои ботил ва макру фиреби фирқаҳои ботил, ки пеш ҳақро мехоҳанд бигиранд ва наҷот аз зулми ин тоғутони рӯи дунё ва тоғутпарастон ба илм чанг задан ва омӯхтани дини ислом мебошад . Ин Шинохтани Аллоҳ Субҳанаҳу ва Таъала. Шинохти Расул ва бандаи Аллоҳ Муҳаммад Мустафо саллаллоҳу алайҳи вассалам. Шинохти дин аст. Ҳар касе илм ба динаш надорад наомухта аст пас амалҳояш ботил ва оқибаташ залолату гумроҳи аст. Динатро бишинос бо Қуръону Суннат ва фаҳми Салафи ин уммат то аз доми шайтон ва лашкарони Шайтон наҷот ёби! Иззат ва нусрат дар илм ва амал аст. Наҷот дар илм доштан дар калимаи Ла Иллаҳа Иллаллоҳ аст. Бояд ҷавон ва мардони ин уммат ҳиммат ба илм гирифтан бикунанд ва талош ба илми Ақида дошта бошанд то пирӯз гарданд! Илм ва амал наҷоти уммат аст!

НЕСТ ТАВҲИД БИДУНИ "КУФР БАР ТОҒУТ" ва НЕСТ ИМОН БИДУНИ АМАЛ 1️⃣ Тавҳид асли дин ва появу мағзи он аст, ки ҳамаи амалҳои дин бино бар он аст ва имон саҳеҳ намешавад ва хеҷ амал қабул намегардад, магар бо таҳқиқи (дар амал татбиқ намудани) тавҳид ва безорӣ ҷустан аз ширк (ва куфр бар тоғут). Калимаи тавҳид, яъне "Ла Илаҳа ИллаЛлоҳ" ду рукн дорад: нафй ва исбот. "Ла Илаҳа": яъне ҳар он чи ки ғайри Аллоҳ парастиш мешавад нафй ва рад мекунӣ. "ИллаЛлоҳ": ҳамаи намудҳои ибодатро танҳо барои Аллоҳ исбот менамои, бидуни инки шарике барои Ӯ қарор диҳи. Аллоҳ таъоло мефармояд: Ва ба таҳқиқ дар ҳар уммате паёмбареро фиристодем то,( ки даъват кунанд) Аллоҳро парастиш кунед ва аз тоғут дури ҷӯед. (сураи Наҳл, 36). Паёмбар (СаллаЛлоҳу Алайҳи ва Саллам) мефармояд: Ҳаркасе, ки "Ла Илаҳа ИллаЛлоҳ" гуфт ва ба ҳар ончи ки аз ғайри Аллоҳ парстиш мешавад куфр варзид хуну молаш ҳаром аст ва ҳисобаш ба сӯи Аллоҳ аст. (ривояти Муслим) ✍️ Ибн ал-Қаййим (РаҳимаҳуЛлоҳ) гуфтааст : Равиши Қуръон ин аст, ки нафйро бо исбот ҳамроҳ меорад. Пас ибодати ғайри Аллоҳро нафй карда ва ибодати Ӯро исбот мекунад ва ин ҳамон ҳақиқати тавҳид аст, чаро ки инкори маҳз тавҳид нест ва ҳамчунин исботи маҳз ҳам тавҳид нест. Пас тавҳиде, ки дарбаргирандаи нафй ва исбот набошад он тавҳид нест, пас ин аст ҳақиқати "Ла Илаҳа ИллаЛлоҳ". (Бадаеъ ал-фаваид/134 ) 2️⃣Ва Маънои шаҳодати "Анна Муҳамадан РасулуЛлоҳ": Имон овардан ба паёмбариаш ва тасдиқ кардани хабарҳояш ва итоат кардани ӯ (дар қавл, амал ва эътиқод) ва пайравӣ намудан аз суннаташ мебошад. Шаҳодат гуфтан танҳо бо забон нест, балки калимае аст, ки маъное дорад ва бояд онро донист ва ба он имон овард ва тибқи талабу тақозои он амал намуда, аз шиканандаҳои он (навоқизул ислом) дурӣ ҷустан ҳатмӣ аст. ✍️ Шайхул ислом Муҳаммад ибни АбдулВаҳҳоб (Раҳимаҳуллоҳ) гуфтааст: Ба дурустӣ талаффуз кардани ин калима фоида надорад, магар он замон фоида дорад, ки амал карда шавад ба тақозои он (ва талабу тақозои он) ин тарк намудани ширк аст. (Расаил Шахсия 1/137) ✍️ Шайх Сулаймон ибни АбдуЛлоҳ гуфтааст: Касе, ки шаҳодат ба "Ла Илаҳа ИллаЛлоҳ" диҳад, яъне ин калимаро ба забон оварад ва маънояшро донад ва ба талабу тақозои он амал кунад, зоҳиран ва ботинан, ҳақиқӣ мегардад. Аммо талаффуз кардани он бидуни донистани маънояш ва бидуни амал дар талабу тақозояш, бо иҷмои аҳли илм, бе фоида аст. (Тайсирул Азизил Ҳамид 1/51) 3️⃣ Ба дурустӣ асли дин ва появу асосаш, ин имон ба Аллоҳ ва куфр ба тоғут аст ва инсон дар роҳи ислом дар интизом намебошад ва дар зери сояи он қарор намегирад ва низ аз ҳукми он баҳраманд намешавад, магар танҳо бо шинохтани асли дин ва амал кардан ба он. Тавҳид надорад шахсе бидуни куфр варзидан бар тоғут. ✍️ Чӣ гунае ки Шайхул Ислом Муҳаммад ибн Абудул Ваҳҳоб (раҳимаҳуллоҳ) мегӯянд: «Ҳар касе, ки байни мардум бо ғайри Китоби Аллоҳ (Қуръон) ва Суннати паёмбари Ӯ (саллАллоҳу ъалайҳи ва саллам) ҳукм менамояд, ё ин ки чунин қозиро ба сабаби ҳавову ҳаваси хеш ҷӯён мешавад, ба дурустӣ ки ӯ аз Ислом ва Имон хориҷшуда аст, ҳатто ки агар ӯ худро му’мин шуморад. Чун Аллоҳи мутаъол инро радд намуда, дуруғ будани изҳороти онҳоро ошкор намудааст. Ин афрод чизҳоеро мегӯянд, ки бо аъмолашон онро инкор менамоянд, дар ҳолате ки шартҳои муҳими Тавҳид - куфр бит-тоғутро иҷро наменамоянд. Ҳар касе, ки ин шартро (куфр варзидан бар тоғут) дар амал татбиқ наменамояд, наметавонад муваҳҳид бошад. Ва надоштани тавҳид ба ногузирӣ ва нокомии ҳамаи корҳои онҳо шаҳодат медиҳад.» «Китоб ут-Тавҳид», 39. 4️⃣НЕСТ ИМОНЕ БИДУНИ АМАЛ 🔘 Имом Аҳмад (раҳимаҳуллоҳ) мегӯяд: „Имоне бидуни амал вуҷуд надорад“ [Китаб-ус-Сунна; 3/566)] 🔘 Ҳасани Басрӣ (раҳимаҳуллоҳ) мегӯяд: „ Имон - қавл аст, ва нест қавле бидуни татбиқ (амали) он, ва амале нест бидуни нийят, ва Қавлу Амалу Нийяте нест бидуни он ки мутобиқи Суннат бошад .“ [Аш-Шариъа мин аҷҷурия (258) ва "Ал-Ибана" -и Ибн Баттаҳ (1090)] 🔘 Имом Суфён ас-Саврӣ (раҳимаҳуллоҳ) мегӯяд: „Қавл бидуни амал беарзиш аст.“ ["Китаб-ус-Сунна"-и Абдуллоҳ ибн Азмад (337)] 🔘 Суфён бин Уйайна (раҳимаҳуллоҳ) мегӯяд: „Имон -қавл ва амал аст. Инро мо аз салаф омӯхтем, ва онҳо ҳамчунин илова намудаанд, ки Қавле қабул нест вақте он бо амал тасдиқ нашуда бошад“ ["Шарҳ Усул ал-Эътиқад"; Имом Лалакаӣ; (5/980) 🔘 Ба Абдуллоҳ ибн Муборак (раҳимаҳуллоҳ) гуфта шуд: „Оё ту аз аҳли ирҷаъ ҳастӣ?“. Дар посух ӯ (Абдуллоҳ ибни Муборак) гуфт: „Ман мегӯям, ки Имон - Қавл ва Амал аст. Пас, чӣ гуна ман аз ҷумлаи Мурҷиъа бошам?“. ["Китаб-ус-Сунна"-и АбуБакр ал-Халлал (948)]

НЕСТ ТАВҲИД БИДУНИ "КУФР БАР ТОҒУТ" ва НЕСТ ИМОН БИДУНИ АМАЛ 1️⃣ Тавҳид асли дин ва появу мағзи он аст, ки ҳамаи амалҳои дин бино бар он аст ва имон саҳеҳ намешавад ва хеҷ амал қабул намегардад, магар бо таҳқиқи (дар амал татбиқ намудани) тавҳид ва безорӣ ҷустан аз ширк (ва куфр бар тоғут). Калимаи тавҳид, яъне "Ла Илаҳа ИллаЛлоҳ" ду рукн дорад: нафй ва исбот. "Ла Илаҳа": яъне ҳар он чи ки ғайри Аллоҳ парастиш мешавад нафй ва рад мекунӣ. "ИллаЛлоҳ": ҳамаи намудҳои ибодатро танҳо барои Аллоҳ исбот менамои, бидуни инки шарике барои Ӯ қарор диҳи. Аллоҳ таъоло мефармояд: Ва ба таҳқиқ дар ҳар уммате паёмбареро фиристодем то,( ки даъват кунанд) Аллоҳро парастиш кунед ва аз тоғут дури ҷӯед. (сураи Наҳл, 36). Паёмбар (СаллаЛлоҳу Алайҳи ва Саллам) мефармояд: Ҳаркасе, ки "Ла Илаҳа ИллаЛлоҳ" гуфт ва ба ҳар ончи ки аз ғайри Аллоҳ парстиш мешавад куфр варзид хуну молаш ҳаром аст ва ҳисобаш ба сӯи Аллоҳ аст. (ривояти Муслим) ✍️ Ибн ал-Қаййим (РаҳимаҳуЛлоҳ) гуфтааст : Равиши Қуръон ин аст, ки нафйро бо исбот ҳамроҳ меорад. Пас ибодати ғайри Аллоҳро нафй карда ва ибодати Ӯро исбот мекунад ва ин ҳамон ҳақиқати тавҳид аст, чаро ки инкори маҳз тавҳид нест ва ҳамчунин исботи маҳз ҳам тавҳид нест. Пас тавҳиде, ки дарбаргирандаи нафй ва исбот набошад он тавҳид нест, пас ин аст ҳақиқати "Ла Илаҳа ИллаЛлоҳ". (Бадаеъ ал-фаваид/134 ) 2️⃣Ва Маънои шаҳодати "Анна Муҳамадан РасулуЛлоҳ": Имон овардан ба паёмбариаш ва тасдиқ кардани хабарҳояш ва итоат кардани ӯ (дар қавл, амал ва эътиқод) ва пайравӣ намудан аз суннаташ мебошад. Шаҳодат гуфтан танҳо бо забон нест, балки калимае аст, ки маъное дорад ва бояд онро донист ва ба он имон овард ва тибқи талабу тақозои он амал намуда, аз шиканандаҳои он (навоқизул ислом) дурӣ ҷустан ҳатмӣ аст. ✍️ Шайхул ислом Муҳаммад ибни АбдулВаҳҳоб (Раҳимаҳуллоҳ) гуфтааст: Ба дурустӣ талаффуз кардани ин калима фоида надорад, магар он замон фоида дорад, ки амал карда шавад ба тақозои он (ва талабу тақозои он) ин тарк намудани ширк аст. (Расаил Шахсия 1/137) ✍️ Шайх Сулаймон ибни АбдуЛлоҳ гуфтааст: Касе, ки шаҳодат ба "Ла Илаҳа ИллаЛлоҳ" диҳад, яъне ин калимаро ба забон оварад ва маънояшро донад ва ба талабу тақозои он амал кунад, зоҳиран ва ботинан, ҳақиқӣ мегардад. Аммо талаффуз кардани он бидуни донистани маънояш ва бидуни амал дар талабу тақозояш, бо иҷмои аҳли илм, бе фоида аст. (Тайсирул Азизил Ҳамид 1/51) 3️⃣ Ба дурустӣ асли дин ва появу асосаш, ин имон ба Аллоҳ ва куфр ба тоғут аст ва инсон дар роҳи ислом дар интизом намебошад ва дар зери сояи он қарор намегирад ва низ аз ҳукми он баҳраманд намешавад, магар танҳо бо шинохтани асли дин ва амал кардан ба он. Тавҳид надорад шахсе бидуни куфр варзидан бар тоғут. ✍️ Чӣ гунае ки Шайхул Ислом Муҳаммад ибн Абудул Ваҳҳоб (раҳимаҳуллоҳ) мегӯянд: «Ҳар касе, ки байни мардум бо ғайри Китоби Аллоҳ (Қуръон) ва Суннати паёмбари Ӯ (саллАллоҳу ъалайҳи ва саллам) ҳукм менамояд, ё ин ки чунин қозиро ба сабаби ҳавову ҳаваси хеш ҷӯён мешавад, ба дурустӣ ки ӯ аз Ислом ва Имон хориҷшуда аст, ҳатто ки агар ӯ худро му’мин шуморад. Чун Аллоҳи мутаъол инро радд намуда, дуруғ будани изҳороти онҳоро ошкор намудааст. Ин афрод чизҳоеро мегӯянд, ки бо аъмолашон онро инкор менамоянд, дар ҳолате ки шартҳои муҳими Тавҳид - куфр бит-тоғутро иҷро наменамоянд. Ҳар касе, ки ин шартро (куфр варзидан бар тоғут) дар амал татбиқ наменамояд, наметавонад муваҳҳид бошад. Ва надоштани тавҳид ба ногузирӣ ва нокомии ҳамаи корҳои онҳо шаҳодат медиҳад.» «Китоб ут-Тавҳид», 39. 4️⃣НЕСТ ИМОНЕ БИДУНИ АМАЛ 🔘 Имом Аҳмад (раҳимаҳуллоҳ) мегӯяд: „Имоне бидуни амал вуҷуд надорад“ [Китаб-ус-Сунна; 3/566)] 🔘 Ҳасани Басрӣ (раҳимаҳуллоҳ) мегӯяд: „ Имон - қавл аст, ва нест қавле бидуни татбиқ (амали) он, ва амале нест бидуни нийят, ва Қавлу Амалу Нийяте нест бидуни он ки мутобиқи Суннат бошад .“ [Аш-Шариъа мин аҷҷурия (258) ва "Ал-Ибана" -и Ибн Баттаҳ (1090)] 🔘 Имом Суфён ас-Саврӣ (раҳимаҳуллоҳ) мегӯяд: „Қавл бидуни амал беарзиш аст.“ ["Китаб-ус-Сунна"-и Абдуллоҳ ибн Азмад (337)] 🔘 Суфён бин Уйайна (раҳимаҳуллоҳ) мегӯяд: „Имон -қавл ва амал аст. Инро мо аз салаф омӯхтем, ва онҳо ҳамчунин илова намудаанд, ки Қавле қабул нест вақте он бо амал тасдиқ нашуда бошад“ ["Шарҳ Усул ал-Эътиқад"; Имом Лалакаӣ; (5/980) 🔘 Ба Абдуллоҳ ибн Муборак (раҳимаҳуллоҳ) гуфта шуд: „Оё ту аз аҳли ирҷаъ ҳастӣ?“. Дар посух ӯ (Абдуллоҳ ибни Муборак) гуфт: „Ман мегӯям, ки Имон - Қавл ва Амал аст. Пас, чӣ гуна ман аз ҷумлаи Мурҷиъа бошам?“. ["Китаб-ус-Сунна"-и АбуБакр ал-Халлал (948)]

• Имом Молик гуфт: «Тағут ҳама чизест, ки ба ҷуз аз Аллоҳ ибодат карда мешавад." ● (Тафсирул Қуранил Азим 2 \ 334). Ибни Ҷарир Ат Табарӣ гуфтааст: «Тағут хар касе, ки дорад худсарона( ихтиёр, майлу хоҳиши худ) нисбат ба Аллоҳ ва уро ибодат мекунанд баҷои Аллоҳ . Ва фарқ надорад, ки уро зери фишор ва ё бо ихтиёри худ парастиш мекунанд ва фарқе надорад, ки парастишшаванда кист: одам, ҷин, бут ё каси дигар. Ман чунин меҳисобам, мегӯяд-ибни Ҷарир-асоси калимаи "тоғут" гирифта шудааст аз:طغي فالن яъне фалони аз ҳад гузашт"у ● (Нигаред - Ҷомиул баян фи тавили Қуран 5 \ 419). Абу Абдурахмон: Ибни Ҷарир Ат Табарӣ гуфтааст: «Тағут хар касе, ки дорад худсарона( ихтиёр, майлу хоҳиши худ) нисбат ба Аллоҳ ва уро ибодат мекунанд баҷои Аллоҳ . Ва фарқ надорад, ки уро зери фишор ва ё бо ихтиёри худ парастиш мекунанд ва фарқе надорад, ки парастишшаванда кист: одам, ҷин, бут ё каси дигар. Ман чунин меҳисобам, мегӯяд-ибни Ҷарир-асоси калимаи "тоғут" гирифта шудааст аз:طغي فالن яъне фалони аз ҳад гузашт"у ● (Нигаред - Ҷомиул баян фи тавили Қуран 5 \ 419). Ва ҳамчунин гуфт: Ҷибт ва тоғут ин ду калима ба ҳар он чизе дахолат менамояд, ки дар баробари Аллоҳ парастида шавад, итоат карда шавад ё наздаш ҳама ҳақир ҳисобида шавад. Ҷомиъул баён фи таъвилил Қуръон 8/465. Ибн Таймия гуфтанд: Калимаи тоғут ташкил шудааст ба шакли "فعلون" аз калимаи "طغيان"،ки маънои гузаштани ҳад, ноадолати, шарорат ва зулмро дорад. Касе дар баробари Аллоҳ ибодат шавад ва ӯ аз ин ибодат шуданаш безориашро баён нанамояд, хамин шахс тоғут аст. Барои ҳамин паёмбар صلى الله عليه وسلم буту санамҳоро тоғут номидаанд, чи хеле ки дар ин ҳадис оварда шудааст ва пайравони тоғут ононе, ки дар ибодати тоғутанд. Бо ҳамин сабаб, муроҷиат ба маҳкамаҳое, ки ҳукмашон бидуни он чи ки Аллоҳ нозил кардааст, ҳукм мекунанд тоғутанд ва ҳам Фираъвну қавмаш! (Ал Фатово 28/200) Ҳамчунин гуфт: Тоғут-ин ҳар он чизе ки бардуруғ васфи волоияташ дар баробари Аллоҳ карда шавад. (Баяну талбисил ҷаҳмия 1/450) Ибн Қаййим гуфтанд: " Тоғут-ҳар он чизе, ки банда дар ибодат, итоат ва пайравӣ аз ҳаддаш мегузарад". Бинобар ин тоғут ҳисобида мешавад ҳар касе, ки ба ӯ, барои муроҷиати ҳукм дар баробари Аллоҳ ва паёмбараш карда шавад, ё ки ӯро итоат карда шавад, дар баробари Аллоҳ, ё пайравӣ намоянд аз ҷаҳолат, ё пайрави намоянд ба он чизе ки надонад ин дар шариати Аллоҳ вуҷуд дорад ё не. Инҳо ҳастанд тавоғиди замона, ки агар ба онҳо ё ба ҳолати аксарияти инсоният назар намоӣ, мебини, ки онон саркашанд аз ибодати Аллоҳ, бар ивази ибодати тоғут ва барои таҳокум ба ҳукми Аллоҳу расулаш, бар ивази ҳуккоми тоғут ва аз мутеъ будан ба Ӯ ва паёмбари Ӯ бар ивази мутеъу пайравӣ шудан бар тоғут. (Иъламул муваққинин 1/50). Муҳаммад Тамимӣ гуфтанд: "Тоғут-ин мафҳуми умум буда, дар бар мегирад ҳар касе, ки дар баробари Аллоҳ парастида шавад ва ӯ ба ин розӣ бошад". (Ад Дурарус Сания 1/161). Имом Нававӣ гуфтанд: Лайс, Абу Убайда, Кисайи ва дигар уламои луғати забони арабӣ гуфтанд: "Тоғут-ин ҳар он чизе, ки ибодат карда шавад дар баробари Аллоҳ" аст. (Шарҳи саҳеҳи Муслим 3/18). Ибни Асир гуфтанд: "Тоғут-ин ҳар он чизе, ки банда дар куфр аз ҳад мегузарад". (Ниҳоя 354). Имом Қуртубӣ гуфтанд: "Тоғут-ин касе даъвои ғайб намуда, шайтон ва ҳар як раъси гумроҳӣ мебошад". (Ҷомиъул аҳкамил Қуръан 2/282). Абу Бутайн гуфтанд: Мӯҳтавои тоғут ин ҳар он чизе, ки ибодат карда шавад дар баробари Аллоҳ, ҳамчунин тамоми раъси гумроҳи (куфр), ки ба кизб даъват намуда онро хуб ҷилва медиҳад, инчунин ҳуккоме, ки мардум ӯро барои худ интихоб намуданд, то ки онҳоро ҳукм намояд бо қонунҳои вазъии ҷоҳилият, ки ин қонунҳо зиддият ба қонуни Аллоҳу расулаш доранд, ҳамчунин дар бар гирифтааст соҳир ва доъиёни ъуббоди қубуру дигар илоҳони ботиле, ки онҳо бо нақлҳои бофтаашон гумроҳкунандаанд дар бар мегиранд. Сарчашмаи ҳамаи инҳо ва аз ҳама бузургтарин тоғут ин шайтон мебошад". (Ад Дурарус Сания 2/103)

Агар ту акл медощти ьлимора маскара намекарди касе хастан АЛЛОх,А мешносан

Арвоха куронхони шодмекуна бузеки Бобобо кадаистай вай шод намена))) чаноб Оли э Рахмон кори хуб кард

Мега худозадабошу арвох зада набош эй Эшони бесавод бара куйбеш Пеши эшони сирочидинда дарс гир

😂😂😂😂😂😂

Худо хоркуна душианои домулохикмптулло ра зашува бгом дхтаршува бгом хохаршува бгом душманони домулора шиносен🤬😡🥵💩👺👹🎃🤖👾😺😸😹😻👽☠️💀😾😿🙀😽😼👻💀☠️👽👽☠️💀👻

Домулохикматуло хоки пош аи сирочдин бад аздушманош болохай худо рахматшкуна омин

Е паданалати кофир хамиë бданки исллома фахмидем тусаг бача оли имруз очата апата ходатайство. Хохарта мегоян хукмат гавзада наметони саг кси ача

Шайтони гунг