Ἀθήνα 18/10/88
ΣΤΙΣ ΑΝΙΣΟΠΕΔΕΣ
Στὸν Ἄγγελο
Στὶς ἀνισόπεδες ἀνάψανε τὰ φῶτα
Κι ἔγινε ἡ μέρα ἕνας μαῦρος ποταμός
Ποῦ θὰ μᾶς βγάλει τοῦτος ‘δῶ ὁ στεναγμὸς
Τώρα ποὺ τίποτα δὲν εἶναι σὰν καὶ πρῶτα
*
Κλεῖσ΄τὸ τετράδιο καὶ τράβα τὶς κουρτίνες
Κλεῖσε τὸ φῶς κι ἄσε νὰ μπαίνει ἡ σκοτεινιά
Ἀσκήσεις ἄλυτες μᾶς βάζει ἡ παγωνιὰ
Ποὺ δὲν τὶς λύνουν οἱ βδομάδες καὶ οἱ μῆνες
*
Σὰν ἕνας δρόμος ποὺ τὸν σκάβουν κάθε μέρα
Καὶ τὸν ρημάζουν τὰ βαρειὰ τὰ φορτηγά
Σὰν ἕνας δρόμος ποὺ δὲν βγάζει πουθενὰ
Εἶν ἡ καρδιά μας, ἕνα «ἄχ» δίχως πιὸ πέρα.
μ’ ἀγάπη
Γιάννης
Ὁ Γιάννης Πατίλης, ἐκλεκτὸς ποιητὴς καὶ καλὸς φίλος, μοῦ ἔδωσε στὰ τέλη τῆς δεκαετίας τοῦ 1980 αὐτοὺς τοὺς στίχους. Εἶχα ἀρχίσει νὰ μαθαίνω οὔτι μὲ τὸν Χρῆστο Τσιαμούλη, καὶ νὰ μαθαίνω τὴν θεωρία τῆς παραδοσιακῆς καὶ ἀνατολικῆς μουσικῆς καὶ εἶχα κάνει ἤδη δυὸ χρόνια βυζαντινὴ μὲ τὸν Βασίλη Νόνη. Δὲν εἶχα κλείσει καλὰ καλὰ τὰ τριάντα καὶ οἱ συνθέσεις μου στηρίζονταν στὸ συνδυασμὸ τῆς ἀτονὰλ μὲ τοὺς παραδοσιακοὺς δρόμους καὶ ἤχους. Κατὰ κάποιο τρόπο νὰ περνάει ἡ μελωδία ἀπὸ ὅλες τὶς νότες χωρὶς νὰ παύει νὰ εἶναι μελωδία.
Ἡ παρούσα ἠχογράφηση ἀπὸ τὴν ἐκδήλωση τοῦ Ὁμίλου Ἐρασιμόλπων
ΤΟ ΚΟΙΝΟΝ ΤΩΝ ΩΡΑΙΩΝ ΤΕΧΝΩΝ
μὲ τίτλο ΟΙ ΗΧΟΙ ΤΩΝ ΣΤΙΧΩΝ
στὴν αἴθουσα τῆς Ἑλληνικῆς Εταιρείας (Τριπόδων 28, Πλάκα)
στὶς 1/3/2003.
Ἀπάγγειλαν ποιήματα οἱ
ΤΑΣΟΥΛΑ ΚΑΡΑΓΕΩΡΓΙΟΥ
ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΡΚΟΠΟΥΛΟΣ
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΤΙΛΗΣ
Ἐνῶ οἱ ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΒΑΡΕΛΟΠΟΥΛΟΣ καὶ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΚΑΨΟΚΑΒΑΔΗΣ ἀπὸ τὸ συγκρότημα ΜΑΤ ΣΕ ΔΥΟ ΥΦΕΣΕΙΣ μαζὶ μὲ τοὺς ΣΤΑΥΡΟ ΔΑΛΚΟ καὶ ΙΩΑΝΝΑ ΚΑΠΠΟΥ ἔπαιξαν μελοποιημένα ποιήματα, συνθέσεις τοῦ ΧΡΙΣΤΟΥ ΔΑΛΚΟΥ καὶ τοῦ ΓΙΑΝΝΗ ΠΑΤΙΛΗ. Καὶ αὐτὸ τὸ τραγούδι:
Παίζουν οἱ
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΒΑΡΕΛΟΠΟΥΛΟΣ καὶ
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΚΑΨΟΚΑΒΑΔΗΣ
*
Κάποιες ἀποκλίσεις ἀπὸ τοὺς στίχους δικαιολογοῦνται
ἀπὸ τὴν ζωντανὴ ἠχογράφηση