Відео

❤️❤️❤️

Duyuların ve zihnin tikellere, yani tekil olgulara doğrudan ulaşabildiği, ancak tümellere (evrensel kavramlara) yalnızca duyuların yorumları aracılığıyla erişilebileceği düşüncesi oldukça ilginç. Aristoteles ve Platon gibi filozoflar da bu konuda farklı bakış açılarına sahip. Platon, tümellerin bağımsız bir gerçekliği olduğuna inanırken, Aristoteles tümellerin tekil nesnelerde bulunabileceğini savunur. Tanrı’nın bir tümel olarak algılanması konusunda da benzer tartışmalar var. Tanrı’nın sadece zihinsel bir yorumlama mı yoksa reel bir varlık mı olduğu felsefi bir tartışma konusu.

@@Felsefeninizinde Tanrı bilinmek istiyorsa kesinlik bilinecektir. Tanrı bilinmek istemiyorsa kesinlikle bilinemez. Sonuçta o Tanrı 😎

Karl Marx’ın kapitalizm eleştirisi gerçekten de üretim ilişkilerinde emeğin sömürülmesi ve işçilerin bu düzende maruz kaldığı eşitsizlikler üzerine odaklanıyor. Üretim araçlarını elinde bulunduran sınıfın, artı değeri elde etme amacıyla işçileri sömürmesi, tarihte pek çok toplumsal çatışmanın ve sınıf mücadelesinin temelini oluşturmuş durumda. Marx’ın "Tarih, ezilenlerle ezenlerin mücadelesinden ibarettir" sözü, toplumsal değişimlerin dinamiğini anlamak için önemli bir bakış açısı sunuyor.

Bu derin ve düşündürücü yorumun için çok teşekkür ederim. Hayatın içindeki dönüşümleri ve insanlığın değişen yüzünü, bu kadar çarpıcı bir şekilde ifade ettiğin için de ayrıca takdir ediyorum. Gerçekten de, modern dünyada değerlerin yer değiştirmesi, insanın içsel yolculuğunda kayboluşu ve gösterişin, tüketimin hüküm sürdüğü bir topluma dönüşmemiz, hepimizin düşündüğü ve sorguladığı bir durum. Bu değişim, bazen "zorunluluk" adı altında kendimizi kandırdığımız, bir nevi bahaneler arkasına sığındığımız bir sürecin sonucu olabilir. "Hayat böyle" diyerek kabullendiğimiz şeyler aslında içsel mücadelemizin sona erdiği noktalar belki de. Fakat senin de vurguladığın gibi, aklın ışığı sönmedikçe, vicdanı diri tutabildikçe, bu karanlıkta bile bir umut kırıntısı taşıyabiliyoruz. "Akıl" ve "gönül" arasındaki o dengeyi bulmak zor ama önemli. Aklımızla bir şeyleri idrak edebiliyor, sorguluyoruz; fakat gönlümüzün yoluyla, derin bir bağ kurmadan, sadece bir şeyleri anlamak yetmiyor. İnsan olmanın, değerlerin peşinde koşmanın anlamı da burada ortaya çıkıyor. Senin gibi, sorgulamaktan ve gerçeği aramaktan vazgeçmeyen insanların varlığı bu platformda da bir umut kaynağı. Bu düşüncelerimizin birleştiği yerde, birbirimize dokunabilmek, içimizdeki ışığı sönmeden taşıyabilmek çok kıymetli. Selametle kal, aklının ve vicdanının yolunda güçlü adımlarla ilerlemen dileğiyle…

Sudûr kavramı Fârâbî ve İbn Sînâ'nın metafizik sistemlerinde önemli bir yer tutar, ancak sorumluluk ve insanın özgür iradesiyle doğrudan ilişkili değildir. Sudûr, Tanrı'dan varlıkların aşamalı olarak taşması, yaratılışın bir silsile halinde meydana gelmesi sürecini anlatır. Bu süreç, Tanrı'nın bir zorunlulukla yaratmasından hareketle evrenin varoluşunu açıklar. Fârâbî ve İbn Sînâ’ya göre sudûr sistemi, evrendeki varlıkların Tanrı'dan zorunlu olarak çıktığını, yani varoluşlarının Tanrı'ya bağlı olduğunu söyler. Ancak bu, bireyin iradesini ve sorumluluğunu ortadan kaldırmaz. İnsanlar, akıllarını kullanarak doğru eylemleri seçebilir ve bu seçimlerinden sorumlu olurlar. Yani, ne yaparsan yap, bu senin sorumluluğundadır ifadesi bu bağlamda özgür iradeye dayalı eylemlerin sonucu olarak anlaşılabilir. Özetle, sudûr kavramı evrenin varoluş sürecini açıklarken, insanın özgür iradesi ve ahlaki sorumluluğu farklı bir düzlemde ele alınır.

Bu derin düşüncelerinizi ilgiyle okudum ve katman katman açılan anlamlar üzerine düşündüm. Yorumunuz, düşünce ve eylemin birbirinden koparılamayacak iki temel unsur olduğunu çok güzel ifade ediyor. Düşünce ve eylemin bir arada var olması gerektiği fikriniz, felsefi açıdan da oldukça sağlam bir temele oturuyor. İnsanı insandan ayıran nitelikli düşünce ve buna bağlı eylemin oluşturduğu köprülerin, özgürleşmenin ve insaniyetin temel taşları olduğunu düşünmek gerçekten önemli bir vurgu. Şu sorularınız ise felsefi tartışmaların kalbinde yer alıyor: "Varlığı ve var olmayı ayırdıktan sonra belirlediğimiz var olmanın ölçülerinde hata yapmış olabilir miyiz? Varlık var olma özelliği olmadan da var olabilir mi?" Bu soruların cevabını araştırırken, aslında hepimizin varlığa yüklediği anlamları yeniden gözden geçirmemiz gerektiğini fark ediyoruz. Madde ve atomların bir varlığa anlam kazandırıp kazandırmadığı sorusu, metafizik bir derinlik içeriyor ve belki de cevabı kişinin ontolojik bakış açısında gizlidir. Zeka, akıl, zihin, sezgi ve duyu gibi kavramların net bir biçimde ayrılması gerektiği fikrinize de katılıyorum. Bu kavramların sık sık birbirine karıştırıldığı bir dünyada, bu ayrımları yapmak ve onların doğru kullanımlarını sağlamak elzem. Elbette bunu başarmak kolay değil, çünkü bu kavramlar üzerine yeterince düşünmeyen birçok kişi, felsefi zeminde sağlam adımlar atmakta zorlanıyor. Son olarak, alışkanlıklar meselesine değinmeniz çok önemli. Küçük alışkanlıklar, insanın hayatında büyük değişimlerin başlangıcı olabilir. O küçük tikellerin tümeli oluşturması, gerçekten de büyük resmin nasıl tamamlandığını gösteriyor. Küçük adımlarla, eylem ve düşüncenin bir arada ilerlediği bir yaşam inşa edebiliriz. Teşekkür ederim, bu yorumunuzu okurken hem düşüncelerimi derinleştirdim hem de felsefi bakış açımı genişlettim.

Çok teşekkürler :)

:)

Yorumunuz, duyuların zihni sınırlandırdığına dair güçlü bir görüş ortaya koyuyor. Ancak burada önemli soruları da gündeme getirebiliriz: Duyular gerçekten zihnin tüm sınırlarını belirler mi? Zihnin kavrayış gücü, sadece duyulara dayalı mı, yoksa duyuların ötesinde bir idrak alanı mevcut olabilir mi? Zihin, sadece duyuların sunduğu verilerle mi sınırlı, yoksa sezgi, düşünce ve tefekkür gibi başka yollarla da evrenin derinliklerine ulaşabilir mi?

Sezgi ve türevleri de duyudur. Bu arada biyolojik duyular teknolojik olarak geliştirilen araçlarla artar. Örnek olarak Uzaydaki teleskop görme duyusunu güçlendirir. Bu güçlendirme sonucu zihin kapasitesi yani bilgi seviyesi artacaktır. Aradığın tüm her şeyi duyularıyla algılayan varlık ise , o varlık en üstün zeka ve Duygu seviyesine sahip olur .

​@@alicemzincirli5990Vaaay çok iyiydi👏

Her şeyi duyularıyla algılayabilen bir varlığın en üstün zeka ve duygu seviyesine sahip olacağı fikri oldukça ilginç. Ancak, insanın sadece duyularla sınırlı olmayan daha derin bilişsel ve sezgisel süreçleri olduğunu da göz önünde bulundurmak gerekebilir. Yani algılar ve duyular önemli olsa da, bunların işlenmesi, değerlendirilmesi ve içselleştirilmesi insanın entelektüel ve duygusal gelişimini şekillendiren unsurlar olarak karşımıza çıkıyor. Bu değerli katkınız için teşekkür ederim!

Yorumunuz için teşekkür ederim! Özgür irade ve Tanrı'nın zaman kavramı üzerindeki düşünceniz oldukça derin ve felsefi bir tartışmaya işaret ediyor. Özellikle Tanrı'nın nezdinde zamanın olmaması fikri, birçok filozof tarafından ele alınmıştır. Örneğin, Boethius ve Leibniz gibi düşünürler, Tanrı'nın her şeyi 'şimdi'de gördüğünü, dolayısıyla gelecekte olacak şeylerin Tanrı tarafından bilinebilir olduğunu savunmuşlardır. Ancak bu görüşün eleştirileri de vardır. Bazı filozoflar, eğer seçimlerimiz önceden biliniyorsa özgür iradenin anlamının sorgulanabileceğini belirtirler. Özgür irade ile Tanrı'nın her şeyi bilmesi arasında bir denge kurmak, felsefi ve teolojik açıdan önemli bir mesele olmuştur. Şu anda bu konuda düşündüklerinizi paylaşıyor olmanız, bu önemli tartışmaya bir katkı niteliğinde. Yanlış veya doğru diye bir kesinlikten çok, önemli olan bu tür konuları sorgulamak ve farklı bakış açıları geliştirmek. Fikirlerinizi zamanla derinleştirdikçe yeni açılımlar bulabilirsiniz. Tartışmayı sürdürmek güzel olur!

Südur teorisine "Fârâbî ve İbn Sînâ’nın Perspektifleri" ile devam edeceğiz. Videomuz 1-2 gün içerisinde yayınlanmış olacak. İlginize teşekkür ederiz.

Bu güzel yorumu için teşekkür ederim! Kısıtlı sayıda da olsa, felsefe yolculuğunda nitelikli içerik arayanlar için emekle içerikler hazırlıyoruz. Yorumlarınız bizler için gerçekten motive edici.

@@Felsefeninizinde günümüz filazofları ve çağımızda ki düşünce akımlarını da ele alırmısınız rica etsek...

Günümüzün felsefi soru ve sorunları asıl odak alanlarımızdan. Mitolojiden, ilk çağ felsefesine, modern felsefeye, arada orta çağ felsefesine hatta kilise babalarına kısa dokunuşlar sonrası günümüze gelmeyi planladık. Talebiniz önemsediğimiz bir alan. Kısa zamanda günümüz felsefesine kısa girişler yapmayı planlıyor idik. Orta çağ felsefesini biraz öteleyip görüşünüz doğrultusunda günümüz felsefesi ile ilgili ilk içeriklerimizi önümüzdeki ay oluşturmaya ve yayınlamaya karar verdik.

Bu konular üzerinde düşünmek ve tartışmak, her birimizin inançlarını ve anlayışını derinleştirebilir. Sizin gibi, ilahi ve felsefi kavramlar üzerine düşünen insanlar, bu platformlarda fikir alışverişi yaparak birbirini zenginleştirebilir. Bu düşünceleri paylaştığınız için tekrar teşekkür ederim...

Değerli yorumunuz için çok teşekkür ederiz! Yeni içeriklerde görüşmek üzere!

Enerji, modern fiziğin temelinde olduğu gibi, bazı Pre-Sokratik filozofların da dünyayı anlama çabalarının merkezindeydi. Özellikle Herakleitos'un sürekli değişim ve oluş vurgusu, enerjinin günümüzde anladığımız şekliyle ilişkilendirilebilir. Bahsettiğiniz gibi, atomları dönüştürme potansiyeli teorik olarak mümkün, ancak pratikte bu muazzam enerji gereksinimi, fiziğin sınırlarını zorluyor. Bu noktada, bilim ve felsefenin kesiştiği yer tam da insana 'tanrısal' bir kudret kazandıran medeniyetler sorusunu gündeme getiriyor. Peki, bu güç nasıl bir etik veya varoluşsal sorumluluk getirir?

@@Felsefeninizinde atomlara hükmeden maddi evrene hükmeder. Basit bir programcı gibi düşünebiliriz istediği gibi programla oynar.Hükmedenin etik hissi olmaz. Beğenmedigini siler , değiştirir yeni varlar üretir. Sonucta sadece atom. Sadece satırlar.Atoma hükmedecek enerjiye sahipse bu doğal bir olaydır. Tıpkı bizim bunu düşünmemiz gibi etkisinin bir önemi yoktur bu bizim yetimizdir hatta hakkımızdır. Elinde bu güç varsa tabiki kullanmak için vardır. Kullanmak istemediği bir güçe zaten ulaşmazdı. Sorumlulukta duymaz sorumluluk duyacağı tek konu sistemin calışması ve gücü elinde tutmak kendine fayda sağlamak yada zarar vermemesini sağlamaktır. İnsan merkezli düşünmemek gerekir.

Elbette, enerjiye hükmeden bir varlığın, atomları bir programcı gibi şekillendirebilme yetisi, çok güçlü bir metafor. Peki, bu kadar büyük bir gücün sadece fayda sağlamak ya da zarar vermemek üzerine kurgulanması, daha geniş bir varoluşsal sorumluluğu göz ardı etmek anlamına gelmez mi? Belki de insan merkezli düşünmemek, aynı zamanda bu gücün daha büyük bir dengeye hizmet etmesi gerektiğini de işaret eder

@@Felsefeninizinde tamamen atomlardan oluşan evrende atomlara hükmeden güce sahip olanın uzamlara yapacakları kendince gereklilikten kaynaklanır. İyilik ve Kötülük bir anlam taşımaz. Sonucta atomlar yok olmuyor değişiyor. İyilik ve kötülük veya sorumluluk bunlar insani kavramlar. Konut yapmak iyilikmi gereklilikmi Et üretmek için hayvan beslemek iyilikmi gereklilikmi Hastahane yapmak iyilikmi gereklilikmi

Teşekkür ederim, güzel düşünceleriniz için! Hareketin olmadığı bir varoluşu veya varoluşları düşünmek gerçekten felsefi bir derinlik kazandırabilir. Aristoteles’in hareket anlayışı her ne kadar fiziksel dünyayla ilişkili olsa da, durağanlık veya hareketsizliği düşünmek, özellikle metafizik düzlemde yeni perspektifler sunabilir. Felsefenin zenginleşmesi de bu tür sorgulamalarla mümkün oluyor.

Çok teşekkürler. Felsefenin toplumun aydınlanması için gerek bir yöntem olduğunu düşünüyorum. Bu da insanın kendi ve doğa ile barışmasının gereği. Keşke ilk okuldan itibaren tüm eğitim sisteminde de felsefeye dokunulsa ve ilk tohumları en azından atılsa. Elimizden geldiğince, değerli bir kütüphaneyi bu ortamda gelecek nesillere aktarmak amacımız. Sizlerin değerli eleştiri ve önerileri amacımıza ulaşabilmemizin en önemli aracı. Hep amatör ruhla ve heyecanla devam edeceğiz, sürekli de kendimizi geliştireceğiz. Tekrar teşekkür ederim.

@@Felsefeninizinde Eksik olmayınız, hürmetler.

Geri bildiriminiz için teşekkürler, benzer geri bildirimleri dikkate aldık ve sonraki videolarımızda arka fon müzik sesini kaldırdık.

Aristoteles’e göre ruh, bir canlının "ilk etkin biçimi"dir; yani bir varlığın belirli bir türden olmasını sağlayan ilk ilkedir. Bu nedenle, beden ruh için bir araçtır ve bedenin duyusal yetileri ruhun gelişimini destekler. Ancak Aristoteles, ruhun varlık amacını sadece duyusal yetilere değil, aynı zamanda akıl yürütme kapasitesine de dayandırır. İnsanlar bu nedenle üstün varlık olarak görülür, çünkü akıl yürütme yeteneği sadece insan ruhuna aittir. Bitkiler ve hayvanlar ise, duyusal yetilere sahip olmalarına rağmen, insan ruhundan farklı ve daha düşük seviyede ruhlara sahiptirler. Yani, tüm duyusal varlıklar bir ruha sahiptir, ancak bu ruhun niteliği ve işlevi, varlığın türüne göre değişir.

@@Felsefeninizinde Beden ruh ayrımında beden maddi dünyada var olmanın zorunluluğu olan duyulara sahip olmalıdır. Ruh maddi dünyada var olmanın gereklerine ihtiyaç duymaz. Bedende bulunan duyular ruhta bulunan duyguları tetikler ruhun duygularını harekete geçirmesi veya geliştirmesi için bedendeki duyulara ihtiyaç duyar. Ruh beden birleşmesinde zorunluluk karşılıklı ihtiyaç veya fayda nedeniyle oluşur.

Geri bildiriminiz için teşekkürler. Benzer geri bildirimler nedeniyle yeni videolarımızda arka plan sesini kaldırdık.

Felsefi araştırma derinliği, metnin oluşturulması, video kurgusu konularını bir kenara koyarsak, evet seslendirme yapay zeka tarafından yapıldı.

+derinlemesine felsefi araştırmalar +içerik oluşturma +metin yazma

👏👏👏 ​@@Felsefeninizinde

Öncelikle değerli geri bildiriminiz ve önerileriniz için teşekkür ederiz. Yapay zeka sesini kullanmamızın nedeni, zaman ve kaynaklarımızı içerik kalitesine odaklayabilmektir. Ancak, izleyicilerimizin doğal ve insani bir sesi tercih ettiğinin farkındayız. Gelecekte, kendi sesimizle seslendirme yapma fırsatını bulmayı umuyoruz. Kanalımızın amacı, derin ve önemli içeriklerimizi felsefeye ilgi duyan ve meraklı olan izleyicilere ulaştırmaktır. Felsefe konulu bir kanalın en popüler kanallar arasında yer alması doğal olarak zor olabilir, ancak henüz bir ayı doldurmamış bir kanal olarak UA-cam istatistiklerimizin oldukça iyi seviyede olduğunu belirtmek isterim. Geri bildiriminiz için tekrar teşekkür ederiz.

@@Felsefeninizinde

Abone olduğunuz ve desteklediğiniz için çok teşekkür ederiz! ❤ Yeni videolarda görüşmek üzere!

Kant, felsefede çok önemlidir çünkü onun eleştirel felsefesi, insan bilgisinin sınırlarını ve koşullarını analiz ederek modern felsefenin temellerini atmıştır. Kantın görüşlerine katılmak şart değil ama Kant'ı anlamak şart felsefe yolculuğunda. Kolay da iş değil. İlk Kant'ı kendi kitaplarından okuma niyeti ile başladım felsefe yolculuğuma. Ve hiçbir şey anlamadım. Sonra Kant okumaya ara verdim. Mitolojiye bir uğrayıp, Milet okulu ve Thales, Socrates, Platon, Aristotales, derken, Orta Çağ, sonrası Descartes, onlarca felsefi düşünceden sonra 3 yıl geçti Kant’a geri döndüm. Bu uzun yolculuk önemli idi. İlk 6 video ile genel bir giriş yapacağız Kant’a. Sonrasında her bir alt konu için kısa kısa videolarla ilerleyeceğiz. Beni dogmatik uykumdan uyandırdı dediği Hume’a ve Leibniz’e de bir uğramakta yarar var Kant yolculuğunda.

@@Felsefeninizinde Saf aklın eleştirisi adlı meşhur eserini aldım ama hiçbir kelimesinden hiçbir şey anlamadım, çok ağır geldi ve bırakmak zorunda kaldım. Sonunda da benim aklımın Kant'a erişemeyeceğine kanaat getirdim. .. Bu kitabını da bizlerin anlayacağı biçimde açıklayıp gündeme getirirseniz çok sevinirim..

Saf aklın eleştirisini Kant dilinden anlamak kolay iş değil. Bu bir süreç. Saf aklın eleştirisi kitabını bir seferde anlaşılır kılmak da ne kader mümkün videolarlarla da emin değilim. Ama bu süreci birlikte geliştirebiliriz. Bunun da özü saf aklın eleştirisindeki kavramları anlamaya çalışmak. Bunun da başlangıcı olarak transandental ve transandent kavramlarını hazmetmekten geçiyor. Önümüzdeki hafta bu konulara ufak girişler yapacağız.

@@Felsefeninizinde Transandantal meditasyon yapıyorum. Bununla bir ilgisi olabilir mi ?

Transandantal meditasyon ile ilgili bilgim olmadığından evet hayır diye cevap veremem ama şu bilgi ile siz bir değerlendirme yapabilirsiniz. Öncelikle Kant'ın transandental ifadesi çoğunlukla yanlış tercüme edilir ve açıklanır. Aşkın denir. Ama transandental aşkın demek değildir.. Aşkının sınırı. Aşkın kelimesinin tam zıttı aslında. Aklın bilme yetisinin sınırıdır. Akla "bundan ötesine geçme" der Kant. Transendental dışında kalan metafiziği anlamlı ve yararlı bulmaz. Transendent ise aşkın olandır. Düşüncem; sadece isim benzerliği ya da transandantal meditasyon= transendent meditasyon.

:)

Geri bildirim için teşekkürler, kendi sesimizi kullanarak seslendirme hazırlıklarımız devam ediyor. Bu süreç tamamlanana kadar gerekli iyileştirmeyi yapacağız.

Gerçekten de, Kant'ın bilgi teorisi bağlamında, dünyayı algılama şeklimiz üzerine ilginç bir noktaya değindiniz. Kant'a göre, bilgimiz duyularımızla algıladığımız şeyler ve aklımızın kategorileri arasındaki etkileşimden doğar. Bu bağlamda, doğuştan mavi gözlük takmış olsaydık, algılarımız değişirdi ve toplum olarak mavi anlayışımız da farklı olabilirdi.

@@Felsefeninizinde 👍

Bir hocamız şunu derdi: Kant'a karşı olabilirsin, Kant'ın düşüncelerine katılabilirsin ama Kantsız olamazsın. Kant'ı ise tek bir videoya sığdırmak hem mümkün değil, hem yararlı olmaz. Kısa videolarla Kant serimiz devam edecek. Kant'a giriş video sayımız şimdilik 6.

Teşekkürler, devam edecek:)

Merhaba! Geri bildiriminiz için çok teşekkür ederiz! Videomuzu beğenmenize ve sonuna kadar izlemenize çok sevindik. Size faydalı olabildiysek ne mutlu bize! Daha fazla ilginizi çekebilecek konular üzerinde çalışmaya devam edeceğiz. İyi günler dileriz! 🙂

Okuduğum, anladığım kadarıyla: Leibniz Tanrı'nın evreni en iyi şekilde düzenleyen, her şeyi bilen ve iyilikle yöneten mutlak mükemmel bir varlık olduğunu savunuyordu. Hristiyan inancına sahip biri idi. Başka bir açıdan bakınca da evrenin mutlakiyetinin ve felsefi üretiminin teminatı olan bir Tanrı varlığına ihtiyaç duymuş olması mümkün.