Відео

Jules de Corte: voor mij de beste componist, tekstschrijver en kunstenaar van Nederland

Briljant en actueel, zelfs na 50 jaar. Jules ik hou van je 🥰

Onbekend voor mij maar een juweel

Ochjee wat een pareltje

Meer van dit soort onbekende liedjes zou erg leuk zijn.

Ik hoop stilletjes dat Maarten zich zal verdiepen in de duizenden lieve, wijze, profetische, buitengewoon muzikale liedjes en verhaaltjes die Jules heeft gecomponeerd en geschreven en geleefd.

Práchtig!

Wat een lief liedje en wat een wijze les.

Indrukwekkende versie, zo in een kerk, het instituut dat hij bekritiseert. Heel mooi gedaan. Zie ook de versie met het Louis van Dijk-trio elders op YT.

Een hele tijd geleden was de aarde niks dan gas, waar letterlijk geen sikkepitje vastigheid op was, maar toen gaf Vader God op zekere dag zijn ordonnantie: de aarde kromp ineen en werd een vloeibare substantie. Dat was op zich wel mooi, maar niemand kon daar wat mee aan. De boel was nog te woelig en te heet om op te staan, dus stuurde Vader God een koude wind vanuit den hoge: de aarde kreeg een korstje met een sterk groeiend vermogen. En na verloop van eeuwen werd de aardkorst dik en sterk. Er kon aldra een huis op staan, desnoods een halve kerk. Toen scheidde Vader God middels de almacht van Zijn handen de landen van de wateren en de wateren van de landen. Daarna schiep God de planten en de dieren naar Zijn wens, vervolgens naar Zijn beeld en Zijn gelijkenis de mens. En Adam mocht met Eva in de schone tuin gaan wonen. Ze kregen vele dochteren en gelijkelijk vele zonen. Intussen bleef de duivel ook niet zitten waar die zat. Die speelde het klaar dat Eva van de zonde-appel at. 'Mijn God,' zei God, 'hoe kon je nou toch zo de boel bederven? Ga uit het paradijs, en alle mensen moeten sterven.' Het is eigenlijk doodjammer, dat verloren paradijs, want al met al is het leven vaak een uiterst zware reis. En zie je het gedonder waarmee alles is omgeven, dan wou je dat de aarde maar een gasbel was gebleven.

In België vind je, als overal elders Ontzettend veel soorten personen Profeten en dichters, proleten en schelders Normalen en buitengewonen Men leeft er laverend en improviserend En trekt zich de zorgen niet al te zeer aan Maar een ding ervaar ik als zeer irriterend: Dat iedere reis over Brussel moet gaan In België kun je de filter genieten En 't bier is een lied zonder woorden En overal ruikt 't heel duid'lijk naar frieten Veel meer dan bij ons in 't noorden Je zou er als Hollander haast kunnen leven De kerk, de censuur en de koning ten spijt Maar 't rechttoe-rechtaan wordt er niet overdreven Want alles wordt steeds over Brussel geleid In België hoor je vaak grapjes vertellen Die Nederland danig kleineren Maar telkens, als iemand mij daar mee komt kwellen Ga ik in 't Frans converseren Of ik antwoord met een van die grote successen Van tante uit Ieper, die dood was gegaan Die kwam, na oneindig veel vijven en zessen Doodmoe, over Brussel, bij de hemelpoort aan In België weet men van nemen en geven Jazeker, het kan er plezant zijn Er zijn er misschien wel een paar die zwaar leven Zoals die er in ieder land zijn Ik heb over Nederland heel wat te klagen Om tal van problemen, op ieder gebied Maar wat wij aan kruisen ook hebben te dragen Een kruis zoals Brussel, nee, dat Goddank niet

Het wonderwerk van onze tijd Draagbare radio's Wordt allerwegen wijd en zijd Over stad en land verspreid Wat wel eens tot problemen leidt Draagbare radio's, in de bus en in de trein Waarom moet het nou zo'n herrie zijn Och och, oh oh Misschien dat ik antiek ben, maar het stoort me zo Van hier naar hier, van hier naar huis Draagbare radio's Zachtjes piept het als een muis Maar brutaal met fel gedruis Als 't kon, bleef ik er liefst voor thuis Draagbare radio's, langs de weg en in de laan En hoe dat mettertijd moet gaan Oei oei, ach ach Misschien nog tetteretetter dan vandaag de dag Van Valkenburg tot Ammerstol Draagbare radio's Och jongens, meisjes, wat een lol Niets te dwaas en niets te dol En straks de hele wereld vol Draagbare radio's, aan het strand en op de hei Er kan nog best wat herrie bij Nou nou, nee nee 't Mankeert ons nog alleen een miniatuur TV

Maak je huis en je hart bereid Voor de nieuwe tijd Voor het nieuwe leven Want de dingen van weleer Worden zonder meer En voorgoed afgeschreven Morgen als de zon opgaat Zal de hele staat Stom verbaasd staan kijken Je beseft niet wat je ziet Je gelooft het niet Maar de waarheid zal blijken Vrolijk nieuws van het ANP En op de tv Zul je zien in kleuren Wat je nooit voor mogelijk hield Alles is bezield Van het grote gebeuren Geen gebekvecht, geen gedram En in Amsterdam En in ’s-Gravenhage Overal is volop feest Want de nieuwe geest Heeft de oude verslagen Jan Soldaat legt in één keer Alle wapens neer Die zijn niet meer nodig Zelfs de generaal treedt af Met zijn hele staf Als totaal overbodig In het hele buitenland Is de oude trant Radicaal verlaten Men mag vrijuit gaan en staan En van nu af aan Overal vrijuit praten Geen verschil van arm of rijk Alle ras gelijk Alle stand en standing Heel het oude treurverhaal Krijgt een kolossaal Magnifiek happy ending Als je morgen schrikken zou Want de lucht is grauw En de zon verborgen Wees dan niet te zeer bedrukt Wat vandaag niet lukt Lukt wellicht overmorgen

Een mooi lied en het zou ook zo moeten zijn. Maar zal waarschijnlijk en helaas nooit werkelijkheid worden!!!

Práchtig!

Gedeeld op mijn FB. Prachtig. Een bijzonder mens. Mijn vader was van dezelfde leeftijd en hij luisterde graag naar zijn liedjes en ik dus ook.

Pracht lied. Waarheid

IJzersterke, nog steeds actuele tekst.

Ze proberen uit alle macht Om hun kinderen op te voeden En ze letterlijk dag en nacht Voor zelfstandigheid te behoeden Ze vertrappen de teerste dingen Met hun voeten van goed fatsoen Elke vogel die durft te zingen En ze weten niet wat ze doen Ze benutten de mooiste tijd Door elkander bedroefd te maken En elkander in haat en nijd Van minuut tot minuut te kraken Al hun bloemen zijn doodgeslagen Al hun bomen staan zonder groen Zo vergallen ze al hun dagen En ze weten niet wat ze doen Kijk - ze draaien aan 't grote wiel En ze sluiten zich op in zaken Ze verpatsen hun hart en ziel Want ze moeten carriere maken Ze zijn bezig zich uit te knijpen Tot de dood komt met zijn harpoen En ze zullen het nooit begrijpen Want ze weten niet wat ze doen We vervuilen de oceaan We vergiftigen heel de aarde Want de welvaart staat bovenaan En alleen het bezit heeft waarde Zou de mensheid zijn afgeschreven Driemaal duizend en meer miljoen Of zou iemand ons toch vergeven Want we weten niet wat we doen

Ieder jaar opnieuw vier ik m'n zoveelste verjaardag Altijd heel bescheiden en in zeer intieme kring En hoewel ik me zeer bepaald om 't jarig zijn niet naar lach Als gewoonte vind ik 't toch een alleraardigst ding Nauwelijks ben ik een minuut 't warme bed ontrezen Of m'n vrouw en kinderen roepen: "Paps is jarig, fijn" Dat ze d'r maar lang getuige van moge wezen Dat ze d'r maar lang getuige van moge zijn Tegen elven drinken we een extra lekker bakkie Met een stukkie taart d'r bij, dat smaakt naar winstbejag Na de tweede koffie raak ik al meer op m'n gemakkie En voel'k me echt 't centrum en de zin van deze dag Schoonmama en tantes, om de beurt, dan die, dan deze Wensen mij geluk naar oud recept, ach ja, ach fijn Dat ze d'r maar lang getuige van moge wezen Dat ze d'r maar lang getuige van moge zijn 's Avonds, rond een uur of acht, ontvang ik de visite Ik druk vele handen, alle eve energiek Om daarna de hele avond kokend te genieten Van haast slaande ruzie over kunt en politiek Ver na middernacht, als wij zo schor zijn als de hezen Zegt de een na d'ander: " 't Was gezellig, ik verdwijn" Dat we d'r maar lang getuige van moge wezen Dat we d'r maar lang getuige van moge zijn

Ten dage dat ik oud zal zijn, hoop ik in vrede dood te gaan, zonder daarna verplicht te worden in een vreemde buitenaardse orde als een ontheemde ziel te moeten voortbestaan. Want sterven ook de bloemen niet en gaan ook niet de vogels dood? Hoe zal het mij dan zijn gegeven eindeloos maar voort te blijven leven, totaal van alle ruimte en van tijd ontbloot? Wat is dat voor een hoogmoedswaan waarmee de mens zichzelf verheft boven de sterren en planeten, boven wat hij na vermag te meten, terwijl hij nog niet eens zijn eigen plaats beseft? Ten dage dat ik dood zal zijn, leg mij dan in de koele grond, liefst zonder kist en zonder kleren, zodat ik in vrede weer kan keren één zijnde met het al waaruit ik eens ontstond.

Hij wist het toen al... hoeveel jaren van misbruik zijn we inmiddels verder... Prachtige vindingrijkheid in tekst en muziek, onderschat kunstenaar.

Geen levensreis verloopt langs strikt gelijke wegen: de een heeft alles tegen en de ander zit het mee. Je hunkert en je hoopt eens door te zullen breken, maar telkens blijf je steken tot en met in de puree. Wat gemeen, wat gemeen keer op keer te moeten merken dat jij met al je werken niks bereiken kunt of mag. Wat gemeen, wat gemeen, de gewiekste schuinsmarcheerders, de stroop- en suikersmeerders winnen slapend slag op slag. Het allerfraaiste weer, een zee van welbehagen. Wie nu nog durft te klagen, is niet van het beste soort. De zon schijnt keer op keer vijf dagen in successie. In het weekend een depressie die de boel totaal verstoort. Wat gemeen, wat gemeen, bijna niet te accepteren. Zoiets organiseren, daar moest flinke straf op staan. Wat gemeen, wat gemeen, zul je zien: op maandagmorgen dan kun je zonder zorgen, zonder jas naar het werk toe gaan. Versterk de goede zaak, wijd haar al je talenten, in moeilijke momenten steeds bewijzen wie je bent. En anderen doen maar raak, die kan het niks verrekken, maar als het gaat om trekken, nemen zij het langste eind. Wat gemeen, wat gemeen jou gewoon te laten vallen. En die de boel verknallen, klimmen op in het kwadraat. Wat gemeen, wat gemeen, wie heeft toch die fout geweven waardoor er in het leven geen rechtvaardigheid bestaat?

Keurig dat het archief van Jules de Corte hier wordt geüpload. Iets wat elders amper op het internet te vinden is. Ik heb zelf ook door de jaren heen een grote collectie verzameld door middel van radio-archieven en oude LP's, maar goed dat het op zo'n toegankelijke manier beschikbaar wordt gemaakt. Er zit te veel goud tussen om gevonden te worden.

Ik heb een half uur bij de poort gekeken Die aan het eind ligt van het laatste pad Er ging een man doorheen die kanker had Naast een oud vrouwtje aan de tijd bezweken Wat hongerlijders uit een hongerland Wat slachtoffers geveld in snelverkeer En tien soldaten, vijf aan elke kant Met elk in het lijf een brokje lood van eer Ik zag een man die net nog op kantoor zat Hij kreeg een teken en hij had te gaan Een dronken lor die nauwelijks nog kon staan Een huisvrouw die haar keukenschort nog voor had Wat oproerkraaiers uit een oproerland Een kerkeling die in zijn bijbel las En in Vietnam tien kindertjes verbrand Omdat het die dag napalm-zondag was Ik heb een half uur bij de poort gekeken Die aan het eind ligt van het laatste pad Ik heb geen troon gezien waar God op zat Noch engelen de bazuinen horen steken Maar wel vloog er een witte duif voorbij Met in haar bek een takje levensgroen Dat God ons in het uur genadig zij Als wij de laatste kruisgang moeten doen

Er komt een tijd dat de kanonnen slapen Dat alle tanks verroesten en vergaan En dat 't allervreselijkste wapen Definitief zal hebben afgedaan Alom zullen de staalfabrieken zwijgen De auto en de plastic-industrie Geen onheil zal 't leven nog bedreigen Niet de techniek en ook niet de chemie De hebzucht zal voor altijd zijn verbannen Geen plekje waar nog roofbouw wordt gepleegd En allerlei natuurverdelgingsplannen Zullen finaal van tafel zijn geveegd De lucht niet meer vervuld van boze gassen De grond niet meer met dodelijk gif doordrenkt De wereld zal compleet zijn schoongewassen En van geen bloem wordt nog een blad gekrenkt De vogels zullen zingen, alle dagen De bomen zullen ruisen, elke nacht Geen dier dat nog gemeen wordt doodgeslagen Of, met het oog op winst, wordt afgeslacht Dan daalt de lieve, lang verbeide vrede Voorgoed op de geplaagde aarde neer Dan wordt er nooit meer zinloos pijn geleden Dan zijn er nooit en nergens mensen meer

Het in ’t leven onrechtvaardig En slecht verdeeld op elk gebied De mensen lijken soms wel aardig Maar als je goed kijkt zijn ze ’t niet Maar kijk je achter de eerste linie En graaf je dieper onder het vel Dan corrigeer ik mijn opinie En zeg ik: zielig zijn ze wel Ik kreeg de waarheid recht van boven Bij mijn geboorte ingeplant Ik hoefde enkel te geloven Op het gezag van hogerhand Maar van de bontgekleurde dromen die ik gekoesterd heb als kind Zijn er niet veel terecht gekomen Ze zijn vergaan als weer en wind Van wat ik in mijn jongensjaren Heb leren zien als mooi en fijn Bleek naar ik later moest ervaren De grootste helft bedrog te zijn Wat ze vertelden over Jezus Klonk radicaal en ijzersterk Maar zeer tot spijt van schrijver dezes Gold dat alleen maar in de kerk Want alle mensen te beminnen Dat klonk natuurlijk reuzevlot Maar eer je daaraan durft beginnen Rijden hun auto’s je kapot Elkanders schulden te vergeven Is aardig in Gods koninkrijk Maar in het alledaagse leven Past het maar slecht in de praktijk Wie slecht de goeie God laat zorgen Die vreesde moeite noch geweld Maar ruilen wel voor maandagmorgen De goeie god voor ’t goeie geld Ik ben precies zo’n zelfde kemel Als al die anderen uit ’t spel Straks krijg ik naast u in de hemel Een stoel met uitzicht op de hel

Waar moeten we naartoe met ons vredesideaal als we leven met een dusdanig wapenarsenaal dat men ieder mens apart minstens honderd keer kan doden, heel de aarde kan misvormen tot woestijn? En dan reppen we niet eens van de niet te tellen noden die tot heden toe nog nooit gelenigd zijn. Waar moeten we naartoe met de vredestheorie? Er wordt veel te goed verdiend aan de ooriogsindustrie. Stel je één seconde voor dat we die eens niet meer hadden, zakte heel de mooie welvaart in elkaar. En de Russische tiran greep het westen bij zijn kladden, want dat begeert hij nou al zesendertig jaar. Waar moeten we naartoe met ons nobele gepraat? We zijn immers allemaal een beetje dief of diefjesmaat. We zijn nauwelijks in staat of bereid ons te beperken tot wat minder voer en minder warme stal. Daarom bidden we tot God in zijn honderdduizend kerken, opdat Hij voor ons het klusje klaren zal. Waar moeten we naartoe met ons vredesgekrakeel? Velen vinden nog niet eens de atoombom immoreel. We berusten in het feit, want we zijn gewoon niet veilig zonder vinger aan de dodelijke knop. Als het gaat over abortus, is opeens het leven heilig, maar zodra het is geboren, houdt dat op.

Zo 'n mooie allesomvattende tekst.