Відео

Beste Jandudl74, Dank je wel voor je reactie. Zo te horen heb je meer dan genoeg van sociale verplichtingen, lees ik dat goed? Dat maakt me wel nieuwsgierig - en je hoeft me dat hier nu niet te vertellen - wat jij zou doen als jij zelf de volledige regie over je leven zou krijgen, zonder inmenging van anderen. Hoe jij jouw kostbare levensenergie zou gebruiken, waarvan je zou gaan genieten. Wat jij zou willen creëren, gewoon voor je plezier. Als ik je goed begrijp, heeft dwang van buitenaf je leven behoorlijk vergald. En het is waar: als je gegarandeerd problemen wilt, kun je het beste in contact komen met andere mensen. En ja, het is niet gemakkelijk om die paar mensen te vinden waarmee je in je leven onverwachts veel "maatjes"- gevoel krijgt en met wie samen zijn zowat vanzelf gaat en prettig. Ik wens jou in elk geval vanaf hier een mooie dag toe met een paar kleine doch bijzondere lichtpuntjes die jij je graag wilt blijven herinneren. En ja, pensioen, dat gun ik je van harte. Ik ben nu zelf 4,5 maand gepensioneerd en het is heerlijk! Met vriendelijke groet, Tura

@@depressiestoppen2745 Hallo Tura, Ja, inderdaad. Ik haat sociale verplichtingen. Ik ga het liefst mijn eigen gang. Hoewel ik niet echt met tegenzin naar mijn werk ga hoor. Waar ik me aan erger is dat de meeste sociale verplichtingen zoals kerst, eigenlijk bedacht zijn door de middenstand. Om er flink aan te verdienen. Als je dat allemaal nuchter bekijkt, dan wordt het wel duidelijk. En sommigen worden zelfs een beetje boos als je niet op een verjaardag verschijnt of "gezellig" mee gaat naar dat feestje of kerst bijeenkomst. Zoals het nu gaat in NL vermoed ik dat er nog veel meer mensen in een depressie komen. Ik ben van mening dat het leven in de jaren 80 veel gemoedelijker en simpeler was!

@@jandudl74 Dank voor je toevoeging, Jandudl74. Heel herkenbaar. Ik heb nu al jaren geen depressies meer, maar ook ik ga nog steeds het liefst mijn eigen gang. En ja, kerst, nieuwjaar, pasen, verjaardagen, en dan al die heisa en opwinding... het blijft verwonderlijk hoe enthousiast mensen zich daarin kunnen storten. Een soort massahypnose. Zelf heb ik veel aan meditatie, aan getuige worden van welk verschijnsel dan ook, zonder iets van een verschijnsel te vinden, zonder er iets aan te willen veranderen. Ik laat verschijnselen zo veel mogelijk met rust, laat ze zijn. Al lijkt het onkruid, ik wied het niet. Ik blijf gewoon een neutrale getuige. Alsof ik bijna onzichtbaar ben. Maar aanwezig ben en blijf ik wel. De jaren 80 komen nooit meer terug. Maar wat let jou om, te midden van alle verschijnselen, jouw eigen beste leven dagelijks te vieren als een gemoedelijk en simpel decennium (Maar hou het maar geheim! ;) )! Met hartelijke groet, Tura

@@depressiestoppen2745 Hallo Tura, ik heb een hekel aan lezen, maar misschien ga ik toch eens je boek overwegen. Bedankt voor je antwoorden!

Goedemorgen Angelique, Dank je wel voor je reactie. Je schrijft dat je wakker wordt met een gevoel, nog zonder dat er gedachten zijn geweest. En je vraagt hoe dat kan. Er zijn diverse mogelijkheden. De eerste mogelijkheid heeft te maken met het feit dat we meestal wakker worden via een schemer-tussenfase. We worden zelfden vanuit diepe slaap ineens klaarwakker, tenzij we schrikken van een knal of zo. In die tussenfase gaan er al diverse droomachtige dingen door ons heen. Het kan zijn dat die "steen op mijn maag "en dat "zwart gevoel" daardoor ontstaan. Een andere mogelijkheid is dat er toch gedachten aan dat gevoel vooraf zijn gegaan maar dat die gedachten nog moeilijk op te merken zijn. Bijvoorbeeld dat je merkt dat je wakker gaat worden, en dat er daardoor alleen al vanuit jouw zenuwstelsel boodschappen verstuurd worden naar je buik die zoiets zeggen als : de dag gaat weer beginnen, met die gevoelens als resultaat. Een derde mogelijkheid is dat er bij jou iets gebeurt dat ik niet ken. Waarvan ik niets weet. Ik wens jou in elk geval voor nu en vandaag een bijzondere n fijne dag toe, met een paar lichtpuntjes die jij je graag wenst te blijven herinneren, wellicht als teken van mogelijkheden tot herstel. Met vriendelijke groet, Tura Gerards

@@depressiestoppen2745, dank je wel voor je uitgebreide antwoord. Je verwerkt natuurlijk ook veel in de nacht, de nare gevoelens die je overdag soms hebt.

​@@angeliqueruts9302 Ja, ook dat is waar, Angelique.

Beste rudolfmusic4403, Dank je wel voor je reactie. Wat jammer dat het je nooit gelukt is om ook maar even een andere beleving dan depressie te hebben. En wat verschrikkelijk voor je. Ik neem aan dat je dus ook niet in staat bent om van een afstandje, als neutraal getuige, te kijken naar het feit dat er gedachten zijn. Dus niet kijken naar de inhoud van die gedachten (ze geloven), maar naar het feit dat die gedachten gekke flitsen zijn die komen en gaan (niet WAT, maar DAT). Zo kijken is alsof je vanaf een heuvel naar een snelweg zit te kijken waar de auto's aan één stuk door langs sjezen. En tussen elke 2 auto's zit een ruimte. En jij zit op een heuvel te kijken, op een afstandje. En er is geen haar op je hoofd die denkt: ik ben die auto, en nu ben ik die auto, en nu ben ik die volgende auto. Ik wens je in elk geval het beste toe, rudolfmusic4403. Met vriendelijke groet, Tura Gerards

Dankjewel, ...Musicman, voor je vriendelijke woorden! Kleine stapjes, dat zouden meer mensen moeten doen! :) Je depressie onderdrukken raad ik sterk af. Daar zijn we niet sterk genoeg voor. Maar wie niet sterk is, moet slim zijn! Duw je depressiesymptomen niet weg, vervloek ze niet, maar laat ze blijven waar ze binnenkomen (geef ze een kop koffie of zo) en maak dat je zelf wegkomt! Een depressiesymptoom dat niet vervloekt wordt maar dat een welkomstcadeau krijgt (als jouw depressiesymptoom een wezen zou zijn, wat zou hem/haar dan absoluut even afleiden?) blijft even op de eigen plaats en dat is meer dan genoeg tijd voor jou om zelf weg te gaan en om het symptoom tevreden achter te laten. Met vriendelijke groet, Tura Gerards

@@depressiestoppen2745 🥰🥰🥰🥰🥰💪💪💪💪💪

Dank je wel, Hendrik, voor je vriendelijke reactie! 🙏 Met vriendelijke groet, Tura Gerards

ja...?

Dank je wel, Sjors, voor je vriendelijke woorden! :) Ik wens jou een heel fijne dag toe met een paar aangename verrassingen die je graag wilt blijven herinneren. Met vriendelijke groet, Tura Gerards

Dag Schryliam, Dank je wel voor je vriendelijke reactie! Ik wens jou een fijne dag toe met bijzondere, kleine, lichte gebeurtenissen die je je graag wilt blijven herinneren. Met vriendelijke groet, Tura Gerards

Beste Kees, Dank je wel voor je reactie. Woede is woede, hoe het ook uitgedrukt wordt. En op zich is woede een intense reactie van een mens die zich niet gehoord, gezien of erkend voelt. En dat kan precies het geval zijn, maar die woede kan ook gebeuren terwijl die erkenning er wel is maar niet als zodanig begrepen wordt. Verder weet ik niet zo goed, kees, wat jij met jouw reactie te berde wilt brengen. Wellicht wil je dat nog toelichten? Met vriendelijke groet, Tura Gerards

Beste Mascha, Dank je wel voor je reactie en vriendelijke woorden. En wat fijn dat je gelachen hebt! Ik wens jou een heel fijne dag toe met opnieuw een gulle lach die je je graag wilt blijven herinneren! Met vriendelijke groet, Tura Gerards

Dank je, Martijn, voor je toevoeging. Precies. Maar hoe, dat willen mensen met depressie graag weten, want ze zien niet hoe of ze hebben geen puf meer. Met vriendelijke groet, Tura

@@depressiestoppen2745 ik heb een paar opnamens gehad. Als ik daar uit kwam, kon ik niet eens televisie kijken. Dat rotte gevoel. Maar na een flink aantal maanden was het weer weg. Zonder dat ik er erg in had. Ineens is het weg. Mijn leeftijd is dan wel 52jaar. En ik weet dat het altijd weer terug komt. Het zit van binnen.

Dank je wel, Gerda, voor je reactie en compliment. Ik beoefen dit zelf elke dag! En ben helemaal verguld met de werking ervan, de rust die het oplevert. Een fijne dag toegewenst. Met vriendelijke groet, Tura Gerards

Graag gedaan, Femke. Een fijne dag toegewenst. Vandaag schijnt de zon ook weer eens. Bij jou ook? Met vriendelijke groet, Tura

Heerlijk! :)

@@depressiestoppen2745 🥰

@@T.E.B-T.E.B Hartelijke groet! 😀 Tura Gerards

@@depressiestoppen2745 ja zeker! Hartelijke Groet! Tamara... 😁

Beste Anneke, Dank je wel voor je reactie. Wat verschrikkelijk voor je: stress, depressie en lichamelijke klachten. :( Ik hoop van harte dat je desondanks een gemakkelijke eerste stap kunt vinden, een klein doch fijne, die jou een vizier biedt gericht op herstel. En ik hoop dat je in deze video een aanwijzing hebt kunnen vinden die je daarbij zal helpen. Met vriendelijke groet, Tura Gerards

Beste Anneke, Dank je wel voor je reactie. Het enige goede van een tweede keer depressie is de constatering dat jij, jouw brein en jouw lichaam in staat zijn om uit depressie te komen. Onthoudt dat. Ook toen leek alles onmogelijk, die eerste keer, toen je er nog middenin zat. Verder is het winst dat je al deze vier kenmerken in jezelf herkent. Want heel dichtbij herstel zit het vermogen om waar te nemen. Dat kun je dus goed. Klasse! De volgende stap zal dan zijn, waarnemen zonder oordeel, zonder afkeur, zonder balen, zonder vervloeken, zonder klagen. Niet gemakkelijk, wel mogelijk. Ik wens jou alle goeds toe. Met vriendelijke groet, Tura Gerards

Dank je wel, Maritaz, voor je reactie en verfijnde verwoording. Dat zeg je mooi: "Ja je kunt heel in jezelf zijn en ja je hebt als mens ook anderen mensen nodig om jezelf en verbinding te ervaren. Het is er allebei." Ja, dat ben ik helemaal met je eens. En ook al het andere dat je aanstipt, kan ik beamen. Ik moest even deze video opnieuw bekijken, ik had geen herinnering mee wat ik hier precies uiteengezet had. Ik zeg echter nergens: "Hard tegen jezelf zeggen dat je je niet eenzaam mag voelen want dat ligt alleen maar aan je gedachten." Je mag je gerust eenzaam voelen, als je dat wilt. Wie ben ik om iemand dat recht te ontzeggen? Het enige wat ik in deze video wilde aanstippen: als je uit het gevoel van eenzaamheid wilt stappen, dan lukt dat alleen als je uit het oordelen kunt stappen. Dan zul je het veroordelen, van wat er is en het het bepalen van wat er volgens jou mist, moeten loslaten. Al die oordelen leidt vroeg of laat tot eenzaamheid. En zonder veroordeling zijn, zonder oordeel over de wereld, over je karakter en eigenschappen, over je lichaam, over je seksualiteit, over je gebreken, over je afkomst, zul je dichter bij jezelf komen en ook dichter bij anderen. Juist wegblijven uit die verslaving om te bepalen, verschillen te onderscheiden en voorkeur te hebben voor het een en een afkeur van het andere... juist dat wegblijven uit die verslaving zal ons de optimale verbinding schenken met onszelf, met anderen, met dit wonderlijke bestaan. Ik wens jou, Maritaz, alle goeds toe. Met dank en vriendelijke groet, Tura

@@depressiestoppen2745 hi Thura dank je voor je antwoord. Tja waar ik het met je eens ben dat oordelen leiden naar niet verbondenheid vraag ik me af of alleen maar uit de oordelen stappen je zullen bevrijden van een gevoel van eenzaamheid. Verbinding met andere mensen is zo'n basisbehoefte van de mens, dat komt net na eten en veilig zijn. Voor mij klinkt dan 'stap uit de oordelen, dan voel je je niet eenzaam' als tegen iemand die honger heeft zeggen ' maar als je uit het oordeel stapt dat je voedsel nodig hebt, heb je geen honger meer'. Ik bedoel maar te zeggen: een gevoel van eenzaamheid speelt imho niet alleen in de al of niet aanwezigheid van beperkende overtuigingen in de mind af, maar op een zeer basaal menselijk behoefte niveau. Ik denk dus dat je je ook eenzaam kan voelen zonder oordelen over wat dan ook. Waarbij het natuurlijk een keuze kan zijn dat menselijke niveau te willen ontstijgen daarvan is menige kluizenaar een voorbeeld van. Maar van hen weet ik ook niet of ze zich niet stik eenzaam voelden en dat verdroegen voor de heilige zaak. Blijft dat oordelen een breuk in de verbinding veroorzaken, dat ben ik met je eens. Maar er zullen oude zieke mensen zijn die niet eens de energie hebben om te oordelen en zich toch eenzaam voelen bijvoorbeeld.

@@maritaz7577 Dank je wel, Marita, voor je reactie. Ik volg je. Ja. Het is mijn eigen ervaring en het werkt ogenblikkelijk: uit de oordelen stappen zal je bevrijden van een gevoel van eenzaamheid. Soms duurt dat maar heel even... maar wie goed kijkt heeft dan gezien dat er meteen alweer oordelen binnenkwamen die het effect lieten verdwijnen. En ja: "verbinding met andere mensen is zo'n basisbehoefte van de mens, dat komt net na eten en veilig zijn." Dat kan prima samen gaan met uit oordelen stappen. Verbinden is heel worden, tenminste de grootste kans daarop. Het is bijzonder, het volgende voorbeeld dat je noemt. "Voor mij klinkt dan 'stap uit de oordelen, dan voel je je niet eenzaam' als tegen iemand die honger heeft zeggen ' maar als je uit het oordeel stapt dat je voedsel nodig hebt, heb je geen honger meer'." Mijn ervaring is dat zelfs het gevoel van honger verandert als ik uit oordelen stap. Zelf hongerig zijn wordt in mij vaak gettriggerd door oordelen (over andere kwesties dan eten). Niet-oordelen is dan voor mij een handige tool, omdat ik gemakkelijk tot eten overga uit frustratie of andere vormen van innerlijke onrust. In een staat van niet-oordelen wordt de "onrust" in ons overvleugeld door een ook van binnenuit opborrelende gewaarwording van ... tja, hoe zal ik het noemen... er zijn eigenlijk geen woorden voor... Vrede, dat kan een woord zijn. Beleven = weten. En je zegt: "Maar er zullen oude zieke mensen zijn die niet eens de energie hebben om te oordelen en zich toch eenzaam voelen bijvoorbeeld." Nou, ik heb al heel wat (oude) zieke mensen meegemaakt. En bij hen die zich eenzaam voelden, kwam ik steeds heel veel oordelen tegen. Heel veel juist. Maar we mogen verschillen van mening, Marita. En we hebben wellicht andere manieren van waarnemen. Ik wens jou in elk geval een heel fijn dag toe, met een paar bijzondere lichtpuntjes die je je graag wilt blijven herinneren. Met hartelijke groet, Tura

@@depressiestoppen2745 dank voor je antwoord. Tja ik kan er natuurlijk niet veel op zeggen want als iemand zegt: volgens mij ben ik uit mijn oordelen gestapt maar ik voel nog steeds eenzaamheid, kan de respons altijd zijn: dan ben je niet genoeg eruit gestapt en heb je nog steeds oordelen. Ik bedoel: de stelling 'oordelen leidt tot eenzaamheid' bewijst zich op die manier zelf. Zoals gezegd ben ik het zeker met je eens dat oordelen verbinding verbreekt ook in jezelf. En in die zin zijn we het ook niet oneens. Ik denk alleen dat het tot de condition humaine behoort om je ook eenzaam te voelen af en toe en dat dat ook juist de groei entameert in jezelf. Maar noch de groei, noch de oordelen, noch het er los van zijn en zelfs het verbonden zijn, zijn in mijn visie dingen om per se na te streven, maar veeleer processen die zich aan je voltrekken omdat je nu eenmaal in een contrastrijk hoekje van het universum zit op weg naar realisatie van het innerlijk universum. We staan niet ver van elkaar af denk ik. Heb het goed.

@@maritaz7577 Je laat me bijna sprakeloos, Marita! :-D Wat verwoord je dat fraai: "Ik denk alleen dat het tot de condition humaine behoort om je ook eenzaam te voelen af en toe en dat dat ook juist de groei entameert in jezelf." En: "Maar noch de groei, noch de oordelen, noch het er los van zijn en zelfs het verbonden zijn, zijn dingen om per se na te streven, maar veeleer processen die zich aan je voltrekken omdat je nu eenmaal in een contrastrijk hoekje van het universum zit op weg naar realisatie van het innerlijk universum." Amen! <3 Met hartelijke groet, Tura

Graag gedaan, Katrien. Dank je wel voor je reactie. Met vriendelijke groet, Tura Gerards

Graag gedaan! mvg, Tura

Dag Quinten, Dank je wel voor je bericht. De site was even uit de lucht, dat klopt. Maar hij is nu weer te bereiken. Dat duurde even langer dan verwacht, excuses! Met vriendelijke groet, Tura Gerards

Beste Tim, Dank je wel voor je reactie en vriendelijke woorden. Wat spijtig dat je vriendin depressief is. Ik wens dat ze op de een of andere manier een uitweg mag mogen ontdekken en dat ze, samen met jou, weer zal genieten van wat er ook nog te beleven is. Met vriendelijke groet, Tura

Dank je wel, Sylvia, voor je reactie en vriendelijke woorden. Veel plezier en veel resultaat toegewenst! Met vriendelijke groet, Tura Gerards

Dank je wel, Sylvia, voor je reactie. Wat fijn dat je iets hebt aan deze video's. 🙏 Met vriendelijke groet, Tura Gerards

Beste Sylvia, Dank je wel voor je reactie. Draai dicht die kraan! En als het niet lukt, blijf dan vriendelijke voor je zelf. Probeer het wat later weer. Soms duurt het even voordat het gemakkelijker gaat. Blijven oefenen, dat blijft. Met vriendelijke groet, Tura Gerards

Beste Zvono Vistica, Dank je wel voor je mooie en oprechte reactie. Ja, we zijn goddelijke wezens én sterk. Mensen met depressie zijn ook heel krachtig, al vinden ze zelf meestal van niet. Ik beschuldig mensen met depressie niet ervan dat ze stom zijn, maar wel dat ze stom handelen: ze maken de verkeerde keuze en dat komt inderdaad ook door wat ons is aangeleerd. En ik spreek me niet voor niets zo krachtig uit hier, want als je vast zitten, is er een extra kracht nodig om je los te krijgen. En we leren allemaal van fouten, mooi! :) Met vriendelijke groet, Tura Gerards

Hallo Lex, Dank je wel voor je toevoeging. Wat goed dat je de oefening, ondanks je astma, toch test en probeert. Zo diep als je kan, is prima. Zolang je er maar van kunt genieten... En wie weet, veranderen er vanzelf dingen. Hoe is het nu? Doe je deze oefening nog? Met vriendelijke groet, Tura

Dank voor je reactie, YuYu. Maar wat bedoel je met: "die eerste druppels"? Met vriendelijke groet, Tura Gerards

@@depressiestoppen2745 je zei alles begint met die eerste druppels ( ik moest aan mn trauma’s denken ) ergens begint het en (na jaren opstapelen) is het die laatste druppel die je een inzinking bezorgt

@@yurda8 Ah, nu begrijp ik je. Dank je wel voor je toevoeging, YuYu. Ja, die eerste druppels... Met vriendelijke groet, Tura

@@turagerards2516 💪🙏 hartelijk bedankt

@@yurda8 Jij ook bedankt, YuYu 🙏

Beste Bert, Dank je wel voor je toevoeging. Ik gebruik beide termen inderdaad door elkaar. Ik lijk hier onwetend te zijn. Even gegoogled en vind o.a.: "Ben je hoogsensitief, dan ben je ontvankelijker voor prikkels: je krijgt er meer binnen. Ben je hooggevoelig, dan ben je gevoeliger voor prikkels: je krijgt er niet per se meer binnen, maar je hebt er wel last van." En: "Er is een verschil tussen hooggevoelig en hoogsensitief zijn. Je kunt hoogsensitief zijn zonder hooggevoelig te zijn en andersom, maar je kunt het ook allebei tegelijkertijd zijn. Hoogsensitiviteit is namelijk aangeboren, oftewel: je hebt het al je hele leven lang en je komt er ook niet meer vanaf. Hoogsensitief zijn betekent dat je veel informatie uit je omgeving verwerkt. Er komen meer prikkels bij je binnen en die prikkels verwerk je ook nog eens diepgaander." (Beide citaten op: sochicken.nl/verschil-hooggevoelig-en-hoogsensitief) Jammer dat ik niet te lezen krijg wie, welke wetenschapper, dit onderbouwt met onderzoek. Weet jij dat, Bert, van wie dit onderscheid afkomstig is? Met vriendelijke groet, Tura

Ja, Andrea, daar heb je een goed punt toegevoegd! Dank je wel :) mvg, Tura Gerards

Hallo Lindsay, Dank je wel voor je sharing en je vriendelijke woorden. Hartelijke groet, Tura

Dank je wel, wersiman tje, voor je bruisende toevoeging. IK wens je een hoop genieten toe! Met vriendelijke groet, Tura Gerards

Dank je wel, Jeffry, voor je vriendelijke woorden. Contact is mogelijk voor het formulier op www.turagerards.nl/contact Nota bene: ik ben gestopt met het coachen van mensen met angsten, depressies of adhd / add (ik nader de pensioengerechtigde leeftijd!). Wel begeleid ik nog familieopstellingen, zowel 1-op-1 als aan groepen. Met vriendelijke groet, Tura Gerards

Dank je wel, b o , voor je vriendelijke woorden. :) Met vriendelijke groet, Tura Gerards

Dag Marcel, Dank je wel voor je toevoeging. Ik weet echter niet wat ik er mee moet. Kan het aantal mij bekende depressieve vegetariërs al jaren niet meer op één hand tellen. Ik at tijdens de lange tijd dat ik zelf depressief was hooguit 1x week vlees. Graag je commentaar. met vriendelijke groet, Tura

Beste Evertjan, Dank je wel voor je reactie. Als ik je goed begrijp ben je cold turkey gestopt met sertraline, en bouw je dus niet stapsgewijs af. En je vraag is: "Kun je onttrekkingsverschijnselen verminderen door (extra) vitamine/supplement te gebruiken?" En mijn antwoord daarop is kort: ik weet het niet. En ik heb daar ook niets over gelezen in de vakliteratuur. Helaas voor jou heb ik dus geen antwoord op je vraag. En ik weet ook niet waar je een degelijk en onafhankelijk antwoord op die vraag kunt vinden. Met vriendelijke groet, Tura Gerards

@@turagerards7898 Bedankt voor uw reactie. Ik ben geleidelijk aan gestopt. Maar alsnog bedankt !

@@Evert-w4r Graag gedaan. En dank je wel voor je toevoeging over hoe je gestopt bent.

Dag Lex, Dank je wel voor je reactie en verzoek. Goed idee! Dat zal ik doen. Al kan ik je niet beloven hoe snel die video opgenomen zal worden. Met vriendelijke groet, Tura

Dank je wel voor je reactie, Sterre. Fijn dat erover praten jou heel veel helpt! Ik ben zelf niet vanzelfsprekend een voorstander van erover praten. Erover praten is m.i. heel goed als je dat nooit doet, als je het steeds maar verzwijgt. Maar als je er altijd over praat en het helpt niet, dan kan dat praten ook een manier zijn waarop je de depressie juist in stand houdt. Maar fijn dat het in jouw geval goed voor je werkt! :) Met vriendelijke groet, Tura Gerards

Ja ik heb helaas last van depressies!

@@sterresleutjes1376 Mijn ervaring is dat depressie vooral warmhartige mensen overkomt. En om verlost te worden van eenmaal ontstane depressie, is m.i. STOPPEN MET VECHTEN de sleutel. Stoppen met vechten tegen de symptomen, tegen inhoud van gedachten en gevoelens, tegen je lichaam, tegen de maatschappij waarin wij gedwongen worden te leven.

@@depressiestoppen2745 En ik heb ook corona gehad!

Van die corona ben ik heel moe.