- 9
- 2 768 830
k k
Приєднався 20 лис 2006
Giorgos Tsigkos Mayroi Kykloi - Mousiko Nero
Η ΠΟΛΗ ΤΩΝ ΑΘΑΝΑΤΩΝ
Το 1994 κυκλοφόρησε μια συλλογή απο συγκροτήματα με το γενικό τίτλο "Το Μαγικό Βοτάνι" και οι ΜΑΥΡΟΙ ΚΥΚΛΟΙ συμμετείχαν με το τραγούδι ΠΑΛΙΑΤΣΟΣ. Είχαν όμως έρθει ήδη στη παρέα μας στο μπάσο ο Γιάννης, στη δεύτερη κιθάρα ο Ανδρέας και στα τύμπανα ο Δημήτρης. Την επόμενη χρονιά, το 1995 κυκλοφορήσαμε το δίσκο "Η ΠΟΛΗ ΤΩΝ ΑΘΑΝΑΤΩΝ" και η μόνη αλλαγή στη σύνθεση ήταν ότι στα τύμπανα ήρθε ο Δημήτρης Κ. Εκείνη τη εποχή υπήρξε η λεγόμενη "άνθηση" του ελληνόφωνου ροκ και οι απαιτήσεις απο τον εαυτό μας ήταν αυξημένες αν θέλαμε να συνεχίσουμε για να παλαίψουμε για τις ιδέες μας και να επιβιώσουμε μέσα στο όνειρό μας.
Συζητήσαμε με τα παιδιά της εταιρείας και είδαμε ότι μπορούν να υποστηρίξουν οικονομικά το δίσκο καθώς ήταν ανάγκη μας μια δημιουργία αξιώσεων στη παραγωγή. Νιώσαμε από τις κουβέντες και μεταξύ μας ότι τα τραγούδια είχαν και πάλι την αυθόρμητη δύναμη που πήγαζε από τη καρδιά μας και θα μπορούσαμε να μιλήσουμε σε όλα αυτά τα νέα παιδιά που πλαισίωναν τη μεγάλη ανεξάρτητη φωνή της μουσικής μας. Εμάς αλλά κι όλων των συγκροτημάτων που δημιουργούσαν με ανάγκη συνείδησης ενάντια στη πολιτική αποβλάκωσης και αποπροσανατολισμού των νέων ανθρώπων. Το ροκ δεν ήταν τσιχλόφουσκα εκτόνωσης κι αν τώρα το έσπρωχναν οι έμποροι των μέσων μαζικής ενημέρωσης και οι δημοσιογραφίσκοι με τα κροκοδείλια δάκρια ήταν μόνο και μόνο γιατί σαν αλεπούδες που είναι όσα δεν φτάνουν τα κάνουν κρεμαστάρια διαπλάθωντας τις ευαίσθητες ψυχές χιλιάδων νέων ανθρώπων που διψάγαν τώρα πιότερο για αυτή τη μουσική κάτω απο το βιολί της "μόδας".
Την αληθινή αγάπη που μπορείς να γευτείς πίνοντας το ΜΟΥΣΙΚΟ ΝΕΡΟ της ζωής που εσύ κατακτάς κι όχι μιας ψεύτικης που σου χαρίζουν.
Κι όλα αυτά το 1995. Τότε μου λέγανε διάφοροι καλοθελητές τι τα γράφεις αυτά, ποιός νοιάζεται, ο κόσμος θέλει όμορφα λόγια να του χαιδεύουν τα αυτιά σαν σειρήνες κι ας τους κομματιάζουν οι σειρήνες των μπατσικών τις καρδιές. Όλα εχουν ισοπεδωθεί στίς ανθρώπινες αξίες κι έχουν πάρει τη θέση τους οι ρουφιάνοι, τα χρηματιστήρια, οι ματωμένοι επαγγελματίες πολιτικοί. Ανίκανοι φαντάζουμε να αντισταθούμε βολεμένοι στη ζεστασιά του εφήμερου, μέσα στο φόβο μας, στη μιζέρια μας. Μίζεροι άνθρωποι, μίζερα όνειρα. (Ακόμα ελπίζω ότι θα έρθει μια νέα γενιά που θα πάρει εκδίκηση όσο κι αν αυτό σας φαντάζει υπερβολικά ρομαντικό κι αφελές. Άλλωστε αν δεν ήμουν ποιά ανάγκη να δημιουργώ;)
Nιώθοντας για άλλη μια φορά μόνος μετά κι απο έντονες διαφωνίες με κάποιους από τους τότε συνεργάτες μου αποφάσισα να τα παρατήσω. Εκεί επάνω ήρθε η πρόταση από... Αλλά αυτό είναι μιά άλλη ιστορία.
Το 1994 κυκλοφόρησε μια συλλογή απο συγκροτήματα με το γενικό τίτλο "Το Μαγικό Βοτάνι" και οι ΜΑΥΡΟΙ ΚΥΚΛΟΙ συμμετείχαν με το τραγούδι ΠΑΛΙΑΤΣΟΣ. Είχαν όμως έρθει ήδη στη παρέα μας στο μπάσο ο Γιάννης, στη δεύτερη κιθάρα ο Ανδρέας και στα τύμπανα ο Δημήτρης. Την επόμενη χρονιά, το 1995 κυκλοφορήσαμε το δίσκο "Η ΠΟΛΗ ΤΩΝ ΑΘΑΝΑΤΩΝ" και η μόνη αλλαγή στη σύνθεση ήταν ότι στα τύμπανα ήρθε ο Δημήτρης Κ. Εκείνη τη εποχή υπήρξε η λεγόμενη "άνθηση" του ελληνόφωνου ροκ και οι απαιτήσεις απο τον εαυτό μας ήταν αυξημένες αν θέλαμε να συνεχίσουμε για να παλαίψουμε για τις ιδέες μας και να επιβιώσουμε μέσα στο όνειρό μας.
Συζητήσαμε με τα παιδιά της εταιρείας και είδαμε ότι μπορούν να υποστηρίξουν οικονομικά το δίσκο καθώς ήταν ανάγκη μας μια δημιουργία αξιώσεων στη παραγωγή. Νιώσαμε από τις κουβέντες και μεταξύ μας ότι τα τραγούδια είχαν και πάλι την αυθόρμητη δύναμη που πήγαζε από τη καρδιά μας και θα μπορούσαμε να μιλήσουμε σε όλα αυτά τα νέα παιδιά που πλαισίωναν τη μεγάλη ανεξάρτητη φωνή της μουσικής μας. Εμάς αλλά κι όλων των συγκροτημάτων που δημιουργούσαν με ανάγκη συνείδησης ενάντια στη πολιτική αποβλάκωσης και αποπροσανατολισμού των νέων ανθρώπων. Το ροκ δεν ήταν τσιχλόφουσκα εκτόνωσης κι αν τώρα το έσπρωχναν οι έμποροι των μέσων μαζικής ενημέρωσης και οι δημοσιογραφίσκοι με τα κροκοδείλια δάκρια ήταν μόνο και μόνο γιατί σαν αλεπούδες που είναι όσα δεν φτάνουν τα κάνουν κρεμαστάρια διαπλάθωντας τις ευαίσθητες ψυχές χιλιάδων νέων ανθρώπων που διψάγαν τώρα πιότερο για αυτή τη μουσική κάτω απο το βιολί της "μόδας".
Την αληθινή αγάπη που μπορείς να γευτείς πίνοντας το ΜΟΥΣΙΚΟ ΝΕΡΟ της ζωής που εσύ κατακτάς κι όχι μιας ψεύτικης που σου χαρίζουν.
Κι όλα αυτά το 1995. Τότε μου λέγανε διάφοροι καλοθελητές τι τα γράφεις αυτά, ποιός νοιάζεται, ο κόσμος θέλει όμορφα λόγια να του χαιδεύουν τα αυτιά σαν σειρήνες κι ας τους κομματιάζουν οι σειρήνες των μπατσικών τις καρδιές. Όλα εχουν ισοπεδωθεί στίς ανθρώπινες αξίες κι έχουν πάρει τη θέση τους οι ρουφιάνοι, τα χρηματιστήρια, οι ματωμένοι επαγγελματίες πολιτικοί. Ανίκανοι φαντάζουμε να αντισταθούμε βολεμένοι στη ζεστασιά του εφήμερου, μέσα στο φόβο μας, στη μιζέρια μας. Μίζεροι άνθρωποι, μίζερα όνειρα. (Ακόμα ελπίζω ότι θα έρθει μια νέα γενιά που θα πάρει εκδίκηση όσο κι αν αυτό σας φαντάζει υπερβολικά ρομαντικό κι αφελές. Άλλωστε αν δεν ήμουν ποιά ανάγκη να δημιουργώ;)
Nιώθοντας για άλλη μια φορά μόνος μετά κι απο έντονες διαφωνίες με κάποιους από τους τότε συνεργάτες μου αποφάσισα να τα παρατήσω. Εκεί επάνω ήρθε η πρόταση από... Αλλά αυτό είναι μιά άλλη ιστορία.
Переглядів: 11 608
Відео
TRYPES - ENA PLIROMENO TRAGOUDI (HQ)
Переглядів 658 тис.16 років тому
Τρύπες - Ενα πληρωμένο τραγούδι Tripes - Ena plhromeno tragoydi Video mix
TRYPES - DEΝ XORAS POUTHENA (HQ) official videoclip
Переглядів 2 млн16 років тому
Τρύπες - Δε χωράς πουθενά Tripes - Den xoras poythena
Temazo
Ενα τραγούδι που εμαθα να ακουω από τη κορη μου χρονια πριν κ νσ να το χορεύουμε..τωρα τ ακουω μονη μου αυτη ειναι αγγελος στον ουρανό..😢
Πλησιάζοντας τα 50 πια, συνειδητοποιώ ότι οι τρύπες ειναι που μου αρεσουν πολύ. Ο Αγγελάκας έτυχε να είναι ο τραγουδιστής τους...
Ευτυχώς είχα την τύχη και τιμή να τούς δω ζωντανά!!... απλά..45 και Τρύπες ακόμα φουλ!!
Τι κρίμα
Τώρα πια δεν χωράμε πουθενά!!
Αυτό ήτανε η επιτομή του ελληνόφωνου Ροκ.
Η αγνή αλητεία.....
Τρύπες ωραία χρόνια μεγαλώσαμε με το καλύτερο ελληνικό ροκ
Χώρεσε στα παπούτσια σου και θα χωρέσεις και στα παπούτσια των άλλων
46 και βαράμε δυνατά, δωσεεεεεεε
Το μπάσο γαζώνει...
47 ρε πουτανες και παλι δεν χωραμε γαμω την κατεστραμμένη κοινωνία μας. Κατι πρεπει να κάνουμε.
Ριγος, αναμνησεις, εικονες. Μουσικες που γραψανε μεσα μας. Χαραξαν τις ψυχες μας με αναμνησεις. Γι αυτο νιωθω οτι ολοι εσεις που γραφετε εδω...ειναι σαν να σας ξερω, σαν να σας ειδα εστω και για μια στιγμη. Σ ενα καφε....στο γηπεδο...στην ιδια κερκιδα...αντιπαλοι 90 λεπτα...καπου σε μια συναυλια....Να ειστε ολοι γεροί και να ζουμε με τις ομορφες στιγμες που περασαμε μ αυτες τις μουσικες...
Το ζήσαμε θεέ μου
50 και ακόμα ανατριχιαζω
Rip Γιώργο Τολιός😢.Ο καλύτερος ντραμερ!!!!!! Ακουστε τραπ ζωααααααααααααααααααααααααααααααα
Λατρεμένο τραγούδι, λατρεμένος αγγελάκας
56 και ακομα εδω
εδινα και την ψυχη μου να το ακουγα ακομα μια φορα live!!
Τι ακούγαμε τότε... και τι ακούνε τώρα... Α, ρε Αγγελάκα μορφή, ιστορία άφησες!
Στοίβα τα χρόνια.. Μα ευτυχώς χωράμε όλοι..
Η επανασταση σε κραταει συνεχως στην νεότητα αν συμβιβαστεις πεθανες και δεν το ξερεις
Ειμαι 52 ετων...μεγαλωσα με αυτα τα τραγουδια. Αγγελακας...μεγαλος.
Ακόμα και σήμερα συμβολικό κομμάτι
Δεν χωράω πουθενά !!! Ούτε στο κομμάτι !!!! γιατί … δεν υπάρχει!!!! ούτε θα υπάρχει!!! 2024 κανείς;;;;;
2025 εδώ. Στα 57 μου πια…κι ακόμα χτυπιέμαι… Χθες το έβαλα στις κόρες μου που είναι 20+ και πάθανε. Μέσα από τις παρέες τους σκοπεύουν να το διαδώσουν εδώ στην Ελβετία 💪🥳
ΤΑ ΣΠΑΝΕ !!!!!
55 χρονων ακομη εδω! Mια ζωη Ροκ και Heavy Metal.
Ίσως το καλύτερο ελληνικό ροκ τραγούδι χωρίς να θέλω να μειώσω κανένα
La hostia Trypes
Ειμαι 64 και μου αρεσει αυτο το τραγουδι με εκφραζει
35 χρονων φτάσαμε....ακόμα δε χωράμε πουθενά.. αλλά μας έδωσε την ευκαιρία να γνωρίσουμε τον εαυτό μας... και πλέον δε θέλω να χωρέσω !
ΣΤΗΝ ΛΕΦΚΗ ΜΕ ΑΓΑΠΗ Ο ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 23/09/1991 13:12❤
Aκόμη το ακούω και δακρύζω,θυμάμαι τον εαυτό μου πριν 30 χρόνια στη Λήμνο στη σκοπιά με τα walkman,Τρύπες για πάντα!!
Αυτό είναι φαντασία....στην ποπ ροκ κουλτούρα.....πάντρεμα...δημοτική μουσική......με αυθεντικότητα ,και στα δύο.....όχι κουλτουριαρικσ όμως .και επίσης αυτό κολάρο με τα ρεμπέτικα ...Μ ένα καλό ενορχηστρωτή φυσικά.....ΜΑΝΙΚΑΣ π.χ
ΜΕΓΑΛΩΣΑΜΕ, ΔΑΚΡΥΣΑΜΕ, ΧΑΡΗΑΚΑΜΕ ΜΕ ΤΙΣ ΤΡΥΠΕΣ !!!!! ΕΙΜΑΙ, 42 ΧΡΟΝΩΝ ΑΙ ΕΙΜΑΙ ΕΥΓΝΩΜΩΝ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΕΙΔΑ LIVE ΠΟΛΕΣ ΦΟΡΕΣ !!! ΦΙΛΙΑ, ΓΙΑΝΝΑΚΗ !! ΝΑ, ΕΙΣΑΙ ΠΑΝΤΑ ΚΑΛΑ !!!
ποιηση, σε 30 χρόνια η μουσική τέτοιων ανθρώπων εξαφανίστηκε... ua-cam.com/video/SJDoInk-Prk/v-deo.html
Το τραγουδι που στην εποχη του παραλιγο να αντικαταστησει τον εθνικο μας υμνο....
Το πρώτο μου ροκ τραγούδι. 5η δημοτικού, την κασέτα ξανά και ξανά γύρισμα για να ακούσω αυτό το κομματι!
Κασέτα και εδώ, πρώτη γυμνασίου όμως. Δεν έχει σημασία , η πρώτη κασέτα και μετά κόλλημα με το ελληνικό ροκ γενικά...
48 χρονων...ακουγοντας το αλλη μια φορα...
53 και ακόμα χτυπιέμαι όταν το ακούω.....
Gamay !! 🤘
Niezłe niezłe, pozdro z polski. O czym jest ta piosenka?
ρε φιλε οταν έπαιζαν στο ροδον (για όποιον και όποια τους είχε δει εκεί στα τέλη της δεκαετίας του 90 να παίζουν επι σκηνής) γινόνταν χαμός... έβγαινες έξω και νόμιζες οτι ήσουν σούπερ ήρωας... αυτά τα ριφαρίσματα... τώρα τι να λέμε τι μουσική και μαλακίες υπάρχει σήμερα... τπτ
52 still alive and still kicking!!!!!!!!!!
Με τν Μπαμπη δουλεψαμε μαζι 93-94 "Μασασούρα"...
Εχουνε πιει ξυδια μαζι στο "Εκκεντρον".
Μπαμπης....ο καλυτερος κιθαριστας ever
2024. 43 χρόνων το ακούω και θυμάμαι που τριγυρνούσαμε στους δρόμους στο Αιγάλεω με μια κασέτα στο Walkman επι χρόνια . Ακούστε τραπ τώρα ζώα 😅
Δυστυχώς οι σημερινές γενιές είναι χαμένες γενιές! Όχι μόνο μουσικά
Αιγαλεαρα!
@@giannisnks8605συχαινομαι τξν τραπ, αλλα χαλαρωστε. Ετσι λεγανε και για εμας!😅
Respect 💯💪🔥
Αιγαλεάρα Λιούμηηηηηη.
Και εγω στα 47 και το θεωρω ασμα ασματων