Τσαλακωμένα φτερά-Στάζει μια βρύση-Σκέφτομαι τα κερατιάτικα του υδραυλικού-Και την αφήνω σαν ήχο στο σπίτι-‘’Μου χρωστάς έναν Αύγουστο’’ μου γράφει σε μήνυμα ένα κορίτσι-Μα έξω βρέχει τόσο πολύ-Που δεν της απαντάω- Κι η ζωή μου συνεχίζει-Απ’ το διάδρομο-Ο γέρος που πάντα μουρμουρίζει-Πως έξω θάνατος μυρίζει-Κουνάει τα χέρια σαν να παίζει ξύλο με τον αέρα-Πόρτες ανοιγοκλείνουν-Του κάνουν παρατήρηση-Να ξεκουμπιστεί-Γιατί θα φωνάξουν τους μπάτσους και τον εισαγγελέα-Να τον μαζέψουν και να τον πάνε στο Δαφνί όπου ανήκει-Με τα μυαλά που χαλούν το στομάχι των νοικοκυραίων τη Δευτέρα-Απ’ το ασανσέρ βγαίνουν παιδιά με τσαλακωμένα φτερά-Από κλουβιά-Με την τηλεόραση στα πρωινάδικα τέρμα-Προσπαθούν να πετάξουν πάνω απ’ το πλήθος και την κίνηση-Δεν τα καταφέρνουν-Και σκαρφαλώνουν σε ταράτσες για να φτάσουν στο Υπερπέραν-Τους κυνηγούν διαχειριστές πολυκατοικιών και περιπολικά-Που ‘χουν στο κάθισμα σακούλες με αποτυπώματα και χειροπέδα-Στάζει μια βρύση-Σκέφτομαι τα κερατιάτικα του υδραυλικού-Και την αφήνω σαν ήχο στο σπίτι-‘’Μου χρωστάς έναν Αύγουστο’’ μου γράφει σε μήνυμα ένα κορίτσι-Μα έξω βρέχει τόσο πολύ-Που δεν της απαντάω-Κι η ζωή μου συνεχίζει