അക്ഷരകുലപതിക്ക് പ്രണാമം
-----------------------------
എം ടി എന്ന അക്ഷരകുലപതി,ജ്ഞാ നപീഠമേറിയ മഹാപ്രതിഭ, യാത്രയാകുമ്പോൾ ആ പൊൻതൂലികയിൽ വിരിഞ്ഞ ഏതാനും കഥകളെയും നോവലുകളെയും ചലച്ചിത്ര ചാരുതുകളെയും സ്പർശിച്ചുകൊണ്ട്, ഹൃദയപൂർവ്വം,വിനയപൂർവ്വം,ഒരു സ്നേഹാഞ്ജലി.
രചന.. കെ ബി രമ
------------------------------------------
സ്വസ്ഥം സുഷുപ്തിയായ് അക്ഷരകുലപതി
"സ്വർഗ്ഗം തുറക്കുന്ന സമയമായീ"...
നിസ്തുലജ്ഞാനപ്രദീപ്തമാ തൂലിക
നിശ്ചലം നിത്യ സമാധിയായി.
എം ടി എന്നുള്ളൊരാ രണ്ടക്ഷരം വിരൽ
തൊട്ടതെല്ലാം പൂത്ത പൂങ്കാവനം...
വശ്യമാം
ഭാവനാസാഗരം, മുത്തണി മുഗ്ദ്ധമാം നിളപോലെ വാക്പ്ര വാഹം.
തീവ്ര ദുഃഖത്തിന്റെ ചൂളയിൽ ചിന്തകൾ,
"രക്തം പുരണ്ട മൺതരികളാ"യി
മുക്തി തൻ "വാരണാസി" യ്ക്കകം ചേരുവാൻ
എത്ര "കടവു"കൾ സാക്ഷിയായി.
"കാല"മാം വിസ്മയം, "നിർമ്മാല്യ" നൊമ്പരം,
"നാലുകെട്ടിൻ" നേർത്തൊരാ ഗദ്ഗദം
"ഒരു ചെറുപുഞ്ചിരി ", "ഉത്തരം","സദ യ"വും,
ഒരുപോലെ മലയാള "സുകൃത"മായി.
ഓളവും തീരവും" "വെയിലും നിലാവു"മായ്,
ഓതിയ കോമള കൗതുകങ്ങൾ..
"ഒരു വടക്കൻ വീരഗാഥ"തൻ ചേലുകൾ,
"ഓപ്പോൾ" തുടയ്ക്കുന്ന നീർമിഴികൾ.
"മഞ്ഞി"ന്റെ മഞ്ജിമയ്ക്കൊപ്പം തിളങ്ങുന്ന
"പഞ്ചാഗ്നി" തൻ കെടാ
തീജ്വാലകൾ.
മോഹങ്ങളിൽ,മോഹഭംഗങ്ങളിൽ,വിധി
കോറുന്ന മായാ "നഖക്ഷതങ്ങൾ"
"ആരണ്യക"ത്തിന്റെ പൂങ്കുയിൽപ്പാ ട്ടുകൾ
വീര "പഴശ്ശി" തൻ നേർക്കാഴ്ചകൾ,
"പരിണയ" സ്മാർത്ത വിചാരങ്ങൾ,
ഒരു "പെരും തച്ചനാം" അച്ഛന്റെ കൈപ്പിഴകൾ.
കണ്ടൂ "വളർത്തുമൃഗങ്ങ"ളായ് ജന്മങ്ങൾ
തമ്പിൽ കുരുങ്ങുന്ന സങ്കടങ്ങൾ...
കണ്ടു "രണ്ടാമൂഴ" ഭീമനിൽ ആത്മാവു
വിണ്ടു കീറീടുന്ന രോദനങ്ങൾ.
"ബന്ധന"മൊക്കെയഴിഞ്ഞു നിസ്സംഗനായ്
നന്ദനൻ യാത്രയ്ക്കൊരുങ്ങിടുമ്പോൾ
അന്ത്യമാം ചുംബനം നൽകുന്ന കൈരളി
നെഞ്ചകം വിങ്ങിക്കരഞ്ഞിടുന്നു.
നീങ്ങും "വിലാപയാത്ര"യ്ക്കൊപ്പമാർദ്രമായ്,
തേങ്ങും മനസ്സുകൾ മന്ത്രിയ്ക്കയായ്,
ഏതി "രുട്ടിന്റെ ആത്മാവി"ലും , "അഭയ"മായ് "
വരിക വീണ്ടും ഭവാൻ..വരിക വീണ്ടും.