Відео

Za każdym razem, gdy pojawia się postać Olgi Tokarczuk w jakiejkolwiek dyskusji, idzie za tym tak koszmarny hejt często z groźbami przeciwko zdrowiu i życiu, że nie lekceważyłabym tego zjawiska. Bardzo podobają mi się dredy Olgi😀 Nie przeczytałam wszystkich książek pisarki, ale siedem już za mną, więc już mam jakąś wyrobioną opinię. I chociaż jedne mnie zachwyciły (Bieguni, Prawiek, Prowadź swój pług), inne zmęczyły (Księgi Jakubowe - przetrwałam dzięki audiobookowi), a jeszcze inne tylko podobały, np. Empuzjon, to bardzo doceniam jej twórczość i mam zamiar kontynuować tę przygodę. Z opowiadań najbardziej lubię "Kalendarz ludzkich świąt". Trafny obraz manipulacji, jakiej władza dopuszcza się na całym społeczeństwie hołdując najniższym, wręcz sadystycznym instynktom, byle tylko skanalizować ewentualne niezadowolenie. Oczywiście wszystko pod hasłem utrzymywania tradycji. Są też opowiadania, takie jak chociażby "Wizyta" czy "Transfugium", gdzie chciałabym pobyć dłużej w tym świecie, dowiedzieć się więcej. I po nich pozostało mi uczucie niedosytu. Nie widzę nic nagannego w poruszaniu aktualnych tematów. I niech będzie więcej takiego "ambitnego popu". Nie rozumiem, co jest w tym złego? To znaczy, że literatura ma być albo tylko "pop", albo tylko "ambitna"? I to coś nagannego, że dociera do większego grona odbiorców? A można sobie wyobrazić, że czyta się Tokarczuk dla przyjemności, a nie z powodu aspirowania do jakiejś klasy??? No właśnie jakiej??? Uważam, że taki obraz czytelników Olgi Tokarczuk jest krzywdzący i oparty na stereotypach. Rozumiem frustrację pisarki po pytaniach typu "czy to prawda", bo nie dostrzegam w nim nic istotnego, raczej plotkarską ciekawość i zaglądanie do życia twórcy. O wiele ważniejsza jest dyskusja, o tym, co chciał autor nam przekazać w swoim dziele, a nie, czy pisze rano, czy wieczorem, a inspiracją do stworzenia danej postaci był sąsiad lub kuzynka matki (przerysowuję, ale na wielu spotkaniach autorskich to obserwuję). Bardzo chętnie posłucha o Czarodziejskiej Górze😀

Bardzo ciekawy odcinek, dzięki za niego. Zaciekawiło mnie to, że mówisz, że „Empuzjon” nie do końca łączy się z „Czarodziejską górą”. Zaciekawiło, bo byłam na premierze „Empuzjonu” i zapamiętałam, że Olga Tokarczuk mówiła o nim jako kontrze do Manna właśnie. Albo jak o dialogu z nim? Aczkolwiek pamięć bywa zawodna, więc może i moja coś pomieszała 😉 Btw wspaniała jest ta seria o pisarkach! PS Poproszę o odcinek o „Czarodziejskiej górze”🤓

Teatr tworzył wzorce życia. Teraz tworzy ją Netfix.

Myślę, że Ciała są celowo pomijane, gdyż wielu komentatorów obawia się wzbudzania kontrowersji. Temat aborcji jest w Polsce tak aktualny, że to, co i jak pisze Anne Ernaux, jest niezwykle dotykające nas tu i teraz, w 2024 roku. Co jest oczywiście przerażające. Lata i Ciała mnie zachwyciły. Bliscy już trochę mniej, ale niezwykle doceniam całą jej twórczość. Dziękuję za świetną analizę😀

Bardzo ciekawie opowiadasz, czysta przyjemność

Zgadzam się z tym, co Pani profesor mówi o perspektywie kobiecych autorek choć sama wcześniej się nad tym nie zastanawiałam. Od razu przypomniała mi się N. K. Jamisin czy choćby Octavia E. Butler. Super się słuchało.

Kto to jest Barnicki?

Na pewno nie ma realnej możliwości przeczytania wszystkiego, co się chce...

Profesor 🎉

Dzień dobry! Czy powstała lista esejów, o której mowa pod koniec odcinka? Pozdrawiam,

Co do Niezwyciężonego, to w listopadzie 2023 wyszła GENIALNA gra komputerowa polskiego studia na podstawie tej książki - The Invincible. Polecam każdemu kto czytał, bo to niesamowite przeżycie. Trzymajmy kciuki, żeby ktoś kiedyś zrobił film, bo przy odpowiednim budżecie będzie to instant hit

Tove Janson dekryminalizowała pedofilię, dlatego nie mogę jej lubić.

Super opowiedziałaś tę historię ❤️ Tove to artystka bardzo bliska mojemu sercu i cudownie się o niej słuchało od Ciebie! Trzymam kciuki za nagrodę w Poznaniu

Przecież Olga Tokarczuk powiedziała, że nie pisze dla idiotów i wcale jej nie zależy aby jej książki trafiły pod strzechy. Tokarczuk przekręca historię.

Po co czytać wszystko?

To jest przegenialny Barth. Zazdroszczę, że przed Tobą jeszcze!

Świetny podcast, twoje bogate słownictwo i umeijętność przejścia przez jej historie robi wrażenie. Wielu ciekawostek nie znałam, szczególnie tych zakulisowych "ciemnych stron" o traktowanie partnerów/partnerek, czy o zaliczkach. Natomaist jeśli chodzi o zagranie jej przez Kristen Stewart to jestem rozczarowana wyborem aktorki.

Jeszcze zagości na trwałe forma haiku, do wyboru z poezją konkretną. Haiku, jako forma; treść - drugorzędna. Inspirująca rozmowa. Dziękuję i pozdrawiam.

Wywiad i podcast na bardzo dobrym poziomie intelektualnym ze szczyptą humoru, gratuluję, dziękuję i pozdrawiam z Holandii - Królestwa Niderlandów 😀.

Chyba jedyny człowiek, który przeczytał wszystkie książki Parnickiego. Jest hardcorem

Wspaniała rozmowa, dziękuję.

Kapitalna rozmowa i ważna, i ciekawa, i przejrzysta.

Polecam przy okazji podcast Dzikie Lektury - Czuły narrator, czyli fikcja nieśmiertelność i symulatory

Świetna rozmowa. Bardzo dziękuję!