Відео

Co mają gry do tego? Co ty opowiadasz

Mam nadzieję że żartujesz gnoju

Dziękuję za pytanie, postaram się na nie odpowiedzieć. Zarówno mutyzm wybiórczy, jak i lęk społeczny należą do zaburzeń lękowych (czyli ich wspólną cechą jest wysokie nasilenie lęku). W przypadku mutyzmu wybiórczego pojawia się niemożność mówienia w wybranych sytuacjach (spowodowana lękiem i unikanie ich z obawy przed presją na mówienie), zaś w przypadku lęku społecznego dominuje silny lęk przed oceną ze strony innych, obawa przed znalezieniem się w centrum uwagi i zachowania się w sposób, który okaże się kompromitujący, co prowadzi do unikania sytuacji społecznych (zdolność mówienia w takich momentach jest zachowana). Często mutyzm wybiórczy i lęk społeczny współwystępują ze sobą.

@@lena3498 ja mam mutyzm i też mam objawy tego lęku społecznego ale w niektórych sytuacjach czy takie coś też zalicza się do fobii społecznej?

xD ale mam z tego bekę

@@_wiki_0k my mamy z ciebie beke i twojego iq poniżej przeciętnej

Po prostu mnie to śmieszy 😂😂

@@sohegwcc ta jasne mogę mówić co chce

@@_wiki_0k no wow, serio? Mozesz mowic co chcesz? Niesamowite, kiedy na to wpadlas xd

To chopie wiesz o czym piszesz a nie potrafisz tego zrozumieć ? Też za łebka byłem dziwny ale wyrosłem .Odezwij mordę naprawde to nie trudne .Jak kogoś zaczepisz toci odpowie a jak beżie drętwą pizdą to nie .I co cie to obchodzi, powiesz sobie był dziwakiem .Tak jak ty .I sie sam dowiesz jak to wygląda :)Przemyśl to ,

Nie, nie wyparowuje. Utrwala się. U mnie zaczęło się w przedszkolu. Ciągali mnie po logopedach, a ja mówić umiałam bardzo dobrze. Później różne bezskuteczne terapie i leki. Zdiagnozowano u mnie jedynie zaburzenia depresyjno-lękowe. Mam 20 lat i sama praktycznie nie wychodzę z domu. Dopiero kilka miesięcy temu przeczytałam o mutyzmie wybiórczym i zaczęłam terapię.

@@Agussaak Daje Ci to jakieś rezultaty? Mam 21 lat i chyba miałam to za dziecka. Teraz mam problemy w ścieżcę zawodowej.

@@littlem1144 ciężka praca i długi proces, tylko ciągłe "odważanie" się może pomóc, ale nie z nastawieniem, że to męka i musze inaczej zginę. Warto sięgnąć pamięcia wstecz i poszukać jakiejś możliwej pierwotnej przyczyny w domu rodzinnym, najbliższym środowisku. W moim przypadku to był ojciec, który ignorował mnie gdy do niego mówiłam. Zaczęłam się bać do niego mówić a później też do innych, czułam, że będę przeszkadzać, że nigdy nie jest odpowiedni moment żeby się odezwać etc. I to przerobić na nowo.Z terapii indywidualnej wyciągnęłam wszytsko co mogłam, udaje mi się nawiązywać jakieś rozmowy o niczym z pojedynczymi osobami, czuję się już swobodnie, ale w grupie już nie umiem tak, milcze jak zaklęta, albo mówienie sąsiadom dzień dobry tak by mnie usłyszeli,jeśli widzę się z nimi twarzą w twarz gdzieś na ulicy to jest okej, ale jeśli siedzą gdzieś na podwórku to już nie umiem, dlatego chcę spróbować teraz terapii grupowej.

Mówi się tak bo u dzieci się najczęściej zaczyna

@@Agussaak Ja pierdole miazga ,też mam syna co ma 5 lat i się to u niego objawiło .Porażka życia. i chuj wie co robić .Nic, z tego co czytam .Trzeba z tym żyć tylko co dalej.....laski nie bedzie miał,roboty też nie nictylko w domu .Porażka ....

Powinny komuś wpierdolic

Na studiach pedagogicznych, gdzie są jakieś podstawy psychologii, zwraca się uwagę, żeby nie próbować leczyć dzieci tylko rozpoznawać ewentualne problemy. Leczenie to zadanie dla psychologa w poradni, kogoś wykwalifikowanego, bo osoba, która zna się tylko powierzchownie albo w ogóle się nie zna, może bardziej zaszkodzić niż pomóc.

@@leena75pierdolety. Rodzice to najlepsi terapeuci jesli sie im powie co maja robic

W dorosłym życiu,też potrafi przeżyć koszmar

@@vilian8724 To już konsekwencja zignorowanego problemu, który przejdzie w coś innego (tak myślę)

@@wolfia9195 Możliwe,pytlko pytanie w co przejdzie

@@vilian8724 Np.w fobię społeczną, i tak dalej.

Jak by ci zajebali byś się odzywala

@@damiangada9737 czy ty się dobrze czujesz?

A w szkole jak sobie radzisz

@@jkrzesinska8160 tak

Też go mam...

ja mialam podobnie :( ale u mnie to zaczelo sie w wieku 9 lat ja bylam w 4 klasie, ja plakalam kazdego dnia zeby nie isc do szkoly . szkola byla koszmarem, do tej pory mam ochote isc do adwokata i sadzic ta szkole. Ja bylam wyzywana przez nauczycieli, jak teraz popatrze ze ci sami nauczyciele chca podwyzke to mi slabo sie robi!! za co??? za te wyzwiska? za te krzyki? ja bylam tak zahukana w tej szkole ze jedyne wybawienie to bylo gimnazjum bo wiedzialam ze zmienie szkole. Wspolczuje Ci bo wiem przez co przeszlas. Ale zastanawiam sie zeby sadzic polska szkole o swoj honor po prostu, o ludzi takich jak my ktorzy nie moglismy po prostu wykrztusic slowa a zostalysmy upodlone i to jeszcze przez nauczycieli! ktorzy powinni pomagac a nie gnebic! Za kazdym razem pamietm kidy oni sie cos pytali mnie to z usmieszkiem: "pytac jak konia w cyrku" albo mam isc sie leczyc, krzyczenie na mnie bylo non stop:'jestes nie mowa"!! i wiele innych :(

Jeste na cos chora? Chyba uposledzona :((( xd

@@_wiki_0k na serio dla ciebie to jest śmieszne, mam tę chorobę i pisząc takie komentarze możesz kogoś urazić a po za tym to czy mówię nie zbyt zależy o de mnie. :)

@@_wiki_0k z zaburzeń i chorób się nie żartuje

Miałam to samo, wtedy nie wiedzieli co to jest, szkoda.. Masz nadal problem z mówieniem w jakiś sytuacjach?

@@sohegwcc moze nie mam problemu z mowieniem ale dalej sie czuje zdolowana w niektorych sytuacjach gdzie chcialabym cos powiedziec a nie moge (nie we wszystkich) zastanawiam sie zeby wziac jakiegos psychologa a u Ciebie jak jest?

@@ewelina4420 u mnie podobnie, ja myślę o tym żeby pójść na terapie.

W moim przypadku mutyzm przerodził się w fobię społeczną. Leki pomogły. Terapii zawsze się obawiałem, polecam iść do psychiatry naprawdę pomoże.

@@quazonx4407 jakie leki Tobie pomogły?