Відео

@@danutakaminska7694 ..a po co Pan Jezus przyrównywał wiarę do ziarnka gorczycy..? ..albo mówił : „Nawet w Izraelu nie znalazłem tak wielkiej wiary." Pozdrawiam

Pozdrawiam

@@zdzisawpogorzelski1941 super !

Też mam takie wrażenie że wielu wierzącym właśnie się przejadły tak jak piszesz..

?

Zgadza się. ..Ale co w związku z tym..?

@@monikap.3667 fajnie :) jakbyś potrzebowała albo chciala o coś zapytać, to śmiało pisz na mój profil na fb Paweł Michalec. Pozdrawiam ciepło

@@szachmat9417 Jeśli należysz do Chrystusa nie staniesz na Sądzie Ostatecznym. Tak uczył Jezus. Przeczytaj sobie 20 rozdział księgi Objawienia. Dzięki za komentarz. Zgadzam się i o tym mówiłem w filmiku ze trzeba być gotowym na Przyjście Chrystusa.

Duch Święty :)

@@sylwiamazurek8317 Czy może pani uwiarygodnić tę osobliwą opinię 🤔

@@Jerzy956 Proszę Pana, ja wiem, że niektórzy uważają Ducha Świętego za bezosobową moc, ale żadna bezosobowa moc nie może być nazwana Parakletem czy też Pocieszycielem. I może Pan łaskawie powiedzieć, dlaczego Duch Święty jest Przez pana pisany z małych liter? To dosyć osobliwa praktyka...

@@sylwiamazurek8317 Prawidłowe utożsamienie ducha świętego musi być zgodne z wszystkimi fragmentami, które go dotyczą. Jeśli wyjść z tego założenia, nasuwa się logiczny wniosek, że duch święty jest energią Bożą. Nie jest osobą, ale potężną siłą, którą posługuje się On do spełniania swej woli. Z porównania wersetów biblijnych odnoszących się do ducha świętego wynika, że ludzie mogą być nim ‛napełnieni’, ‛ochrzczeni’ lub ‛namaszczeni’. Żadne z tych wyrażeń nie byłoby stosowne, gdyby duch święty był osobą. Chociaż Jezus powiedział, że będzie on ‛nauczać’, ‛świadczyć’, ‛mówić’ i ‛pocieszać', to jednak nie ma w tym nic nadzwyczajnego. W Piśmie Świętym często spotyka się personifikację. Na przykład o mądrości jest powiedziane, że ma „dzieci”, a o grzechu i śmierci - że są królami. Nie używam w odniesieniu do ducha świętego dużych liter, ponieważ nie cytuję z katolickiego przekładu Biblii. W języku greckim nie było rozróżnienia na wielkie i małe litery. To tłumacz zdecydował, że zasugeruje czytelnikowi jak ma rozumieć tekst oryginału. Gdyby tego nie zrobił, nikt rozumny nawet by nie pomyślał, że duch święty jest osobą.

Ciekawe jest, że nie odniosłeś się w ogóle do tego co napisałem w odpowiedzi na twój pierwszy komentarz pod innym filmikiem. Więc rozumiem, że nie masz argumentu. ..ale ja odniose się do tego co napisałeś tutaj: Sytuacja z Korneliuszem jest wyjątkiem, ponieważ byli to pierwsi poganie, którzy dostąpili zbawienia w Chrystusie, dlatego właśnie Duch święty zstąpił na nich autonomicznie, bez nakładania rąk apostołów. No ale na ten temat trzeba by było dłuższego wyjaśnienia. Nie wierzę, że chrzest w wodzie jest "konieczny" do zbawienia, ponieważ oczywiście są sytuacje takie, gdy ktoś uwierzy, ale nie ma możliwości przyjąć chrztu. Ale w przypadkach pozostałych należy stosować się do zasad, które Bóg ustanowił. Taka zasada i kolejność postępowania jest jasno wyłożona w tym fragmencie: Dz 2:38: "Wtedy Piotr powiedział do nich: Pokutujcie i niech każdy z was ochrzci się w imię Jezusa Chrystusa na przebaczenie grzechów, a otrzymacie dar Ducha Świętego."

@@domnaskale4519 Jak to się nie odniosłem? :) Przecież chodzi właśnie o ten fragment z dziejów apostolskich. Przyjęcie przez wierzących chrztu wodnego nie oznacza, że ten rytuał ma coś do zbawienia a jest jedynie takim dodatkiem. Wiara w zbawczą moc rytuałów jest typowo religijna, taka katolicka. Z tym wersetem o chrzcie w imię Jezusa chodzi o chrzest duchem świętym a nie wodą :) Polecam filmik youtube: Jezus chrzcił DUCHEM ŚWIĘTYM - bo był święty. Ludzie chrzczą WODĄ

Skoro chrzest nie jest potrzebny do zbawienia to dlaczego każdy kto wyznawal wiarę w Chrystusa zostawał od razu ochrzczony. Dwa wersy dalej gdzie przytaczasz Dz 16 jest napisane : 32 Opowiedzieli więc naukę Pana jemu i wszystkim jego domownikom. 33 Tej samej godziny w nocy wziął ich z sobą, obmył rany i natychmiast przyjął chrzest wraz z całym swym domem. ..apostol Piotr poucza, że chrzest jest na odpuszczenie grzechów.

@@domnaskale4519 Tu jest fragment który to tłumaczy: "We fragmencie 10.43 Dziejów Apostolskich Piotr mówi Korneliuszowi, iż „każdy, kto w niego [Chrystusa] wierzy, dostąpi odpuszczenia grzechów przez imię jego” (zauważ, że do tego momentu nie ma mowy o chrzcie, Piotr łączy wiarę w Chrystusa z przebaczeniem). Później, po przekazaniu przesłania Piotra o Chrystusie, „zstąpił Duch Święty na wszystkich słuchających tej mowy” (Dzieje Apostolskie 10.44). Po tym jak uwierzyli, otrzymali odpuszczenie grzechów oraz dar Ducha Świętego, wskutek czego Korneliusz i cały jego dom zostali ochrzczeni (Dzieje Apostolskie 10.47-48). Kontekst i przesłanie fragmentu jest jasne: Korneliusz i cały jego dom otrzymali odpuszczenie grzechów oraz dar Ducha Świętego zanim zostali ochrzczeni. Właśnie z tego powodu Piotr ich ochrzcił, ponieważ dowodem przyjęcia przez nich ewangelii było otrzymanie Ducha Świętego. „I zdumiewali się wierni pochodzenia żydowskiego, którzy z Piotrem przyszli, że i na pogan został wylany dar Ducha Świętego” (Dzieje Apostolskie 10.45)." Paweł pisał: "Dziękuję Bogu, że prócz Kryspusa i Gajusa nikogo z was nie ochrzciłem [wodą]. Nikt przeto nie może powiedzieć, że w imię moje został ochrzczony..." (1Kor.1;14-15). Jeśli wierzysz, że do zbawienia konieczny jest chrzest wodny to znaczy że wierzysz w zbawienie z uczynków. Tym bardziej że sami nie możemy się ochrzcić więc teoretycznie nasze zbawienie byłoby w rękach innego człowieka

@@domnaskale4519 Tu jest fragment który to tłumaczy: "We fragmencie 10.43 Dziejów Apostolskich Piotr mówi Korneliuszowi, iż „każdy, kto w niego [Chrystusa] wierzy, dostąpi odpuszczenia grzechów przez imię jego” (zauważ, że do tego momentu nie ma mowy o chrzcie, Piotr łączy wiarę w Chrystusa z przebaczeniem). Później, po przekazaniu przesłania Piotra o Chrystusie, „zstąpił Duch Święty na wszystkich słuchających tej mowy” (Dzieje Apostolskie 10.44). Po tym jak uwierzyli, otrzymali odpuszczenie grzechów oraz dar Ducha Świętego, wskutek czego Korneliusz i cały jego dom zostali ochrzczeni (Dzieje Apostolskie 10.47-48). Kontekst i przesłanie fragmentu jest jasne: Korneliusz i cały jego dom otrzymali odpuszczenie grzechów oraz dar Ducha Świętego zanim zostali ochrzczeni. Właśnie z tego powodu Piotr ich ochrzcił, ponieważ dowodem przyjęcia przez nich ewangelii było otrzymanie Ducha Świętego. „I zdumiewali się wierni pochodzenia żydowskiego, którzy z Piotrem przyszli, że i na pogan został wylany dar Ducha Świętego” (Dzieje Apostolskie 10.45)." Paweł pisał: "Dziękuję Bogu, że prócz Kryspusa i Gajusa nikogo z was nie ochrzciłem [wodą]. Nikt przeto nie może powiedzieć, że w imię moje został ochrzczony..." (1Kor.1;14-15). Jeśli wierzysz, że do zbawienia konieczny jest chrzest wodny to znaczy że wierzysz w zbawienie z uczynków. Tym bardziej że sami nie możemy się ochrzcić więc teoretycznie nasze zbawienie byłoby w rękach innego człowieka

1 Jeśli chodzi o dzieci, to trudno to stwierdzić jednoznacznie, być może dla każdego dziecka jest to nieco inny wiek, ale odkrycia psychologii są takie które wynikają z obserwacji dzieci, (oczywiście można to samemu zaobserwować, nie potrzeba do tego psychologów ) że małe dziecko do pewnego wieku nie ma rozumienia że robi coś źle, i stąd też nie jest odpowiedzialne moralnie za swoje czyny przed Bogiem. Jednak przychodzi pewien wiek że dziecko już zaczyna nie tylko dlatego że jest skarcony przez rodziców, ale samo z siebie zaczyna wiedzieć że pewne czyny są moralnie złe. I w moim rozumieniu jest to już czas gdy dziecko może zacząć odpowiadać przed Bogiem. W judaizmie takim wiekiem jest 12 lat. Wtedy Żydowski chłopiec obchodzi barmicwe I od tego momentu zobowiązany jest do przestrzegania prawa mojżeszowego jest odpowiedzialny przed bogiem i społecznością za swoje czyny w Świetla tego prawa. Ja uważam jednak że ten wiek gdy dziecko jest zdolny by odpowiadać moralnie jest o wiele wcześniej jednak prawdopodobnie różnie dla każdego dziecka. dziecko rodzi się bez grzechu w tym sensie że do pewnego wieku nie jest zdolny w ogóle do tego żeby popełnić zły czyn moralnie, Ale rodzi się już z grzeszną naturą , Czyli ze skłonnością wrodzoną do grzechu odziedziczoną po pierwszych ludziach którzy upadli. Biblia nas uczy że Duch Święty może zamieszkać w człowieku dopiero gdy ten świadomie spełnić pewne 3 warunki. tymi warunkami jest pokuta, czyli świadoma wolałby porzucić grzech, wiara w Chrystusa jako tego który uwalnia nas od grzechu, i przyjęcie Chrztu na oczyszczenie z grzechów. Wszystkie te trzy warunki muszą być poczynione z pełną świadomością. Więc gdy dziecko jest na tyle dojrzałe w swoim rozwoju by przyjąć ewangelie i poczynić świadomie te kroki to wtedy Duch Święty może zamieszkać w takim młodym człowieku. Tak to rozumiem w świetle tego co mówi Biblia oraz tego co wiemy na temat rozwoju dzieci.

2 oczywiście że jak najbardziej wiek dorosły jest właściwie do tego by przyjąć świadomie chrzest. znam wiele osób w wieku po dwudziestym czwartym roku życia które przyjęły świadomie wiarę Chrystusa i przyjęły chrzest. Następnie jest to co piszesz, trudne by przemienić swój utarty sposób myślenia, zakodowane schematy, wspominasz o podświadomości itd. Zgadzam się z tym, dlatego też myślę że świadomie Apostoł Paweł pisał: Rz 12:2: "A nie dostosowujcie się do tego świata, ale przemieńcie się przez odnowienie waszego umysłu, abyście mogli rozeznać, co jest dobrą, przyjemną i doskonałą wolą Boga." Mowa o świadomym odnowienie umysłu i tak jak piszesz nie jest to łatwe. Jednak wydaje mi się że innej drogi po prostu nie ma. jeszcze przychodzi mi na myśl jeden fragment nauczania Pana Jezusa w którym mówi że: Mt 9:17: "Ani nie wlewa się młodego wina do starych bukłaków, bo inaczej bukłaki pękają, a wino wycieka i bukłaki się psują. Ale młode wino wlewa się do nowych bukłaków, a wtedy zachowuje się jedno i drugie." Starsi Żydzi w których prawo Mojżeszowe było zakodowane mieli problem z tym żeby przyjąć naukę Jezusa która była na tamten czas „nowatorska”. Więc chyba prawdą jest że im starszy człowiek tym trudniej się zmienić..

3 Odnośnie tego, że człowiek może otrzymać dary Ducha świętego zanim przyjmie chrzest, to jest rzeczywiście prawda, jest to w Biblii zanotowane, jednak ja rozumiem to jako Wyjątek od reguły, którą jest że apostołowie nakładają ręce tak jak to w Biblii czytamy i wtedy ci na których nakładają ręce otrzymują dar Ducha świętego. Tak to rozumiem

Odnośnie praktyki chrzczenia niemowląt i konsekwencjach tego w późniejszym życiu nagrałem krótkie rozważanie. Przesyłam link: ua-cam.com/video/ZtG5W45YGSE/v-deo.htmlsi=__FC49dHBWsuBw81

Dziękuje za konkretny komentarz. Mam nadzieje ze w czymś pomogłem. Pozdrawiam serdecznie

Zobacz sobie,jak kobieta w Ameryce wyrzuca demony , może u ciebie przeminęły.

A czy ja powiedziałem że w kościele rzymskokatolickim dary Duchowe się w ogóle nie przejawiają .. jeśli w ten sposób to ktoś odebrał, to oczywiście wśród rzymskich katolików są ci którzy przejawiają dary Ducha.

@@domnaskale4519 Powinieneś powiedzieć, jeżeli omawiasz jakiś temat, omów go wyczerpująco. Chyba, ze nie wiesz, co i jak. Bo pominąłeś temat montanizmu, który wpłynął bardzo na zanik darów duchowych a który był wcześniejszy od edyktu mediolańskiego o jakieś 150 lat, lekko licząc.

Dzięki za zwrócenie uwagi na temat montanizmu (nie zgłębiałam tej kwestii) w kontekście darów duchowych. Wcale nie muszę tutaj wyczerpująco przedstawiać tematów które poruszam, bo forma tych nagrań które jest krótka nie pozwala na to by ani dokładnie omówić, ani wyczerpać poruszane tematy.

@@tadeuszkobryn9144 jeśli masz jakieś dobre opracowanie na temat historycznego ujęcia darów duchowych lub w kontekście montanizmu to chętnie się zapoznam. Moj e-mail: pmichalec1983@gmail.com

Dzięki :)

Dobrze powiedziane

Dziękuję za komentarz :) Pozdrawiam

Czuciem

O jakie „to” chodzi?

@@marcingec5560 i nikt nie zarzuci, że źle czujesz...

Pozdrawiam również